Węgierski Kajetan - Wiersze wybrane.pdf - Ksiazki, Opowiadania znanych Autorow - Duzo - sashakiev500

Aby rozpocząć lekturę,

kliknij na taki przycisk ,

który da ci pełny dostęp do spisu treści książki.

Jeśli chcesz połączyć się z Portem Wydawniczym

LITERATURA.NET.PL

kliknij na logo poniżej.

KAJETAN WĘGIERSKI

WIERSZE WYBRANE

WIERSZE RÓŻNE

HILAS I CELERYNA

Sielanka

Siostry meońskie, mądre panny Helikonu,

Wdzięcznorymnego, proszę, użyczcie mi tonu!

Abym mógł, kiedy wena przyjdzie w myśl obfita,

Naśladować prostego w słowach Teokryta

I na wzór Idyll jego zabawki wieśniacze,

I mym rymem opisać rozmowy prostacze.

Tam albowiem ma gniazdo wesołość niewinna,

Tam najmilsza zabawka, lubo jest dziecinna,

Tam żadnym nie stroskana myśl wolna staraniem

Bogu ufa samemu i polega na Niem.

Nie zna dworskich chytrości ani dołków kopie

Pod drugim w niewinności wzrastające chłopię

A mając obyczajów dawniejszych zabytki,

Pędząc życie w mierności, nie wie, co są zbytki.?

Tak byli wychowam Hilas z Celeryną,

Piękny pasterz i z nie mniej nadobną dziewczyną.

Dowcip był w obu wielki z chęcią do roboty

I wszelkie w nich chwalebne zakwitały cnoty,

A że rodzice onych dobrze z sobą żyli,

Z tejże samej przyczyny dzieci się lubili.

Pilnował zawsze Hilas, by przy Celerynie

W jednejże trzodę swoją mógł pasać dolinie;

Szukał zawsze sposobów, by mógł z nią rozmawiać;

Gdyż mu najmilej było z ona się zabawiać.

Czy piękną konwaliją ujrzał w czystym lesie,

Czyli różę szkarłatną, to jej za dar niesie;

Czy ułapił wiewiórkę młodą gdzie na dębie,

Czy mu się śnieżne w gnieździe wylęgły gołębie,

Czyli najtłustsze jagnię, czyli srokaciny

Upiętrzoną sarneczkę, to dla Celeryny

Chował wszystko: jak jeno z nią się znidzie prędko,

Tą łagodną przyciągnąć chce do siebie wędką.

Ale ona ostrożna, rozmów z nim unika

I co najdalej zawsze stroni i umyka.

Martwiło to pasterza, że szły w niwecz dary,

Że zimno przyjmowano te jego ofiary;

Szukał pory, ażeby mógł jej wytłumaczyć

Myśli swoje, zarazem i afekt oznaczyć.

Raz, gdy na zieloniuchnej i wesołej trawce

Z kwiatków wieniec wiązała sobie ku zabawce,

Ażeby otoczywszy nim wianeczek wkoło

Jasnozłote tym mogła swe ozdobić czoło,

Przypadł Hilas z doliny i kiedy już ona

W ucieczkę się udawać zaczęła strwożona,

Zatrzymał ją i rzecze; „Stój, pasterko miła,

Nie wiem, czemu byś dotąd ode mnie stroniła?

Usiądź, proszę, a ja ci, gdy dowcip wspomoże,

Umysł mój i przychylność króciuchno wyłożę.”

Spuściła na te słowa ku ziemi źrenice

I wstydem rumianiuchnym okrasiła lice.

„Puść mię – rzecze – mój drogi Hilasie, puść, proszę:

Niechaj żadnej na sercu miłości nie noszę;

Puść, jeżeliś przyjaciel, bo kiedy się zbracę

Miłością z tobą, dni me wesołe utracę.

Czy ci nie dosyć tego, żem ci się z przyjaźnią

Oświadczyła? – i tomem czyniła z bojażnią.”

Węgierski Kajetan - Wiersze wybrane.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: