Słownik Dubisza.doc

tytuł

redaktor

data i miejsce wyd.

liczba haseł, liczba tomów

typ słownika

kontekst historyczny

charakterystyka

Uniwersalny słownik języka polskiego

Stanisław Dubisz

Warszawa2003

około 100 tys. haseł, 6 tomów, 145 tys. jednostek leksykalnych

normatywny

uniwersalny

Prace nad słownikiem rozpoczęły się na przełomie 1994 i 1995 r. Najpierw zamiarem Redakcji Słowników Języka Polskiego było opracowanie wydania nowego, rozszerzonego i zmienionego 3 tomowego Słownika języka polskiego pod redakcją M. Szymczaka. Jest to kontynuacja tradycji leksykograficznej W. Doroszewskiego.

Słownik ukazał się w dwóch wersjach. Edycja sześciotomowa zawiera tekst słownika podzielony na pięć tomów, tom szósty to indeks a tergo. W innej wersji słownik podzielono na cztery woluminy.

Został on nazwany uniwersalnym, gdyż zawarto w nim informacje, które wcześniej znajdowały się w różnych źródłach. W porównaniu z słownikiem pod red. Szymczaka poszerzono zasób haseł, wprowadzono nazwy własne (geograficzne, nazwy miast i państw).

Zasięg czasowy słownika obejmuje drugą połowę XX wieku, szczególny nacisk położono na słownictwo najnowsze.

Dokonano przebudowy mikrostruktury artykułu hasłowego: informacja fleksyjna została przeniesiona na sam koniec, podaje się informacje o wymowie.

Zhierarchizowany syetem kwalifikatorów, wyczerpująco objaśniony we wstępie.

W słowniku częściowo odstąpiono od encyklopedyzmu w definiowaniu (np. w przypadku nazw zwierząt, choć we wstępie redaktor odżegnuje się od koncepcji M. Bańki).

Słownik kontynuuje powojenną tradycję leksykograficzną. Niewiele haseł jest opracowanych od nowa, większość nawiązuje do słownika Szymczaka.