Pionierka poradnik.pdf

6 Harcerska Drużyna Żeglarska im. kmdr. Zbigniewa

Przybyszewskiego

SPIS TREŚCI

1) Siekiera …………………………………………… 3

2) Saperka …………………………………………… 4

3) Nóż

…………………………………………… 4

4) Ogień …………………………………………… 4

5) Rozbijanie namiotów

……………………. 6

6) Szałasy …………………………………………… 8

7) Tratwy …………………………………………… 9

8) Zabawa z linami ……………………………….. 9

9) Szycie …………………………………………… 15

10) Biwak spływowy ……………………………….. 16

1. Siekiera

• Nigdy nie pozostawiaj jej wbitej w ziemię tylko w drewniany klocek lub pień.

Ponadto staraj się nie rąbać drewna, gdy leży na „gołej” ziemi. Warto dać

sobie jedną grubszą gałąź prostopadle pod spód

Rys. 1 Sposoby pozostawiania narzędzi

• W razie poluzowania ostrza uderzaj pionowo styliskiem o drewniany klocek

lub pień tak, by ostrze opadało niżej na trzonku. Pomocne może okazać

się uderzanie przez drugą osobę w ostrze za pomocą grubszej gałęzi. Jeżeli

mamy pod ręką gwóźdź, można spróbować go częściowo wbić w trzonek

przez „ucho”, a następnie zakrzywić tak, aby zapobiec wylatywaniu ostrza

• Ostrze nie powinno być tępe, ani za ostre. W razie wyszczerbienia lub

pogięcia ostrza najpierw je wyrównaj pilnikiem do metalu, a następnie szlifuj

ostrze na osełce. Staraj się ostrzyć całą powierzchnią osełki polewając

ją wodą.

• Praca siekierą:

o Rąbanie – gdy uderzamy prostopadle do włókien drzewnych

o Łupanie – gdy uderzamy równolegle do włókien. Jeżeli chcemy

rozłupać polano to stawiamy je pionowo, a następnie wbijamy siekierę.

Teraz można albo odwrócić całość do „góry nogami” i silnymi

rozmachami uderzać obuchem o pień lub czymś ciężkim uderzać

w obuch siekiery. Rozłupując bierwiona musimy najpierw zrobić

szparę, w którą wbijemy klin (nie wyjmując siekiery), a następnie

przedłużamy pęknięcie wbijając klin coraz głębiej lub wbijając kolejne

o Ciosanie – gdy uderzamy ukośnie w stosunku do włókien drzewa

Rys . 2 Sposoby pracy siekierą: rąbanie, łupanie, ciosanie

o Ogólnie preferuję łączenie rąbania i ciosania:

Radzę rąbać pod kątem 45º z obu stron tak, by wyżłobić sobie

trójkąt, mniej więcej do połowy pnia, a następnie obrócić go sobie

i rąbać od drugiej strony. Jeżeli mamy niestety tępą siekierę

możemy próbować po wstępnym krótkim rąbaniu uderzać

siekierą pod kątem 90º tak, aby zmiażdżyć drewno. Przy silnych

uderzeniach idzie to bardzo szybko. Inna szkoła mówi,

by uderzać naprzemiennie pionowo i ukośnie obok poprzedniego

miejsca. Znowuż po dotarciu do połowy obracamy pień

i czynność powtarzamy z drugiej strony.

• Jeżeli chcemy ściąć drzewo musimy wyżłobić wcięcie z jednej strony. Jeżeli

drzewo tylko przechyli się, a nie przewróci, to musimy wykonać kolejne

podobne wyżłobienie z drugiej strony powyżej poprzedniego. Ponadto

MUSIMY mieć pozwolenie na ścięcie drzewa!!

Rys. 3 Ścinanie drzewa

Rys. 4 Odcinanie gałęzi

• Przy odcinaniu gałęzie tniemy od strony gdzie gałąź z konarem tworzą kąt

rozwarty

• Najlepszą ochroną dla siekiery jest skórzany pokrowiec

2. Saperka

• Pozostawiamy ją wbitą w ziemię by była widoczna, najlepiej w pobliżu

bosmanki lub w niej.

