Stereochemia.pdf

(152 KB) Pobierz
374655641 UNPDF
Uniwersytet Jagielloński, Collegium Medicum, Katedra Chemii Organicznej
Stereochemia
Izomeria konformacyjna – obrót wokół wiązania pojedynczego
etan – projekcja Newmana
konformacja: naprzemianległa
naprzeciwległa
kąt torsyjny – w układzie czterech atomów A-B-C-D gdzie atomy A i D nie leżą w
jednej linii z atomami B i C, wiązania pomiędzy atomami A i B oraz C i D, zrzutowane
na płaszczyznę prostopadłą do wiązania B-C tworzą kąt, określany mianem kąta
torsyjnego:
A
C
D
A
D
B
Stereochemia 1
Marek Żylewski
374655641.033.png 374655641.034.png 374655641.035.png 374655641.036.png 374655641.001.png 374655641.002.png 374655641.003.png 374655641.004.png
Uniwersytet Jagielloński, Collegium Medicum, Katedra Chemii Organicznej
układy bardziej skomplikowane – butan
konformacje planarne:
H CH 3
H CH 3
H CH 3
H
H
H
H
H
H
H CH 3
antyperiplanarna (ap) ±180º synperiplanarna (sp) 0º
konformacje klinalne:
H CH 3
H CH 3
H
H CH 3
H
H
H CH 3
H
H
H
H
antyklinalna (ac) ±120º synklinalna (sc) ±60º
wybór podstawnika odniesienia do określenia konformacji:
trzy podstawniki identyczne – podstawnikiem odniesienia jest ten o najmniejszym
kącie torsyjnym w stosunku do podstawnika odniesienia przy sąsiadującym atomie
dwa podstawniki takie same, trzeci od nich różny – podstawnikiem odniesienia
jest ten trzeci inny od pozostałych niezależnie od jego rodzaju
wszystkie podstawniki różne – wybór podstawnika odniesienia reguluje
konwencja CIP (patrz niżej)
konformacje pierścienia cykloheksanu – krzesłowa i łódkowa:
a
a
a
a
e
e e
a
e
e
e
e
e
a
a
a
e
e
a
a
a
a
e
e
e
e
e
e
e
e
a a
a
a
a
a
Stereochemia 2
Marek Żylewski
H
H
374655641.005.png 374655641.006.png 374655641.007.png 374655641.008.png 374655641.009.png 374655641.010.png 374655641.011.png 374655641.012.png 374655641.013.png 374655641.014.png 374655641.015.png 374655641.016.png 374655641.017.png 374655641.018.png 374655641.019.png
Uniwersytet Jagielloński, Collegium Medicum, Katedra Chemii Organicznej
e – podstawniki znajdujące się w pozycji ekwatorialnej (podstawniki, dla których
wiązanie łączące z pierścieniem leży prawie w płaszczyźnie wyznaczanej przez
„siedzisko krzesełka” lub „dno łódki”)
a – podstawniki znajdujące się w pozycji aksjalnej (podstawniki, dla których
wiązanie łączące z pierścieniem jest skierowane prostopadle do płaszczyzny
wyznaczanej przez „siedzisko krzesełka” lub „dno łódki”)
Konwencja Cahna Ingolda Preloga (CIP) szeregowania starszeństwa grup, atomów
powiązanych z centrum stereochemicznym
w pierwszym rzędzie rozpatruje się atomy bezpośrednio związane z centrum
stereochemicznym. Ich starszeństwo jest zgodne z uszeregowaniem według malejącej
liczby atomowej (dla różnych izotopów starszeństwo posiada izotop o najwyższej
masie). Wolna para elektronowa jest traktowana jako atom o liczbie atomowej 0
jeżeli nie można rozstrzygnąć starszeństwa w oparciu o atomy bezpośrednio związane z
centrum należy rozpatrywać kolejne atomy aż do osiągnięcia różnicowania, w
przypadku rozgałęzienia łańcucha należy kierować się drogą o wyższym priorytecie
jeżeli występuje wiązanie wielokrotne na drodze do kolejnych atomów, należy je
zastąpić odpowiednią do jego krotności liczbą wiązań pojedynczych do atomów
występujących w rozważanym wiązaniu wielokrotnym, czyli:
(N)
(C)
(O)
(C)
CO
CN C
N
C
O
(N)
(C)
każdy atom stojący przy wiązaniu wielokrotnym musi po przekształceniu posiadać
odpowiadającą temu wiązaniu ilość wiązań pojedynczych:
w przypadku grupy karbonylowej atom węgla jest połączony wiązaniem podwójnym
z atomem tlenu, wobec tego atom węgla przedstawia się jako połączony wiązaniami
pojedynczymi z dwoma atomami tlenu (jeden z tych atomów to rzeczywisty atom
tlenu grupy karbonylowej a drugi to atom „wirtualny”); podobnie atom tlenu grupy
karbonylowej jest związany z poprzedzającym go atomem węgla wiązaniem
podwójnym, więc przedstawia się go jako połączonego wiązaniami pojedynczymi z
dwoma atomami węgla – jednym rzeczywistym go poprzedzającym i drugim
wirtualnym
w grupie cyjankowej sytuacja jest analogiczna – ponieważ występuje tu wiązanie
potrójne, atom węgla traktuje się tak, jakby był związany z trzema atomami azotu
(jeden rzeczywisty i dwa wirtualne) i podobnie należy potraktować atom azotu,
który, zgodnie z konwencją, będzie związany z poprzedzającym go rzeczywistym
atomem węgla i dwoma atomami wirtualnymi
Przykłady:
dla zestawu podstawników: H, F, Cl, CH 2 Cl szereg starszeństwa jest następujący:
Cl > F > CH 2 Cl > H ponieważ w tej kolejności maleją liczby atomowe atomów
bezpośrednio związanych z centrum (Cl, F, C, H)
dla zestawu podstawników: H, CH 2 OH, CHO, COOH szereg starszeństwa jest
następujący:
COOH > CHO > CH 2 OH > H ponieważ:
atomy bezpośrednio związane z centrum to atomy C i H wobec tego atom H
ma najniższy priorytet
Stereochemia 3
Marek Żylewski
374655641.020.png 374655641.021.png 374655641.022.png
Uniwersytet Jagielloński, Collegium Medicum, Katedra Chemii Organicznej
w grupie COOH atom węgla jest połączony wiązaniem podwójnym z atomem
tlenu i pojedynczym z drugim atomem tlenu więc jest to równoważne
połączeniu z trzema atomami tlenu C-(O,O,O)
w grupie CHO występuje tylko jeden atom tlenu związany wiązaniem
podwójnym, więc jest to równoważne układowi C-(O,O,H)
w grupie CH 2 OH występują same wiązania pojedyncze: C-(O, H, H)
dla zestawu podstawników H, Cl, CH(CH 3 )-CH 3 , CH=CH 2 szereg starszeństwa jest
następujący:
Cl > CH=CH 2 > CH(CH 3 )-CH 3 > H ponieważ:
atomy bezpośrednio związane z centrum to Cl, C, C i H wobec czego Cl
zyskuje najwyższy priorytet a H najniższy. Należy dokonać rozróżnienia
pomiędzy grupą izopropylową a winylową
pierwszy atom węgla w grupie izopropylowej łączy się z dwoma kolejnymi
atomami węgla i atomem wodoru – układ (C,C,H); w grupie winylowej, ze
względu na obecność wiązania podwójnego pierwszy atom węgla łączy się z
atomem H, atomem C i wirtualnym atomem C, wobec czego układ jest
identyczny jak w przypadku grupy winylowej (C,C,H) i nie można na tym
etapie dokonać rozróżnienia – należy przejść do kolejnych atomów
drugi (i zarazem trzeci – są równocenne) atom węgla grupy izopropylowej
łączy się z trzema atomami H (H,H,H) natomiast drugi atom węgla grupy
winylowej łączy się z dwoma atomami wodoru i wirtualnym (wynikającym z
obecności wiązania podwójnego) atomem węgla – układ (C,H,H) co daje tej
grupie pierwszeństwo
H
H
>
CH 3
H
H
CHCH 2
(C) CH
H
(C)
H
CH 3
C
H
Izomeria geometryczna
R 1
R 3
R 2 R 4
konwencja E, Z
w układzie, w którym R 1 ≠ R 2 i R 3 ≠ R 4 należy wybrać podstawniki odniesienia po
każdej stronie wiązania podwójnego z osobna, na podstawie konwencji CIP
dla przypadku R 1 > R 2 i R 3 > R 4 – izomer Z
dla przypadku R 1 > R 2 i R 3 < R 4 – izomer E
konwencja cis, trans
w układzie, w którym R 1 ≠ R 2 i R 3 ≠ R 4 oraz R 1 = R 3 lub R 1 = R 4 podstawnikami
odniesienia są podstawniki identyczne, znajdujące się po obu końcach wiązania
podwójnego
dla przypadku R 1 = R 3 – izomer cis
dla przypadku R 1 = R 4 – izomer trans
Stereochemia 4
Marek Żylewski
374655641.023.png 374655641.024.png 374655641.025.png 374655641.026.png 374655641.027.png 374655641.028.png
Uniwersytet Jagielloński, Collegium Medicum, Katedra Chemii Organicznej
w układzie, w którym R 1 ≠ R 2 i R 3 ≠ R 4 , a nie jest spełniony żaden z warunków: R 1 = R 3
lub R 1 = R 4 (brak jest identycznych podstawników) podstawniki odniesienia determinuje
przebieg głównego łańcucha alkenu:
w przypadku, gdy łańcuch główny biegnie od podstawnika R 1 do R 3 – izomer cis
w przypadku, gdy łańcuch główny biegnie od podstawnika R 1 do R 4 – izomer trans
Uwaga: w nazewnictwie IUPAC dozwolone jest wyłącznie użycie konwencji E, Z.
Konwencja cis , trans może być użyta wyłącznie w nazwach zwyczajowych, tylko
tam gdzie wybór podstawników odniesienia nie powoduje wprowadzenia
niejednoznaczności.
Przykłady:
Br
Cl Br
H
H F
Br Cl
izomer: Z E ( trans ) Z ( trans )
należy zwrócić uwagę, iż w pierwszym przypadku nie można użyć konwencji cis , trans ,
ponieważ związek nie spełnia kryteriów pozwalających na wybranie podstawników
odniesienia według tej konwencji, natomiast w przykładzie trzecim występuje
nierównoważność w określeniu konfiguracji ze względu na sposób doboru
podstawników odniesienia
konwencja cis , trans układów alicyklicznych (pierścieniowych układów alifatycznych)
stosuje się ją dla określenia wzajemnego położenia podstawników w dipodstawionych
pochodnych układów pierścieniowych
jeżeli oba podstawniki leżą po tej samej stronie płaszczyzny układu pierścieniowego
– izomer cis
jeżeli podstawniki leżą po dwóch stronach układu pierścieniowego – izomer trans
Przykłady:
OH
Cl
OH
izomer: trans trans cis
Uwaga: w przypadku obecności większej liczby podstawników, jak i stosując
nazewnictwo systematyczne, należy używać konwencji R, S opisującej centra
chiralne.
Stereochemia 5
Marek Żylewski
374655641.029.png 374655641.030.png 374655641.031.png 374655641.032.png
Zgłoś jeśli naruszono regulamin