Anarion 11 (06 2007).pdf

STREFA IGORA

wstêpniak

Ledwo Bachanalia przetoczy³y siê po nas jak

stado ciê¿kich od kleszczy bizonów, a ju¿ Klub strawiæ

musia³ kolejne po¿egnanie. Tym razem opuœci³a nas

Ewa Subocz postanowiwszy szukaæ szczêœcia

i perspektyw nad naszym polskim, pe³nym mazutu

i martwych dorszy morzem. Jest to dla nas wszystkich

odczuwalna strata, wiêc ocieraj¹c ³zy rêkawem

¿akietu ¿yczymy jej wszystkiego najlepszego na

kamienistych œcie¿kach ¿ywota.

W numerze znajdziecie tradycyjn¹ garœæ

sprawozdañ i recenzji, okraszon¹ lœni¹cymi per³ami

twórczoœci.

W Klubie lekki marazm, niby majaczy na

horyzoncie nadchodz¹ca groza Polconu, ale mam

wra¿enie, ¿e same spotkania straci³y gdzieœ dawny

impet i werwê. To niedobrze, ból czwartku staje siê

nieuzasadniony. Z nostalgi¹ wspominam nieodleg³e

przecie¿ czasy gdy œrodowym spotkaniom

towarzyszy³y elektryzuj¹ce pokazy i ucieszne

prelekcje lub chocia¿ pouczaj¹ca dyskusja na temat

dolegliwoœci wieku œredniego. Klubie, odrodŸ siê!

B¹dŸmy wszyscy jak Ziggy Stardust.

Igor Myszkiewicz

Informator Zielonogórskiego Klubu Fantastyki

“Ad Astra”

kontakt:

zpap-igor@tlen.pl

Redakcja:

Igor Myszkiewicz, An Nowak,

Sk³ad: Trylobit Wschodu

Konrad Czarny

ZKF AD ASTRA

kontakt: adastra@adastra.zgora.pl

...OSZCZÊDNY, JAK

PIÊÆDZIESI¥TKA FINLANDII

Bachanalia 2007

nasta³y nerwowe dni pe³ne nadganiania zaleg³oœci, a

po nich gor¹czkowe godziny dopinania wszystkiego

na ostatni guzik. W czwartkowy wieczór, za³oga

naszych dzielnych mocarzy wyruszy³a, by „U ojca”

poskromiæ fortepianowego molocha. W pi¹tkowy

poranek machina organizacyjna ruszy³a powoli

i sennie - oczywiœcie by nie zatrzeæ trybików ruszaj¹c z

kopyta. Od samego rana po terenie campusu

grasowa³y koczownicze grupki orgów, przemierzaj¹ce

trasy miêdzy budynkiem uniwersytetu a barem

konwentowym. Sztab recepcjonistek uprzejmie

przyjmowa³ petentów, a green room udziela³

schronienia i wspomaga³ adastrowy kolektyw

zbawcz¹ dawk¹ kofeiny. Wystartowa³y pierwsze

punkty programu, choæ niektóre musia³y zmieniæ czas

i miejsce z powodu niskiej frekwencji. Godziny p³ynê³y,

dzia³o siê wiele, jednak o zmêczeniu ³atwo by³o

zapomnieæ, gdy nasz drogi Zdyskoordynowany

Koordynator, w towarzystwie Syreny z Tytana,

koordynatora programowego, oficjalnie og³osili

otwarcie XXII. Bachanaliów Fantastycznych.

Poniewa¿ to przede wszystkim nasze œwiêto, jasnym

by³o, ¿e Pucharem Bachusa uhonorowany zosta³ nasz

obecnie najd³u¿ej dzia³aj¹cy Adastryta - Jurek.

Choæ wiadomo, ¿e gdy Wszechœwiat rodzi³ siê

z wybuchu, Ad Astra czuwa³a ju¿ nad kuflem, to jednak

niewielu z nas, tu i teraz obecnych, pamiêta, co

wydarzy³o siê dwadzieœcia piêæ lat temu. To ostatnie

æwieræwiecze by³o istotne, bo pozwoli³o nam stan¹æ

przed wieloma wyzwaniami, którym jak s¹dzê

zgrabnie podo³aliœmy.

Tegoroczne Bachanalia Fantastyczne by³y

szczególne równie¿ dla mnie. Zapewne dlatego, ¿e

choæ w klubie jestem od lat szeœciu, to tê rocznicê

odebra³am bardzo osobiœcie. Jakby i dla mnie

skoñczy³ siê pewien okres. I zacz¹³ siê kolejny.

Kto myœli, ¿e konwentowy kocio³ to trzy dni samego

konwentu, ten nigdy takowego nie organizowa³. Tak

czy owak, bieganie, telefony, negocjacje i wydawanie

konwentowej kasy przek³ada siê na zadowolenie

konwentowiczów, a to gra warta œwieczki. Wiemy

oczywiœcie, ¿e wielu wpadek organizacyjnych nie da

rady zatuszowaæ, lecz równie wiele nadrabiamy

uœmiechem i dobr¹ zabaw¹ po godzinach.

Po wielu miesi¹cach czekania na decyzje

sponsorów, planowania, kombinowania i obijania siê,

Ta z dawna oczekiwana zabawa trwa³a do bia³ego

rana przy taktach (nie tylko) rzewnych kawa³ków DJ

Snajpera i MC Oli. Adam Mocny czuwa³ zaœ nad

zaspokojeniem nocnego g³odu konwentowiczów

grillowanym wieprzkiem.

Dzieñ drugi, dla wiêkszoœci rozpoczêty w bólach,

trwa³ pod znakiem kawy i Coca-Coli. Nikt nie wiedzia³,

co zbli¿a siê nieuchronnie niczym œmieræ i podatki.

Kolejne punkty programu, LARPy, konkursy, kolejne

prelekcje i spotkania autorskie. Gdzie niegdzie

konieczna by³a b³yskawiczna interwencja naszego

kryzysowego sztabu remontowego, ale na wypadki te

niech spadnie zas³ona milczenia. Zbli¿a³o siê oficjalne

z a k o ñ c z e n i e k o n w e n t u , ¿ y c z e n i a , p o d a r k i

i podziêkowania. W psychodeliczny nastrój

wprowadzi³a zgromadzonych aktorska trupa

Adastrytów pod skrzyd³em jednego ze S³ug

Metatrona. A potem chwila nieuwagi, moment

nieobecnoœci i... na scenê wkroczy³a chwiejnym

krokiem legenda zielonogórskiego undergroundu.

ani Prezesa Valthemara. Nawet to, ¿e nasz pobyt na

terenie uniwersytetu, zapisany by³ w kajeciku portiera

jako „KOSMICI”. Koñcowej odprawie towarzyszy³y

wiekopomne zmiany, jak choæby mianowanie

Snajpera oraz przemianowanie

jego rodzimej sekcji na BUCEWNIAKÓW. W s³owach

kilku Prezes podsumowa³ nasz¹ pracê, na

pokrzepienie dziêkuj¹c za wysi³ek i na otrzeŸwienie

melduj¹c, ¿e od najbli¿szej œrody zaczynamy

przygotowania do Polconu 2008. Wed³ug uczestników

specjalizujemy siê w robieniu fajnych konwentów przy

genialnych imprezach. A poniewa¿ specjalizacja jest

dobra dla robaków, do przysz³ego roku na nowo, mam

nadziejê, skalibrujemy zawory i dopracujemy

organizacjê konwentów. Zw³aszcza, ¿e to kolejny ju¿

Polcon. Ju¿ mi duszno na myœl o tym, jak Hegemon

Prezes i imæ Mamert przycisn¹ nas do roboty i jakie

pok³ady samodzielnoœci w nas wyzwol¹.

Jakkolwiek moje pobachanaliowe zmêczenie powoli

ust¹pi³o, to jednak zakorzeni³a siê we mnie doza

nostalgii z racji up³ywaj¹cych chwil, które mo¿na

uchwyciæ tylko jako zdjêcie lub wspomnienie.

Jednakowo¿ dziêki dominacji linearnej koncepcji

czasu mo¿emy przypuszczaæ, ¿e skoro byliœmy tu

przed Wszechœwiatem, to i zdo³amy go jeszcze ciep³o

po¿egnaæ przy kuflu zimnego piwka, zanim sami

znikniemy w pomroce dziejów. Bo nie ma, ¿e boli...

ZnaleŸli siê tacy, którzy uwa¿ali, ¿e Ziggy Stardust

by³ tej nocy lepszy ni¿ dwadzieœcia lat temu. Osobiœcie

obawiam siê jednak, i¿ Rozkrock zrobi³ tym razem

szpagat, z którego podnosiæ bêdziemy siê jeszcze

d³ugo. I nikt z nas nie bêdzie ju¿ taki sam. Kto by³, ten

nie zapomni, kto nie by³ doœæ twardy - pozostanie

ubo¿szy o doœwiadczenie graniczne. Sala wype³ni³a

siê na nowo, gdy na scenê „U ojca”, zwiewnym

krokiem wst¹pi³a tancerka w skrzyd³ach Izis

i zaprezentowa³a zalotny i eteryczny taniec brzucha

na ¿yczenie widowni w a¿ szeœciu ods³onach. W tym

czasie, na zewn¹trz powstawa³o dzie³o rangi obrazów

Marcellusa Coolidge'a - „Dama z raciczk¹”. Raciczka

sta³a siê honorowym goœciem konwentu, jednak

w niewyjaœnionych okolicznoœciach zaginê³a w t³umie.

S³uch i (smak) po niej zagin¹³. Ciê¿ko by³o siê rozstaæ,

tote¿ zakoñczenie biesiady przeci¹gano do granic

tolerancji barmana.

Dnia trzeciego z rana wszystkich dopad³ tradycyjny

. Rozdaliœmy ostatnie

nagrody za konkursy, po¿egnaliœmy goœci i zabraliœmy

siê za sprz¹tanie. ¯aden szczegó³ nie umkn¹³ uwadze

koordynatorów, zaiste niestrudzonego szefa ochrony,

Tao

syndrom dnia ostatniego

Królem Œmieciusiem I

HALLOWEEN Z AD ASTR¥

XXIV SYMPOZJUM NAUKOWE

BADACZY DZIUR, PÊTLI

CZASOWYCH I INNYCH TEGO

TYPU... 10.11.2007

Jest taki wymóg w ludzkim zwyczaju, ¿e tzw. tradycji

nale¿y przestrzegaæ. Nie wiem, sk¹d siê to wziê³o, ale

tak ju¿ jest i walczyæ z tym nie ma po co. Ja tak¿e do

podjêcia takiej walki siê nie kwapiê, wiêc aby

zadoœæuczyniæ corocznemu obrz¹dkowi, jak

w poprzednich trzystu siedemdziesiêciu dwóch latach

uda³em siê do miasta celem przys³owiowego

(i dos³ownego w sumie tak¿e) zalania robaka. No, tego

robaka co siedzi za moj¹ lew¹ ga³k¹ oczn¹ i opowiada

sproœne dowcipy. Zdziwi³em siê jednak niezmiernie,

bo miast corocznego dansingu tudzie¿ potañcówy

w „4 Ró¿ach dla Lucienne” odbywa³o siê „Halloween

z Ad Astr¹”. Trochê zaniepokojony wkroczy³em do sali,

w której grupa ludzi nie wiedzieæ czemu zanurza³a

g³owy w misce z wod¹ (niektórzy twierdzili, ¿e w celu

wy³owienia p³ywaj¹cych tam jab³ek - ale po jak¹

cholerê, skoro mo¿na rêkami? Zreszt¹ jeden

z uczestników wyraŸnie pomaga³ sobie mack¹

gêbow¹). Przyuwa¿y³em jednak paru kumpli, w tym

Edwarda No¿ycorêkiego, Galopuj¹cego Pó³-Emo

i Administratora Linuksa, wiêc poczu³em siê trochê

Kolejne urodziny Klubu

N a t e g o r o c z n e s y m p o z j u m d o c e n t r u m

konferencyjnego SLUMS œci¹gnê³o blisko 50-ciu

luminarzy nauki i s³aw zajmuj¹cych siê zagadnieniem

czasu i innych tego typu... Obok czynnych naukowców

zaproszono kadrê emerytowan¹, która nie

uczestniczy ju¿ w badaniach, jednak wczeœniej

empirycznie zas³u¿y³a siê w budowaniu teorii.

Przyby³y cia³a profesorskie z oœrodków naukowych

w Poznaniu, Wroc³awiu i Trójmieœcie.

Zgodnie z teori¹ znajdujemy siê, z grubsza,

w teraŸniejszoœci na szczycie fali czasowej. Celem

empirycznej czêœci spotkania by³o dokonanie,

p o z w o l ê s o b i e u ¿ y æ s l a n g u n a u k o w e g o ,

w dó³ fali, w przysz³oœæ,

b¹dŸ przesz³oœæ. St¹d wczeœniejsze przygotowanie

charakteryzacji - stroje z epok m.in.: piratka Jej

Królewskiej Moœci, urzêdnik Biura KC PZPR na

polowaniu, XVIII-wieczny dudziarz szkocki, pani

w pomarañczowej w³ochatej czapce i gumowym

ko¿uchu na upa³y, charakterystycznym dla osób

ratuj¹cych œwiat w XXV w., brzêcz¹ca tancerka

z okresu rz¹dów Wielkich Mogo³ów w Indiach, typowy

przedstawiciel weso³ej dru¿yny Vlada Palownika na

Wo³oszczyŸnie, para chc¹ca w sposób obrazowy

przedyskutowaæ z mistrzem Laozi kilka wersetów

z Ksiêgi Przemian w przeddynastycznych Chinach.

Profesjonaln¹ ochron¹ zajê³a siê kompania

najemników pod broni¹. Zabijaków z tytu³ami

doktorskimi bez adiunktury znanych wtajemniczonym

jako „Los Rambos Bobos”.

Czêœæ empiryczn¹ poprzedzi³ krótki wstêp

teoretyczny poprowadzony z wpraw¹ przez prof. dr

hab. in¿. Ryszarda Drwêc-Letyskiego oraz prof. zw.

raŸniej. Pani Chirurg Na Otwartym Mózgu da³a mi do

spróbowania tego, co mia³a w kroplówce (gdyby nie

moja bezwzglêdnie martwia natura, z chêci¹

pole¿a³bym w szpitalu, gdzie serwuj¹ takie mocne

kroplówki), Admin da³ pograæ na swoim Gemboju,

wszyscy robili sobie zdjêcia z laskami i generalnie

udziela³a siê radosna mordercza atmosfera, której

apogeum uœwietni³a œlepa furia okaleczania

dyniowych g³ówek. A potem Dominik zdj¹³ maskê,

stworom i ludziom puœci³y nerwy i wszczêto

natychmiastow¹ ewakuacjê. Szkoda, ¿e was nie by³o.

Bauns jak na koncercie Zombitelsów.

Acha, jakby kto znalaz³ lew¹ nogê, tak¹ lekko

nadgni³¹ z tatua¿em „Kocham Prezesiora”, to, tego,

zostawcie j¹ przy wejœciu do cmentarza.

Wasz Œwiêtej Pamiêci Korespondent

Robert Z¹bi

spontanicznych zjazdów

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: