Scenariusz zajęć świetlicowych
mgr Anna Cieśla
TEMAT: Moja babcia i mój dziadek.
Termin: 15.01.2009
Cele:
- pogłębianie więzi rodzinnych,
- wdrażanie do okazywania szacunku do osób starszych,
- kształtowanie zdolności manualnych, plastycznych,
- rozwijanie inwencji twórczej.
Metody pracy:
- pogadanka,
- zajęcia praktyczne.
Formy pracy:
- zbiorowa,
- indywidualna.
Środki dydaktyczne:
- tekst wiersza E. Skarżyńskiej pt. „Dlaczego kochamy babcię?”, kartki kolorowe techniczne, nożyczki, klej, kredki flamastry, plastelina, bibuła
Przebieg zajęć:
1. Dzieci siadają w kręgu, a wychowawca czyta wiersz E. Skarżyńskiej pt. „Dlaczego kochamy babcię?”.
2. Omówienie wiersza oraz swobodne wypowiedzi uczniów dotyczące uczuć okazywanych babciom oraz dziadkom.
3. Zwrócenie uwagi na okazywanie szacunku osobom starszym. Uczniowie odpowiadają na pytania zadawane przez nauczyciela:
- Dlaczego należy okazywać szacunek osobom starszym?
- W jaki sposób można okazać szacunek osobie starszej?
4. Swobodne wypowiedzi dzieci dotyczące wyglądu ich babć oraz dziadków.
5 Odpowiedź na pytanie: jak powinna wyglądać babcia/dziadek?
6. Podsumowanie zajęć: krótkie przypomnienie o czym były zajęcia, sprawdzenie zdobytej wiedzy.
7. Zajęcia manualne: wykonywanie laurki dla babci, dziadka dowolną techniką.
„Dlaczego kochamy babcię?”
Bo często przyjeżdża do nas,
bo przynosi nam pestki z dyni i winogrona.
Bo bierze nas na kolana albo na ptysie.
I nigdy nie dręczy nas pytaniami:
dlaczego bazgrzemy w zeszycie?
dlaczego drzemy spodnie?
czemu jesteśmy tacy nieznośni?
Ewa Skarżyńska
magoroma