Higiena i czystosc.doc

Zachowanie czystości

       Trzeba mieć trochę cierpliwości i czasu, aby nauczyć psiaka czystości. Taki przyniesiony do domu malec siusia często i byle gdzie. Prymitywny sposób maczania mordki w odchodach nie skutkuje, gdyż dla psa zapach ten wcale nie jest przykry. Odradzam też uczenie go, aby załatwiał swoje potrzeby w łazience. Mały piesek nie zawsze na czas dobiegnie. Ważne jest, aby przyłapać psiaka "na gorącym uczynku", co wcale nie jest trudne. Następuje to zwykle po jedzeniu i gdy malec się obudzi. W tym, i tylko w tym momencie, należy go solidnie skarcić. Musi się bardzo przestraszyć, żeby dobrze zapamiętał moment "przestępstwa". Nasza zdecydowana reakcja w tym momencie mocno wryje się mu w pamięć. Po tym fakcie zaraz go wyprowadzić, a gdy kucnie na dworze - pogłaskać i pochwalić. Bystry psiak już po paru dniach będzie wiedział, o co chodzi. Nasza jedna, gwałtowna reakcja z hałasem, krzykiem i prze trzepaniem skóry w momencie siusiania będzie lepsza od wielokrotnego grożenia palcem i mówienia: "brzydki piesek", "fe", i co najgorsze w chwilę po fakcie. Pies karcony, gdy już oddalił się od "mokrej plamy" nie wie o co chodzi; bity, gdy wracamy do domu i zauważymy szkody, skojarzy sobie nasz powrót z nieuniknionymi przykrościami i przestanie wychodzić nam na spotkanie. Tak więc łatwo nauczyć pieska czystości w ciągu dwóch tygodni, ale w tym czasie musi być ktoś obecny w domu. Nauka znacznie się prze duży, gdy jesteśmy cały dzień w pracy, bądź gdy przyniesiony do domu psiak zostanie poddany szczepieniom ochronnym. Nie może on wówczas wychodzić na ulicę. Musimy sobie radzić, zmieniając gazety rozłożone na kawałku ceraty. Na ogół malec będzie starał się tam właśnie załatwić swoje potrzeby.

Higiena psa

Sierść - Psy krótkowłose czeszemy szczotką z włosia i przecieramy flanelką. W okresach linienia, jesienią i wiosną, włosy wysuwają się ze skóry i niby igiełki wbijają w dywany oraz pokrycia mebli. Możemy temu częściowo zapobiec, jeśli codziennie ręką w gumowej rękawiczce przesuniemy po korpusie psa z włosem i pod włos. Większość terierów wymaga strzyżenia lub trymowania. Zabiegi te trzeba stosować minimum, co 3 miesiące. Właściciel, który zaniedbuje toaletę swego teriera, wyprowadza na spacer straszydło. Wiadomo, że o fachowców jest trudno, ale jeśli się naprawdę dba o psa i wie, że toaleta to nie tylko uroda, ale i zdrowie, można te przeszkody pokonać. Jeśli na fachowca nas nie stać, wystarczy raz czy dwa podpatrzeć jego pracę, przyjrzeć się championom na wystawie, bądź też postarać się o fachowe wydawnictwa. Zależnie od rasy naszego psa, zaopatrujemy się w różne narzędzia: druciany grzebień o rzadkich  zębach,  szczotkę - najlepiej  z naturalnego włosia,  dość szorstką, do masażu skóry, nożyczki fryzjerskie i do zaangażowania, a nawet maszynkę do strzyżenia - elektryczną lub typu Hauptner. Wszelkie damskie grzebienie i nylonowe szczotki są nieodpowiednie do czesania psów.

Pasożyty - Innym zagadnieniem jest codzienna dbałość o higienę naszego psa. Często zdarza się, że ktoś odwiedza przychodnie weterynaryjne, leczy swego pupila na różne alergie, egzemy, posądza o skłonności do chorób skórnych, podczas gdy pies po prostu jest zapchlony. Są psy, które koegzystują zgodnie z setkami pcheł, drapią się i nie psuje im to pozornie humoru. Jedna pchła potrafi doprowadzić do tego, że wydrapują sobie i  wygryzają poważne rany - są psy po prostu uczulone na ugryzienie pchły. Najważniejsze to psa odpchlić. Siedliskiem pcheł jest zaniedbane legowisko, szpary w niemytej podłodze, buda, z nie zmienianą ściółką. Nawet codzienna kąpiel psa w szamponach przeciw pchłom nic nam nie da, jeśli nie wyczyścimy miejsc, gdzie się one mnożą.  Do zwalczania pasożytów skóry służą preparaty, którymi naciera się kilka miejsc na ciele psa, obroże nasycone substancją trującą, płyny, w których  psy moczy się co  2 tygodnie,  zasypki  itp.  Można wyczesywać też psa gęstym grzebieniem lub po prostu systematycznie wyszukiwać pchły, przeglądając sierść naszego psa. Trudniejsze do zlokalizowania, ale i mniej spotykane są wszy. Składają one jaja na zwierzętach, trzeba więc psa kilkakrotnie kąpać w szamponach przeciwko tym pasożytom i starannie  szczotkować

Kąpiel - Psa kąpiemy, gdy jest to konieczne. Woda do kąpieli nie może być cieplejsza niż 30°C, najlepsza byłaby miękka, deszczowa. Należy używać szamponów łagodnych, jak dla dzieci -dobre są proteinowe W uszy wkładamy tamponiki z waty, chroniąc je przed zalaniem. Uważamy by szampon nie dostał się do oczu psa. Ważne jest bardzo staranne wypłukanie sierści i wytarcie psa dużym, wsiąkliwym ręcznikiem frotowym. Psa kąpie się najczęściej wieczorem, aby później nie wychodził na dwór.  Podczas kąpieli wskazane jest wyciśnięcie gruczołów około odbytniczych. Najczęściej zbiera się tam cuchnąca ciecz, której nadmiar może doprowadzić do nieprzyjemnych stanów ropnych. Konieczne jest również systematyczne czyszczenie uszu tamponikiem waty, umoczonym w oliwce. Wydzielina w kącikach oczu może być symptomem, że popełniliśmy pomyłkę, dając psu np. Doustne wieprzowe mięso czy kości. Przeczyszczamy je tamponikiem z 2 % roztworem kwasu bornego, Rumiankiem czy esencją herbacianą. Gdy oczy są wyraźnie zaropiałe, należy uznać to za oznakę jakiejś choroby i zasięgnąć porady lekarza weterynarii.

Pazury - Należy zadbać także o pazury psa. Miejskie psy, chodzące dużo po twardym podłożu, same je sobie ścierają. Jeżeli pazury same się nie ścierają powinny być przycinane przez weterynarza lub przez Ciebie. Jednak zanim się do tego zabierzesz najlepiej zobacz najpierw jak robi to weterynarz. Łapę trzeba trzymać mocno i specjalnymi nożyczkami obcinać pazury po małym kawałeczku. Musisz to robić bardzo ostrożnie, gdyż bardzo łatwo możesz uszkodzić rdzeń pazura. Możesz niechcący za dużo obciąć i pazur zacznie krwawić (w takim wypadku należy posypać go pudrem).

Zęby - Bardzo ważna dla dobrego samopoczucia i zdrowia naszego psa jest stała pielęgnacja jego uzębienia. Zbiera się na nim kamień, który powoduje wypadanie zębów. W tym celu trzeba miękką szczoteczką do zębów i proszkiem co jakiś czas wyczyścić psu zęby. Bardzo zapuszczone zęby czyścić powinien lekarz weterynarii. Często nie obywa się bez resekcji, szczególnie siekaczy. W 4 do 6 miesiąca życia piesek traci mleczne zęby. W tym okresie może się zdarzyć, że natrafisz na podłodze na jego "zguby" - wyrzuć je do kosza, by szczenię ich nie połknęło. Sprawdź dziąsła, zobacz czy nie ma żadnych pozostałości po ząbkach, obejrzyj ranę. Aby stałe zęby były zdrowe musisz je regularnie oglądać - czy nie ma próchnicy, czy nie ma żadnych przebarwień. Musisz je czyścić odpowiednią szczoteczką, ostrożnie by nie uszkodzić dziąsła. Nawet przy stałych zębach sprawdzaj, czy któryś z nich się nie rusza, czy nie został uszkodzony. Sprawdzaj również dziąsła czy nie są zaognione, czy nie widać korzenia zęba. Blade dziąsła to zły znak.

Oczy - U Amstaff'ów oczy nie sprawiają dużego problemu. U molosów oczy stanowią dość duży problem. Także u Bokserów - trzeba bardzo dużo czasu i uwagi poświęcać pielęgnacji oczu. AST powieki nie opadają, są "zwarte" i na ogół oczka nie ropieją. Ale kiedy jest to konieczne wystarczy namoczyć kawałek watki (wacik) wodą gotowaną (albo kroplami do oczu) i przetrzeć zwierzakowi oczka. Nic trudnego :)
Jeśli oczy ropieją często albo rogówka lub całe oko jest czerwone można na początku, przez 2,3 dni samemu próbować to zwalczyć, przemywając oko 3 razy dziennie i napuszczając do niego najzwyklejszych kropli (dla ludzi). Kiedy jednak poprawa nie nastąpi, trzeba udać się do weterynarza.

Uszy - Najlepiej wyczyści psu uszy weterynarz, ale kto by biegał raz w tygodniu do Niego, by wyczyścić zwierzakowi uszy? Najlepiej jest zmoczyć LEKKO (ewentualnie potem wycisnąć) wacik wodą utlenioną lub płynem do czyszczenia uszu, nałożyć na swój palec i po prostu wycierać ucho psa.