King Stephen - Szaman miejski.pdf - Stephen King - Figunia

Szaman miejski

Serge Kahili King

WPROWADZENIE

Ho'omoe wai kahi ke kao'o

(Posuwajmy się wszyscy razem - jak płynąca woda - w jednym

kierunku)

Niniejsza książka opowiada o szamanizmie, zwłaszcza o

szamanizmie w tradycji hawajskiej i o tym, co znaczy być

„szamanem miejskim". Abyś mógł uzyskać maksymalną korzyść z

jej treści, już na wstępie wyjaśnię, o czym będzie w niej mowa.

Zdaniem francuskiego historyka Mircea Eliade'a szamanizm

jest praktyką, spotykaną na całym świecie łącznie z Azją, obiema

częściami Ameryki i rejonem Pacyfiku. Wyraz szaman pochodzi z

Syberii, z języka tunguskiego i jest używany obecnie zarówno przez

naukowców jak i przez laików jako wygodny termin dla określenia

osoby, zajmującej się praktykami, o których właśnie jest ta książka.

W większości kultur człowiek taki nazywany jest rodzimym słowem

w miejscowym języku. Przykładowo, w języku hawajskim jest to

kupua. Ludzie mają bardzo różne pojęcie o tym, kim jest szaman i

czym się zajmuje, toteż powiem, kogo ja sam określam tym słowem.

Nie każdy lekarz jest szamanem, lecz szaman może być lekarzem;

nie każdy kapłan plemienny jest szamanem, lecz szaman może być

kapłanem plemiennym; nie każdy uzdrowiciel jest szamanem, lecz

szaman może być uzdrowicielem. W tej książce i podczas

prowadzonych przeze mnie warsztatów używam tego pojęcia w

znaczeniu „uzdrowiciel związków" pomiędzy: ludźmi, umysłem i

ciałem, człowiekiem i okolicznościami jego życia, ludźmi i Naturą, a

także pomiędzy materią i Duchem.

W praktyce uzdrawiania szaman posługuje się zupełnie innym

sposobem pojmowania rzeczywistości niż to, które powszechnie

funkcjonuje na świecie i jest to ten wyjątkowy punkt widzenia

(zostanie on szeroko przedstawiony na dalszych stronach tej książki),

który w zasadniczy sposób odróżnia szamana od innych uzdrowicieli.

Konsekwencją takiego rozumienia życia są również wiążące się z

szamanizmem niezwykłe techniki uzdrawiania, takie jak zmiana

formy, komunikowanie się z roślinami i zwierzętami, a także

wędrówki do świata „podziemnego". Nie martw się, jeżeli niektóre z

tych określeń brzmią dla Ciebie obco. Czytając dalej, odniesiesz

wrażenie, że postać wielu z tych praktyk, jeżeli nie większości, jest

dla Ciebie dziwnie swojska, a to dlatego, że w swojej sztuce szamani

opierają się na naturalnym doświadczeniu ludzi. Stwierdzisz więc, że

wiesz już o szamanizmie więcej, niż Ci się wydawało.

Szamanizm hawajski

Szamanizm jest szczególnym rodzajem uzdrawiania, a

szamanizm hawajski jest szczególnym rodzajem szamanizmu.

Wyróżniającą cechą szamana, niezależnie od kultury, jest jego

zaangażowanie i twórcze działanie. Ani wiedza, ani zrozumienie, ani

też bierna akceptacja nie są wystarczające, by nieść pomoc. Szaman

zagłębia się w doświadczenia życiowe przy pomocy umysłu i

zmysłów, spełniając rolę współtwórcy. Niektórzy ludzie lubią

podziwiać kształt i otoczenie przewróconego drzewa, szaman zaś

przypomina bardziej rzeźbiarza, którego na widok takiego obiektu

opanowuje pragnienie, by przekształcić go w pewien obraz

wewnętrzny lub... w praktyczne narzędzie. Szanuje on i podziwia

drzewo jako takie, lecz także doświadcza chęci połączenia się z nim

w celu stworzenia czegoś nowego. Taką chęć działania przejawia on

przede wszystkim w swojej podstawowej działalności - w

uzdrawianiu. Niezależnie od kultury, położenia geograficznego i

warunków społecznych jego zadaniem jest uzdrawianie umysłu i

ciała oraz harmonizowanie okoliczności życiowych. To właśnie takie

ukierunkowanie na dobro społeczeństwa i środowiska odróżnia

szamana od zaprezentowanego przez Castanedę modelu

czarnoksiężnika, który podąża ścieżką ściśle związaną z własną mocą

i osobistym oświeceniem. Mimo, że wszyscy szamani są

uzdrowicielami, większość z nich wybiera drogę „wojownika";

jedynie niektórzy z nich (stanowią oni mniejszość, obejmującą także

szamanów hawajskich) wybierają drogę, którą moglibyśmy nazwać

drogą „łowcy przygód".

Działalność szamana-wojownika polega na tym, że

personifikuje on takie niepożądane czynniki jak strach, choroba czy

dysharmonia i koncentruje się na rozwijaniu swojej mocy w celu

uzyskania możliwości ich kontrolowania i zwalczania. Z kolei

szaman, kroczący drogą łowcy przygód, depersonifikuje takie emocje

i zdarzenia (tzn. traktuje je jako konsekwencje czegoś, a nie jak

przedmioty) i w celu ich zmiany rozwija u siebie zdolność kochania

bliźnich, współpracy z nimi oraz tworzenia ogólnej harmonii.

Ilustracją tych różnych podejść może być taki oto prosty przykład:

jeżeli masz kontakt z osobą niezrównoważoną emocjonalnie,

szaman-wojownik mógłby Ci pomóc utworzyć silną ochronę

mentalną, zabezpieczającą Cię przed negatywną energią tej osoby.

Natomiast szaman, który jest łowcą przygód, nauczy Cię raczej, jak

masz harmonizować swoją energię tak, byś zachowywał spokój w

towarzystwie tego człowieka, albo nawet byś stał się dla niego

źródłem uzdrawiającej energii. Szaman-wojownik często podąża

swoją ścieżką samotnie, podczas gdy łowca przygód jest z natury

człowiekiem towarzyskim. Niemniej jednak, określenie różnic

między mistrzami każdej z tych ścieżek jest rzeczą trudną, a może

nawet niemożliwą z uwagi na to, że im większą mocą dysponujemy,

tym więcej mamy w sobie miłości (gdyż zanikają nasze lęki), im

więcej miłości mamy w sobie, tym większa jest nasza moc (gdyż

wzrasta ufność). Próbowałem obu ścieżek i ostatecznie wybrałem -

dla siebie i dla swoich uczniów - drogę hawajskiego łowcy przygód,

ponieważ w moim przekonaniu jest to droga bardziej praktyczna i

przynosząca więcej korzyści, chociaż nie zmienia to faktu, że mam

wiele szacunku dla szamanów-wojowników i dla ich sposobów

uzdrawiania.

Szaman miejski

Tytuł tej książki - Szaman miejski - wynika stąd, iż w

nauczaniu swoją uwagę skupiam właśnie na środowisku miejskim.

Chociaż zwykle szamanizm kojarzony jest ze środowiskami

King Stephen - Szaman miejski.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: