ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ZDROWIA1) z dnia 17 maja 2007 r. w sprawie recept lekarskich
Na podstawie art. 45 ust. 3 ustawy z dnia 5 grudnia 1996 r. o zawodach lekarza i lekarza dentysty (Dz. U. z 2005 r. Nr 226, poz. 1943 oraz z 2006 r. Nr 117, poz. 790, Nr 191, poz. 1410 i Nr 220, poz. 1600) zarządza się, co następuje:
§ 1.
Rozporządzenie określa:
1)
sposób i tryb wystawiania recept lekarskich, zwanych dalej „receptami";
2)
wzór recepty uprawniającej do nabycia leku lub wyrobu medycznego bezpłatnie, za opłatą ryczałtową lub częściową odpłatnością oraz wystawianej dla osób, o których mowa w art. 43-46 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. Nr 210, poz. 2135, z późn. zm. 2)), zwanej dalej „ustawą";
3)
sposób zaopatrywania w druki recept, ich przechowywania, sposób realizacji recept oraz kontroli ich wystawiania i realizacji.
§ 2.
1. Wystawienie recepty polega na czytelnym oraz trwałym naniesieniu na awersie recepty treści obejmującej dane określone w rozporządzeniu oraz złożeniu własnoręcznego podpisu przez osobę uprawnioną na podstawie odrębnych przepisów do wystawiania recept, zwaną dalej „osobą wystawiającą receptę". 2. Na recepcie mogą być dokonywane poprawki wyłącznie przez osobę wystawiającą receptę, z zastrzeżeniem § 16 ust. 1 pkt 1 lit. a i f oraz pkt 3 i 4. Każda poprawka dokonywana na recepcie wymaga dodatkowego odciśnięcia pieczątki i podpisu tej osoby, umieszczonych przy poprawionej informacji. 3. Na recepcie nie mogą być zamieszczane informacje niezwiązane z jej przeznaczeniem, w tym reklamy. 4. Na dole recepty umieszcza się dane podmiotu drukującego receptę, a w przypadku, gdy wydruku dokonuje podmiot wystawiający receptę, umieszcza się napis „wydruk własny”.
§ 3.
1. Dane niezbędne do wystawienia recepty, jeżeli co najmniej jeden z przepisanych leków lub wyrobów medycznych ma być wydany za opłatą ryczałtową, za częściową odpłatnością lub bezpłatnie, zwanych dalej „refundowanymi lekami i wyrobami medycznymi", obejmują:
dane określone w § 4 dotyczące podmiotu, zwanego dalej „upoważnionym podmiotem", z którym Narodowy Fundusz Zdrowia, zwany dalej „Funduszem", zawarł umowę upoważniającą do wystawiania recept na refundowane leki i wyroby medyczne zgodnie z przepisami ustawy;
dane dotyczące pacjenta:
a)
imię i nazwisko,
b)
adres miejsca zamieszkania lub miejsce pełnienia służby wojskowej, jeżeli dotyczy; w przypadku osoby bezdomnej - miejsce zamieszkania albo siedzibę świadczeniodawcy, który udzielił świadczenia,
c)
wiek – w przypadku pacjenta do lat 18,
d)
kod uprawnień dodatkowych pacjenta, określony w załączniku nr 1 do rozporządzenia, a jeżeli pacjentowi nie przysługują te uprawnienia - znak „X",
e)
kod uprawnień dla pacjentów chorujących na choroby określone w przepisach wydanych na podstawie art. 37 ust. 2 ustawy, w postaci znaku „P", a jeżeli pacjentowi nie przysługują te uprawnienia - znak „X",
f)
w przypadku korzystania ze świadczeń na podstawie przepisów o koordynacji - numer poświadczenia o prawie do świadczeń zdrowotnych, a w razie braku poświadczenia - numer identyfikacyjny znajdujący się na dokumencie uprawniającym do korzystania ze świadczeń na podstawie przepisów o koordynacji,
g)
numer PESEL, a w przypadku dziecka do pierwszego roku życia, nieposiadającego numeru PESEL albo niemożności ustalenia tego numeru – numer PESEL jednego z rodziców, a w przypadku cudzoziemca – numer paszportu lub innego dokumentu potwierdzającego tożsamość;
identyfikator płatnika:
oddziału wojewódzkiego Funduszu właściwego dla miejsca zamieszkania pacjenta, określony w załączniku nr 2 do rozporządzenia, lub
znak „X" w przypadku pacjentów nieubezpieczonych w Funduszu i nieposiadających dokumentu potwierdzającego prawo do świadczeń zdrowotnych, lub
symbol państwa, w którym znajduje się instytucja właściwa dla osoby korzystającej ze świadczeń na podstawie przepisów o koordynacji, określony w załączniku nr 3 do rozporządzenia;
4)
dane dotyczące przepisanych leków lub wyrobów medycznych określone w § 6;
5)
datę wystawienia recepty;
6)
datę realizacji recepty, w przypadkach, o których mowa w § 8 ust. 3, a jeżeli nie dotyczy - znak „X”;
7)
dane dotyczące osoby wystawiającej receptę, w tym co najmniej:
numer prawa wykonywania zawodu lekarza określony w odrębnych przepisach.
2. Dane, o których mowa w ust. 1, mogą być dodatkowo przedstawione na recepcie techniką służącą do ich automatycznego odczytu, a w szczególności w postaci jedno- lub dwuwymiarowych kodów kreskowych. 3. Jeżeli osoba wystawiająca receptę wystawia ją dla siebie albo dla małżonka, zstępnych lub wstępnych w linii prostej oraz dla własnego rodzeństwa, w części recepty przeznaczonej na wpisanie danych pacjenta wpisuje dodatkowo adnotację: „pro auctore" lub „pro familia". Na recepcie wystawianej z adnotacją "pro auctore" dane dotyczące pacjenta, o których mowa w ust. 1 pkt 2, mogą nie zawierać elementów, które są umieszczone na pieczątce lekarskiej. 4. Na recepcie, o której mowa w ust. 1, umieszcza się dodatkowo:
numer recepty nadawany przez Fundusz w przypadku, o którym mowa w § 9 ust. 2, którego sposób budowy określa załącznik nr 4 do rozporządzenia;
numer potwierdzający identyfikację pacjenta nadawany przez Fundusz w przypadku, o którym mowa w § 9 ust. 5, którego sposób budowy określa załącznik nr 4 do rozporządzenia.
5. Dane, o których mowa w ust. 4, przedstawia się dodatkowo techniką służącą do ich automatycznego odczytu, a w szczególności w postaci jedno- lub dwuwymiarowych kodów kreskowych. 6. Sposób przedstawiania danych w postaci kodu kreskowego, o którym mowa w ust. 2 i 5, określa załącznik nr 5 do rozporządzenia. 7. Dane, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 7, nanoszone są za pomocą:
nadruku, lub
pieczątki, lub
naklejki przymocowanej do recepty w sposób uniemożliwiający jej usunięcie bez zniszczenia druku recepty, przy czym wszystkie dane muszą być czytelne.
§ 4.
1. Jeżeli receptę wystawia lekarz zatrudniony w zakładzie opieki zdrowotnej, lekarz wykonujący zawód w ramach indywidualnej praktyki lekarskiej, indywidualnej specjalistycznej praktyki lekarskiej lub grupowej praktyki lekarskiej, dane dotyczące upoważnionego podmiotu obejmują:
nazwę zakładu opieki zdrowotnej, indywidualnej praktyki lekarskiej, indywidualnej specjalistycznej praktyki lekarskiej lub grupowej praktyki lekarskiej;
adres i numer telefonu upoważnionego podmiotu;
identyfikator upoważnionego podmiotu lub jego komórki organizacyjnej, jeżeli są one wyodrębnione w jego strukturze, stanowiący 9 pierwszych cyfr numeru identyfikacyjnego REGON.
2. Jeżeli recepta jest wystawiana w warunkach innych niż określone w ust. 1, dane dotyczące upoważnionego podmiotu obejmują:
imię i nazwisko osoby, która zawarła z Funduszem umowę upoważniającą do wystawiania recept na refundowane leki i wyroby medyczne;
adres i numer telefonu tej osoby;
dziewięciocyfrowy numer identyfikacyjny określony w tej umowie, na który składają się:
dwie pierwsze cyfry o wartości „98",
dwie następne cyfry będące identyfikatorem oddziału wojewódzkiego Funduszu, który zawarł umowę upoważniającą do wystawiania recept na refundowane leki i wyroby medyczne,
pięć pozostałych cyfr będących numerem ustalonym przez Fundusz.
§ 5.
1. Jeżeli na recepcie przepisano tylko leki i wyroby medyczne niepodlegające refundacji, osoba wystawiająca receptę może ograniczyć dane niezbędne do wystawienia recepty do danych określonych w § 3 ust. 1 pkt 2 lit. a-c oraz pkt 4-7. 2. Jeżeli osoba wystawiająca receptę posiadająca uprawnienia do wystawiania recept na refundowane leki i wyroby medyczne korzysta z wzoru recepty, o którym mowa w § 9 ust. 1, do przepisania leku lub wyrobu medycznego niepodlegającego refundacji - dodatkowo wpisuje na recepcie dane określone w § 3 ust. 1 pkt 2 lit. d i e oraz pkt 3 lub w ich miejsce znak „X". 3. Jeżeli osoba wystawiająca receptę nieposiadająca uprawnień do wystawiania recept na refundowane leki i wyroby medyczne korzysta z wzoru recepty, o którym mowa w § 9 ust. 1, w miejsce danych określonych w § 3 ust. 1 pkt 2 lit. d i e oraz pkt 3 wpisuje znak „X" niezależnie od uprawnień pacjenta.
§ 6.
1. Dane dotyczące przepisanych leków lub wyrobów medycznych obejmują:
międzynarodową lub własną nazwę leku albo nazwę handlową wyrobu medycznego;
postać, w jakiej lek ma być wydany, jeżeli lek jest zarejestrowany w więcej niż jednej postaci;
dawkę leku;
ilość leku lub wyrobu medycznego, a w przypadku leku recepturowego - nazwę i ilość surowców farmaceutycznych, które mają być użyte do jego sporządzenia, określone w sposób, o którym mowa w § 7;
sposób dawkowania w przypadku przepisania:
ilości leku określonej w § 8 ust. 1 pkt 2,
leku gotowego, dopuszczonego do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, który zawiera w swoim składzie środek odurzający lub substancję psychotropową,
leku recepturowego zawierającego w swoim składzie środek odurzający lub substancję psychotropową.
2. Jeżeli przepisana dawka jednorazowa lub dobowa leku zawierającego w swoim składzie środek odurzający lub substancję psychotropową przekracza dawkę maksymalną, osoba wystawiająca receptę jest obowiązana obok przepisanej dawki postawić wykrzyknik, zapisać ją słownie oraz umieścić swój podpis. 3. Poza danymi dotyczącymi przepisanych leków lub wyrobów medycznych można dodatkowo zamieścić:
polecenie pilnej realizacji przez zamieszczenie adnotacji „Cito" lub innej równoznacznej;
zastrzeżenie o konieczności wydania pacjentowi wyłącznie określonego leku przez zamieszczenie adnotacji „nie zamieniać” lub „NZ", przy pozycji leku, którego dotyczy.
§ 7.
1. Ilość leku lub wyrobu medycznego określa się cyframi arabskimi przez podanie liczby:
opakowań oznaczanych adnotacją „op." lub „lag." oraz wielkości opakowania lub
jednostek dawkowania oznaczanych odpowiednią adnotacją, w szczególności „tabl.", „kaps.", „amp.".
2. Jeżeli wielkość opakowania, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, nie została określona, przyjmuje się, że jest to najmniejsze dostępne opakowanie tego leku lub wyrobu medycznego określone:
w wykazach refundowanych leków i wyrobów medycznych - w przypadku recept na refundowane leki i wyroby medyczne wymienione w tych wykazach;
dla leku gotowego, dopuszczonego do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, który zawiera w swoim składzie środek odurzający lub substancję psychotropową - w przypadku recept na leki i wyroby medyczne niepodlegające refundacji albo recept na refundowane leki i wyroby medyczne niewymienione w wykazach, o których mowa w pkt 1.
3. Ilość surowca farmaceutycznego przeznaczonego do sporządzenia leku recepturowego określa się cyframi arabskimi, wagowo, w systemie metrycznym lub wykorzystując jednostki międzynarodowe, z tym że:
ilość surowca płynnego można podawać w kroplach;
ilość surowca będącego środkiem obojętnym, przeznaczonym do nadania odpowiedniej postaci leku, można oznaczać wyrazami „ilość odpowiednia", „quantum satis" lub „q.s.".
§ 8.
1. Osoba wystawiająca receptę może przepisać, dla jednego pacjenta, jednorazowo maksymalnie:
bez potrzeby podawania na recepcie sposobu dawkowania, z zastrzeżeniem § 6 ust. 1 pkt 5 lit. b i c:
dwa najmniejsze opakowania leku lub wyrobu medycznego określone:
-
w wykazach refundowanych leków i wyrobów medycznych - w przypadku recept na refundowane leki i wyroby medyczne wymienione w tych wykazach,
dla leku gotowego, dopuszczonego do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, który zawiera w swoim składzie środek odurzający lub substancję psychotropową - w przypadku recept na leki niepodlegające refundacji albo recept na leki refundowane niewymienione w wykazie leków refundowanych,
100 sztuk strzykawek do insuliny wraz z igłami,
100 sztuk pasków diagnostycznych,
ilość doustnego środka antykoncepcyjnego niezbędną na sześciomiesięczne stosowanie;
podając na recepcie sposób dawkowania - ilość leku lub wyrobu medycznego większą niż określona w pkt 1, niezbędną pacjentowi na maksymalnie trzymiesięczne stosowanie.
2. Na jednej recepcie można przepisać podwójną ilość leku recepturowego, jeżeli zostanie zachowana jego trwałość w okresie stosowania. 3. Osoba, o której mowa w ust. 1, może wystawić trzy recepty na kolejne miesięczne kuracje, określając dzień, po którym może nastąpić realizacja. 4.Jeżeli recepta została wystawiona na leki oznaczone symbolem „Rp”, z wyłączeniem środków odurzających, substancji psychotropowych i prekursorów, a także leków, o których mowa art. 36, 37 oraz 44-46 ustawy, osoba wydająca lek ma możliwość wystawienia odpisu, który może być zrealizowany za pełną odpłatnością wyłącznie w aptece, która odpis wystawiła. Odpis recepty powinien zawierać:
pełne dane apteki w formie nadruku lub pieczęci;
imię i nazwisko, adres osoby dla której ma być wydany produkt leczniczy;
nazwę produktu leczniczego, który ma być wydany;
postać farmaceutyczną;
dawkę;
ilość produktu leczniczego, będącą różnicą między ilością przepisaną na recepcie i wydaną przez aptekę;
sposób użycia, o ile na oryginale recepty zawarta była taka informacja;
8)
imię i nazwisko osoby wystawiającej receptę;
9)
termin realizacji odpisu recepty;
10)
datę wystawienia i numer ewidencyjny, nadany przez aptekę, recepty której dotyczy odpis;
11)
imię i nazwisko magistra farmacji sporządzającego odpis recepty w formie pieczęci lub nadruku;
12)
podpis magistra farmacji sporządzającego odpis recepty.
5. Odpisy, o których mowa w ust. 4, wystawione do danej recepty muszą obejmować czasookresy ich realizacji, wynikające z § 17.
§ 9.
1. Wzór recepty, o której mowa w § 1 pkt 2, określa załącznik nr 6 do rozporządzenia, z zastrzeżeniem § 10. 2. Fundusz przydziela upoważnionym podmiotom zakresy liczb mających służyć jako numery recept. 3. Druki recept lub zakresy liczb przydzielone zgodnie z ust. 2 mogą być wykorzystywane tylko przez upoważnione podmioty lub osoby wystawiające recepty, którym te druki lub zakresy liczb przydzielono. 4. W przypadku, o którym mowa w ust. 2, upoważnione podmioty zaopatrują się w druki recept we własnym zakresie, przy czym możliwy jest ich wydruk w trakcie wystawiania recept. 5. Fundusz może wydawać świadczeniobiorcom paczki (zestawy, bloczki) druków recept określonych w ust. 1, na których nadrukowano dane, o których mowa w § 3 ust. 1 pkt 2 lit. a, b, d, g i pkt 3 oraz ust. 4 pkt 2.
§ 10.
1. Recepta, na której przepisano wyłącznie leki i wyroby medyczne niepodlegające refundacji, z wyjątkiem leków psychotropowych, nie musi odpowiadać wzorowi, o którym mowa w § 9 ust. 1. 2. Wymiary recepty określonej w ust. 1 nie mogą być mniejsze niż 90 mm szerokości i 140 mm długości, a przed danymi dotyczącymi przepisanych leków lub wyrobów medycznych musi wystąpić adnotacja "Rp.".
§ 11.
1. Recepty na środki odurzające, substancje psychotropowe lub inne leki, oznaczone symbolem „Rp. w" zgodnie z odrębnymi przepisami, wystawiane są wyłącznie na drukach w kolorze różowym, zgodnych z wzorem, o którym mowa w § 9 ust. 1, numerowanych zgodnie z § 3 ust. 4 pkt 1 i wydawanych przez Fundusz lub wskazany przez niego podmiot; druki tych recept są drukami ścisłego zarachowania. 2. Recepty, o których mowa w ust. 1, wystawiane są z kopią, która pozostaje u osoby wystawiającej receptę.
§ 12.
1. Na jednej recepcie, o której mowa w § 9 i 10, można przepisać do pięciu leków gotowych lub wyrobów medycznych albo jeden lek recepturowy. 2. Na jednej recepcie można przepisać więcej niż jeden lek znajdujący się w wykazie leków wydanych na podstawie art. 37 ust. 2 ustawy, umieszczając na niej kod uprawnień, o którym mowa w § 3 ust. 1 pkt 2 lit. e, tylko wtedy, gdy na każdy z tych leków pacjentowi przysługują te uprawnienia. 3. Na receptach, o których mowa w § 11, można przepisać tylko jeden lek.
§ 13.
1. Druki recept przechowuje się w warunkach zapewniających należytą ochronę przed zniszczeniem, utratą lub kradzieżą. 2. W razie zniszczenia, utraty lub kradzieży recept, o których mowa w § 9 ust. 1 lub § 11, upoważniony podmiot lub osoba wystawiająca receptę powiadamiają niezwłocznie Fundusz, przekazując informacje o związanych z tym okolicznościach i numerach tych recept, jeśli jest to możliwe do ustalenia. 3. W przypadku określonym w ust. 2 Fundusz niezwłocznie blokuje numery recept i przekazuje w formie elektronicznej informacje o zablokowanych numerach wszystkim aptekom. Recepty zablokowane przez Fundusz nie mogą być zrealizowane od dnia następującego po dniu powiadomienia apteki o zablokowanych numerach.
§ 14.
1. Realizacja recepty obejmuje potwierdzenie realizacji recepty, jej otaksowanie oraz wydanie przepisanych na niej leków lub wyrobów medycznych przez osobę uprawnioną do wydawania leków i wyrobów medycznych na podstawie odrębnych przepisów, zwaną dalej „osobą wydającą lek". 2. Potwierdzenie realizacji recepty dokonywane jest na recepcie i polega na umieszczeniu na niej:
...
kombinacja