Ebook food styling.pdf

Ebook „Food Styling & Photography”, polska edycja

Niniejszy ebook chroniony jest na zasadach:

Wolno : kopiować, rozpowszechniać, odtwarzać i wykonywać utwór

Uznanie autorstwa — Utwór należy oznaczyć w sposób określony

przez Twórcę lub Licencjodawcę

Użycie niekomercyjne — Nie wolno używać tego utworu do celów

komercyjnych.

Bez utworów zależnych — Nie wolno zmieniać, przekształcać ani

tworzyć nowych dzieł na podstawie tego utworu.

Fotografia z okładki © by Oliver Tam

Projekt okładki © by Tomasz Jakusz

Spis treści

1. Krótki wstęp

2. Krótko o fotografii jedzenia

3. Krótko o samej stylizacji i typy stylistów

4. Co znajduje się na rynku, czyli o narzędziach i produktach dla stylistów

5. Planowanie przed sesją

6. Praca z jedzeniem i serwowanie

7. Różne sztuczki stylistów

8. Łączyć i nie łączyć

9. Wskazówki kulinarne

10.Kanon kuchni narodowych

11.Techniczna strona

• body

• obiektywy

• oświetlenie

• drobny sprzęt studyjny

• stół i namiot

• tła

• rekwizyty

• kadrowanie

• raw, jpeg czy tiff

• post-produkcja

12. Jak ja sobie radzę w temacie fotografii jedzenia

13.Inspiracje i fotki z sieci

14.Linki

Krótki wstęp

Witam w mini-poradniku stylistyczno - kulinarnym, mającym pomóc w fotografii

żywności.

Krótko i zwięźle. Napisałem go głównie dla znajomych i osób zaintesowanych

fotografią żywności m.in. na moim ulubionym forum o fotografii stockowej - Stock

Board (i to nie jest kryptoreklama, ani infantylizm). Nie sposób umieścić tutaj

wszystkiego co wiem, bo to nie możliwe, a w 50% co najmniej nudne - np. kto

chciałby czytać o higienie, długich preparacjach sosów, wywarów, uczyć się

dziesiątek, setek czy tysięcy przepisów kulinarnych itp.

Napisałem, tyle ile wpadło mi do głowy i tyle na ile czasu mi starczało (będąc

nieustannie poganianym). Korzystałem często z sugestii kolegów i koleżanek

również ze Stock Board (czasami nie możliwych do zrealizowania) oraz przyjaciół

ze środowiska kucharzy oraz samych stylistów – drogą elektroniczną. Podzieliłem

się z Wami tym co wiem, tym co umiem, co w większości sprawdziłem, do czego

bardzo często sam dochodziłem.

Zapewne wiele tu brakuje. Wielu z Was pewnie oczekiwało czegoś nieco innego,

dlatego czekam na więcej Waszych uwag, sugestii etc. na forum o którym pisze

wyżej w temacie fotografia żywności.

Obecnie testuję i sprawdzam nowe techniki, które wraz z Waszymi sugestiami

mogłyby znaleźć się w kolejnej wersji tego mini poradnika. Tłumaczę także i

korzystam z drukowanych anglojęzycznych źródeł na temat stylistyki żywności na

potrzeby fotografii reklamowej i edytorialnej.

Krótko o poradniku.

Napisałem go możliwie najbardziej profesjonalnie. Wiele treści odnosi się do

zawodu stylisty, jednakże to Wy będziecie fotografem, kucharzem i stylistą w

jednym, tak więc nie które treści można pominąć lub przystosować do swojego

planu-harmonogramu. Na końcu ciekawe odnośniki do You tube i stron

związanych z fotografią żywności i stylistyką reklamową.

Zwolnienie z odpowiedzialności.

Od razu mówię-piszę któko i zwięźle - nie jestem żadnym dobrym fotografem

żywności! Jak na razie :) Wszelkie kwestie fotograficzne, takie jak oświetlenie,

kadrowanie, obróbka etc są moją subiektywną oceną i nie narzucają

jakichkolwiek reguł. Każdy czytający powinien sam ocenić czy się z tym zgadza

czy nie i w jaki sposób to wykorzysta - lub zmieni.

W kwestii żywnościowej tudzież kulinarnej, uważam się natomiast za

profesjonalistę (nie bedąc w tej kwestii skromny) którym z racji wykształcenia

zawodowego, pasji, chęci i zamiłowania rzeczywiœcie jestem. Wszelkie moje rady,

ciekawostki i spojrzenia na dany temat - można i nawet warto kwestionować. Nie

narzucam także i tu żadnych ścisłych reguł.

Nie ponoszę również żadnej odpowiedzialności za wszelkie wypadki związane z

praktykowaniem tego co napisane jest w tym nimi-poradniku.

Mam nadzieję, że w czymś Wam pomogłem, życzę udanych fotek i przede

wszystkim fajnej zabawy.

autor

Krótko o fotografii jedzenia

Fotografia jedzenia uznawana jest za najtrudniejszą z dziedzin fotografii

technicznej. Podobno dobry fotograf żywności jest w stanie poradzić sobie z każdą

inną dziedziną fotografii bez problemu? Czy tak jest, sprawdźcie sami.

O co chodzi? No niby mawia się, że chodzi o to by zdjęcie powodowało spływanie

śliny do gardła, poczucie łaknienia i ochotę zjedzenia tego co na fotografii. Jest to

kwestia sporna, gdyż każdy człowiek reaguje inaczej. Głodnemu prawie każde

zdjęcie jedzenia będzie nasuwało ślinę do ust i pragnienie zjedzenia –

czegokolwiek, sytemu na nic zdjęcia, popatrzy, po-podziwia i pójdzie dalej.

Ja uważam, że zdjęcia powinny przede wszystkim pokazywać jedzenie estetycznie

podane, jedzenie naturalne, takie jakie ono jest, nie ubarwiane chemikaliami, nie

nasycane kolorami w programie graficznym, nie kolorowane mnóstwem dodatków

dołożonych dla barwy-bezcelowo, jedzenie które można przygotować samemu i

będzie ono podobne do tego z fotografii.

Micro-stocki nieco wypaczają spojrzenie na ten typ fotografii. Dlaczego? Jest wiele

różnych mniej i bardziej ważnych powodów. Jednym w nich (dla mnie

najważniejszym) są cienie. Fotografia to przecież gra światła i cieni, dlaczego więc

odrzucane są ostre i kontrastowe cienie? Przecież na wielu zdjęciach dają one

specyficzny charakter, styl, kreują ogólny zamysł fotografa. Micro-stocki

najchętniej przyjmują jedzenie sfotografowane bezcieniowo – seamless lub

isolated jak to się mawia? Bez jakichkolwiek cieni, załamań, przekolorowań i tym

podobnych – istna sterylność. Można i tak, ale to raczej nie dla mnie taka

amputacja.

Wiele razy zrobiłem zdjęcie, które wydawało mi się super, nietety jakiś cień tu,

cień tam i niestety zdjęcie odrzucono, więc PS i ponowne podejście, tym razem

jest akceptacja. Z fajnego zdjęcia zrobiła się marmolada, bez charakteru i wbrew

koncepcji – tak to mniej więcej wygląda.

Jeżeli ktoś nie kieruje się tylko i wyłącznie na rynek micro, powinien pomyśleć o

różnych typach oświetlenia, sztuczne, naturalne, przez fresnela, przez żaluzje,

koniecznie pozostawiając jakieś cienie, mniej lub bardziej ostre, po to by zdjęcie

jakoś żyło, miało swój charakter, koncepcję, pokazywało, że coś się tutaj dzieje,

że świało i cienie grają ze sobą – to jest fotografia żywności i w tę stronę zmierzam

ja – ku odwrotowi od rynku micro.

Na fotografię żywności trzeba również spojrzeć od strony klienta. Zupełnie inaczej

robi się zdjęcia typu editorial gdzie klientem jest wydawca magazynu/książki itp.,

a inaczej pod reklamę, gdzie zdjęcie musi być takie jakiego żąda klient. Fotografia

pod reklamę jest o wiele lepiej płatna, ale i bardziej wymagająca. Pogoń za

pieniędzmi, zmieniła wielu stylistów z purystów na udawaczy-marnotrawców,

tylko po to by mieć zlecenia, a co za tym idzie pieniądze na życie.

Na zdjęciach editorial dopuszcza się drobne błędy jak lekko topniejące lody, nie

dokońca klarowny sos, lekko ubrudzony talerz, a niektórzy wydawcy wręcz żądają

zdjęć bardzo realistycznych gdzie sos z zapiekanki podczas pieczenia spłynął po

ściankach naczynia. W fotografii pod reklamę jest to niedopuszczalne i nie

przejdzie choćby nie wiem co. Dodając to tego wybrednego i wymagającego

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: