Christian Rocher – 1958r
-Forma organizacyjna : ćwiczenia indywidualne
-Postawa ćwiczącego: czynna
-Zasięg oddziaływania : miejscowy
Ćwiczenie wykonywane :
-czynne w odciążeniu
-czynne w odciążeniu z oporem
-czynne z oporem
-samowspomagane
-rozluźniające
Przyrządy:
-UGUL ( uniwersalny gabinet usprawniania leczniczego)
-Terapii Master
-kolumna przejściowa
-stabilizacja
-pozycja pacjenta / punkty ruchome
-podwieszki ( podwieszamy od części proksymalnych ) w UGUL-stabilizacja
( -//- od części dystalnych) w Terapii Master –pozycje izolowane
Ćwiczenia czynne w odciążeniu
àCzynne-wykonywane samoczynnie przez pacjenta
àW odciążeniu – bez pokonywania siły grawitacji
-podwieszenie ; UGUL , terapii master, łóżka ortopedyczneà w pł.równoległej
-zmniejszenie tarcia ; gładkie powierzchnie, „wrotki”, à w pł.równoległej
-środowisko wodne ( zanurzenie pozorna utrata masy ciała)
-ręka terapeuty
-odciążenie całkowite zrównoważone – podwieszenie osiowe
-odciążenie całkowite niezrównoważone – podwieszenie pozaosiowe
-odciążenie częściowe – uzależnione od poziomu zanurzenia w wodzie
Cel: -przeciwdziałanie zanikom mięśniowym
-przyrost siły
-zapobieganie przykurczom
-zwiększenie zakresu ruchu
Wskazania : -zanik i znaczne osłabienie siły mięśni ( +1, 2,+2 w skali Lovetta)
-słaby zrost kostny
-zmiany chorobowe powierzchni stawowych
Przeciwwskazania : takie jak w ćw.biernych
Wskazówki metodyczne :
-pozycja wyjściowa ;analogiczna do testu Lovetta na ocenę 2
-płaszczyzna wykonywanego ruchu równoległa do podłoża ( prócz ruchów rotacji)
-odciążenie za pomocą podwieszek ( wygodne , bezpieczne)
-zawieszenie osiowe powinno być utworzone bezpośrednio nad stawem w którym wykonywany jest ruch
-zawieszenie pozaosiowe , przesunięty punkt zawieszenia kończyny w kierunku wykonywanego ruchu ułatwia ruch à ( -2)
Przesunięcie punktu zawieszenia kończyny przeciwnie do kierunku wykonywanego ruchu, utrudnia ruch à (+2)
Typy zawieszenia :
-dogłowowe
-odgłowowe
-czas trwania ćwiczenia 3-10 min dla każdej płaszczyzny
-ruch powinien być w pełnym zakresie
Zanurzenie ciała
Poziom zanurzenia
KOBIETA
MĘŻCZYZNA
16%
Art.genus
84
39%
Trochanter major
56
63
48%
Spina illicea anter.superior
47
54
68%
Procesus xiphoilens
26
35
88%
Clavivula
12
14
94%
Mandible
8
Cel : -uzyskanie przyrostu siły (słabych) mięśni
Wskazania : -osłabienie siły mięśni ( +2, 3,+3, )
-zmiany chorobowe w powierzchniach stawowych
Przeciwwskazania : -takie same jak przy ćwiczeniach biernych
Ćwiczenia w odciążeniu z oporem – wykonuje się najczęściej w podwieszaniu osiowym stosując odciążenie ciężarkiem za pomocą dodatkowego zestawu ; linek, bloczków, mankietów.
Alternatywnie można stosować: taśmę theraband, sprężyny, oporu ręcznego, hantle, substancje gumowe, równie pochyłe, porowate powierzchnie, ekspandery
Czas i tempo : podobnie w odciążeniu i w odciążeniu z oporem dobiera się tempo i czas indywidualnie w zależności od możliwości pacjenta.
Około 2-8min jedna grupa mięśniowa
Uwaga:! Powyższe zasady nie dotyczą rotacji
Zasada doboru obciążeń : obciążenie w ćwiczeniach czynnych z oporem powinno być stopniowane, nie przekraczając swojej wartości ciężaru odcinka ćwiczonego.
Ciężar ciała
Udział w ciężarze całego ciała [%]
-głowa
7,1
-tułów
42,7
-ramię
3,4
-przedramię
2,3
-ręka
6,9
-udo
11,6
-podudzie
5,3
-stopa
1,8
Wyk.2
Sposoby wykonywania ćwiczeń :
-w systemie ciężarkowo-bloczkowym
-sprężyny, taśmy, hantle
-fotel do ćwiczeń z oporem
-środowisko wodne
-aparat do ćwiczeń izokinetycznych
-masa własnego ciała
Ćwiczenia mogą mieć charakter :
-lokalny
-regionalny
-ogólny
O wielkości wysiłku decyduje :
-wielkość oporu
-liczba powtórzeń
-tempo
Do ćwiczeń tych kwalifikuje się wynik testu Loveta o sile na 4 , 5
Przezciwwskazania : takie jak w ćw.biernych
Szacowane intensywności obciążenia wg.Ruhla
INTENSYWNOŚĆ OBCIĄŻENIA
LICZBA POWTÓRZEŃ
100
1
95
2
90
3-4
85
5-6
80
7-8
75
9-10
70
11-13
65
14-16
60
chemiczek89