KOMUNIKACJA

              Komunikacja między ludźmi to, po prostu proces wymiany informacji służący porozumiewaniu się. Dzielenie się swoimi uczuciami i poglądami oraz słuchanie innych w sposób, który dawałby im do zrozumienia, że ważne są dla nas ich uczucia i ze przyjmujemy to, czym się z nami dzielą – jest pomocne w codziennych kontaktach z innymi ludźmi. Uczucia są czymś wspólnym dla wszystkich ludzi. Każdy doświadczał w swym życiu złości, szczęścia, radości, frustracji, ulgi lub strachu.
Te uczucia u różnych ludzi związane z różnymi sytuacjami, niektóre występują częściej niż inne, ale wszyscy je doświadczamy.

              Wielu ludzi ma trudności z wyrażaniem uczuć lub uważnym słuchaniem wypowiedzi innych, ale można te umiejętności  rozwijać poprzez ćwiczenie.

              Osoby które z nieśmiałości lub nieumiejętności nie wyrażają swoich uczuć czy poglądów są często odbierane jako osoby „zimne”, „obojętne” lub „pełne rezerwy”. Może to prowadzić do negatywnego sprzężenia zwrotnego, w którym otoczenie zaczyna unikać osoby sprawiającej wrażenie, że jest „zimna” czy „obojętna”, a nieśmiała osoba ma coraz mniej okazji do inicjowania rozmów o sprawach osobistych i uczuciach. 

              Dzielenie się pożądanymi i niepożądanymi uczuciami wzmacnia więź z członkami rodziny czy znajomymi, których chcemy lepiej poznać. To dzielenie się może być sposobem na przejście od rozmów mało znaczących do takich, w których porusza się ważniejsze tematy.

              Najlepszym sposobem na lepsze poznanie kogoś jest podzielenie się z nim uczuciami, które budzi w nas jakiś temat. Na przykład, co myślałem o filmie, który był wczoraj w telewizji ? Jak się czułem w czasie wyprawy na ryby ? Jakie mam plany na przyszłość? Jak się czuję wobec konieczności zapłacenia podatku? Kiedy dzielisz się uczuciami z drugą osobą, pomagasz jej poczuć się bliżej Ciebie i to pozwoli Ci odkryć sprawy, które was łączą. Im więcej wzajemnie o sobie wiecie, tym lepiej może się rozwinąć wasza przyjaźń i wzajemna sympatia. Dotyczy to, nie tylko nowych znajomości, ale także kontaktów z członkami rodziny. Choć ludzie spotykają  się w rodzinie codziennie, wiele osób narzeka na poczucie braku kontaktu ze współmałżonkiem i dziećmi. Rozmowy w domu często obracają się wokół takich tematów jak: „co dziś będzie na obiad?”, „co dziś w telewizji”. W miarę jak członkowie coraz rzadziej dzielą się uczuciami, zaczyna między nimi narastać dystans, jakby ich niewiele łączyło ze sobą.

              Jeżeli, ty sam zaczniesz się otwierać, przekażesz innym komunikat, że mówienie o uczuciach jest rzeczą właściwą. Będą wiedzieli, że i oni mogą podzielić się czymś ważnym z Tobą.
Ta wzajemna wymiana uczuć i doświadczeń jest najważniejszym sposobem budowania zaufania i znaczących emocjonalnie związków między ludźmi. Ludziom często przynosi ulgę świadomość, że nie są osamotnieni w swych odczuciach. Tak więc to, że dzielisz się z rozmówcą swoimi uczuciami może być dla niego ważnym źródłem wsparcia. Działa to w obydwie strony.

              Jeżeli zależy nam na lepszym poznaniu i zbliżeniu się do osoby, która dzieli się z nami uczuciami, musimy uważnie jej słuchać. Umiejętność uważnego słuchania ma szereg pozytywnych konsekwencji: jest dla osoby mówiącej sygnałem, że jesteśmy zainteresowani tym, co ona mówi i chcemy ją jak najlepiej zrozumieć; zachęca tę osobę do dalszego mówienia o sobie; pozwala nam dowiedzieć się o niej rzeczy, których inaczej byśmy się nie dowiedzieli.

ZWIĄZEK MIĘDZY OMAWIANYMI UMIEJETNOŚCIAMI A NADMIERNYM PICIEM:

a)             Nie można być dobrym słuchaczem znajdując się pod wpływem alkoholu, ponieważ uniemożliwia on koncentrację i zapamiętywaniem tego, co mówi druga osoba. Chociaż kiedyś mogłeś być dobrym słuchaczem, umiejętność ta nie wróci sama po zaprzestaniu picia. Nie jesteś już zatruty, ale twoje umiejętności słuchania wymagają odnowienia po długim nieużywaniu.

b)            Wiele osób pijących, które używały alkoholu do tłumienia niepożądanych uczuć odkrywa, że początkowi trzeźwienia towarzyszy zwiększona świadomość tych uczuć. Rozmawianie o tych uczuciach z bliskimi ludźmi umożliwia otrzymanie wsparcia od tych osób, a także zwiększa poczucie bliskości.

c)             Niektórzy alkoholicy mówią, ze picie ułatwiało im wyrażanie pozytywnych, pożądanych uczuć
(miłość, troskę, poczucie bliskości itp.) Dla tych ludzi dzielenie się tymi uczuciami bez picia alkoholu będzie krokiem w kierunku utrzymania trzeźwości.

d)            Wielu alkoholików mówi o swoim poczuciu osamotnienia. Czasem picie służyło jako sposób radzenia sobie z samotnością. Często samotność bywa konsekwencją picia, ponieważ odizolowało ono pijącego od przyjaciół i rodziny. W każdym przypadku uczenie się radzenia sobie z samotnością pomaga w zapobieganiu nawrotom. Jednym ze sposobów na zmniejszenie osamotnienia jest właśnie rozmawianie o uczuciach i rozwijanie umiejętności dobrego słuchania – pomagają one budować przyjaźń i zwiększać poczucie bliskości w rodzinie.

PODSUMOWANIE:

Dzielenie się własnymi przeżyciami z innymi ludźmi:

-       Mówienie o własnych uczuciach jest „w porządku”. Uczucia są czymś wspólnym dla nas wszystkich. Również wszyscy mieliśmy ważne, złe i dobre doświadczenia, którymi warto się podzielić.

-       Ważne jest, by dzielić się zarówno pożądanymi, jak i niepożądanymi uczuciami. Niektórym ludziom  łatwiej jest mówić wyłącznie o pozytywnych uczuciach, innym wyłącznie
o negatywnych. Inni ludzie będą rozumieli co się z tobą dzieje jeśli będziesz się dzielił całą gamą swoich odczuć, a nie tylko jednym ich rodzajem (np. koncentrując się wyłącznie na złości).

-       Nie chodzi o to, by dzielić się najskrytszymi uczuciami ze wszystkimi ludźmi. Naszym celem powinno być osiągnięcie poziomu otwarcia dostosowanego do sytuacji, w której się znajdujemy.
W miarę, gdy coraz lepiej kogoś poznajemy, będzie rosło Twoje zaufanie i z coraz większą swobodą będziesz mógł rozmawiać o swoich uczuciach. Być może będziesz bardziej otwarty wobec jednych ludzi niż drugich, ale jest to zupełnie naturalne i wynika z tego, że mamy różne relacje z różnymi ludźmi.

Umiejętność dobrego słuchania:

-       Słuchanie to coś więcej niż bierne siedzenie i nie mówienie gdy druga osoba coś mówi. Jest to umiejętność wymagająca aktywności, ponieważ polega na próbie zrozumienia tego, co mówi druga osoba, a nie na wyczekiwaniu na moment w którym samemu można zabrać głos.

-       Zachowania niewerbalne. Lekkie wychylenie ciała w kierunku mówiącego, utrzymywanie kontaktu wzrokowego, kiwanie głową (potakiwanie) i od czasu do czasu wyrażanie zainteresowania i sympatii pomrukiem, uśmiechem czy dotykiem jest sygnałem, że słuchasz uważnie tego co mówi Twój rozmówca. Niewerbalne zachowanie jest pierwszą z rzeczy, na którą ludzie zwracają uwagę, chcąc sprawdzić jak są odbierani.

-       Zauważenie niewerbalnego zachowania osoby mówiącej jest inną umiejętnością, ważną dla dobrego słuchania. Dobrzy słuchacze wczuwają się w uczucia mówiącego; odbierają również to, co nie jest ważne w słowach. Ton głosu czy wyraz twarzy mogą nam wiele powiedzieć o tym co czuje mówiący.

-       Werbalnym sposobem na powiedzenie komuś „słyszę Cię, rozumiem co czujesz” jest pytanie
o uczucia, potakiwanie, dodawanie bardzo krótkiego komentarza (np. „to musiało być ciekawe” czy „tak, w takiej sytuacji można się rozzłościć” itp.)

-       Dobry słuchacz będzie dzielił się swoimi przeżyciami i uczuciami podobnymi do tych, o których mówi jego rozmówca. Na tym polega urok brania i dawania w rozmowie. Bardzo ważne jest wyczucie czasu – ktoś kto przerywa drugiej osobie nie jest dobrym słuchaczem. Musimy słuchać na tyle uważnie, by wyczuć odpowiedni moment na naszą krótką wypowiedź, tak by dla naszego rozmówcy oznaczała ona, że usłyszeliśmy to, co zostało powiedziane.

3