cytaty.doc

cytaty:

Droga mahajany nie polega na umykaniu przed światem, tylko na tym, żeby zwyciężyć świat poprzez rosnącą wiedzę (pradżnia), czynną miłość (maitri) do bliźnich, poprzez wewnętrzny udział w radości i cierpieniu innych (karuna, mudita) i reagowanie z jednakim spokojem ducha na dole i niedole żywota.

Wielka Droga
Lama Angarika Govinda

http://www.buddyzm.edu.pl/cybersangha/page.php?id=298

Intelekt nie jest w stanie dostrzec tego,
co jest poza konceptualnym umysłem -
nigdy nie zrozumiesz tego, co jest niestworzone
poprzez analizowanie tego, co jest stworzone.

Jeśli chcesz pojąć to,
co jest poza intelektualizowaniem
i nie zostało nigdy stworzone,
przyjrzyj się swojemu umysłowi
i spocznij w stanie nagiej świadomości.

Stan nagiej świadomości
Tilopa

http://www.buddyzm.edu.pl/cybersangha/page.php?id=297

Generalnie wszystkie zjawiska są umysłem.
Nauczyciel wyłania się z umysłu.
Nauczyciel nie jest niczym innym, jak umysłem.
Wszystko co się pojawia, jest naturą umysłu.

Zasadniczo sam umysł nie istnieje.

W naturalnym stanie, pierwotnym i niezrodzonym,
Nie ma niczego, co należałoby porzucić dyskursywnym wysiłkiem.

Spocznij w rozluźnieniu, naturalnie, bez ograniczeń.

Bez ograniczeń
Maitripa

http://www.buddyzm.edu.pl/cybersangha/page.php?id=299

Ponieważ wszystko jest tylko złudzeniem
Doskonałym w byciu sobą,
Które nie ma nic wspólnego z dobrem ani złem,
Akceptacją ani odrzuceniem -
Można się roześmiać w głos.
Głośny Śmiech
Longczienpa

Kilka słów przydługiego komentarza:

Powyższe słowa Longczienpy odnoszą się do tzw. "czystego przeżywania" zjawiskowej rzeczywistości, nie są wyrazem cynicznego zobojętnienia na świat i cierpienie żyjących istot.

Chodzi tu o taki sposób przeżywania zjawisk, który przekracza nawykowy, dualistyczny i ograniczający schemat lubię/nie lubię, dobre/złe itp... W czystym przeżywaniu (lub inaczej: czystym widzeniu) każde zjawisko jest doskonałą manifestacją otwartości oświecenia z samego tylko powodu, że się wydarza. Niektórzy nauczyciele buddyzmu mówią wprost: "Wszystkie zjawiska są doskonałe tylko dlatego, że się wydarzają." Dlaczego?

Świat zjawiskowy przeżywany z poziomu czystego widzenia jest doskonały nie dlatego, że został pozbawiony zła i wypełniony dobrem. Jego doskonałość dotyczy wolności, z jaką manifestują się różne zjawiska, które postrzegane przez pryzmat błędnej wiary w ich rzeczywiste istnienie (czyli ostatecznie niezależne, trwałe, niezmienne, niezłożone i obdarzone własną autonomiczną istotą) uważamy za dobre lub złe. Wolność ta jest wpisana w prawo współzależności: cokolwiek zrobimy "na zewnątrz" nas, wpływa nie tylko na otoczenie i innych ludzi, ale również na nas samych - jest to doskonale swobodna gra współzależnych zjawisk.

Gdyby ta swobodna, bogata i kreatywna współzależność nie wyrażała się jako zjawiska, jakiekolwiek by one nie były w naszej subiektywnej ocenie, wówczas świat byłby martwy, nic by się nie wydarzało i mielibyśmy do czynienia z nihilizmem i nicością a nie z buddyjską nauką o przestrzeni / otwartości, przejrzystości / kreatywności i nieograniczoności Umysłu, czyli podstawy zjawisk, którą w różnych tradycjach buddyzmu tybetańskiego określa się również takimi nazwami, jak: Umysł Przejrzystego Światła (skt. prabhaśwaracitta, tyb. osel), Natura Buddy (skt. tathagatagarbha / buddhadhatu / sugatagarbha, tyb. deszek njingpo), Ostateczna Rzeczywistość (skt. dharmata, tyb. czie-nji), Naturalny Stan Czystej Obecności (tyb. rigpa), Zwyczajny Umysł (tyb. tamal gi sziepa), Umysł Pierwotnej Mądrości (skt. dźniana, tyb. jeszie-pa), Jedność Radości / Błogości i Otwartości / Przestrzeni / Pustości (tyb. detong), itp.

To, że zjawiska są podobne iluzji, czyli nie istnieją same w sobie, oczywiście nie oznacza, że nie dysponujemy możliwością oceniania/wartościowania ich. Ta iluzoryczność nie zmusza nas też do zaprzestania wszelkich starań, by jednak zmieniać uwarunkowany świat na nieco lepszy dla dobra żyjących w nim istot. Co więcej: wg buddyzmu rozwijanie współczującego działania, pogłębianie zrozumienia sposobu funkcjonowania świata jest prostą drogą do wyzwalającego doświadczenia doskonałości, która stoi u podstaw wielkiego bogactwa wszystkich zjawisk. (jw)

http://www.buddyzm.edu.pl/cybersangha/page.php?id=300

Jeśli poszukujemy lekarstwa na chorobę emocjonalnego niezrównoważenia, najlepszym lekiem pozostaje pustka. Dzięki doświadczeniu emocji jako pustych nie musimy już odzyskiwać duchowej równowagi, ponieważ nie zostaliśmy z niej w ogóle wytrąceni. Zadowolenie i dobre samopoczucie powstają przede wszystkim dzięki zrozumieniu natury umysłu i natury emocji.

Najlepszy lek
Kalu Rinpocze

http://www.buddyzm.edu.pl/cybersangha/page.php?id=285

 

Zapytano Bodhidharmę:
- Jeśli ktoś jest zdeterminowany by osiągnąć oświecenie, jaki sposób praktyki powinien uznać za najistotniejszy?
- Najistotniejszą metodą, zawierającą wszystkie inne, jest obserwowanie umysłu.

http://www.buddyzm.edu.pl/cybersangha/page.php?id=152