Koncepcja świadomości Antonio Damasio.pdf

(213 KB) Pobierz
dw_koncepcja_swiadomosci_wg_Damasio
1
Tytuł: Koncepcja ś wiadomo ś ci Antonio Damasio przedstawiona w ksi ąŜ ce The Feeling of what
happens: body emotion in making of consciousness 1
Autor: Dawid Wiener
Źródło: http://www.kognitywistyka.net / mjkasperski@kognitywistyka.net
Data publikacji: 01 XI 2001
0.
Tytuł ksi ąŜ ki portugalskiego neurologa sugeruje, Ŝ e jej głównym tematem jest problematyka
ś wiadomo ś ci. Jednak Ŝ e lektura przekonuje, Ŝ e obraca si ę ona przede wszystkim wokół
problematyki neurobiologicznych podstaw Ja [ self ], a zagadnienia wi ą zane zwykle z
problemem ś wiadomo ś ci np. pytania o qualia , s ą w niej potraktowane tylko zdawkowo.
Damasio wykracza w tej ksi ąŜ ce daleko poza to, co le Ŝ y w obszarze jego kompetencji jako
neurobiologa. Jego propozycja adresowana jest do wszystkich zainteresowanych problemem
ś wiadomo ś ci. Maj ą c zatem na wzgl ę dzie rozmaite kompetencje oraz ró Ŝ ne stopnie
przygotowania potencjalnych czytelników formułuje swoje stanowisko mo Ŝ liwie
najprzyst ę pniej. Cen ą , jak ą za to płaci jest:
• wielokrotne powtarzanie tych samych tez;
• rezygnacja z wyspecjalizowanego j ę zyka na rzecz pogl ą dowej prezentacji głównych
idei ksi ąŜ ki;
• przyznanie wyj ą tkowego statusu empirycznym ustaleniom neurobiologów, tzn.
uznanie, Ŝ e wyniki uzyskane przez neurobiologów przy badaniu czynno ś ci mózgu
towarzysz ą cych okre ś lonemu procesowi poznawczemu s ą równoznaczne z
ostatecznym wyja ś nieniem procesu.
Do zasadniczych zalet ksi ąŜ ki nale Ŝą natomiast:
• oryginalna koncepcja neurobiologicznych podstaw Ja (subiektywno ś ci) i wskazanie
na niezbywalny charakter tego aspektu ś wiadomo ś ci;
• hipoteza stanowi ą ca podstaw ę dla wyja ś nienia subiektywnej natury ś wiadomo ś ci.
M. Kasperski: Jest to referat wygłoszony na Sympozjum Kognitywnym 2000: Subiektywno ść a Ś wiadomo ść
(Obrzycko, 4-6 V 2000). Warto tutaj podkre ś li ć fakt, Ŝ e ksi ąŜ ka A. Damasio, do której odwołuje si ę autor
referatu, ukazała si ę w tym samym roku w polskim tłumaczeniu: Tajemnica ś wiadomo ś ci (Rebis, 2000). Z tego
wzgl ę du, obok propozycji D. Wienera, podaj ę tłumaczenie bardziej kontrowersyjnych poj ęć za polskim
tłumaczeniem – s ą to przypisy oznaczone gwiazdk ą .
D. WIENER, Koncepcja ś wiadomo ś ci Antonio Damasio...
1
1598243.002.png
2
1. Podstawy teoretyczne
A. Odró Ŝ nienie dwóch aspektów zwi ą zanych ze ś wiadomo ś ci ą
Damasio wyró Ŝ nia dwa aspekty ś wiadomo ś ci. Pierwszy z nich zwi ą zany jest z procesami
tworzenia przez mózg wzorów umysłowych [ mental patterns * ], czyli obrazów przedmiotu
[ images of objects ], gdzie poprzez przedmiot [ object ] rozumie si ę tak ró Ŝ norodne kategorie
obiektów jak: osoba, miejsce, melodia, ból z ę ba, stan rozkoszy, etc ., a poprzez obraz [ image ]
– wzór umysłowy [ mental pattern ], jaki powstaje w dowolnej modalno ś ci zmysłowej, np.:
przedstawienie (obraz) d ź wi ę kowy, wzrokowy, dotykowy, stanu błogo ś ci, etc .
