4- Podstawy organizacji akcji.pdf

PODSTAWOWE POJĘCIA Z ZAKRESU TAKTYKI POŻARNICZEJ

J ak każda nauka, jak i taktyka pożarnicza posługuje się swoim własnym językiem,

zbudowała szereg pojęć, które w miarę jednoznaczne określają szereg zjawisk, czynności,

elementów wyposażenia itp. Znajomość terminologii pozwala uczestnikom akcji na swobodne

porozumiewanie się. Strażak kierujący działaniami ratowniczo-gaśniczymi jest kierownikiem

akcji ratowniczej (KAR). Wydając rozkazy swoim podwładnym powinien być jednoznacznie

zrozumiany. Temu celowi służy podział terenu pożaru i akcji na elementy.

T e r e n e m p o ż a r u przyjęto nazywać obszar, na którym rozwija się i rozprzestrzenia

pożar oraz znajdują się obiekty pośrednio lub bezpośrednio przez niego zagrożone.

T e r e n e m a k c j i jest obszar obejmujący teren pożaru oraz tereny związane z prowadzeniem

działań ratowniczych.

Podział terenu pożaru przedstawiono na poniższym rysunku.

Prawe skrzydło

Rys. 1. Elementy terenu pożaru

Wśród przedstawionych na rys. 1. elementów najistotniejsze to front, lewe i prawe skrzydło

pożaru.

F r o n t e m zwykło się nazywać tą część pożaru, na której liniowa prędkość

rozprzestrzeniania się pożaru jest największa. Przy pożarach zewnętrznych pojedynczych,

blokowych lub przestrzennych jest ona w zasadzie zgodna z kierunkiem wiatru.

Lewe i prawe s k r z y d ł o p o ż a r u orientuje się stojąc na wprost frontu pożaru.

T y ł p o ż a r u - to linia znajdująca się po przeciwnej stronie kierunku jego rozprzestrzeniania się

i ogranicza obiekty palące się od niepalących.

O ś p o ż a r u - linia prostopadła do frontu pożaru i przechodząca przez jego teren zgodnie

z kierunkiem rozprzestrzeniania się pożaru.

W rozważaniach na temat gaszenia pożarów zmuszeni będziemy wyjść poza wyrysowany obszar. Wystąpi

tutaj pojęcie znacznie szersze, a mianowicie teren akcji rys. 2

Teren akcji, pod względem taktycznym, dzieli się na pozycję ogniową, wężową oraz wodną,

rys. 2.

Rys. 2. Elementy terenu akcji gaśniczej

1. punkt czerpania wody (H - hydrant), 2. stanowisko dowodzenia,

3. miejsce ulokowania odwodu taktycznego, 4. punkt pomocy medycznej, 5. policja

Pozycja: A - wodna, B - wężowa, C – ogniowa

P o z y c j a o g n i o w a to teren od miejsca ustawienia rozdzielacza do pożaru. Obejmuje ona

linie gaśnicze i stanowiska gaśnicze (miejsca, z których podawany jest środek gaśniczy).

P o z y c j a wężowa to teren między pozycją ogniową i wodną. Obejmuje ona linię główną -

wężową wraz ze stanowiskiem rozdzielacza.

P o z y c j a w o d n a to teren, na którym rozmieszczone są punkty czerpania wody

oraz zorganizowane jest stanowisko wodne.

Rys. 3. Podział terenu akcji na pozycje bojowe

A –pozycja wodna, B — pozycja wężowa, C – pozycja ogniowa.

Na każdej pozycji wskazać można na funkcjonujące stanowiska, bojowe - czyli miejsca,

w których strażak-ratownik wykonuje określone zadania wynikające z taktycznych potrzeb akcji. Do

stanowisk tych zaliczymy:

-stanowisko wodne - miejsce ustawienia pompy i miejsce pracy mechanika. Stanowisko to ustawione

jest przy punkcie czerpania wody, czyli miejscu poboru wody dla potrzeb akcji gaśniczej;

-stanowisko rozdzielacza - miejsce, w którym ustawiono rozdzielacz;

-stanowisko gaśnicze- miejsce pracy prądownica. Rozbudowując owo określenie możemy

powiedzieć, że jest to miejsce, w którym strażak przy pomocy stosownego sprzętu podaje różnorodne

środki gaśnicze realizując wyznaczone zadanie taktyczne.

-stanowisko dowodzenia - miejsce pracy dowódcy kierującego działaniami ratowniczo-gaśniczymi.

W praktyce używamy często pojęć siły i środki straży pożarnych. Otóż siły - to strażacy i inni

uczestnicy akcji, natomiast środki - to sprzęt, wyposażenie techniczne i środki gaśnicze, którymi

będziemy się posługiwać

Rys. 3. Rodzaje natarcia: a) frontalne,

b) oskrzydlające, c) okrążające

Podstawową formą działania

taktycznego jest n a t a r c i e ,

polegające na bezpośrednim

działaniu w kierunku ogniska

pożaru w celu całkowitego przerwania

procesu palenia. W zależności od

miejsca zorganizowania stanowisk

gaśniczych, wyróżniamy natarcie

zewnętrzne i wewnętrzne oraz

natarcie frontalne, oskrzydlające

oraz okrążające (rys. 3). Drugą

formą działań taktycznych jest

o b r o n a , którą - w

zależności od zagrożenia - dzielimy

na obronę bliższą i dalszą.

Zarówno natarcie jak i obrona prowadzone są tym samym sprzętem i tymi samymi środkami. Różna

jest jednakże ilość środka gaśniczego niezbędna do prowadzenia skutecznych działań (w natarciu

trzeba zużyć go znacznie więcej).

Obie formy działań rzadko występują w czystej swej postaci. W sytuacji trudnej, gdy szybkość

rozprzestrzeniania się pożaru jest bardzo duża, a zarazem towarzyszy temu znaczna intensywność

procesu spalania, natomiast siły i środki straży pożarnych są nieliczne, podejmuje się działania

połączone.

Działania połączone - to forma działań łączących natarcie z obroną, mająca na celu zmniejszenie

szybkości rozprzestrzeniania się pożaru i obronę obiektów położonych bezpośrednio przy froncie

pożaru, aż do stworzenia (bądź zaistnienia) warunków do likwidacji pożaru.

Jest to bardzo trudna forma walki z pożarem, wymagająca wyjątkowo dobrej organizacji pracy

stanowisk gaśniczych, co przejawiać się musi w ścisłym współdziałaniu tychże, zapewnieniu możli-

wości obserwowania obwodu terenu pożaru (lub jego fragmentu) przez wszystkie stanowiska bojowe,

prowadzeniu ciągłego rozpoznania sytuacji pożarowej, w tym głównie na froncie pożaru.

Działania połączone polegają na tłumieniu płomieni, obniżaniu temperatury, a tym samym

przedłużeniu czasu niezbędnego na ponowny ich wzrost. Prowadzi się ochładzanie materiałów

przyległych do strefy spalania nie pozwalając na ogrzanie się ich do temperatur zapłonu czy zapalenia.

Blokuje się prądami gaśniczymi wszelkie otwory, nie pozwalając na przejście ognia do pomieszczeń

sąsiednich.

Nie zakładamy zatem, że pożar zostanie zatrzymany w swoim rozwoju, zwolnione zostaje tylko tempo

jego rozprzestrzeniania się. W tej sytuacji musi być zapewniona gotowość do udzielenia sobie wza-

jemnej pomocy ze strony tak prądowników, jak i innych stanowisk bojowych, a także gotowość do

działań bez względu na rozwój sytuacji.

Podczas akcji gaśniczej można wskazać na umowne linie wzdłuż których prowadzone są określone

rodzaje działań, co przedstawiają rys. 4 i 5.

Rys. 4. Formy działań taktycznych przy pożarach zewnętrznych

N - natarcie, Ob — obrona bliska, Od - obrona dalsza (osłona), P - działania połączone

Rys. 5. Formy działań taktycznych przy pożarach wewnętrznych

N - natarcie, Ob — obrona bliska, Od - obrona dalsza (osłona), P - działania połączone

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: