Operacje matematyczne.pdf

(199 KB) Pobierz
r62
6.2. Operacje matematyczne [statystyka opisowa a statystyka induk-
cyjna]
Klasyczna, i poniek¹d o historycznym ju¿ tylko znaczeniu, metoda grafome-
tryczna Locarda 1 pos³ugiwa³a siê statystyk¹ opisow¹. Autor ten zaleca³ dokonywa-
nie 100 a nawet 200 pomiarów tej samej cechy 2 , bowiem tylko z wielu pomiarów
jednostkowych wyliczona wartoæ rednia upowa¿niaæ mia³a do uzyskania w³aci-
wego stopnia pewnoci dokonywanych ocen. Przez kilkadziesi¹t lat wyliczanie
wartoci rednich [oraz proporcji miêdzy nimi] by³o szczytem operacji matematycz-
nych, stosowanych w pismoznawstwie.
Dopiero na prze³omie lat 60-ych i 70-ych zastosowano metody statystyki in-
dukcyjnej [rachunek korelacji i analizê czynnikow¹] do analizy czêstotliwoci wy-
stêpowania okrelonych cech w du¿ej populacji [badania prowadzono na reprezen-
tatywnej próbie pisma rêcznego mieszkañców Holandii 3 ].
Niew¹tpliwym prze³omem [w skali wiatowej] sta³o siê opracowanie T. Wid³y, któ-
ry siêgn¹³ po metody statystyki indukcyjnej, by wykorzystaæ je w systematycznych
naukowych badaniach pismoznawczych 4 . Cytowany Autor [podobnie jak wcze-
niejsi badacze holenderscy] zastrzega³ siê wszak¿e, i¿ miêdzy sprawdzeniem i wy-
korzystaniem jakiejkolwiek metody w badaniach a zastosowaniem jej w eksperty-
zie istnieje du¿a ró¿nica.
Reasumuj¹c: trwaj¹c¹ od czasów Locarda dyskusjê o pomocniczoci metod
statystycznych w badaniach pisma dla potrzeb s¹dowych pozostawiæ mo¿na na pó-
niej. Nie ma bowiem potrzeby upieraæ siê, ¿e metody statystyczne winny [ju¿ teraz]
lub mog¹ [w przysz³oci] stanowiæ samodzielny zespó³ metod. Jeli za ani metody
klasyczne ani statystyczne nie dostarczaj¹ pe³ni informacji, to mo¿na siê zgodziæ z
tez¹, i¿ trzeba je stosowaæ wspólnie a zarazem uzupe³niaj¹co.
Potrzeba wzajemnego wspierania siê [w sensie uzupe³niania oraz weryfika-
cji] jest najwiêksza w badaniach krótkich tekstów, których przypadkiem szczegól-
nym jest ekspertyza podpisów 5 . Badania podpisów dla potrzeb s¹dowych [zw³asz-
cza w formie paraf] mo¿na ju¿ dzi wzbogaciæ o metody statystyki indukcyjnej,
czego dowodz¹ konkretne przyk³ady z praktyki opiniodawczej autora 6 . Choæ s¹ to
przyk³ady najprostsze z mo¿liwych, trudno by³oby je zrealizowaæ bez wspomagania
komputerowego.
GIF 74 na nast. stronie
GIF 74
[tablica pogl¹dowa z opinii w sprawie II K. 588/93 SW w Jeleniej Górze]
=HVWDZLHQLH]ELRUF]HSU]\SDGNyZZ\VW SRZDQLDZ\Uy QLRQ\FKNV]WDáWyZ
OLQLL Z\UD]X Z ]DSLVDFK NZHVWLRQRZDQ\FK >0.@ RUD] Z ]DSLVDFK
SRUyZQDZF]\FKSRFKRG] F\FK]U NL$GDPD.>03$.@
6WDW\VW\F]Q LVWRWQR ü XND]DQ\FK Uy QLF Z UR]NáDG]LH EDGDQ\FK FHFK
]ZHU\ILNRZDQRWHVWHPc 2 . :\OLF]RQDZDUWR üc 2 R]QDF]DSU]\
G I H SUDZGRSRGRELH VWZR SU]\SDGNRZHJR SRFKRG]HQLD Uy QLF
PL G]\FHFKDPL0.L03$.MHVWPQLHMV]HQL
6áRZR
Ä0´
Z0.
,,PD[LPXP
OLWHU\Ä0´
Z\ V]HRG,
,,PD[LPXP
OLWHU\Ä0´
QL V]HRG,
DOERUyZQH,
6áRZR
Ä0´
Z03$.
,,PD[LPXP
OLWHU\Ä0´
Z\ V]HRG,
,,PD[LPX
OLWHU\Ä0
QL V]HRG
DOERUyZQH
0.
0.
0.
0.
03$.
0.
03$.
0.
03$.
0.
03$.
0.
03$.
0.
03$.
0.
03$.
0.
03$.
0.
03$.
0.
03$.
0.
03$.
0.
03$.
0.
03$.
0.
03$.
0.
03$.
0.
03$.
0.
03$.
0.
03$.
0.
03$.
0.
03$.
0.
03$.
0.
03$.
0.
03$.
0.
03$.
0.
03$.
0.
03$.
0.
03$.
0.
03$.
0.
03$.
0.
03$.
0.
03$.
0.
03$.
0.
03$.
0.
03$.
0.
03$.
5$=(0
5$=(0
395633852.001.png 395633852.002.png
 Najpe³niejsze jej przedstawienie w polskiej literaturze kryminalistycznej [z punktu widze-
nia przydatnoci metody w ekspertyzie pismoznawczej] znaleæ mo¿na w podrêczniku: P. Horo-
szowski, Kryminalistyka, wyd. I , Warszawa 1955, s. 586-600 oraz wyd. II, Warszawa 1958, s. 563-
578. Obszerna ocena wszystkich metod pomiarowych, dokonana z punktu widzenia szeroko rozu-
mianych badañ pismoznawczych, zawarta jest w pracy: A. Koziczak, Metody pomiarowe w bada-
niach pismoznawczych, [w druku; cytowan¹ pracê wykonano w ramach grantu KBN nr 1 P 111 010
07 - 0507/P1].
1
 Oczywicie przejawiaj¹cej siê w ró¿nych elementach graficznych. Np. redni¹ wysokoæ
liter ródlinijnych bada³ mierz¹c 100-200 okazów takich liter.
2
 Vide optymistyczny artyku³ przegl¹dowy: T. Wid³a, Identyfikacja rêkopisów metod¹ staty-
styczn¹, PROBLEMY KRYMINALISTYKI nr 151-152/1981, s. 330-336.
3
4
 T. Wid³a, Cechy p³ci w pimie rêcznym, Katowice 1986, ss. 173.
 M. Owoc, Modele matematyczne w ekspertyzie podpisów, w: MATERIA£Y V WRO-
C£AWSKIEGO SYMPOZJUM BADAÑ PISMA RÊCZNEGO [16-18 IX 1992], Wroc³aw 1993,
s. 43-51.
6
5
 Te oraz wszystkie poprzednie i nastêpne przyk³ady pochodz¹ z w³asnej praktyki eksperc-
kiej.
POWRÓT DO SPISU TRECI
 
Zgłoś jeśli naruszono regulamin