Takie przedstawienia (obrazy) przenosz ą , wg Damasio, nie tylko wła ś ciwo ś ci fizyczne
przedmiotów, ale zawieraj ą równie Ŝ nasz ą pozytywn ą lub negatywn ą reakcj ę wzgl ę dem
tych Ŝ e przedmiotów, plany jakie mo Ŝ emy dla nich formułowa ć oraz sie ć relacji pomi ę dzy tym
przedmiotem a innymi. Reasumuj ą c: jest to problem „jak tworzy si ę , mówi ą c metaforycznie,
„film-w-mózgu”?” [ how we get a movie-in-the-brain ** ]. Drugi aspekt zwi ą zany jest za ś ze
sposobem w jaki mózg wytwarza, paralelnie z tworzeniem mentalnych form, poczucie Ja w
akcie poznawania [ a sense of self in the act of knowing *** ]. Jest to główny temat ksi ąŜ ki.
Damasio rozumie to jako jednoczesne posiadanie „filmu-w-mózgu” i jego ogl ą danie, a
zarazem uczestniczenie w tym filmie. Uwa Ŝ a on, Ŝ e mo Ŝ liwe jest pojawienie si ę posiadacza i
widza „filmu” w samym filmie [ generating the appearance of an owner and observer for the
movie within the movie ]. Implikuje to zarazem, Ŝ e rozdzielenie dwóch aspektów ś wiadomo ś ci
jest zabiegiem cokolwiek sztucznym i posiada wymiar przede wszystkim heurystyczny, co
zreszt ą Damasio dostrzega, nazywaj ą c utrzymywanie tego podziału rodzajem „intelektualnej
higieny”. Synonimem dla obrazu przedmiotu jest wzór umysłowy [ mental pattern ], który jest
jednak czym ś zupełnie odmiennym od neuronalnego wzoru [ neural pattern ], dla którego
synonimem jest mapa [ map **** ]. Ró Ŝ nica pomi ę dzy nimi jest zasadnicza, gdy Ŝ obraz
przedmiotu czy wzór umysłowy jest dost ę pny tylko i wył ą cznie z perspektywy
pierwszoosobowej, natomiast odpowiada im, dost ę pny w badaniu naukowym z perspektywy
trzecioosobowej, neuronalny wzór, czy mapa, np. w postaci aktywno ś ci okre ś lonego obszaru
mózgu, co daje si ę zarejestrowa ć w tomografii pozytronowej. Terminem odnosz ą cym si ę
zarówno do mentalnej, jak i neuronalnej mapy, jest reprezentacja, która jest spójnym
wzorcem odniesionym do czego ś [„ pattern that is consistently related to something ”], czy to
b ę dzie wzór umysłowy, czy te Ŝ spójny zestaw neuronalnych aktywno ś ci w okre ś lonym
obszarze mózgu, czyli wzór neuronalny. Poniewa Ŝ reprezentacja zawsze co ś reprezentuje, od
razu pojawia si ę problem korespondencji pomi ę dzy reprezentantem a obiektem
reprezentowanym. Damasio, jak sam przyznaje, nie dysponuje koncepcj ą obja ś niaj ą c ą
mechanizm powstawania adekwatnych reprezentacji. Przyjmuje tylko, Ŝ e istniej ą zasady
okre ś laj ą ce zale Ŝ no ś ci pomi ę dzy przedmiotem w ś wiecie, pobudzaniem fotoreceptorów na
siatkówce, map ą neuronaln ą i wreszcie obrazem tego przedmiotu. Przekonany jest, Ŝ e istnieje
sie ć korespondencji pomi ę dzy fizycznymi własno ś ciami przedmiotów, a typami reakcji
organizmu, wedle których wewn ę trznie wytworzony obraz jest skonstruowany. Nie ma
jednak prostego transferu przedmiotów pomi ę dzy ś wiatem a naszym mózgiem. Mo Ŝ na zatem
powiedzie ć , Ŝ e organizm twórczo odtwarza przedmioty, według pewnych
zaimplementowanych gatunkowo reguł i osobniczo zmiennych dyspozycji, a reprezentacja
* W tłumaczeniu Maciej Karpi ń skiego: wzorce umysłowe , obrazy .
**
W tłumaczeniu M. Karpi ń skiego: neuronowe wzorce (mapy) , obrazy .
D. WIENER, Koncepcja ś wiadomo ś ci Antonio Damasio...
W tłumaczeniu M. Karpi ń skiego: film (kino) w mózgu .
*** W tłumaczeniu M. Karpi ń skiego: mózg a tworzenie wiedzy .
****
1598243.003.png
3
jest zawsze jego własnym, cho ć nie dowolnym, konstruktem (który czasami mo Ŝ e by ć
zupełnie chybiony).
B. Niezb ę dno ść stabilnego punktu odniesienia dla wytworzenia Ja
Damasio jest przekonany, Ŝ e koniecznym warunkiem dla utworzenia Ja jest jego wzgl ę dna (tj.
zmieniaj ą ca si ę tak wolno, Ŝ e praktycznie niezauwa Ŝ alnie) stabilno ść w czasie trwania Ŝ ycia
osobniczego; Ŝ e niezb ę dny jest biegun odniesienia. Có Ŝ miałoby stanowi ć ow ą w miar ę
stabiln ą podstaw ę dla Ja? Damasio odpowiada, Ŝ e ciało, a precyzyjniej – wci ąŜ odtwarzaj ą ce
si ę reprezentacje owego ciała. Gdyby osobnik nie posiadał wci ąŜ odtwarzaj ą cych si ę
reprezentacji ciała, nie miałby stabilnego Ja i nie mógł uchwyci ć własnej to Ŝ samo ś ci. Ciało
jednak Ŝ e rozumiane jest tu troch ę szerzej: to nie tylko powłoka cielesna, ale równie Ŝ
wszystkie trzewia i „wewn ę trzne ś rodowisko” organizmu (procesy, które w nim zachodz ą ) –
mo Ŝ na zbiorczo je nazwa ć organizmem, za ś cało ść wci ąŜ odtwarzaj ą cych si ę reprezentacji
organizmu okre ś la Damasio jako proto-Ja [ proto-self ]. Z neurobiologicznego punktu widzenia
zaanga Ŝ owane w tworzenie proto-Ja s ą nast ę puj ą ce struktury mózgu (id ą c od dołu, tj. pnia
mózgu):
1. Niektóre j ą dra pnia mózgu. Zlokalizowane grzbietowo i przy ś rodkowo: j ą dra istoty
szarej okołowodoci ą gowej [ periaqueductal gray ], j ą dra przyramienne [ parabrachial
nucleus ], j ą dra acetycholinowe oraz monoamiminowane, zlokalizowane w obszarze
pola najdalszego [ area postrema ], wszystkie powy Ŝ ej wej ś cia do pnia mózgu nerwu
trójdzielnego (i znajduj ą cego si ę tam j ą dra). J ą dra te jako pierwsze (wg Damasio)
mapuj ą stan organizmu. Ponadto, zgodnie z powszechnie przyj ę tymi pogl ą dami:
odbieraj ą bod ź ce bólowe, reguluj ą sen, bior ą udział w procesach uwagi i
pami ę ciowych oraz uczestnicz ą w regulacji pracy serca, płuc, jelit.
2. Podwzgórze (cz ęść mi ę dzymózgowia) oraz j ą dra podstawy przodomózgowia. Funkcja
analogiczna jak wy Ŝ ej, dodatkowo regulacja procesów hormonalnych. Efektem jest
kompleksowa regulacja procesów homeostazy organizmu.
3. Kora wyspy, drugorz ę dowa kora somatosensoryczna (S2) oraz przy ś rodkowa kora
ciemieniowa powy Ŝ ej płata spoidła mózgu [ splenium corpori callosi ]. Funkcj ą jest
mapowanie stanu organizmu na najwy Ŝ szym pi ę trze układu nerwowego i
przekazywanie tego Ŝ obrazu do innych układów korowych, np. pami ę ciowych.
Obecna jest asymetria funkcjonalna, gdy Ŝ podstawowa dla tworzenia proto-Ja byłaby
prawa półkula.
Wida ć zatem, i Ŝ w uj ę ciu Damasio proto-Ja jest efektem aktywno ś ci praktycznie na ka Ŝ dym
poziomie osi nerwowej. Poziomy owe pełni ą Ŝ ne funkcje i s ą zhierarchizowane ze wzgl ę du
na ich istotno ść . Przykładowo: wykluczenie poziomu pnia mózgu automatycznie wyklucza
powstawanie ś wiadomo ś ci, za ś wył ą czenie poziomu korowego powoduje wył ą czenie
nieprawidłowo ś ci proto-Ja.
C. Pocz ą tek ś wiadomo ś ci oraz Ja: relacja pomi ę dzy przedmiotem a zmienionym przez
ten przedmiot stanem organizmu (proto-Ja)
Tworzenie si ę ś wiadomo ś ci i zarazem podstaw ś wiadomego Ja miałoby by ć dwuetapowe i
zaanga Ŝ owane byłyby w ten proces zarówno mapowany przedmiot oraz samo proto-Ja.
