Koncepcje dofinansowania poltyki.doc

1.     KONCEPCJE DOFINANSOWANIA POLITYKI

Wyróżniamy trzy różne formy finansowania partii politycznych:
- finansowanie z budżetu państwa,
- dochody uzyskiwane przez partię z własnej działalności i majątku,
- świadczenia od osób prywatnych, prawnych oraz grup interesów

Ustawy dotyczące partii politycznych poświęcają dużo miejsca kwestiom ich finansowania. Regulacje prawne pozwalają na pośrednią kontrolę ze strony państwa politycznej i programowej działalności partii. W sferze polityki istnieje również możliwość oddziaływania za pomocą środków finansowych. Istniejący od dawna problem uległ zaostrzeniu w latach sześćdziesiątych i siedemdziesiątych ubiegłego stulecia przejawiając się przez:
-wzrastającą polityzację kapitału, prowadzącą do aktywnego uczestnictwa przedstawicieli różnych firm i korporacji w finansowaniu wyborów
-wzrost kosztów kampanii wyborczych
-korupcję
-wzrost roli pieniądza w polityce
Te przesłanki wymagały interwencji ustawodawcy
By uniezależnić partie od osób prywatnych wprowadzano zasady finansowania partii z budżetu państwa.
Źródła finansowania partii politycznych w Polsce są jawne.
Na podstawie nowelizacji ustawy z 12 kwietnia 2001 roku do tych źródeł należą:
- finansowanie prywatne
a) spadki, zapisy
b) darowizny
c) składki członkowskie
d) dochody z majątku
-kredyty bankowe
-źródła publiczne
a) pośrednie: bezpłatny dostęp do mediów w czasie wyborów
b) bezpośrednie: subwencje, dotacja podmiotowa
Dochody partii mogą być pozyskiwane z:
-oprocentowania środków zgromadzonych na rachunkach bankowych i lokatach
-obrotu obligacjami Skarbu Państwa i bonami skarbowymi Skarbu Państwa
-zbycia należących do niej składników majątkowych
-działalności pozagospodarczej
W myśl nowych przepisów wiele źródeł, z jakich mógł pochodzić dochód partii, zostało zlikwidowanych, na ich miejsce ustawodawca wprowadził subwencje z budżetu państwa na działalność statutową. Subwencje mogą otrzymywać partie, które:
-w wyborach do Sejmu samodzielnie tworząc komitet wyborczy, uzyskały w skali kraju co najmniej 3% ważnie oddanych głosów,
-tworzą koalicje partii i uzyskały poparcie w skali kraju co najmniej 6% ważnie oddanych głosów.
Subwencja w granicach ustalonej kwoty jest wypłacana przez okres kadencji Sejmu w czterech rocznych równych częściach płatnych w kwartalnych ratach.
Partie zobowiązane są do składania informacji i sprawozdań finansowych..
Jeśli partia przyjmie korzyści majątkowe z naruszeniem zakazów, podlegają one przepadkowi na rzecz Skarbu Państwa.
W myśl ordynacji - partii politycznej, której komitet wyborczy uczestniczył w wyborach, partii wchodzącej w skład koalicji wyborczej, a także komitetowi wyborczemu wyborców przysługuje prawo do dotacji z budżetu państwa. Jest to tzw. dotacja podmiotowa, za każdy uzyskany mandat posła lub senatora.

28. KULTURA POLITYCZNA- POJĘCIE I ELEMENTY SKŁADOWE

Kultura polityczna to całokształt wartości, norm i reguł zachowania utrwalonych w świadomości podmiotów biorących udział w działaniach politycznych.
Tak rozumiana kultura polityczna spełnia trzy główne funkcje:
a) regulacyjną – poprzez normy i instytucjonalizację życia
b) socjalizacji politycznej – proces nabywanie wiedzy o systemie politycznym, tworzenie poglądów i postaw politycznych,
c) integracyjną - polega głównie na motywowaniu i uzasadnianiu słuszności istniejących instytucji i norm politycznych oraz zasad funkcjonowania systemu politycznego

Składniki kultury politycznej to:

a) wiedza o polityce, znajomość faktów, zainteresowanie nimi,
b) ocena zjawisk politycznych, sądy wartościujące, dotyczące tego, jak powinna być sprawowana władza,
c) emocjonalna strona postaw politycznych, jak np. miłość do ojczyzny, nienawiść do wrogów,
d) uznane w danym społeczeństwie wzory zachowań politycznych, które określają, jak można i jak należy postępować w życiu politycznym.

29.ORGANY POLITYKI ZAGRANICZNEJ

Do organów państwa mających kompetencje w zakresie polityki zagranicznej zaliczamy:

Organy:
1) WEWNĘTRZNE – głowa państwa,
parlament,
rząd,
szef rządu,
minister spraw zagranicznych,
czasami inni ministrowie
2) ZEWNĘTRZNE – przedstawicielstwa dyplomatyczne stałe i doraźne,
przedstawicielstwa handlowe,
misje przy organizacjach handlowych,
misje wojskowe
Kompetencje parlamentu dotyczące stosunków międzynarodowych:
1) ustala główne kierunki polityki zagranicznej
2) kreuje organy państwowe, które bezpośrednio uczestniczą w stosunkach międzynar.
3) ratyfikuje ważniejsze umowy
4) decyduje o funkcjonowaniu Ministerstwa Spraw Zagranicznych
Szefowie misji dyplomatycznych:

- Przedstawiciele I klasy: ambasadorowie lub nuncjusze, akredytowani przy głowie państwa

- Przedstawiciele II klasy: posłowie nadzwyczajni, ministrowie pełnomocni i internuncjusze

- Przedstawiciele III klasy: charge d, daffaires, czyli czasowi szefowie misji
MISJE DYPLOMATYCZNE to zewnętrzny organ państwa do spraw stosunków międzynarodowych

- stałe
- specjalne: tajne lub jawne
- at hock – dla realizacje konkretnych spraw
misje specjalne wysokiej rangi – prezydent

Funkcje misji specjalnych:
- reprezentują państwo
- utrzymują łączność między państwem a organizacją (misja polska przy ONZ)
- prowadzą rokowania
- zapewniają uczestnictwo państwa w jakiejś organizacji
- bronią interesów państwa wysyłającego

30. Zaangażowanie Polski w rozwiązywanie współczesnych konfliktów zbrojnych

Polska włączyła się do międzynarodowych misji pokojowych w 1953 r. Naszym obserwatorom wojskowym powierzono wówczas - w ramach międzynarodowej komisji - nadzorowanie przestrzegania porozumienia o rozejmie na Półwyspie Koreańskim. Później w podobnej roli polscy żołnierze występowali na terenie Indochin oraz w Nigerii. Przełomowy dla naszego udziału w misjach pokojowych był rok 1973. Wówczas Polska po raz pierwszy wystawiła do operacji pod auspicjami ONZ zwarty kontyngent wojskowy. Nasi żołnierze trafili na Bliski Wschód. Na Wzgórzach Golan i półwyspie Synaj nadzorowali rozejm pomiędzy Izraelem a Syrią i Egiptem, który zawarto po wojnie październikowej w 1973 r. Na Wzgórzach Golan w strefie rozdzielenia wojsk izraelskich i syryjskich Polacy pełnią do dziś służbę pod błękitną flagą.

Wzrost udziału Polski w misjach pokojowych nastąpił po 1990 r. Dotychczas nasi żołnierze uczestniczyli w ponad 40 operacjach. Nie tylko w ramach ONZ, ale również kierowanych przez NATO, Organizację Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie lub Unię Europejską. Już kilkakrotnie, w Zatoce Perskiej (1990-1991; 2003), na Haiti (1994-1995) i w Afganistanie od 2002r. Były to międzynarodowe koalicje, działające na podstawie mandatu ONZ, ale nie pod jej flagą.

Obecnie większość Polaków uczestniczy w operacjach (wspieranych przez NATO) w rejonie Zatoki Perskiej. W Iraku i Kuwejcie służy ponad 2 400 Polaków. Około 850 naszych żołnierzy działa w różnych misjach na Bałkanach. Wzrasta nasze zaangażowanie w Afganistanie.

Obecnie ponad 600 polskich wojskowych służy pod „błękitną flagą”. Większość na Bliskim Wschodzie, ale naszych obserwatorów wojskowych spotkamy też w Afryce, w tak egzotycznych miejscach jak Etiopia, Erytrea, Kongo, Sahara Zachodnia czy Wybrzeże Kości Słoniowej. Poza wojskowymi, w misjach ONZ uczestniczy też 124 policjantów z Polski

Ogółem od 1953 roku Polacy brali udział w 30 misjach pokojowych na niemal wszystkich kontynentach.