JIDYSZ.pdf

(81 KB) Pobierz
Jidysz
Jidysz
Podstawowym językiem Ŝydowskim jest hebrajski. W diasporze (czyli
wśród ludności, która w ciągu wieków wyemigrowała z Palestyny) rozwinęły się
jednak pod wpływem języków otoczenia róŜne języki Ŝydowskie. Do najbardziej
znanych naleŜą ladino - język śydów sefardyjskich (nazwa tej grupy ludności
Ŝydowskiej, która kontynuuje tradycje kultury śydów zamieszkujących w
średniowieczu Półwysep Iberyjski) - oraz język śydów aszkenazyjskich
(pochodzących ze średniowiecznych obszarów niemieckojęzycznych) - jidysz.
Początków jidysz naleŜy szukać około 1000 lat temu na terenie dzisiejszej
Nadrenii. O jego rozwoju jako odrębnego języka moŜna mówić juŜ od wieku IX.
U podstaw jidysz leŜą dialekty niemieckie, zawierał on jednakŜe wiele elementów
hebrajskich i był zapisywany za pomocą alfabetu hebrajskiego. XIV i XV wiek są
przełomowe dla rozwoju tego języka. Wtedy - wraz z szeroką emigracją śydów z
terenów niemieckich na wschód - nastąpił rozpad jidysz na zachoddni (stopniowo
zanikający) i wschodni, który - wzbogacony o elementy słowiańskie - dał
podstawy dla dzisiejszego języka standardowego.
W skład wschodniego jidysz wchodzą trzy dialekty: centralny (polski),
północny (litewski) i południowy (ukraiński). Wpływ tych trzech komponentów
nie był oczywiście równy we wszystkich podsystemach języka standardowego -
wymowa standardowa zbliŜona jest najbardziej do wymowy północnej,
gramatyka zaś opiera się w duŜej mierze na dialektach południowym i
centralnym.
Jidysz jest językiem bogatej i wspaniałej literatury. Za najstarsze zachowane
do dziś zdanie w jidysz uwaŜa się wkomponowane w hebrajskie litery
wormackiego modlitewnika, pochodzące z roku 1272 słowa: gut tak im betag s
wer dis makhazor in bes hakneses trag .
W XVI wieku popularne były transkrypcje na jidysz niemieckiej literatury
ludowej (Volksbücher), a takŜe utwory słuŜące pomocą w czytaniu i rozumieniu
tekstów świętych. Wtedy teŜ ukazały się pierwsze przekłady Biblii na jidysz.
NowoŜytna literatura jidysz ma swoje początki dopiero w czasach Oświecenia. W
tym teŜ okresie następuje przesunięcie literackiego centrum jidysz na wschód. Za
bezpośrednich twórców klasycznej literatury jidysz uznawani są trzej pisarze:
Mendele Mojcher Sforim, Icchok Lejbusz Perec oraz Szolem Alejchem.
Potwierdzeniem międzynarodowej rangi literatury jidysz stało się przyznanie w
1978 roku literackiej nagrody Nobla Isaacowi Bashevisowi Singerowi , pisarzowi
102459643.003.png 102459643.004.png 102459643.005.png 102459643.006.png 102459643.001.png
jidysz, który dzieciństwo i młodość spędził w przedwojennej Warszawie, a od
1935 roku Ŝył i tworzył w Nowym Jorku.
Do II wojny światowej jidysz posługiwało się na co dzień około 11 milionów
śydów na świecie. Dziś uŜywany jeszcze w Ŝydowskich środowiskach w Izraelu i
USA. Ogromna większość śydów, uŜywających tego języka w Europie do II
wojny światowej - zginęła w niemieckich obozach zaagłady.
Wpływ jidysz na język polski.
W swoim rozwoju historycznym jidysz nie podlegał tylko biernie wpływom
otoczenia. Kontakty z innymi językami zaowocowały obustronnie. Wzbogacił się
takŜe i język polski. Dzięki długiemu współistnieniu obu języków i przenikaniu
się kultur otrzymaliśmy za pośrednictwem jidysz szereg wyrazów przede
wszystkim pochodzenia hebrajskiego, a takŜe niemieckiego. Ostatnio uwaŜa się
nawet, Ŝe o wiele więcej wyrazów pochodzenia niemieckiego, niŜ dotychczas
zakładano, dotarło do języka polskiego nie bezpośrednio, lecz właśnie poprzez
język jidysz.
W języku polskim napotykamy wyrazy zaczerpnięte z jidysz i określające
pojęcia oraz zjawiska obce naszej kulturze. Określenia takie, jak na przykład
cheder, cadyk, chasyd, kahał, mykwa, rabin, tałes, koszerny i trefny weszły do
naszego języka jak gdyby naturalnie, wypełniając istniejącą lukę. Są wszakŜe i
takie słowa, które właściwie nie musiały być przejęte, poniewaŜ istniały ich
odpowiedniki w języku polskim. To, Ŝe takie wyrazy jak na przykład bachor,
belfer, cymes, ferajna, geszeft, kapcan, machlojka, mamona, mecyje, plajta,
siksa, szmonces, trefny znalazły jednak drogę do języka polskiego, świadczyć
moŜe o większych kontaktach obu kultur, niŜ jest to powszechnie przyjmowane.
Źródła:
·
Magdalena Joanna Sitarz "Jidysz. Podręcznik nauki języka dla początkujących"
102459643.002.png
Zgłoś jeśli naruszono regulamin