5
SUM
1999/2000
Prof. dr hab. J. Misztal
Organizacja - grupa ludzi współpracujących ze sobą w sposób skoordynowany i uporządkowany dla osiągnięcia pewnego zestawu celów (np. zysk, obrona narodowa, społ. zadowolona).
Istota zarządzania - zestaw działań skierowany na zasoby organizacji i wykonywany z zamiarem osiągnięcia celów organizacji w sposób sprawny i skuteczny.
zestaw działań (funkcja zarządzania)
- planowanie i podejmowanie decyzji,
- organizowanie,
- przewodzenie (kierowanie ludźmi),
- kontrolowanie.
zasoby organizacji
- ludzkie,
- finansowe,
- rzeczowe,
- informacje.
sposób sprawny - wykorzystanie zasobów mądrze i bez marnotrawstwa.
sposób skuteczny - uzyskanie powodzenia w działaniach.
Przewodzenie i kierowanie ludźmi:
Przewodzenie i kierowanie ludźmi - zespół procesów stosowanych w celu sprawienia, aby członkowie organizacji współpracowali ze sobą w interesie organizacji.
Procesy w kierowaniu:
- motywowanie pracowników,
- kierowanie działaniami ludzkimi,
- wywieranie wpływu na innych,
- zarządzanie procesami interpersonalnymi i grupowymi,
- komunikowanie się w organizacji.
Kierowanie sobą:
Trzeba dobrze kierować sobą, aby móc robić to z innymi ludźmi skutecznie.
Co powinienem robić, aby skutecznie mówić do ludzi?
- trzeba sprawić wrażenie człowieka pełnego entuzjazmu, być przekonywującym i mieć żywy język,
- mieć styl swobodnej rozmowy,
- intonacja głosu uzależniona od liczby słuchaczy i od tematu rozmowy.
Zasady mówienia:
- kim jesteś - osobowość, wiedza na temat, doświadczenie, siła głosu, nie można być nieśmiałym, skromnym
- jak mówisz - najlepszy sposób wykorzystania własnego głosu, przedstawienie siebie, materiału, rozmowę można ilustrować przykładami, należy się odprężyć, panowanie nad oddechem, kontakt wzrokowy, dobra postawa siedząca i stojąca.
- co mówisz - wymaga stosowanego wyboru i uporządkowania materiału.
Przygotowanie wystąpienia, trzeba przed podjęciem pisania zadać sobie 5 pytań:
1. co jest moim celem (dlaczego mówię),
2. do kogo mówię, (trzeba jak najwięcej wiedzieć o słuchaczach, jaki poziom intelektualny reprezentują)
3. gdzie będziesz mówić (wielkość, kształt i akustyka sali),
4. o jakiej porze dnia będziesz mówić (pora dnia ma wpływ na układ twojego przemówienia),
5. jak masz zorganizować przeznaczony dla siebie czas (45 minut to czas, w którym audytorium słucha tego, co się do niego mówi).
Jak przygotowuje wystąpienie w zależności od czasu?:
- wstęp (4-8 minut),
- wątek główny,
- zakończenie.
2 tygodnie to najlepszy czas:
- na dużym arkuszu piszę pojęcia, kluczowe wyrazy, nagłówki,
- nie piszę całymi zdaniami (sprawdzam daty, liczby statystyczne),
- pracuję od 15 do 20 minut przez 5,6 dni,
- wycinam to co nie ma związku z tematem.
2 dni:
- muszę zakończyć pracę w ciągu dnia, żeby nie popaść w panikę.
2 godziny:
- nagłówki, notatki są najważniejsze (to nie jest koncert życzeń, to muszę być złote myśli, muszę nabrać dystansu, zrelaksować się).
Część główna:
- czas 2, 3 h,
- kluczowe pojęcia, wyrazy,
- nie pisać całymi zdaniami,
- sprawdzać daty, liczby, dane statystyczne,
- wyciąć rzeczy nie związane z tematem,
- ułożyć wg kolejności znaczenia – stosować zasadę greckiej retoryki – zaczynać od rzeczy ważnej i przechodzić do mniej ważnych rzeczy, dopiero na koniec przedstawić rzeczy najważniejsze (gwarantuje to zainteresowanie słuchaczy.
Wprowadzenie:
- czas 4-8 min.,
- nie korzystać z notatek, patrzeć na ludzi
- 2 części: wstęp ogólny, wprowadzenie do tematu,
- przedstawić się, powiedzieć coś miłego wyrazić szacunek dla słuchaczy
Zakończenie:
- podsumowanie wszystkich przedstawionych myśli; kończyć na sympatycznej minie; opowiedzieć na każde pytanie, które można zapisywać; przy wrogich pytaniach należy zachowywać spokój.
Kluczowe problemy (konspekt wzorcowy):
1. wykorzystaj swoje możliwości.
- panuj nad nerwami, eliminuj napięcia,
- przekonuj własną osobowość,
- stój / siedź we właściwej pozycji, utrzymuj wzrokowy kontakt ze słuchaczami.
2. staranne przygotowanie,
- zdanie sobie sprawy z celów,
- poznaj audytorium,
- wybieranie i uporządkowywanie materiałów,
- ukształtowanie swojego wystąpienia,
- mów wyraźnie i modeluj głos.
Składniki komunikowania się:
- na słowa przypada 10%,
- na głos przypada 35%,
- na język ciała przypada 55%.
Umiejętność postępowania z ludźmi to zachowanie w bezpośrednich kontaktach, które pomaga w doprowadzeniu do pożytecznego skutku. Zachowanie to wszystko co mówisz i robisz, a jego znaczenie wynika z tego, że twoje zachowanie jest oczywiste dla każdego z kim się stykasz.
Problem zachowań wizualnych (pozawerbalnych) – obejmuje:
a. wyraz twarzy,
b. oczy,
c. ruch rąk,
d. ruchy nóg,
e. postawa,
f. przestrzeń, ukierunkowanie i odległość (jak siadasz w stosunku do drugiej osoby).
Elementy uzupełniające:
· ubranie,
· budowa ciała,
· ogólny wygląd.
Ludzie na podstawie zachowań wizualnych wyrabiają sobie o nas zdanie. Odbywa się to podczas pierwszego spotkania. Pierwsze wrażenie jest bardzo trwałe i silne. Ludzie wyobrażenie o nas wyrabiają sobie na podstawie kilku kombinacji:
- wyraz twarzy i ruch głowy,
- gesty rąk i ramion,
- reszty ciała.
Postrzeganie jako wyniosłego:
Twarz i głowa
- wpatrywanie się w drugą osobę,
- ironiczny uśmiech,
- podniesienie brwi wskazujące na przesadne zdziwienie,
- patrzenie z nad okularów.
Ręce i ramiona
- wskazywanie palcem na drugą osobę,
- walenie pięścią w stół,
- pocieranie karku dłonią.
Ciało
- stanie nad osobą, która siedzi,
- chodzenie dookoła,
- siedząc przechylasz się do tyłu z założonymi rękami za głowę.
Wrażenie uważnego
- gdy słuchasz drugiej osoby patrz na nią przez ¾ czasu,
- pochyl głowę lekko w bok.
- przyłóż dłoń do policzka,
- powoli pogładź się po głowie lub uszczypnij się między oczami,
- gdy nosisz okulary, zdejmij je i końce uchwytów lekko włóż do ust.
- gdy mówisz przechylaj się nieco do przodu,
- gdy słuchasz pochylaj się nieco do tyłu,
- nie poruszaj nogami.
Zachowania werbalne:
W bezpośrednim kontakcie możesz:
Ø szukać pomysłów lub je przedstawiać,
Ø rozbudowywać pomysły lub sprzeciwiać się,
Ø popierać cudze zdanie lub wykazywać trudności,
Ø szukać lub udzielać wyjaśnień i informacji.
Recepta na to, jak zachowywać się w stosunku do innych w sposób uczestniczący (lub bardziej dyrektywny, stawiając innym wyzwania).
Jak wpływać na zachowanie innych:
1. szukanie pomysłów skutecznie pobudza (w 9 na 10 przypadków) drugą osobę do wysuwania propozycji; jest właściwe, gdy chcemy skorzystać z czyjegoś dorobku,
2. wysuwanie pomysłów częściej wywołuje sprzeciw niż poparcie (czy wykazywanie trudności); w 4 na 10 przypadkach wykazywanie aktywności uzyskuje akceptację; skutecznym sposobem uzyskania poparcia jest rozbudowywanie cudzych pomysłów,
3. w 7 na 10 przypadkach wyrażanie sprzeciwu wywołuje reakcję obronną; może pojawić się spirala sprzeciwu; popieranie cudzego zdania jest skutecznym sposobem zachęcania danej osoby do dalszej wypowiedzi (w 8 na 10 przypadkach skutecznie).
4. wskazywanie trudności – zachowanie dość częste, lecz także ryzykowne, gdyż nie można przewidzieć zachowania danej osoby; szukanie wyjaśnień uzyskujemy w 9 na 10 przypadkach, ale możemy popaść w pętlę informacyjną (gdy ktoś ma dużą wiedzę i może opowiadać i opowiadać na dany temat).
Przywództwo – pewien proces, właściwości; jako proces polega na użyciu wp...
majestic444