• Warto od czasu do czasu wyrównać pilnikiem do metalu wszelkie szczerby

i zagięcia

• Jak w przypadku siekiery, najlepszą ochroną jest pokrowiec

• Nie wiem czy wiecie, ale żołnierz specnazu jest tak szkolony, że saperką musi

być w stanie odciąć szyjkę butelki tak, by ta się nie przewróciła. Ponadto

saperka w ich dłoniach jest śmiertelną bronią

3. Nóż

• Powinienmieć ostrze w kształcie bardzo ostrego klina

• Ostrzymy na osełce od siebie całą powierzchnią pod małym kątem

• Lepiej nim nie rzucać, gdyż się tępi (do tego służą specjalne noże – tzw. lotki)

• Nie pozostawiamy nigdy w ziemi, najlepszą ochroną jest pokrowiec,

który można zakupić wraz z nożem

4. Ogień

• Dobrze przygotuj miejsce na ognisko. Wykop dołek i otocz go kamieniami.

Dobrym sposobem jest zwinięcie trawy jak dywanu, a następnie

jej rozwinięcie po dogaszeniu ognia i usunięciu popiołu oraz uprzednim

dodaniu ziemi.

• Pamiętaj by w podróż zabrać ze sobą tyle kory z brzozy by wystarczyła

za podpałkę na jedno ognisko, nigdy nic nie wiadomo!! W razie braku kory

możemy skorzystać z suchych gałązek z igłami sosnowymi lub świerkowymi.

Te drugie szczególnie się nadają podczas deszczu

• Rozpalanie przy braku zapałek:

o Będą nam potrzebne następujące rzeczy: kawałek miękkiego drewna,

z otworem pośrodku, do którego włożymy podpałkę; prosty, twardy,

nieokorowany kij o obu końcach zaostrzonych; drewniany klocek

z otworkiem, który nasadzimy na nasz kij (warto włożyć do środka

monetę, aby się nam tam drewno nie zapaliło wskutek tarcia); giętka

gałązka i rzemyk lub sznurek (z tego zrobimy coś na wzór łuku)

o Nasz łuk obwijamy wokół zaostrzonego patyka, który u dołu jest

włożony w ów gruby kawałek drewna, gdzie dodatkowo jest nasza

podpałka. Klocek nakładamy na nasz pionowy patyk i przytrzymujemy

go lewą ręką, a prawą poruszamy „łukiem” to w jedną, to w drugą

stronę. Pamiętajmy, że ruchy robimy najpierw powolne, a następnie

coraz szybsze. Gdy zacznie się tlić, możemy spróbować przełożyć

podpałkę na jakiś materiał bardziej łatwopalny np. siano i podmuchać.

A nuż się rozpali…

Rys. 5 Krzesanie ognia bez pomocy zapałek

o Ponadto można skorzystać z soczewek (szybki z zegarków, okulary),

lub z krzemieni uderzanych o siebie lub o metal nad rozpałką.

• Stosyogniskowe:

o Wigwam = stożek = namiot – jeden gruby patyk wbija się w ziemię,

pod nim układa się podpałkę, następnie okłada się go patykami

od cienkich po grube

Rys. 6 Stosy typu wigwam

o Studnia i piramida – układamy początek jak do wigwamu,

ale następnie zamiast obkładać go grubszymi patykami kładziemy

je na ziemi. Różnica między studnią a piramidą jest taka, że w studni

owe patyki są jednakowe, a w piramidzie są coraz krótsze im bliżej

szczytu. Warto w ten sposób układać wilgotne drewno by się osuszyło.

Rys. 7 Studnia

Rys. 8 Piramida

o Stos indiański – od stosu wychodzą polana, które trzeba przesuwać

coraz bliżej ognia w miarę wypalania. Układamy je na kształt gwiazdy.

Dobry na nocne warty.

o Stos samopodtrzymujący się – stosujemy, gdy jesteśmy sami i chcemy

rano zastać żar. Dwa pale wbijamy pod kątem w ziemię blisko ognia

i układamy drewniane paliki jeden na drugim tak, by pierwszy był

w ogniu a pozostałe opierały się o niego i zbudowaną podporę

Rys. 9 Stos indiański

Rys. 10 Stos samopodtrzymujący się

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: