Strzelba gladkolufowa Imperator.pdf

Szkoła Policji w Katowicach

Strzelba gładkolufowa

SDASS Imperator kal. 12/76 - wyd. II

Opracowanie:

podkom. Jerzy Sterczewski

podkom. Krzysztof Fojcik

Zakład Wyszkolenia Specjalnego

Wydawnictwo

Szkoły Policji w Katowicach

2009

Wszelkie prawa zastrzeŜone – Szkoła Policji w Katowicach 2009

KsiąŜki nie wolno reprodukować (adaptować) ani w całości, ani w części, niezaleŜnie od

zastosowanej techniki (druk, fotografia, komputer, kserograf, fonografia itd.), bez pisemnej zgody

Wydawcy.

Druk i oprawa: Szkoła Policji w Katowicach

SPIS TREŚCI

Wstęp

Budowa i obsługiwanie strzelby Imperator

Właściwości bojowe i przeznaczenie

Dane taktyczno – techniczne

Podstawowe części i zespoły

Przeznaczenie oraz opis części i zespołów

Rozkładanie i składanie

Działanie części i mechanizmów

Amunicja do strzelb gładkolufowych

Literatura

WSTĘP

Strzelby gładkolufowe są wyspecjalizowaną bronią będącą na wyposaŜeniu

oddziałów wojska, Policji, w tym pododdziałów antyterrorystycznych, oraz innych

formacji uzbrojonych. Wywodzą się od broni myśliwskiej i zostały zaadaptowane dla

celów wojskowych i policyjnych głównie ze względu na moŜliwość stosowania całej

gamy róŜnorodnej amunicji, dobieranej w zaleŜności od potrzeb i stawianych zadań,

oraz duŜą skuteczność.

Do celów policyjnych zaczęły być uŜywane juŜ pod koniec XIX wieku, od

I wojny światowej wykorzystywane były we wszystkich większych konfliktach

zbrojnych, dając się poznać jako niezastąpiona broń do walki na krótkie dystanse,

wtedy gdy potrzebna była duŜa siła raŜenia (moc obalająca) oraz maksymalna

pewność trafienia celu (walki w okopach czy w dŜungli).

Najpopularniejszym rodzajem powtarzalnych strzelb gładkolufowych są

modele „pump-action”, w których zapas nabojów mieści się w magazynku rurowym,

ułoŜonym równolegle pod lufą. Przeładowanie odbywa się przez przesunięcie

ruchomego czółenka do tyłu i do przodu, ruchem przypominającym pompowanie.

Bronią tą bez problemów mogą posługiwać się zarówno strzelcy lewo- jak

i praworęczni.

Powstały równieŜ modele samopowtarzalne, w których, jak w karabinach

automatycznych, wystarczy ręcznie przeładować przed pierwszym strzałem,

a następne odbywają się automatycznie. Pomijając brak psychologicznego efektu, ich

wadą jest przede wszystkim to, Ŝe przy stosowaniu róŜnorodnej amunicji

o zróŜnicowanej masie ładunków prochowych (np. gazowej na zmianę ze śrutową

i kulową), inne poziomy ich ciśnienia mogą po którymś strzale nie zapewnić

właściwej energii do poprawnego przeładowania broni. W związku z tym pojawiły się

takŜe modele, w których bardzo łatwo przejść z działania automatycznego na ręczne

„pompowanie”. Oprócz strzelb z klasycznym, stałym magazynkiem rurowym pod

lufą, powstały równieŜ zasilane z magazynków wymiennych.

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: