Peaches 1 ~ 8.pdf

Peaches

ł Klaudia7161 i Margaret Lengyel

Zapraszamy! :)

Autorka: EveyMay

T umaczenie:

1 ~ Last Night

– Jacob! Jake! JAKE! Jake wstawaj! Muszę opuścić dom w czterdzieści pięć minut! Och, cholera!

Charlie mnie zabije! Jake wstawaj do cholery!...W porządku ośle! Mam nadzieję, że lubisz czuć

wiatr przelatujący przez swój kac! - podskoczyłam, wzięłam śpiwór i wyskoczyłam z łóżka w mojej

ciężarówce. Jest 8:30 rano i właśnie się obudziłam. Mam kaca i spałam w aucie. Jake udaje, że śpi i

mnie nie słyszy, a ja, jak przypuszczałam miałam mieć śniadaniowe „ klejenie się do ojca” dwie

godziny temu. Pomyślałam tak, a w międzyczasie wskoczyłam na miejsce kierowcy i ruszyłam do

domu.

Retrospekcja zesz ł ej nocy

– Bello, bądź w domu koło szóstej trzydzieści. Chcę spędzić trochę czasu z tobą zanim wyjedziesz

oraz chcę być pewien, że twój brzuszek będzie pełen biscuits i gravy*, przed tym jak pojedziesz do

Kalifornii i zapomnisz co to znaczy dobrze zjeść.

– Jasne, jasne tato! Będę nad ranem. A! I właśnie załadowałam się do twojej ciężarówki, więc

wszystko co mam do zrobienia to prysznic i spędzanie z tobą czasu przed wyjazdem. -

powiedziałam, wyglądając przez okno.

– Bells, czy naprawdę musisz dziś wychodzić? Dlaczego nie pójdziemy na ryby, czy coś? -

powiedział denerwując się.

Wiedziałam, że prędzej czy później to musi nadejść. Nawet, choć Charlie

odgrywał twardego mężczyznę bez emocji. Wiedziałam, że cierpiał kiedy wychodziłam rano;

naprawdę chciał spędzić ze mną jak najwięcej mógł czasu, przed tym jak odjadę.

– Charlie! Jake urządza dla mnie wielką imprezę z darmowym alkoholem na farmie Robertsonów!

Wszyscy idą! To moja ostatnia szansa, aby być prawdziwą dziewczyną z przedmieścia jaką jestem i

wyrwać się z systemu, przed tym całym wyjazdem do collage'u i nie robieniem niczego przez

cztery lata poza uczeniem się...plus! Seth wypił więcej strzałów w zeszłym tygodniu niż ja, a nie

mogę pozostawić rodzinnego miasta w niezadaniu. Muszę się obronić! Wiem, że chcesz spędzić ze

mną czas, ale mamy cały jutrzejszy poranek! - uśmiechnęłam się słodko.

– W porządku, ale uważaj i nie jedź po pijaku!

– Właśnie dlatego mój śpiwór jest w vanie, tato. Weź przestań, czy po tych wszystkich latach

kiedykolwiek cię zawiodłam? - zapytałam z moimi szczenięcymi oczkami.

– Nie... Myślę, że nie... Ale Bells?

– Co tato?

– Czy jest powód, dla którego twoja strzelba leży przy drzwiach? - zapytał podnosząc jedną brew.

– Char – Tato, to moja ostatnia szansa na dobrą zabawę w stylu Georgi! - położyłam ręce na

biodrach i puściłam mu oczko.

– Taa, ale myślę, że alkohol, broń i szopy pracze to nie jest za dobre połączenie – powiedział

trzęsąc głową i próbując powstrzymać uśmiech, który zmuszał się do wystąpienia na jego twarz.

– Tak, mam osiemnaście lat i to jest moja broń... i, no... po prostu przymknij na chwilę swoje

rodzicielskie oko! - wysłałam mu olśniewający uśmiech, przed tym jak moja głowa

wychwyciła odgłos poruszanego żwirku.

– Bądź ostrożna, nie dawno zapłaciłem czesne za ten rok. - zaczął chichotać, jak podbiegałam do

drzwi.

– Bardzo śmieszne, tato.... Muszę iść, Jake już jest, do zobaczenia rano... i tato?

– Tak, Bello?

– Kocham cię.

– Ja ciebie też kruszynko... uważaj.

Odwróciłam się i wybiegłam na zewnątrz, Jake pochylał się o mój wóz z cholernym uśmiechem.

– Cześć B! Gotowa?

– Diabelnie, nie mogę się doczekać, aż sprawię, że Steh będzie płakał jak mała dziewczynka. -

złośliwy uśmiech wpłynął na moją twarz.

– Śmieszne?... mówił różne rzeczy o tobie – kiedy siadał na miejscu pasażera zaczął się śmiać.

– No... więc...jak Brook i Dunn mówią, kowbojki nie płaczą.

– B, to było kiepskie, nawet jak na ciebie – kontynuował śmianie się, więc walnęłam go w ramie

jak najmocniej umiałam.

– Ał! Cholera B, co do diabła? - zaczął rozmasowywać siniaka, który się właśnie tworzył.

– Nie pieprz, albo sprawię, że ty będziesz płakał jak dziewczynka! - popatrzyłam na niego wilkiem

– Jasne, łapię! Boże! I do tego wydałem cholernie dużo kasy na twoje przyjęcie pożegnalne! -

zaczął trząść głową.

– Zrobiłeś to, ponieważ mnie kochasz i będziesz tęsknił... i zasługuję na to! Jesteś taki delikatny

Jake... będziesz płakał jutro jak odjadę?... (zrobiłam kwaśną minę) Oooo, Jakie!

– Oczywiście, że będę płakał! Będę tęsknił B. Jutro stracę moją najlepszą przyjaciółkę... i zrób mi

przysługę, nie pozwól Kalifornii, aby cię zmieniłą... B, jesteś idealna, no, mam na myśli, że

dziewczyny z LA nie piją pod stołami z mężczyznami, albo nie strzelają pięcio-centówką na

dwieście jadrów*, nie pierdzą, albo nie mówią zboczonych i chorych żartów. Cholera! Założę się,

że wystraszysz połowę hołoty kiedy cię spotkają...hahaha...B, będę za tobą tak bardzo tęsknił,

wiesz, opuszczasz mnie i wszystko co mam to Seth...uh...Boże...tylko pragnę...tylko pragnę być z

tobą...zrobiłbym wszystko, aby opuścić to zapomniane przez Boga miasteczko!

– Wiem Jake, wiem – powiedziałam czując się naprawdę smutno w stosunku do

niego i dla siebie samej. Naprawdę będę za nim tęsknić.

• jard – miara d ugo ł ś ci r ó wna ok. 91,4 cm.

2 ~ You and Your ”Jock”

Zaparkowaliśmy na rozległym, 80 akrowym polu obok rancza Robertsonów.

Było kompletnie zakryte z trzech stron przez las. Elliot i Everett Robertsonowie po ostatniej

powodzi odpompowywali zachodnią stronę pola. I tylko północna część z tego olbrzymiego

błotnego mułu była zaaranżowana jako parking dla okołotrzydziestu samochodów, a raczej vanów z

tylnym "gołym" bagażnikiem. Jeden z nich należał do Steha, na którego właśnie bagażniku były

trzy beczułki. Kiedy zatrzymałam się wszyscy zaczęli się uśmiechać. Zaparkowałam i otworzyłam

drzwi, pociągając za klamkę i wstałam.

- Hej ludzie! Jestem!... Rozkręćmy tą imprezę! Niech ktoś da mi cholerne piwo! - tak właśnie

zaczynałam każdą imprezę... to był mój sposób.

- O, więc imprezowa dziewczynka zajechała... zabieraj swój tyłeczek z cipeczki

autka i daj mi się przytulić! - Steh zawołał do mnie, a ja pokazałam mu środkowy palec.

Wysiadłam i podbiegłam do niego

- Jesteś po prostu zazdrosny, ponieważ mój wóz ma nie tylko wyższe podwozie i

większe opony, i w ogóle sprawia, że twój wygląda jak pudełko na zapałki. Zepchnęłam twój kawał

gówna prosto do błota w zeszłym tygodniu.. tylko dlatego, że ktoś kto jeździ takim autem jak moje,

nie robi z niego cipki Seth. - powiedziałam popychając go na zderzak.

- Hej,... uspokój się B... nie chciałem obrażać twojego wozu! Albo twoich "dziewczyńskich

imprez", Ok, no cóż, chciałem obrazić samochód, ale tylko dlatego, że wyglądasz tak słodko jak się

złościsz! - zaczął się śmiać. Pokazałam mu środkowy palec, jednocześnie spoglądając na dwa

kosze, które stały obok ciężarówki.

- Mmm, bimber?

- Tak! Zrobiłem go dla ciebie B, twój ulubiony. 2 litry czystej w każdym! Owoce się sączyły przez

dwa dni! Mój mały pożegnalny prezent dla ciebie... i nie ma za co,Bells - Steh oznajmił z widoczną

dumą.

• http://en.wikipedia.org/wiki/Biscuits_and_gravy

- Seth, ty po prostu próbujesz mi słodzić.. żeby zwiększyć przewagę nade mną dziś wieczorem -

powiedziałam posyłając mu perskie oczko, zarumienił się. Jake palnął go w tył głowy.

- Nikt nie będzie miał nad tobą żadnej przewagi B, zabrałem mój śpiwór i będę chronił twojego

honoru - powiedział bijąc się pięścią w klatkę piersiową dla podkreślenia słów.

- Myślę, że B sama siebie dobrze ochroni... do diabła Jake, ona cię chroniła bardziej niż ty jej

kiedykolwiek... ona ciebie będzie prawdopodobnie chronić wieczorem... Chyba Leah nadchodzi -

Seth zaczął się trząść ze śmiechu.

- Zamknij się Seth, albo walnę cię jeszcze raz.. Leah? Naprawdę? B...? - powiedział udając słodkie

psie oczka.

- Co to, to do cholery nie, ostatnio jak ci "pomogłam" z Leah'ą, to ty wykorzystałeś sytuację,

złapałeś mnie za tyłek i pocałowałeś...

- Och.. hahaha.. to była ta noc, kiedy B złamała ci nos... hahaha - Steh wił się ze śmiechu na ziemi

chwytając się swoich boków.

- Ja.. Ja.. ona podeszła do mnie i musiałem coś zrobić.... to była pierwsza rzecz o jakiej

pomyślałem... ok, macie rację, zasługiwałem na złamany nos i przepraszałem przedtem za to

gorąco, czy naprawdę musimy wracać do przeszłości... nie znoszę jej. Jest taka nachalna i

wstrętna... i nie mogę odczepić jej od moich mięśniaków...

- Więc, dziś ty i twoi "mięśniacy" radzicie sobie sami - uśmiechnęłam się dumna z siebie.

- Dobrze... ale chciałem ci pozwolić być pierwszą, która spróbuje mojego sławnego

brzoskwiniowego bimbru z Georgii... po prostu myślę, że ja albo Mięśnacy nie

wytrzymają bycia częścią jednym z nich - powiedział Jake kwasząc się.

- Nie sprawiaj, abym złamała ci nos tej ostatniej nocy, jestem tu Jake.. nie bądź sknerą! -

powiedziałam dosięgając do pojemnika z alkoholem, który niósł na plecach.

3 ~ Just Roll With The Punches

Wypiłam co do kropelki „ znany w całej Georgii, brzoskwiniowy bimber Jake'a ″ , trzy kubki

innego bimbru, pięć piw i kilka kieliszków z Sethem w grze „ śmiertelna kolejka z Tequilą ″ . Byłam

totalnie zalana. Stałam na tyłach ciężarówki Embr'ego kurczowo ściskając moją strzelbę i jego bar

na kółkach, krzycząc jak jakiś upiór, kiedy on poślizgnął się idąc do swojego wozu, który był

zaparkowany na północy pola.

– Cholera B, jestem pewien, że będę tęsknił za Twoją szaloną dupą... Kto będzie strzelał do

szopów praczów z tyłu mojej ciężarówki, kiedy będę przemierzał las? Kto sprawi, że Seth

zagra w „ śmiertelną kolejkę z Tequilą ″ i go ogra, sprawiając, że będzie musiał użyć własnej

gumki do włosów, aby związać włosy Setha kiedy będzie wymiotował? - Zaczął się śmiać

idąc na tyły ciężarówki.

– Nie bądź taki. - powiedziałam wymierzając w niego strzelbą i wyskakując z jego vana. - I

gdzie do cholery jest Jake?! Mam nadzieję, że stęsknił się za moim słodkim strzałem ckliwy

Embry, bo inaczej będę zmuszona do skopania Ci tyłka! - Powiedziałam zabierając piwo

Jessice idąc przez ognisko, na co ona wysłała mi mordercze spojrzenie. Oczywiście ją

zlekceważyłam.

– Wiem, że to było cholernie niesamowite, kłaniam się waszej wysokości B! Jesteś

najbardziej pozytywnie pieprzniętą osobą jaką znam! Jesteś tak niesamowita, że czasami

nawet trudno pamiętać, że jesteś dziewczyną.. O, tak! Ale wtedy przypominam sobie

sytuacje, kiedy to ściągasz stanik a on ląduje na głowie Newton'a. – Embry przestał iść i

zaczął pochylać głowę nad czyimś vanem.

– Wiem... Hahaha! Nienawidzę tego gościa! Haha. Jest takim cwaniakiem. Widzieliście jego

twarz..? Była fioletowa, ha! Cholernie fioletowa! Chyba powinnam jednak była zabrać mój

stanik, haha. Jest takim zboczeńcem.. Kto wie, co by z nim zrobił? Obstawiam, że by się z

nim bzykał. Raczej nie będę go chciała z powrotem, haha. - Podtrzymywałam się Ebry'ego,

aby nie upaść ze śmiechu.

– Zaczęliśmy powoli iść, jednak po chwili zatrzymaliśmy się, a potem wznowiliśmy

spacer do ogniska. Po drodze, ludzie, których mijaliśmy klaskali i gratulowali mi trafienie do księgi

rekordów w strzelaniu do szopów praczy, inni żartowali z fioletowej minki Newton'a, a kolejni po

prostu gwizdali i krzyczeli według naszych wskazówek. W końcu dotarliśmy do ogniska, więc

zaczęłam szukać wzrokiem Jake'a. Mignęła mi przed oczami scenka, kiedy to Jacob uprzejmie

próbował zepchnąć pijane ciało Leah z siebie. Potrąciłam Embr'ego i wskazałam na Jake'a. Jak

tylko zobaczył ich razem zaczął się śmiać na cały głos. Jego śmiech był na tyle głośny, że

przyciągnął uwagę Jake'a, który spiorunował nas wzrokiem, a potem spojrzał na mnie z prośbą.

– Myślę, że on potrzebuje pomocy B. – Śmiał się Embry.

– Taa, wiem.. Jak długo powinnam tu stać, sprawiając aby cierpiał? To gówniane

przedstawienie jest takie śmieszne!

– Wygląda jakby miał się zaraz rozpłakać... Czekaj, aż będzie próbowała go pocałować.

Wtedy pójdziesz mu pomóc. - Embry zaczął się trząść ze śmiechu.

– Och, to by było wredne! ..ale za to śmieszne. Ok, dam im kilka dodatkowych minut.

zaczęłam dołączać się do Embr'ego. W końcu Leah chwyciła Jake'a za krocze i

zdecydowałam, że nie tylko wycierpiał się wystarczająco, ale i jej nieprzyzwoite

zachowanie psuje moją imprezę. Razem z Embry'm podeszliśmy do nich na co twarz Jake'a

aż zaświeciła ze szczęścia. Jacob zachowywał się tak jakby w sekundzie został ożywiony, co

przyniosło kolejną salwę śmiechu Embr'ego. Leah była nieświadoma naszego przybycia,

więc kontynuowała szczypanie Jake'a.

– Pieprzona Leah Clearwater, najbardziej sukowata szmata na wschodzie Missisipi! Gdybym

była Tobą, odstąpiłabym od seksownie umięśnionego Indianina i poszła prosto do kościoła!

Masz na sumieniu DUŻO rzeczy, których na pewno żałujesz panienko. - Powiedziałam

przesadnie słodkim głosem, a mój wyraz twarzy był niezmiernie zniesmaczony.

– Isabello Swan, dziewczyno, która chciałaby być chłopcem! Jesteś po prostu zazdrosna o to,

że Jake lubi popatrzeć sobie na prawdziwe kobiety i pragnie damy, a nie chłopczycy. -

Powiedziała Leah obracając się w moją stronę i patrząc gniewnie.

– Taa? Wow! Czy my jesteśmy nadal w trzeciej klasie..? Myślę, że użyłaś tej samej linii

obrony co wtedy. Powinnaś chyba popracować nad jakimś innym materiałem. A! I nie chcę

być chłopakiem. Chcę być po prostu we wszystkim lepsza od nich. Och, zapomniałabym.

Nawiasem mówiąc: Jestem kobietą, tak samo jak Ty, choć... Ty w roli PRAWDZIWEJ

kobiety?! Pfffft! Taa, jasne. I do tego damy? Za chuja! Nigdy! Gdyby tak było to musiałaby

być to jedna i jedyna rzecz, którą mamy wspólną Leah. - Parsknęłam, a jej twarz stała się

czerwona.

– Myślę, że jesteś Damą B, ale tylko wtedy kiedy chcesz. I chyba nie trzeba wspominać, że

masz najseksowniejsze ciało ze wszystkim dziewczyn stąd?- Powiedział Jake mrugając do

mnie. Oczywiście zaczęłam się czerwienić. Czy musia wspomina o moim „seksownym

ł ć

ciele”?

– Leah? Ja i moje seksowne ciało mówimy, że powinnaś iść do domu. - Po tych słowach

dziewczyna zachichotała i mrugnęła do Embr'ego. - Myślę, że za dużo wypiłaś i jeśli ciągle

będziesz pyskować, albo trzymać Jake'a za jego męskość to będę zmuszona skopać Ci tyłek.

Twój tata w zeszłym tygodniu poprosił mnie, abym przestała Cię bić. Znowu... Więc proszę,

nie obrażaj mnie, albo będę musiała złamać obietnicę daną Twojemu staruszkowi. Znowu...

- Na jej twarzy pojawił się grymas. - Daję Ci tylko jedno ostrzeżenie... Odejdź teraz i nie

mów ani słowa. - Błagałam ją wzrokiem.

– Pieprz się Bel. - Powiedziała zanim uderzyłam ją prosto w nos.

– NO CO? - Zapytałam niewinnie. Jake klęczał za znokautowaną Leah, patrząc na mnie i

kręcąc głową.

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: