LICZBY l ICH ZNACZENIE

LICZBY GŁÓWNE

W systemie numerologicznym przyjmuje się 9 jako bazę cykliczną.

1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9 - to liczby pojedyncze i jednocześnie podstawowe elementy wszystkich innych liczb złożonych. Nazywamy je liczbami głównymi.

Liczby złożone nazywamy liczbami wtórnymi lub podliczbami, choć tak naprawdę, | odwołując się do gematrii, to one właśnie są uprzednie, bo dotyczące poziomów subtelnych.

W każdej interpretacji przede wszystkim posługujemy się liczbami głównymi, które stanowią i podstawę wiedzy numerologicznej, i podliczbami, które podkreślają unikalność i wielowarstwowość danego problemu.

Stosowane w numerologii metody obliczeń najczęściej doprowadzą nas najpierw do znalezienia podliczby, np. 27, 45, 73 czy 2137. Następnie trzeba ją zredukować do liczby prostej, dodając do siebie poszczególne cyfry. Działanie to nazywa się redukcją teozoficzną.

aga: tu i dalszych częściach książki znak = nie oznacza równości arytmetycznej; jest to raczej symbol równoważności lub wynikania.)

Przykłady:

27 = 2 + 7 = 9

45 = 4 + 5 = 9

73 = 7 + 3 = 10 = 1+0 = 1

2137 = 2 + 1+3+7 = 13 = 1 + 3 = 4

Liczby odzwierciedlają także istotę czasu. Są więc wyrazem konstrukcji ziemskich przestrzeni, bez której nie moglibyśmy tu funkcjonować w takiej właśnie postaci.

Przede wszystkim musimy zapoznać się z symbolicznym znaczeniem każdej z liczb oraz na­uczyć się, jak rozwinąć dany symbol, aby znaleźć jego praktyczne zastosowanie w interpretacji charakteru osoby lub zdarzenia. W następnych rozdziałach będziemy stale wracać do symboliki liczb, by dostosowywać ich interpretację do kontekstu kolejnych etapów karty numerologicznej. Liczby mają swoje własne życie i indywidualne charaktery. Znane są przypadki, gdy naukow­cy wybuchali śmiechem widząc równanie matematyczne, które komunikowało im taki właśnie nastrój - rozśmieszało ich.

Przyjrzyjmy się liczbom, każdej z nich z osobna, w skupieniu. Są to symbole kosmiczne.

Spróbujmy wyciszyć się wewnętrznie i poczuć, jak mówią do nas, jaki przekaz zawierają, do jakiej sfery naszej wiedzy wewnętrznej apelują. Może upłynąć wiele czasu, zanim je przyswoi­my i zaczniemy rozpoznawać w sobie ich poszczególne wibracje.

Interpretując jakąkolwiek liczbę pamiętajmy o najważniejszej zasadzie: energia jest jedna, potencjały mogą być różne. Oznacza to, że naszą postawą możemy zmienić energię pozy­tywną w negatywną i odwrotnie. Jeden z ideogramów chińskich, który oznacza „kryzys", jedno­cześnie oznacza „okazję". Należy więc korzystać z energii kryzysu, która zmiękcza dotychczaso­we struktury (skostniała struktura staje się więzieniem), i otworzyć się na nowe możliwości, świa­domie wchodząc w doświadczenia.

Wykorzystanie negatywnego potencjału energetycznego polega na przechwyceniu dynami­ki spadania i wykorzystaniu jej do rozwoju. Umiejętność ta pozwala nam modelować swe życie, czuć się otwartym wobec zmieniających się okoliczności.

W sensie energetycznym miłość jest tym samym, co nienawiść. To my dopisujemy do swoich uczuć plusy i minusy dodatnich lub ujemnych potencjałów. Dlatego każda interpretacja danej liczby zawiera rezultaty pozytywnej i negatywnej postawy. Każdy z nas w trakcie kolejnych wcieleń wytwarza w sobie zespół reakcji na różne sytuacje, pewien model, według którego wyraża się jego postawa wobec oko­liczności. Na tę samą sytuację jedna osoba reaguje np. rozpaczą i wycofaniem się, podczas gdy inna przystępuje do działania. Dla jednych stres jest czynnikiem twórczym, inni „opadają z sił" i sq „załamani". Warto wiedzieć, że nasze reakcje są na ogół jedynie wypracowanymi (często w celu ma­nipulowania otoczeniem) czy raczej wyuczonymi modelami zachowań i nie zawsze wyrażają nasze prawdziwe potrzeby i możliwości. Celem każdego z nas powinno być odnalezienie w sobie siły, by od­powiedzieć na pozytywna; wibrację poszczególnych liczb, pracując nad ograniczeniem jej negatywnych wpływów. Inaczej mówiąc, odpowiedzieć pozytywnie na jakiekolwiek wibracje, wtedy transfor­mujemy je i konstruujemy naszą przestrzeń, stwarzamy ją, zamiast poddawać się jej.

Wibracja O

Zero nie jest liczbą. Jest źródłem życia jako całości, wszystkiego, co zostało stworzone. Jest sym­bolem neutralności, perfekcji, pełni, Centrum, Jedni, całości i miłości. Jest mocą stwórczą, czyli źródłem materialnego przejawienia się. Towarzysząc jakiejkolwiek liczbie, wznosi ją na poziom coraz bardziej uniwersalny w spirali ewolucji (np. l - jest początkiem, 10 - nowym cyklem, 100 -panowaniem nad całością).

Wibracja liczby 1. Początek. Indywidualność. Inspiracja

Jeden" jest symbolem człowieka stworzonego. Jest to liczba niepodzielna, która stwarza wszystkie inne liczby i samą siebie. Jest elementem męskim (jang), którego symbolem jest Ciągła---------- aktywnym, osobnym, pozytywnym. Jest jednolita, integralna, uniwersalna. Zawie­ra wibrację słoneczną. Jej żywiołem jest ogień, planetą Słońce. Wyraża ambicję, autorytet, akcję, pasję, intencję, inteligencję i przedsiębiorczość. Jest dowódcą, jak pierwsza litera alfabetu A. To ona daje impuls do akcji. Jest siewcą uruchamiającym możliwości twórcze człowieka, i Symbolizuje sukces osiągnięty poprzez siłę woli i zaufanie do samego siebie, szczerość, lojalność i nieustępliwość. Entuzjasta, który chce być kochany i podziwiany. Często samotny, choć [ popularny.

Negatywny aspekt tej liczby to zarozumiałość, egoizm, despotyzm, nieumiejętność współpracy, słuchania, kochania. Jest to także litera J (dziesiąta litera alfabetu), wyrażająca JA, poczucie własnej osobowości, swą moc realizacji na planie materialnym.

W sensie pozytywnym: spełnienie jednostki, sukces w życiu. Umiejętne kierowanie innymi. i Zdobycie uznania. Entuzjazm, twórczość, oryginalność, inicjatywa, umiejętność perswazji, nastawienie na własny rozwój. Jedność myśli i czynu. Osoba zdolna „podbić świat, znaleźć odpowiednie rozwiązania każdego problemu. Ambicja, duma. W sensie negatywnym: zarozumiały, chwalipięta, sprytny, pretensjonalny, manipulator, szarlatan, pozer, karierowicz. Egoizm, żądza władzy. Niezdecydowany, niepewny, nerwowy, naśladujący innych. Samotny i odrzucony przez otoczenie.                                            

Jej lekcja: realizacja siebie, odczytanie własnej prawdy wewnętrznej, własnej tożsamości, udawanie adekwatnej do wnętrza osobowości. Używać swego autorytetu, zmierzać do uczynienia ze swej osobowości narzędzia przejawu świadomości.

Wibracja liczby 2. Przyjmowanie. Dialog. Dojrzewanie

Jest symbolem dualizmu natury ludzkiej. Wyraża żeński aspekt natury (jin), który symbolizuje linia przerywana —  —. Odpowiada żywiołowi wody, a jej planetą jest Księżyc. Liczba pasywna, negatywna, receptywna, czyli przyjmująca w siebie ziarno, by pozwolić mu dojrzeć. Podporządkowanie, usłużność, dyplomacja, niepewność i emocjonalność. Jest to twórczość w swym stanie pierwotnym: lawy bez formy, ciepłego łona, wilgoci sprzyjającej zapłodnieniu. Matka. Pomysł, idea, która wymaga czasu i namysłu, by ją wcielić w życie. Sztuka bycia razem, rozumienia, współpracy, miłości.

Cierpliwość i giętkość. Wahanie i wątpliwości. Dobroć i nieśmiałość. To człowiek stworzony do tego, by skutecznie wypełniać polecenia. Posiada wybitną zdolność do adaptacji, gotów się poświęcić, gdy tego wymaga sytuacja. Jest cierpliwy, uczuciowy, sentymentalny, towarzyski, lecz nazbyt przywiązany do przeszłości. Czasami wydaje się nadmiernie uległy, pasywny, zmienny, lunatyczny. Jego plany bywają utopijne. Równocześnie jest dyplomatą, człowiekiem pełnym fantazji, nieco marzycielskim. Intuicyjny i pokojowy. Jest wrażliwy, potrzebuje czułości i harmonii. Często posiada znakomitą pamięć. Przywiązuje się do atmosfery, wystroju wnętrza i lubi być chwalony. Wyraża się poprzez płodność na różnych planach. W sensie pozytywnym: współpraca, szczęśliwy związek, dobrzy przyjaciele, bogate życie uczuciowe, kariera doradcy. Harmonia, towarzyskość, rezerwa, piękno, skromność, niesienie pomocy, gościnność, delikatność, prostota, spokój, uczuciowość, neutralność, tolerancja, synchronizacja z własnym losem. W sensie negatywnym: konflikt, nieszczęśliwy związek, rozwód, nadmierna uczuciowość, za­leżność od innych, konieczność podporządkowania się, nieśmiałość, niepewność, naiwność lub obojętność, zmienność, hipokryzja, pamiętliwość.

Jej lekcja: nauczyć się współpracy, życia w społeczeństwie, słuchania i okazywania uczuć, wykonywania poleceń bez całkowitego podporządkowania się. Nauczyć się rozumieć własne emocje, a więc także osłabiać ich wpływ.

Wibracja liczby 3. Pierwszy owoc

Afirmacja życia, ekspresja twórcza. Narodziny. Jeden" (męski) i „dwa" (żeński), łącząc się dało „trzy". Dwie różne, lecz dopełniające się siły tworzą trzecią jakość: wspólne dzieło. Trójkąt sym­bolizujący „Trójcę", która jest wyrazem życia, kreacji. Żywiołem korespondującym z liczbą trzy jest ogień, planetą - Jowisz.

Wyrażamy samych siebie komunikując się z innymi. Pomaga nam w tym słowo. Tak speł­niony człowiek posiada wspaniałą umiejętność adaptacji, jest często błyskotliwy i aktywny. Du­żo podróżuje. Jest wesoły, optymistyczny i przekonywający. Posiada talent literacki lub oratorski. Jego umysł jest żywy, pomysły oryginalne, a przedsięwzięcia skuteczne. Czasem jednak by­wa zbyt rozproszony, nazbyt niezależny, pozbawiony skrupułów. Zdarza się, że odmawia ko­munikacji, skupiając się wyłącznie na swych urojonych „ranach", zamknięty, neurotyczny. Bywa nietolerancyjny.

W sensie pozytywnym: szczęście, równowaga, szczere przyjaźnie. Artysta. Potrzeba wyra­żania siebie i twórcza postawa w każdej dziedzinie życia, wyobraźnia, inteligencja, czułość, kultura, wykształcenie, uprzejmość, talent literacki. Logika. Umiejętność nieingerencji w życie innych. W sensie negatywnym: konflikty i samotność, krytyka, agresja, zawiść, zazdrość, nieposłu­szeństwo, nadmierna zmysłowość, potrzeba akceptacji, kapryśność, pretensjonalność, brak smaku artystycznego, kokieteria. Intryga i obmowa. Jej lekcja: znaleźć swój własny sposób ekspresji, nauczyć się wyrażać swe myśli i uczucia, znaleźć własny sposób komunikacji z innymi, otworzyć się na życie w harmonii i równowadze. Umieć mądrze gospodarować własnym potencjałem.

Wibracja liczby 4. Twórczość. Realizacja.

Materia Cztery reprezentuje żywioł Ziemi, ale symbolizuje wszystkie cztery elementy: Wodę, Ogień, Ziemię i Powietrze. Planeta - Saturn. Figura geometryczna odpowiadająca liczbie cztery to kwadrat, ale także krzyż, który wyznacza cztery kierunki. Krzyż symbolizuje przestrzeń życia, w której linia wertykalna odpowiada poznaniu jakościowemu, czyli wyciąganiu indywidualnych wniosków z doświadczeń, zaś linia horyzontalna--- odpowiada poznaniu ilościowemu, wyznaczonemu przez czas, czyli nasze ziemskie granice. To one nas ograniczają, ale jednocześnie dają poczucie stabilności i bezpieczeństwa. Doś­wiadczenie z materią to praca, czyli stwarzanie fundamentów, metodyczna uprawa i konstruk­cja rzeczywistości. Kwadrat, dający nam bazę, jednocześnie zatrzymuje nas w miejscu, powoduje niechęć do zmian i ugruntowuje przyzwyczajenia. Wprowadza rutynę i powtarzalność. Cztery to praktyczność, ostrożność i wytrzymałość. Za wysiłek wiążący wszystkie te cechy nagradzani jesteśmy pozycją społeczną, bogactwem i uznaniem. Cztery jest symbolem wzrostu, przejawiania się ducha, umysłu, ciała i duszy w zmaganiach z czterema żywiołami dzięki pracy i cierpliwości. Jest to także umiejętność konkretyzowania swych zamiarów i planów, wierność (ludziom i/lub ideom), oparcie. W sensie pozytywnym: stabilność, solidność, wytrwałość, równowaga, pracowitość, wier­ność, odwaga, inwencja, rygor, prawość, protekcja, zmysł organizacyjny i administracyjny, wo­la, rzetelność, skuteczność, stanowczość. W sensie negatywnym: bieda, kruchość, nędza, śmierć, surowość, upór, konserwatyzm i nie­ustępliwość, nerwowość, nadmiernie rozwinięta ambicja, autorytatywność, zachowawczość, brak woli i wytrwałości, ograniczony umysł.

Jej lekcja: praca jako czynnik rozwoju. Nauka akceptacji. Należy utrzymywać równowagę, roz­poznać i uznać swe ograniczenia ze świadomością, że są one niezbędne, ale nie są ostateczne.

Wibracja liczby 5. Zmiana. Ekspansja. Zmysły. Doświadczenie

Liczba życia, jego ochrony jako ciągłego procesu tworzenia. Zmiana. Pięć jest liczbą środka, punktu zwrotne­go. W systemie dziewięciu liczb przed nią byty cztery liczby i po niej będą cztery liczby.

1-2-3-4-5-6-7-8-9

Najdalszym punktem z jednej strony było jeden (człowiek), a z drugiej strony będzie dziewięć (inni). Pięć to moment akceptacji samego siebie (jeden) w swej drodze do innych (dziewięć), ruch od punktu do nieskończoności. To człowiek w sercu swego ciała, zawarty w czasie i przestrzeni w formie pięcioramiennej gwiazdy (dwoje ramion, dwie nogi i głowa). To aspekt sensualny człowieka poznającego świat poprzez pięć zmysłów fizycznych, doznającego przyjemności płynącej ze smakowania świata, związków i doświadczeń, ale także może to być punkt zwrotny do poznania wewnętrznego po­przez uruchomienie nad zmysłów i przejście do wymiaru energetycznego, w którym uzyskujemy dostęp do planu Stworzenia. Żywiołem liczby pięć jest powietrze, a jej celem - poznanie. Pięć palców naszej dłoni wysyła uzdrawiającą energię; bardziej lub mniej zwinnie modeluje los według naszych potrzeb. „Bierzemy się w garść", lub „ujmujemy nasze życie we własne ręce". Sprawdzając, jak daleko sięga nasza wolność, podróżujemy, by skosztować ile się da, eksperymentować na własnej skórze, ryzykować, prowokować doświadczenia, przyciągać i poznawać innych.

W sensie pozytywnym: podróże, handel, ciekawość, przygody zmysłowe i uczuciowe, szczęście, wiara, właściwości uzdrawiające. Psycholog, osobowość magnetyczna. Dyplomacja, łaskawość, wyrozumiałość, uczciwość. Zaspokojona potrzeba poznania. Wiara. W sensie negatywnym: cierpienie, nieszczęście, bieda, niepokój, bezsenność, zmienność, ekstrawagancja, impulsywność, moralizatorstwo, nietolerancja, narcyzm, fanatyzm, zarozumia­łość, brak zmysłu praktycznego, lenistwo, niecierpliwość, osoba, która „nie uwierzy, dopóki nie dotknie" (przysłowiowy „niewierny Tomasz"). „Mieszanie" i nieopanowana zmysłowość. Jej lekcja: nauczyć się korzystać ze swej wolności bez ranienia innych, nauczyć się akcepto­wać, a nawet inicjować zmiany.

Wibracja liczby 6. Miłość, kobiecość i odpowiedzialność. Człowiek

Symetria i harmonia, gdy figura geometryczna symbolizująca sześć to heksagram, dwa trój­kąty połączone ze sobą. To sztuka, miłość i perfekcja. Jest to liczba wyrażająca się dwoma ele­mentami: Ziemi oraz Powietrza, gdyż wynika z 33. To .pieczęć Salomona" - zjednoczenie ma­terii i ducha (3 + 3: trójkąt materii skierowany wierzchołkiem w Niebo i trójkąt ducha skierowa­ny wierzchołkiem ku Ziemi). Jest symbolem sztuki, piękna i harmonii rodzinnej. Zawiera w sobie konieczność wyboru dalszej drogi życiowej pomiędzy łatwiejszą, przyjem­niejszą, zorientowaną na materialny aspekt życia, a trudniejszą i wymagającą wielu wyrzeczeń ścieżką duchową. Po podróżach, niezliczonych doświadczeniach i życiu wśród innych, co stano­wiło treść liczby pięć, szóstka przynosi poczucie samotności, a wraz z nim - potrzebę miłości, głębokiego związku z drugim człowiekiem, zrozumienie tajemnicy poczętego życia, a więc i od­powiedzialność, przyjęcie obowiązków wobec rodziny i społeczeństwa. Wymaga to równocześ­nie stawienia czoła konfliktom, nauczenia się sztuki kompromisu, umiejętności podejmowania decyzji i zdobycia zaufania do samego siebie, rozpoznania własnych emocji, pasji, uczuć i po­trzeb zmysłowych. Liczba sześć uczy respektowania prawa nieingerencji, czyli wstrzymania się od działania, gdy nie jesteśmy proszeni o pomoc, pamiętając o indywidualnym rozwoju każde­go z nas. To liczba mistrza, przewodnika, kogoś, kto dzięki swym przymiotom i osiągnięciom pociąga za sobą innych. W sensie pozytywnym: harmonia, zmysł piękna, talent artystyczny, autorytet, udane małżeń­stwo, spełniona, kochająca się rodzina, tolerancja, uczuciowość, wrażliwość, altruizm, szcze­rość, intuicja, usłużność, entuzjazm, odpowiedzialność.

W sensie negatywnym: konflikt, rozwód, klęska, cierpienie, problemy uczuciowe i seksualne, brak odpowiedzialności w sferze zawodowej i osobistej, podejrzliwość, zazdrość, niezdecydo­wanie, krytykanctwo, tchórzostwo, uwodzicielstwo, niepokój. Nietolerancja wynikająca ze zbyt­nich wymagań i dążenia do doskonałości.

Jej lekcja: nauczyć się odpowiedzialności, wykonywać swoje obowiązki, osiągnąć równo­wagę w dawaniu i braniu, nie pozwolić się wykorzystywać, pielęgnować harmonię wewnętrzną.

Wibracja liczby 7. Doświadczenie. Nauka. Doskonalenie materii

Dystans. Rozsądek i otaczanie się tajemnicą. Czas na odpoczynek i kontemplację. Mądrość ży­ciowa i umiejętność analizy. Otaczanie rzeczywistą opieką, czyli niesienie pomocy poprzez do­starczanie doświadczeń, podpowiadanie drogi.

Jej żywiołem jest Woda. Jest kluczem do materii wyrażającej się w siódemkowych przeja­wach: 7 dni tygodnia - czas kreacji świata materialnego, zakończenia dzieła; 7 nut dźwięków; 7 czakramów, centrów energetycznych ciał żywych, odpowiedzialnych za funkcjonowanie mate­rialne organizmów. Symbol ograniczenia człowieka przez czas.

Poczucie spełnienia materialnego, które daje możliwość pozbycia się pragnień, żądzy posia­dania, zaprzestania pogoni za pieniądzem. Teraz wszystko to przychodzi samo, bo nie zależy nam na tym. Poznawszy na wskroś materię, możemy spokojnie zwrócić się ku pogłębianiu do­świadczenia wewnętrznego. Nie spieszymy się i czas się wydłuża. Most między materią a duchowością. W sensie pozytywnym: wiedza, uduchowienie, doświadczenie wewnętrzne, perfekcja, inteli­gencja, umiejętność rozwiązywania konfliktów, panowanie nad sobą, sukces przychodzący w odpowiedzi na prawdziwe wartości. Sprawność fizyczna, zręczność, dociekliwość, niezależ­ność, odwaga, pacyfizm, współczucie, intuicja i talent. Magnetyczne oddziaływanie na innych. Wiara w siebie i poczucie własnej wartości. W sensie negatywnym: egocentryzm, autorytatywność, dominacja, skłonność do tyranii, am­bicja, zarozumiałość, potrzeba poklasku, skłonność do przeciążania się pracą, nad aktywność, bieda, samotność, potrzeba ucieczki od rzeczywistości, często w alkohol i narkotyki.

Jej lekcja: poszukiwanie wartości duchowych.

Wibracja liczby 8. Skuteczność. Organizacja. Prawość. Nowe. Promieniowanie

Po zakończeniu procesu kreacji na planie materialnym wchodzimy w etap nie kończących się przemian. Symbol nieskończoności i bezczasowości. Znajomość zasad funkcjonowania rzeczy­wistości. Osiem to liczba mistyczna, liczba odrodzenia i realizacji. Te atrybuty dają nam pomoc sprawczą, umiejętność realizacji siebie na poziomie materialnym. Wyraża się to poprzez łatwość operowania pieniądzem (jako symbolem wymiany energii we współczesnym świecie), władzę i wymierzanie sprawiedliwości. Liczba ta reprezentuje żywioł ziemi. Osiem to ojciec, drzewo wiadomości dobrego i złego, chłodna wiedza o życiu i śmierci. Wa­ga, która nie waży już Dobra i Zła, bo wie, że we Wszechświecie te pojęcia nie mają racji bytu. Pod wpływem tej wibracji podejmujemy decyzje w sposób błyskawiczny, idąc za impulsem przekazu rozświetlającego nasz umysł, precyzyjnie, pewnie i nieodwołalnie jak chirurg. Panuje­my nad materią (a więc nad sobą i nad swym losem) i używamy jej jako narzędzia. Nie identyfikujemy się z nią i nie odnajdujemy w niej celu samego w sobie. Trudno nas zrozumieć, bo tyl­ko my sami wiemy, dokąd zdążamy. Trudności, jakie napotykamy, są dla nas stymulujące. Osiem to żniwo, ujrzenie skutków własnych czynów i decyzji, spłata swych długów, czyli realizacja pra­wa karmy, które gwarantuje...