Ludlum Robert - Protokół Sigmy.pdf - Ludlum Robert - Qarina

ROBERT

LUDLUM

PROTOKÓŁ

SIGMY

P RZEKŁAD : J AN K RA Ś KO

Spis tre ś ci

Spis treści ................................................................................................................................................ 2

Rozdział 1 ........................................................................................................................................... 4

Rozdział 2 ......................................................................................................................................... 13

Rozdział 3 ......................................................................................................................................... 18

Rozdział 4 ......................................................................................................................................... 29

Rozdział 5 ......................................................................................................................................... 36

Rozdział 6 ......................................................................................................................................... 48

Rozdział 7 ......................................................................................................................................... 57

Rozdział 8 ......................................................................................................................................... 63

Rozdział 9 ......................................................................................................................................... 69

Rozdział 10 ....................................................................................................................................... 74

Rozdział 11 ....................................................................................................................................... 82

Rozdział 12 ....................................................................................................................................... 90

Rozdział 13 ....................................................................................................................................... 97

Rozdział 14 ..................................................................................................................................... 102

Rozdział 15 ..................................................................................................................................... 112

Rozdział 16 ..................................................................................................................................... 120

Rozdział 17 ..................................................................................................................................... 128

Rozdział 18 ..................................................................................................................................... 135

Rozdział 19 ..................................................................................................................................... 137

Rozdział 20 ..................................................................................................................................... 142

Rozdział 21 ..................................................................................................................................... 147

Rozdział 22 ..................................................................................................................................... 152

Rozdział 23 ..................................................................................................................................... 158

Rozdział 24 ..................................................................................................................................... 167

Rozdział 25 ..................................................................................................................................... 171

Rozdział 26 ..................................................................................................................................... 177

Rozdział 27 ..................................................................................................................................... 182

Rozdział 28 ..................................................................................................................................... 190

Rozdział 29 ..................................................................................................................................... 199

Rozdział 30 ..................................................................................................................................... 208

Rozdział 31 ..................................................................................................................................... 210

Rozdział 32 ..................................................................................................................................... 220

Rozdział 33 ..................................................................................................................................... 231

Rozdział 34 ..................................................................................................................................... 248

Rozdział 35 ..................................................................................................................................... 252

Rozdział 36 ..................................................................................................................................... 261

Rozdział 37 ..................................................................................................................................... 268

Rozdział 38 ..................................................................................................................................... 279

Rozdział 39 ..................................................................................................................................... 294

Rozdział 40 ..................................................................................................................................... 300

Rozdział 41 ..................................................................................................................................... 305

Rozdział 42 ..................................................................................................................................... 309

Rozdział 43 ..................................................................................................................................... 314

Rozdział 44 ..................................................................................................................................... 320

Rozdział 45 ..................................................................................................................................... 323

Rozdział 46 ..................................................................................................................................... 329

Rozdział 47 ..................................................................................................................................... 342

Rozdział 48 ..................................................................................................................................... 347

Rozdział 49 ..................................................................................................................................... 352

Rozdział 50 ..................................................................................................................................... 356

Rozdział 1

Zurych

- Czy podać panu coś do picia? Hotel page, niski, przysadzisty męŜczyzna, mówił po

angielsku prawie bez cienia obcego akcentu. Na piersi jego oliwkowego uniformu lśnił brą-

zowy identyfikator z nazwiskiem.

- Nie, dziękuję - odrzekł z lekkim uśmiechem Ben.

- Na pewno? MoŜe napije się pan herbaty? Kawy? Wody mineralnej? - Z jasnych oczu

gońca biła słuŜalcza gorliwość człowieka, któremu zostało zaledwie kilką minut na zdobycie

napiwku. - Strasznie mi przykro, Ŝe samochód się spóźnia.

- Nie szkodzi, zaczekam.

Ben stał w holu St. Gottharda, eleganckiego, dziewiętnastowiecznego hotelu specjalizu-

jącego się w obsłudze bogatych, międzynarodowych biznesmenów. CóŜ, spójrzmy prawdzie

w oczy: to właśnie ja, pomyślał z cierpką ironią. JuŜ się wymeldował i z braku lepszego zaję-

cia zastanawiał się właśnie, czy nie dać gońcowi napiwku za to, Ŝeby nie nosił jego bagaŜu,

nie chodził za nim krok w krok niczym bengalska panna młoda i nie przepraszał go nieustan-

nie za to, Ŝe samochód, który miał zawieźć Bena na lotnisko, jeszcze nie przyjechał. Luksu-

sowe hotele na całym świecie szczyciły się rozpieszczaniem swoich gości, lecz dla Bena, któ-

ry sporo podróŜował, te nachalne praktyki zawsze były czymś natrętnym i bardzo irytującym.

Za długo wyłaził z kokonu? Ten kokon - skostniałe rytuały świata uprzywilejowanych - w

końcu z nim wygrał. Hotel page przejrzał go na wylot: ot, jeszcze jeden bogaty, zepsuty Ame-

rykanin.

Ben miał trzydzieści sześć lat, lecz tego dnia czuł się o wiele starzej. Uczucie to do-

skwierało mu nie tylko z powodu róŜnicy czasu między Europą i Stanami. Fakt, przyleciał z

Nowego Jorku poprzedniego dnia i wciąŜ nie mógł się pozbierać, ale chodziło o coś innego: o

to, Ŝe znowu przyjechał do Szwajcarii. W szczęśliwszych czasach bywał tu bardzo często:

jeździł jak wariat na nartach, szalał za kierownicą samochodu i pośród tych kamiennolicych

przestrzegających prawa obywateli czuł się jak dziki, wolny duch. Bardzo pragnął odzyskać

dawny animusz, lecz nie mógł. Ostatni raz był tu przed czterema laty, kiedy Peter - jego brat

bliźniak i najlepszy przyjaciel -zginął w katastrofie lotniczej. Wiedział, Ŝe podróŜ poruszy sta-

re wspomnienia, ale nie spodziewał się, Ŝe tak bardzo to przeŜyje. Dopiero tu, na miejscu,

zdał sobie sprawę, Ŝe popełnił wielki błąd. Odkąd wylądował na lotnisku Kloten, nie mógł

wziąć się w garść i poradzić sobie z uczuciami, które w nim wzbierały: z gniewem, smutkiem

i samotnością.

Był jednak na tyle mądry, Ŝeby je w sobie stłumić. Poprzedniego dnia po południu zali-

czył naradę z klientem, dziś rano odbył serdeczne spotkanie z drugim, z doktorem Rolfem

Grendelmeierem ze Stowarzyszenia Banków Szwajcarskich. Oczywiście było to spotkanie

zupełnie bezsensowne, ale cóŜ, nie ma to jak zadowoleni klienci: ich nieustanne dopieszcza-

nie naleŜało do jego obowiązków. OtóŜ to, dopieszczanie. Gdyby miał być wobec siebie

szczery, powiedziałby, Ŝe właśnie na tym polega jego praca. Czasami ogarniało go swoiste

poczucie winy, Ŝe tak łatwo wszedł w rolę jedynego Ŝyjącego syna legendarnego Maksa

Hartmana, w rolę przyszłego dziedzica rodzinnej fortuny i prezesa Funduszu Kapitałowego

Hartmana, wielomiliardowej firmy załoŜonej przez jego ojca.

Z czasem poznał wszystkie sztuczki, które powinien znać kaŜdy finansista: miał szafę

pełną garniturów od Brioniego i Kitona, potrafił się miło uśmiechać i mocno ściskać kliento-

wi rękę, ale przede wszystkim wyćwiczył stosowne spojrzenie, spojrzenie człowieka powaŜ-

nego, uczciwego i zatroskanego. To właśnie spojrzenie było dowodem odpowiedzialności,

wiarygodności, Ŝyciowej mądrości i -jakŜe często - rozpaczliwej, choć dobrze maskowanej

nudy.

Mimo to nie przyjechał do Szwajcarii w interesach. Na lotnisku Kloten czekał mały sa-

molot, który miał zabrać go do St. Moritz na narty, na urlop ze starszym, piekielnie bogatym

klientem, jego Ŝoną i - podobno piękną - wnuczką. Stary człowiek niezwykle jowialny i prze-

konujący, bardzo nalegał - Ben zdawał sobie sprawę, Ŝe chce go podejść i wrobić. Było to

jedno z niebezpieczeństw czyhających na przystojnego, bogatego kawalera z Manhattanu:

klienci zawsze próbowali umawiać go ze swymi córkami, siostrzenicami i kuzynkami; o lep-

szej partii nie mogli nawet marzyć. Grzeczne odmawianie jest sztuką bardzo nudną, dlatego

od czasu do czasu umawiał się z kobietami, których towarzystwo sprawiało mu przyjemność.

Nigdy nic nie wiadomo. Poza tym Max chciał mieć wnuka.

Max Hartman, filantrop, postrach międzynarodowych finansistów, załoŜyciel Funduszu

Kapitałowego Hartmana. Przedsiębiorczy imigrant, uciekinier z hitlerowskich Niemiec, który

przyjechawszy do Ameryki z przysłowiowymi dziesięcioma dolarami w kieszeni, załoŜył po

wojnie towarzystwo inwestycyjne i wytrwale je rozbudowywał, aŜ z małej spółki powstał

wielomiliardowy kolos. Stary Max. Miał teraz ponad osiemdziesiąt lat, mieszkał w luksuso-

wej samotni w Bedford w stanie Nowy Jork, wciąŜ kierował firmą i skutecznie dbał o to, Ŝeby

nikt o nim nie zapomniał.

Nie jest łatwo pracować u ojca, a jeszcze trudniej pracuje się wtedy, gdy ma się gdzieś

„obrót walorami", „asygnowanie kapitału", „ryzyko inwestycyjne" i wszystkie te głupie, otę-

piające umysł terminy.

Albo gdy ma się gdzieś pieniądze. Ben doskonale rozumiał, Ŝe na taki luksus pozwolić

sobie mogą jedynie ci, którzy mają ich za duŜo. Jak choćby oni, Hartmanowie, właściciele

licznych funduszy powierniczych, prywatnych szkół, olbrzymiej posiadłości w hrabstwie

Westchester, nie wspominając juŜ o prawie osiemdziesięciu kilometrach ziemi pod Greenbrier

i o całej reszcie.

Dopóki samolot Petera nie roztrzaskał się o ziemię, Ben mógł robić to, co naprawdę ko-

chał: uczyć, zwłaszcza dzieci, na których większość postawiła kreskę. Był nauczycielem pią-

tej klasy jednej z najgorszych nowojorskich szkół, mieszczącej się w części Brooklynu zwa-

nej Wschodnim Nowym Jorkiem. Chodziło do niej mnóstwo „trudnych" dzieci, i owszem,

grasowały tam równieŜ gangi posępnych dziesięciolatków, uzbrojonych jak handlarze narko-

tyków z Kolumbii. Jednak dzieci te potrzebowały nauczyciela, któremu naprawdę na nich za-

leŜało. Jemu zaleŜało, dlatego kilkorgu z nich zdołał odmienić Ŝycie.

Ale po śmierci brata zmuszono go do objęcia posady w rodzinnej firmie. Przyjaciołom

powiedział, Ŝe wymusiła to na nim matka na łoŜu śmierci, i pewnie tak było. Rak czy nie rak,

matce nie umiałby odmówić. Doskonale pamiętał jej ściągniętą twarz, jej poszarzałą od che-

mioterapii skórę, sino czerwone worki pod oczami. Była niemal dwadzieścia lat młodsza od

ojca i nigdy nie przypuszczała, Ŝe mogłaby odejść pierwsza. „Pracuj, bo noc nadchodzi" -

mówiła, uśmiechając się dzielnie. Reszty nie dopowiedziała. Max przeŜył Dachau tylko po to,

Ŝeby stracić syna, a wkrótce miał stracić i Ŝonę. Był silny, lecz czy mógł to wytrzymać czło-

wiek choćby najsilniejszy?

- Ciebie teŜ stracił? - szepnęła. W owym czasie Ben mieszkał kilka ulic od szkoły, na

piątym piętrze ponurej rudery o śmierdzących kocim moczeni korytarzach i zwijającym się

linoleum na podłodze. Nie przyjmował pieniędzy od rodziców - postawił to sobie za punkt

honoru.

- Ben, słyszałeś, o co pytam?

- Ale te dzieciaki... - zaprotestował, choć w jego głosie pobrzmiewała juŜ nutka rezy-

gnacji. - One mnie potrzebują.

- On teŜ - odrzekła cichutko i na tym rozmowa się skończyła.

Ludlum Robert - Protokół Sigmy.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: