2008_6.pdf

Droga Prawda Życie

Zbliża się koniec kolejnego roku i podlicza-

nie zysków i strat w biznesie oraz wszelkiej

innej działalności gospodarczej. To czyni każ-

dy właściciel małej czy dużej firmy. Dzięki temu

dowiaduje się o efektach i skuteczności swo-

jej działalności. Osiągnięte wyniki ocenią jego

pracę i trafność zainwestowanych środków.

Pozwolą na przyszłość uniknąć tych samych

błędów i rozwinąć maksymalnie sprawdzone

metody działania. Nie inaczej jest w naszym

życiu duchowym. Każdy z nas na początku

roku wytyczył sobie pewne cele i poczynił

pewne plany by je osiągnąć. Zbliża się czas

by to wszystko przeanalizować i dokonać

uczciwego podsumowania. Czy udało się nam

plan zrealizować i osiągnąć cel, czy popeł-

niliśmy jednak błędy i doznaliśmy szkody?

Czy zgodnie z zaleceniem Bożym zawartym

w Biblii wykorzystaliśmy dobrze:

1. Czas darowany od Boga? (patrz Ef 5,

15-16)

2. Zdolności (talenty) otrzymane od

Stwórcy? (patrz Mt 25, 14-30)

3. Dar, którym zostaliśmy obdarzeni przez

Ducha Świętego? (patrz 1P 4, 10)

4. Siły, doświadczenie nabyte przez lata?

(patrz Mk 12, 30)

– Czy wypełniliśmy rzetelnie zadanie,

jakie zostało nam zlecone przez Boga, zbór,

przełożonych w pracy i kościele? (patrz 2Tm

2, 15; 4, 5b; Kol 5, 22-23)

– Czy ktoś Bogu dziękuje za nas i ma wiele

powodów do radości a może z naszej przyczyny

cierpi i płacze? (patrz P 2, 12)

– Co mówią o nas sąsiedzi, koledzy, kole-

żanki, współpracownicy?

– A co mówi nam sumienie, o czym prze-

konuje Duch Święty?

– Czy świecimy tam, gdzie nas Bóg

postawił, czy jesteśmy solą tej ziemi? (patrz

Mt 5, 13-16).

Warto się nad tymi pytaniami przez chwi-

lę zastanowić i dokonać uczciwej oceny! To

co dobre warto dalej rozwijać i pielęgnować,

lecz to, co złe należy jak najszybciej naprawić

i więcej tego nie powielać. Czytając Pismo

Święte znamy Boże wymagania. Wkrótce

przekroczymy próg nowego 2009 roku.

Nie wiemy co on nam przyniesie, ale wiemy,

komu zaufaliśmy. Śpiewamy taką piękną

pieśń: „Jednak wiem komum ja uwierzył i nic

z Chrystusem mię nie rozłączy. Jam swe życie

Mu powierzył i wiem dokąd zajdę z Nim” (Ś.P. nr

240). To jest niewzruszona prawda, że z Jezu-

sem Chrystusem jesteśmy i będziemy szczęśli-

wi oraz bezpieczni. On jest tym Emmanuelem,

czyli Bogiem bliskim każdemu z nas.

– Czy udało się nam bardziej zbliżyć do

swojego współmałżonka, dzieci, rodziców,

brata, siostry, bliźniego?

– Czy przybliżyliśmy się do Boga?

– Czy strzegliśmy skutecznie tego bez-

cennego skarbu, jakim jest zbawienie w Jezu-

sie? (patrz Flp 2, 12b).

Błogosławieństwa Bożego na ten Nowy

Rok i wiernego podążania za Panem życzy

w imieniu zespołu redakcyjnego DPŻ.

Andrzej Poręba

Podziękowanie

Składamy serdeczne podziękowanie Robertowi Cyganikowi za długo-

letnią pomoc przy drukowania naszego czasopisma. Życzymy Bożego

błogosławieństwa w życiu osobistym i w służbie na Niwie Pańskiej.

Redakcja DPŻ

Koniec roku – czas podsumowań

Droga Prawda Życie

DPŻ

droga prawda Życie

Dwumiesięcznik chrześcijański

W numerze

Zwiastun. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 2

Koniec roku – czas podsumowań – Andrzej Poręba . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 3

Podziękowanie. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 3

Najważniejsza kwestia obecnego czasu – David Wilkerson . . . . . . . . . . . . . 5

Mity i fakty dotyczące „Bożego narodzenia” – Stefan Matuszewski . . . . . 8

Abyście obitowali – Roman Jawdyk . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 11

Bez rąk, bez nóg, bez ograniczeń – Nick Vujicic . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 14

Historia Izraela – Joachim Polk . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 15

Halo, czy jeszcze żyjesz? – Jarosław Domieniuk . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 18

Opowiadanie o dzikich gęsiach. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 19

Bóg Cię Kocha . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .20

Jedność chrześcijan – Reinhold Ulonska . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 22

Niebo będzie w niebie... – Przemysław Gola . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .24

Świadectwo brata Józefa Grezela. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .24

Spoza granic naszego kraju – Andrzej Poręba . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .26

Chrzest i święto żniw w Barlinku . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 27

Na spotkanie z Panem – Jan Stypuła . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 27

Dziękczynienie w Zabrzu – Renata Kulik . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .28

Wizyta w Münster – Stefan Matuszewski . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .28

Świebodzin 2008 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .29

Śladami mężów wiary. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .30

Pamiętajcie o więźniach – Ogólnopolska Konferencja

Resocjalizacyjno-Integracyjna – Jan Stypuła . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 32

Otwarty List hinduskich chrześcijan do braci i sióstr w innych

częściach świata – Isaac Raj Alanka . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 36

Rada Redakcyjna:

Andrzej Poręba (pandre@poczta.onet.pl) ,

Andrzej Nazimek (zimeryt@interia.pl) ,

Roman Jawdyk (roman.jawdyk@interia.pl)

RedaktoR naczelny:

Andrzej Poręba

WydaWca:

Chrześcijańska Wspólnota

Zielonoświątkowa,

ul. Sudecka 3, 59–220 Legnica

adRes Redakcji:

ul. Czechowa 1, 41–807 Zabrze;

RedaktoR Wydania:

Jan Stypuła (jan.stypula@chwz.com.pl)

Redakcja techniczna:

Andrzej Gocyła (aango@konto.pl)

komputeRopisanie:

Mirosława Poręba, Nazariusz Zerbe,

Daniel Flis

Redakcja tekstu:

Joanna Domieniuk (joanna.domieniuk@ajsystem.pl) ,

Jeremiasz Zerbe (nimrod@epf.pl) ,

Andrzej Poręba,

okładka:

Robert Bartlewski

cena pRenumeRaty:

Prenumerata roczna wynosi 30,00 zł,

cena jednego egzemplarza 5,00 zł.

poczta e–mail:

dpz@chwz.pl

inteRnetoWe aRchiWum:

http://dpz.chwz.pl

zdjęcie na okładce:

Jan Stypuła

Życzenia

Materiałów nie zamówionych redakcja nie zwraca.

Zastrzegamy sobie prawo do skracania i adiustacji

tekstów, oraz do zmiany tytułów. Kopiowanie i po-

wielanie dozwolone pod warunkiem druku tekstu

w całości z podaniem tytułu oraz numeru pisma.

Albowiem Dziecię narodziło się nam,

Syn jest nam dany

I spocznie władza na Jego ramieniu,

I nazwą Go: Cudowny Doradca,

Bóg mocny, Ojciec Odwieczny,

Książę Pokoju. (Iz 9,5)

WieRzymy W:

1. Jedynego Wszechmogącego Boga: Ojca, Syna

i Ducha Świętego.

2. Pismo Święte jako Słowo Boże, natchnione

przez Ducha Świętego, jako najwyższy autory-

tet w sprawach: prawdy, wiary i życia chrześci-

jańskiego.

3. Jezusa Chrystusa – Syna Bożego, który przy-

szedł w ciele na ten świat rodząc się z Marii

Panny, jako jedynego Pośrednika i Orędownika,

zbawiającego grzeszników dzięki swej męczeń-

skiej śmierci i zmartwychwstaniu.

4. Zbawienie z łaski przez wiarę jako daru Bożej

miłości. Wiara w Jezusa Chrystusa jest całko-

witym zaufaniem Bogu i potwierdzona zostaje

dobrymi uczynkami wypływającymi z tej

wiary. Taka wiara jest czynna w miłości.

5. Nowonarodzenie z wody i Ducha, jako bez-

względnego warunku wejścia do Królestwa

Bożego.

6. Chrzest Duchem Świętym, w Jego prowadzenie

i dary (charyzmaty)

7. Konieczność przyjęcia chrztu wodnego przez

zanurzenie, Wieczerzy Pańskiej pod postacią

chleba i wina wraz z umywaniem nóg.

8. Kościół jako ciało Jezusa Chrystusa, którego

głową i budowniczym jest Jezus Chrystus.

9. Powszechne zmartwychwstanie wszystkich

ludzi i sąd Boży oraz życie wieczne zbawio-

nych i wieczne potępienie niezbawionych.

Niech wspomnienia o narodzeniu naszego Pana

i Zbawiciela Jezusa Chrystusa napawają Was

drodzy Czytelnicy radością, że to Bóg Ojciec z mi-

łości do każdego człowieka posłał swego Syna na tę

ziemię, by darować nam zbawienie!

Redakcja

Droga Prawda Życie

Najważniejsza kwestia obecnego czasu

D aviD W ilkerson

Kazanie wygłoszone w Kościele

Times Square w Nowym Jorku – 12

maja 2008

The Most Important Issue of

This Hour

ważniejszych instytucji finansowych

kraju musiała być ratowana przed

bankructwem przez Bank Fede-

ralny. The Wall Street Journal ,

gazeta, która daleka jest od pani-

kowania, zamieściła zdumiewający

tytuł: „Bank Federalny ratuje ame-

rykański system finansowy od upad-

ku”.

Bank Federalny musiał wpompo-

wać tam na początek 30 miliardów

dolarów, by zapobiec panice, która

mogłaby pogrążyć naród w najgor-

szej depresji ekonomicznej w historii.

Do dzisiaj wpompowano tam ponad

300 miliardów dolarów, by ratować

system.

Dziesięć lat temu napisałem

książkę pod tytułem, America’s Last

Call: On the Brink of a Financial

Holocaust (Ostatnie wezwanie dla

Ameryki: Na krawędzi holokaustu

finansowego). W tej książce ostrze-

gałem przed następującymi wyda-

rzeniami:

– Nastąpi załamanie rynku obli-

gacji

– Sąd Boży uderzy nagle w eko-

nomię USA

– Krótkie, fałszywe poczucie

dobrobytu, poprzedzi nadchodzący

krach finansowy. (Ten krótki okres

dobrobytu będzie ostatnim wezwa-

niem Bożego miłosierdzia, zanim

nadejdzie kara).

– Będzie wielki spadek wartości

domów - na rynku będą tylko sprze-

dający, a kupujących niewielu. Masy

ludzi utracą swoje domy na rzecz

banków.

– Nastąpi wielki wzrost siły ho-

moseksualistów.

– Na Wall Street będzie wielkie

zamieszanie

– Boży strażnicy i prorocy będą

uciszani

– Nastąpi upadek dolara USA

– Ameryka utraci kontrolę nad

ekonomią. Obecnie Chiny poży-

czyły Ameryce miliardy dolarów.

Jesteśmy najbardziej na świecie

zadłużonym narodem i nie mamy

kontroli nad naszymi finansa-

mi.

Wraz z wielu innymi strażni-

kami widzę, że największy

wstrząs dopiero nadchodzi

To, czego mamy być świadkami,

dotknie każdego człowieka na ziemi.

Świat zobaczy chwilowe uspokoje-

nie, z pozorną stabilnością, przez

co wielu powie, „Kryzys już minął”.

Ale w rzeczywistości prawdziwa pa-

nika jest ciągle przed nami.

Teraz Amerykę ogarnia poli-

tyczne szaleństwo. Pomyślcie o tym:

to zupełne szaleństwo, bo politycy

obiecują najróżniejsze, nowe pro-

gramy za miliardy dolarów, podczas

gdy budżet federalny robi różne

wysiłki, by utrzymać głowę narodu

ponad narastającym zalewem dłu-

gów.

A jednak dla kościoła Jezusa

Chrystusa prawdziwą kwestią nie

jest załamanie ekonomiczne. Nie

chodzi nawet o to, kto będzie rządził

narodem. Chodzi głównie o wytrwa-

nie w wierze.

Ta jedna kwestia powinna być

w myślach wszystkich, którzy mó-

wią, że służą Jezusowi. Chcę zapy-

tać: czy obecnie masz trwałą ufność

w Panu, że On cię zachowa, kiedy

cały świat pogrąży się w chaosie?

Czy też zachwiejesz się w czasie uci-

sków, kiedy te straszne rzeczy, które

Jezus przepowiedział, zaczną poja-

wiać się na ziemi? Kiedy nadejdzie

ta godzina, czy twoja miłość do Pana

przetrwa, czy też oziębnie, jak to we-

dług przepowiedni Jezusa stanie się

z wieloma wierzącymi?

Zadaję to pytanie nie po to, by

kogoś osądzać lub potępić. Zadaję je

naszym czytelnikom tylko dlatego,

że Jezus je zadaje wszystkim, którzy

postanawiają pójść za Nim.

Chrystus pytał: Tylko czy Syn

Człowieczy znajdzie wiarę na ziemi,

gdy przyjdzie? ( Łk. 18,8).

Podam wam kontekst tego pyta-

nia Jezusa. On właśnie opowiedział

im historię o wytrwałej kobiecie,

która prosiła sędziego o pomoc w jej

sprawie i o wydanie sprawiedliwego

wyroku. Jezus użył jej, jako przy-

kładu stanowczej i wytrwałej wiary,

Chrześcijanie na całym świecie

mają poczucie, że żyjemy w czasach

ostatecznych. Piętrzące się kryzysy,

narastający strach, oznaki wielkich

wstrząsów – to wszystko jest widocz-

ne nawet dla świeckich komentato-

rów. Teraz dla każdego naśladowcy

Jezusa, aktualne pytanie brzmi: „Czy

moja wiara przetrwa w tym, co nad-

chodzi”?

Kto wytrwa do końca, ten będzie

zbawiony (Mt. 24,13).

Wierzę, że najważniejsza kwestia

obecnego czasu dotyczy tego, co na-

zywamy „wytrwałą wiarą”. Po pro-

stu, czy wiara ludu Bożego przetrwa

te straszne wstrząsy i doświadcze-

nia, które nadchodzą, a których

żadne poprzednie pokolenie nie

przeżywało?

Jezus obiecał: Kto wytrwa do

końca, będzie zbawiony (Mt. 24,13).

Kiedy Chrystus to wypowiadał,

właśnie opisał okropne doświadcze-

nia, które czekają uczniów: fałszywi

mesjasze, wojny i wieści o wojnach,

narody przeciw narodom, zabu-

rzenia w świecie natury, trzęsienia

ziemi i mory, prześladowania i śmierć

męczeńska (patrz Mt. 24,4 -12). Kie-

dy przyjdą te dni, powiedział Jezus:

wielu przyjdzie w Moim imieniu...

i wielu zwiodą (24,5).

Jaki będzie wpływ tych rzeczy

na kościół, na tych, którzy nazywają

się od Jego imienia? Jezus mówi to

wyraźnie: A ponieważ bezprawie się

rozmnoży, przeto miłość wielu ozięb-

nie (24,12).

Nasz kraj (Ameryka) już odczuwa

skutki takiego wstrząsu.

teraz ameryka przeżywa

„doskonały sztorm”

ekonomiczny

W marcu 2008 r. amerykański

system finansowy o mało się nie

rozpadł. Bear Stearns, jedna z naj-

Droga Prawda Życie

może prowadzić do zatwardziałości

serca, a w końcu do duchowej śmier-

ci.

której On szuka: takiej wiary, która

woła do Boga w czasie doświadczeń

i ufa Mu, że On spełni Swoje obiet-

nice. Chrystus wiedział, że taka

wytrwała wiara będzie jedyną, która

podtrzyma Jego lud w czasach, które

mają nadejść.

Kiedy Jezus mówi o takiej wy-

trwałej wierze, mówi też o tych,

których wiara przetrwa „na chwilę”.

Inaczej mówiąc, kiedy ich modlitwy

nie są wysłuchane – kiedy ostatni

moment na spełnienie ich prośby

mija – oni popadają w niewiarę.

Dlaczego? Ich wiara nie ma korze-

nia.

Nie ma w sobie korzenia, nadto

jest niestały i gdy przychodzi ucisk

lub prześladowanie dla słowa, wnet

się gorszy (Mt. 13,21).

Gdyż Pan wodzi oczyma swymi

po całej ziemi, aby wzmacniać tych,

którzy szczerym sercem są przy nim

(2 Krn 16,9).

Zbyt często, kiedy utrapienia

zaczynają pojawiać się w życiu

takich wierzących, oni się obra-

żają. Prawdopodobnie słyszeliście

już takie „słowa obrazy” wyrażane

przez chrześcijan, których spotkały

gorzkie doświadczenia. Oni czytali

Słowo Boże, wyznawali pewne

obietnice, modlili się gorąco, ale ich

doświadczenia trwają nadal. Z bie-

giem czasu, ponieważ nie widzą

odpowiedzi na swoje modlitwy, ob-

rażają się na Słowo, którego się trzy-

mali.

W pewnym momencie w ich ser-

cach zostaje zasiane ziarno niewiary.

Wkrótce zaczynają kwestionować

Bożą wierność. Nie potrafią odrzucić

uporczywej myśli, że Pan nie dotrzy-

mał danej im obietnicy.

Oni Mu ufali na chwilę. Kiedy

rozmawialiście z nimi, ich rozmowy

były pełne wiary i świadczyli o zaufa-

niu Bogu. Teraz w ich słowach poja-

wiają się wątpliwości. Zamiast wiary,

słyszycie pytania, które zdradzają

wewnętrzną niewiarę.

Musicie zrozumieć, że szatan

podsyca te narastające wątpliwości.

Z upływem czasu, dla takich ludzi,

modlitwy stają się ciężarem. Ich

miłość do Słowa Bożego zaczyna za-

nikać, a wreszcie już wcale nie biorą

Biblii do ręki. Na koniec ich pasja

do Chrystusa jest tylko małą iskier-

ką.

Apostoł Paweł zachęcał Tymote-

usza: Cierp wespół ze mną jako dobry

żołnierz Chrystusa Jezusa (2 Tm. 2,3).

Greckie słowo „cierpienie” oznacza

tu trudne doświadczenia. Co Paweł

mówi o tym do Tymoteusza? „Synu,

wytrzymaj w tym! Jesteś żołnierzem

w armii Pana. Zostałeś wyćwiczony,

by przetrwać trudności w duchowej

walce”.

Odbicie tego widzimy również

w Starym Testamencie. Tam czyta-

my: Gdyż Pan wodzi oczyma swymi

po całej ziemi, aby wzmacniać tych,

którzy szczerym sercem są przy nim.

(2 Krn 16,9). To słowo oznacza „cał-

kowicie oddani Jemu w zaufaniu”.

Pomyśl o tym: Bóg patrzy w dół

na całą ziemię, szukając gorliwie

mężczyzny lub kobiety wiary, którzy

ufają i są Jemu oddani całkowicie.

Gdziekolwiek Pan znajduje ta-

kiego człowieka, mówi o nim, „Ten

mój umiłowany trzyma się mocno

w wierze i ufa Mi. Dlatego Ja okażę

się mocnym dla niego. On pozna

moją moc, zobaczy moje silne ramię,

które wyciągnę do niego”.

Słowa tego wiersza były najpierw

wypowiedziane do króla Asy, władcy

Judei, przez proroka Chananiego.

Oczy Pana skierowane były na króla

Asę, który był kochany, ponieważ

czynił to, co było dobre w oczach Bo-

żych .

Asa był pod każdym względem

człowiekiem sprawiedliwym, który

ufał Bogu. Chodził w wierze i każ-

dą sprawę przynosił przed Pana, by

otrzymać Boże prowadzenie. Ten król

był bogobojnym człowiekiem modli-

twy, całkowicie polegającym na Bogu

– jego działania o tym świadczyły.

Asa zlikwidował bałwochwal-

stwo w kraju, burząc ołtarze bożków.

Zakazał czarów, sodomii i prosty-

tucji. Pobudował miasta z mocny-

mi wieżami, wysokimi murami

i bezpiecznymi bramami. Pod pano-

waniem tego wiernego króla naród

judzki żył w dostatku i był błogosła-

wiony.

Asa był wierny i przypominał

ludziom, że wszystkie błogosławień-

stwa przyszły na nich, Ponieważ

Wiara niektórych,

czytających to przesłanie jest

w niebezpiecznym miejscu

Może to, co tu powiedziałem, ude-

rzyło w jakąś strunę w twojej duszy.

Muszę cię zapytać: czy pozwoliłeś na

zasianie ziarna niewiary w twoim

sercu? Czy masz obecnie poważne

pytania o Bożą wierność? Czy za-

miast Go czcić, wątpisz w Niego?

„Panie, dlaczego nie interweniu-

jesz w mojej sprawie? Dlaczego po-

zwalasz na takie zamieszanie w mojej

rodzinie? Wkładasz na mnie więcej,

niż mogę wytrzymać”. Taka postawa

Droga Prawda Życie

szukaliśmy Pana, Boga naszego, więc

i On poszukał nas i zapewnił nam spo-

kój ze wszystkich stron. Budowali więc

i dobrze im się wiodło (2 Krn. 14,6).

Być Izraelitą i żyć w tym czasie

w Judzie, to musiało być coś wspania-

łego.

Spróbujcie sobie wyobrazić at-

mosferę w Judzie w latach sprawiedli-

wego panowania Asy. Zewsząd mieli

pokój, a wszystko odbywało się w Bo-

żym porządku. Ludzie byli błogosła-

wieni, mieli pracę i obfite żniwa, bo

Bóg był wśród nich. Nikt nie musiał

iść na wojnę, gdyż zarówno król, jak

i ludzie szukali Pana. Nie było sądu,

bo byli to ludzie posłuszni.

Ale pewnego dnia, nagle, ta

spokojna atmosfera zmieniła się.

Posłaniec przyniósł do Asy przeraża-

jącą wieść: Armia złożona z miliona

żołnierzy zmierza w kierunku Judy.

Etiopczycy i Kuszyci połączyli swoje

wojska i mieli potężną armię. Mieli

300 wozów wojennych, wielką liczbę

jeźdźców i milionową armię pie-

choty, a wszystko to zmierzało w kie-

runku Judy, by zniszczyć ten kraj.

Dzień przed tym Asa zwołał ludzi,

by dziękowali Panu za pokój i błogo-

sławieństwo, którego doświadczali,

bo szukali Pana . Teraz czytamy:

Przeciwko nim wyruszył... (2 Krn.

14,9). W jednym dniu naród judzki

znalazł się na wojnie przeciw milio-

nowej armii groźnych żołnierzy.

Co więc robi ufający Bogu sługa,

kiedy znajdzie się w takiej sytuacji?

Jak reaguje? Czy spanikuje? Czy

zacznie szukać pomocy u człowie-

ka, czy złoży wszystko w ręce Pana,

w całkowitej ufności?

Bóg patrzył wnikliwie na Asę w tej

krytycznej godzinie.

Jaka była reakcja tego sprawiedli-

wego króla?

Wtedy Asa tak wołał do Pana,

Boga swego: Panie, oprócz ciebie nie

ma takiego, kto by mógł pomóc w wal-

ce między silnym a bezsilnym. Pomóż

nam, Panie, Boże nasz, bo na tobie

się oparliśmy i w imieniu twoim wy-

ruszyliśmy przeciwko tej gromadzie.

Panie! Tyś Bogiem naszym, niech ci

nie sprosta człowiek! Pan pobił tedy

Kuszytów wobec Asy i wobec Judej-

czyków, i Kuszyci zaczęli uciekać

(2 Krn. 14,10-11).

Powiedzcie mi, czego reakcja

Asy uczy dzisiejszy kościół Jezusa

Chrystusa? Ten bogobojny człowiek

otrzymał najbardziej przerażającą

wiadomość. Stanął przed bezprzy-

kładnym wyzwaniem, czy przeżyją,

nie mówiąc już o zwycięstwie.

Kochani, znaczenie tego urywka

jest jasne: pokazuje nam, że zwycię-

stwo – niemożliwe zwycięstwo – jest

zarezerwowane dla tych, którzy ca-

łym sercem ufają Panu.

Straszny kryzys przyszedł na Asę

i Judę podczas ich najbardziej cu-

downego czasu szukania Pana, kiedy

Bóg uśmiechał się do nich z życzli-

wością.

Nie potrafię wyjaśnić, dlaczego

Pan pozwala na takie ataki na Jego

sługi, ale wiem, że Pismo Święte

ostrzega nas, byśmy spodziewali się

ognistych ataków dla doświadcze-

nia naszej wiary. A w tym wszystkim

Bóg mówi również, że nasza wy-

trwała wiara będzie czysta, jak zło-

to.

Jeżeli go szukacie, pozwoli wam

się znaleźć, lecz jeżeli go opuścicie

i On was opuści (2 Krn. 15,2).

Umiłowani, zauważcie, że ja tego

słowa nie mówię lekko. To, co gło-

szę w tym przesłaniu, narodziło się

w moim osobistym tyglu wielkich

cierpień, trudnych czasów i miaż-

dżących doświadczeniach wiary.

Nie zrozumcie mnie źle: Ja nie narze-

kam. Mogę zaświadczyć, że widzia-

łem miłosierną rękę Boga w każdym

doświadczeniu i cierpieniu przez

wszystkie moje lata. Widziałem, jak

moja żona Gwen i moje dwie córki

były bliskie śmierci z powodu raka.

Cierpiałem z powodu śmierci mojej

wnuczki z powodu raka. Widziałem,

jak wszystkie moje dzieci i wnu-

ki wielokrotnie przeżywały ataki.

Ja osobiście też przeszedłem przez

ogniste doświadczenia. Przez to

wszystko doświadczyłem również

zaćmienia wiary, kiedy wydawało

się, że Pan zupełnie ukrył przede

mną swoje oblicze. A jednak, po tych

wszystkich latach cierpień stoję tutaj

i świadczę, że Bóg przeprowadził

mnie przez każde doświadczenie,

dając mi pokój i pieśń zwycięstwa.

To jednak nie koniec tej historii.

Po trzydziestu sześciu latach cho-

dzenia w ufności i wiernego trwania

w doświadczeniach, Asa zasmucił

serce Boga. W życiu Asy przyszedł

inny, straszny kryzys. Tym razem

ten sprawiedliwy król Judy utracił

wiarę. Do tego momentu Asa żył,

jako człowiek ufający Bogu. Był ży-

wym przykładem wiary i gorliwości,

szukającym Pana ustawicznie. Jego

służba dla Judy przyniosła potęż-

ne, duchowe przebudzenie w kraju,

ustanawiając sprawiedliwe rządy

Boże. Potem spadł na Asę i naród

judzki inny niespodziewany kryzys.

Tym razem do króla doszła wiado-

mość, że Jerozolima jest otoczona

przez armię wroga. Wszystkie szla-

ki handlowe do Jerozolimy zostały

odcięte przez nieprzyjaciela. Mia-

sto Rama, pięć mil od Jerozolimy

zostało napadnięte, zdobyte i ufo-

rtyfikowane, a wszystkie drogi od-

cięte. Nikt nie mógł ani wyjść, ani

wejść.

Ta blokada mogła sparaliżować

ekonomię Judy. Coś trzeba było

Na pewno Pan był zadowolony

z wiary Asy w tym kryzysie, a jed-

nak posłał proroka, by go ostrzegł:

Słuchajcie mnie, ty Aso i wy wszyscy

Judejczycy... Pan jest z wami, jeżeli

wy jesteście z nim, a jeżeli go szu-

kacie, pozwoli wam się znaleźć, lecz

jeżeli go opuścicie i On was opuści

(2 Krn. 15,2).

Prorok dodał, że Jego ręka za-

wsze była przy nich, w całej historii.

W przeszłych czasach, kiedykolwiek

nie było pokoju, a tylko utrapienia

i kłopoty, to kiedy lud Boży szukał

Boga, On zawsze dał się znaleźć

(patrz 15,3-4).

Proroctwo Azariasza do Judy jest

również ostrzeżeniem dla kościoła

Jezusa Chrystusa obecnie: „Jedno

chwalebne zwycięstwo wiary nie wy-

starczy”.

W życiu każdego wierzącego

pojawi się więcej, niż jedno doświad-

czenie. Czym więcej szukasz Pana,

czym bardziej wołasz, czym bliżej

chodzisz z Nim – tym więcej do-

świadczysz ucisków i cierpień, oraz

większych testów wiary.

Jakie zatem jest w tym wszystkim

Boże przesłanie dla nas? Nasza wiara

nie może się zachwiać, kiedy przeży-

wamy największe próby.

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: