Agresja do ludzi i zwierzat.doc

AGRESJA  w  stosunku do ludzi i zwierząt

           Jak stwierdza nasz opis idealnego temperamentu, Amstaff jest generalnie bardzo przyjacielską, stabilną i bezpieczną rasa. Chociaż w ostatnich latach niektórzy ludzie zaczęli wykorzystywać tę rasę do niecnych celów a media zniekształciły prawdziwy obraz sytuacji. Agresja w stosunku do ludzi nigdy nie była i nadal nie jest istotą Amstaffa. Agresja skierowana na człowieka to poważna sprawa a nie coś, co powinno być lekceważone. Psy agresywne dla ludzi (tzn. takie, które gryzą/próbują ugryźć człowieka) są wypaczeniem. Warczenie (np. nad zabawką, przy jedzeniu, gdy usuwane z sofy, łóżka itd.) powinno być traktowane jako ostrzeżenie. Jest niezwykle ważne, by właściciele poszukali profesjonalnej pomocy, jeżeli ich pies wykazuje któryś z tych trendów. Gdy organizacje ratujące zwierzęta wybierają psy do adopcji, żaden pies zachowujący się podejrzanie w stosunku do ludzi nie powinien być traktowany jako kandydat do adopcji. Obowiązkiem odpowiedzialnych ludzi z organizacji kynologicznych jest wybieranie do adopcji jedynie zwierząt, które najlepiej reprezentują sobą tą rasę..

              Amstaffy są generalnie dość agresywne w stosunku do innych zwierząt, chociaż stopień agresji będzie różny u różnych psów. Amstaffy są naturalnie agresywne dla zwierząt i dlatego koniecznością dla właściciela tej rasy jest obranie pewnych kroków zapobiegawczych, jeżeli chodzi o trzymanie psa, jego trening oraz socjalizację. Amstaffy mają także bardzo silny instynkt łowiecki. Małe zwierzęta, takie jak ptaki, wiewiórki i koty są często postrzegane jako cele polowania. Młody Amstaff powinien być socjalizowany od małego z wieloma gatunkami zwierząt i z innymi psami. Wczesny podstawowy trening posłuszeństwa jest koniecznością. Jednakże nie można treningiem czy socjalizacją; zwyciężyć z genetyką psa. Ponieważ większość Amstaffów jest predysponowana do agresji, socjalizacja i trening są po prostu narzędziami do kontrolowania psa.
                Zwierzęca agresja u Amstaffów jest rzeczą dosyć skomplikowaną. Nawet psy, które nigdy nie manifestowały takowej tendencji, mogą wybuchnąć i wdać się w walkę z innym psem lub nagle zaczną się mocno interesować małymi zwierzątkami. Także wielu przedstawicieli tej rasy nigdy nie zacznie walki, ale też nie wycofają się gdy zaczepione. Amstaffy nie powinny być pozostawione same sobie z innymi psami i zwierzętami. Właściciele powinni trzymać swoje psy na smyczy podczas spaceru. Tereny spacerowe dla psów, gdzie luzem biega wiele nie poznanych psów stwarzają okoliczności sprzyjające niebezpiecznym sytuacjom dla każdego psa, jednak miejsca takie są szczególnie nieodpowiednie dla Amstaffów.
                Ponieważ Amstaffy mają chęć do walki, niekoniecznie dążą do okazania dominacji czy zyskania awansu poprzez agresje. Nawet dosyć uległe osobniki nie mogą być obdarzone pełnym zaufaniem, że nie wdadzą się w jakąś potyczkę. Pozwalając Amstaffowi wyrobić sobie rangę wśród innych psów jest niebezpieczne i może się skończyć poważnymi obrażeniami. Chociaż kastracja może na pewno w niektórych przypadkach pomóc (szczególnie u młodych samców), nie liczcie na to, że operacja ta wyeliminuje agresje zupełnie. Obie płcie mogą być agresywne dla zwierząt, chociaż samce mogą być bardziej ogniste. Agresja tej wśród tej samej płci jest problemem, i wielu właścicieli suk twierdzi, że walk między sukami są znacznie bardziej zajadłe niż między samcami. Niezależnie od płci biorących udział w walce, generalnie można stwierdzić, że dom z osobnikami tej samej płci nie jest dobrym pomysłem, szczególnie dla niedoświadczonego właściciela.
Dany pies może nie okazywać swojego prawdziwego temperamentu do wieku 2, 3 lub nawet 4 lat. Tylko dlatego, że szczenię osiągnęło wiek jednego roku nie okazując dotąd żadnych oznak agresji skierowanej na zwierzęta nie znaczy, że nigdy nie wykaże tego trendu.
                Amstaffy mogą i żyją w zgodzie i pokoju z innymi psami i zwierzętami. Indywidualny temperament psa, wczesny trening i socjalizacja, wszystkie te czynniki odgrywają ważną rolę w tym, czy nasz Amstaff jest zdolny do życia z innymi zwierzętami. Wielu ludzi bezproblemowo trzyma kilka psów tej rasy z innymi zwierzętami w jednym domu. Ich sukces bazuje na ostrożnej kontroli, właściwemu prowadzeniu i wychowaniu psa, i na indywidualnych cechach zwierząt razem żyjących.
Niebezpieczne jest usiłowanie zrobić z Amstaffa czegoś, czym ten pies nie jest. Nie jest psem stróżującym ani psem typowo obronnym. Nie jest zwierzęciem łagodnym dla innych zwierząt. Z cech tych właściciel Amstaffa musi zdać sobie sprawę i je zaakceptować. Ignorowanie tych cech może prowadzić do problemów dla ludzi jak i dla zwierząt. Jeśli nie jesteś gotowy/a do zaakceptowania pewnych faktów dotyczących tej rasy i wysłuchania rad tych, którzy byli przed Tobą, proszę poszukaj sobie innej rasy, takiej, która być może by bardziej odpowiadała Twoim wymaganiom.

Uwaga: wśród hodowców wykształcił się niepokojący trend by tworzyć duże, agresywne Amstaffy do użytku jako psy pilnujące czy atakujące. Zwierzęta, które stworzyli ci hodowcy nie są typowymi Amstaffami. W rzeczy samej, wiele z tych psów może nawet nie być Amstaffami, gdyż usiłując stworzyć większe, bardziej agresywne psy, niektórzy hodowcy domieszali do swojej hodowli mastiffy i inne psy stróżujące. Amstaff nigdy nie miał być rasą psa atakującego ludzi. Psy, które wykazują nieufne i ostrożne podejście do ludzi, tak jak wiele psów stróżujących, maja skrzywiony temperament.

·  (Schutzhund, Ring Sport i inne zorganizowane sporty psów obronnych powinny być traktowane jako coś innego, niż tresura psa stróżującego/atakującego. Sporty te odbywają się w taki sposób, że psy w nich biorące udział traktują wszystko jak grę. Okoliczności są bardzo kontrolowane i zwierzęta oraz ludzie biorący udział są wykwalifikowani. Amstaffy wielokrotnie osiągały wyżyny w tych dziedzinach psiego sportu.)