WIELKANOC (wiersze).doc

WIELKANOC

Dyngus – Władysław Broniewski

Śmigus! Dyngus! Na uciechę

z kubła wodę lej ze śmiechem!

Jak nie kubła, to ze dzbana!

Śmigus, dyngus dziś od rana!

Staropolski to obyczaj,

żebyś wiedział i nie krzyczał,

gdy w Wielkanoc, w drugie święto,

będziesz kurtkę miał zmokniętą.

Owies – Mieczysława Buczkówna

Posieję na spodku owies.

Może mi wyrośnie, kto wie.

Od rana dzisiaj się cieszę.

Pięknie mi owiesek wzeszedł.

Już białą serwetę ścielę,

zieleń się, owiesku, zieleń!

Rośnijże długo, nie zwlekaj!

Cukrowy baranek czeka!

Pisanki – Danuta Gellnerowa

Obudziły się pisanki

wielkanocnym rankiem

i wołają:

- Patrzcie! Tu na stole

same niespodzianki!

Bazie srebrno – białe

i baranek mały.

Ten baranek

ma talerzyk,

skubie z niego

owies świeży

A baby pękate

w cukrowych fartuchach

Śmieją się wesoło

od ucha do ucha!

Wielkanoc – Ryszard Przymus

(...) na stole pisanki

tęczą malowane.

Wśród zieleni trawy –

cukrowy baranek.

Bazie w wazoniku,

ciasta i wędliny.

Wielkanoc – i wielkie

spotkanie rodziny.

Wielkanocny stół – E. Skarżyńska

Nasz stół wielkanocny

haftowany w kwiaty.

W borówkowej zieleni

listeczków skrzydlatych

lukrowana baba

rozpycha się na nim,

a przy babie –

mazurek w owoce przybrany.

Palmy – pachną jak łąka

w samym środku lata.

Siada mama przy stole,

a przy mamie - tata.

I my.

Wiosna na nas

zza firanek zerka,

a pstrokate pisanki

chcą tańczyć oberka.

Wpuśćmy wiosnę.

Niech słońcem

zabłyśnie nad stołem

w wielkanocne świętowanie

jak wiosna wesołe!

Pisanki – Halina Szayerowa

Zniosła mi kura

jajek sześć.

Pytam więc kury:

- Czy mogę zjeść?

- Ko… ko… ko…

- zaprzecza kura.

- Ani sadzonych,

ani na twardo.

I jajecznicy – nie!

I na miękko – nie!

Nie dam!

Choćbym miała pęknąć!

Więc pytam grzecznie

kury: - Czy mogę

utrzeć te jaja

na kogel - mogel?

Spojrzała na mnie

jak na osła…

i zagdakała,

wielcy wyniosła,

że jaja… na pisanki zniosła!

Cukrowy baranek – Ewa Szelburg – Zarembina

Cukrowy baranek

Ma złociste różki.

Pilnuje pisanek

na łące z rzeżuszki.

A gdy nikt nie patrzy,

chorągiewką buja

i cichutko meczy

święte „Alleluja”.

Wielkanoc

T. Chudy

Jedzie pociąg ciemną nocą
Sto odgłosów szyny niosą
Wypatrują ludzie oczy
I nie widzą końca nocy.

A tam wyżej nad obłokiem
Pędzi lotnik w górę nocy
I choć wzniósł się tak wysoko
Też nie widzi końca nocy

Od jeziora do księżyca
Od wieczora aż do świtu
- Wielka Noc
Od Warszawy do Szczecina
Od Krakowa do Olsztyna
- Wielkanoc

Tym pociągiem wielkanocnym
Jadą do nas mili goście
Więc już Mama razem z Ciotką
Pieką babkę wielkanocną.

Migdałową, luksusową
lukrowaną, rodzynkową
- bardzo zdrową!

Taką wielką pod obłoki
Że nie widać zza niej nocy
Od tej chwili wszędzie święta
każda buzia uśmiechnięta

Od Warszawy do Olsztyna
Od Krakowa do Szczecina
każdy wielką

migdałową, luksusową
lukrowaną, rodzynkową
babkę wcina!

Okna Wielkanocne

J. Kulmowa

Na Wielkanoc biała piana leci z okien.
Biała piana się przelewa obłokiem.
Błyszczą szyby od czystości
radości.
I wygodnie w nich oścież się mości
niebo.
Wielkanocne niebo głębokie.
A w tym niebie huśta się i buja
słońce - słońce - słońce.
Jak miedziany dzwon na alleluja.

Kolorowe bazie

J. Ficowski

W Wielkanocny dzień do domu
przyszły białe bazie w gości,
by pisankom po kryjomu
kolorów zazdrościć.

Bo ich nie pomalowano,
nikt o baziach nie pamiętał,
choć tez pragną na Wielkanoc
przywdziać strój od święta.

Nie chcą się już dłużej bielić,
chcą w zieleni żyć, w purpurze!
Czyż są gorsze aniżeli
zwykłe jajko kurze?

Aż z lusterka przyfrunęła
malusieńka, śmieszna tęcza.
Zaraz wzięła się do dzieła,
by je poupiększać.

Ubarwiła każdą baźkę
mała tęcza uśmiechnięta!
I dopiero wtedy właśnie
zaczęły się Święta.

Śmigus Dyngus

M. Terlikowska

Wie o tym i Tomek i Ewa,
że w śmigus się wszystkich oblewa.
Ale czy trzeba Pawełka
oblewać z pełnego kubełka?
Wystarczy małym kubeczkiem
dla żartu
dla śmiechu,
troszeczkę.
Bo gdy wiatr chmurkę przywieje
i wszystkich was deszczem
poleje?

1

WIELKANOC