Proces odbywałby si ę nast ę puj ą co:
D. WIENER, Koncepcja ś wiadomo ś ci Antonio Damasio...
1598243.004.png
4
1. Mapowany jest stan organizmu jako proto-Ja w czasie t 1 .
2. Mapowany jest w(z) jakiejkolwiek modalno ś ci zmysłowej przedmiot X w czasie t 2 ,
obecny w otoczeniu lub przypominany, co powoduje zmian ę wyj ś ciowego stanu
proto-Ja.
3. Mapowana jest zmiana w proto-Ja w czasie t 3 .
W punktach 1-3 powstaj ą pierwszorz ę dowe mapy [ first-order maps * ].
4. Drugorz ę dowa mapa [ second-order map ** ] procesów z punktów 1-3 stanowi podstaw ę
dla wytworzenia obrazu drugorz ę dowej relacji pomi ę dzy przedmiotem X , a proto-Ja
zmienionym przez przedmiot X . Powstaj ą ce w tym procesie „poczucie, ( Ŝ e wiemy) Ŝ e
co ś si ę dzieje” [ the feeling of knowing of what happens *** ] tworzy zarazem Ja
podstawowe [ core self **** ], b ę d ą ce przej ś ciowym protagonist ą pierwotnej
ś wiadomo ś ci, któr ą nazywa Damasio ś wiadomo ś ci ą podstawow ą [ core
consciousness ***** ].
5. Obraz tej drugorz ę dowej mapy umo Ŝ liwia, bezpo ś rednio lub po ś rednio, oddziaływanie
na wiele innych procesów, np. wzmocnienie obrazu przedmiotu X (rys. 2). Na tak
wzmocniony obraz przedmiotu kierowana jest uwaga, co umo Ŝ liwia reagowanie
odpowiednim zachowaniem.
Cało ść mo Ŝ na przeanalizowa ć na rys. 1.
Czas
Mapa
obiektu X
t 2
t 1
Tworzenie mapy drugorz ę dowej
t 3
Tworzenie mapy drugorz ę dowej
Mapa proto-Ja
wyj ś ciowa
(niezmieniona)
Mapa proto-Ja
zmieniona przez obiekt
X
Rysunek 1. Realizacja procesów tworzenia si ę ś wiadomo ś ci podstawowej.
W tłumaczeniu M. Karpi ń skiego: mapy pierwszego poziomu .
** W tłumaczeniu M. Karpi ń skiego: mapy drugiego poziomu .
***
W tłumaczeniu M. Karpi ń skiego: ‘ poczucie, Ŝ e si ę wie ’.
**** W tłumaczeniu M. Karpi ń skiego: ja w akcie ‘poczucia, Ŝ e si ę wie’ .
*****
W tłumaczeniu M. Karpi ń skiego: ś wiadomo ść rdzenna .
D. WIENER, Koncepcja ś wiadomo ś ci Antonio Damasio...
*
1598243.005.png
5
Mapa
obiektu X ,
wzmocniona
Wzmacnianie (uwydatnienie)
Obraz mapy drugorz ę dowej
t 1 - t 2 -
Rysunek 2. Wzmocnienie obrazu przedmiotu X .
Pierwociny ś wiadomo ś ci s ą zatem pozawerbalnym zdaniem sobie sprawy z tego co si ę dzieje
w danym interwale czasowym wewn ą trz organizmu i dookoła niego – co oddziaływuje na
organizm oraz co si ę dzieje z nim samym, wszystko spowodowane jednym przedmiotem (w
powy Ŝ szym rozumieniu), nast ę pnym przedmiotem i nast ę pnym, i... tak bez ko ń ca. W takim
ś wietle problem intencjonalno ś ci, czyli z grubsza mówi ą c faktu, Ŝ e nasze mentalne stany
prawie zawsze s ą o czym ś , przestaje by ć poniek ą d problemem, gdy Ŝ w gruncie rzeczy, a Ŝ eby
powstała ś wiadomo ść (w uj ę ciu Damasio), innej mo Ŝ liwo ś ci nie ma: ś wiadomo ść zawsze
byłaby „opowie ś ci ą o...”, a aboutness jest konstytutywn ą własno ś ci ą . Problem mo Ŝ na wr ę cz
odwróci ć , pytaj ą c: jak mo Ŝ liwe s ą ś wiadome stany intencjonalne? 2 . W tak rozumianym
procesie nie ma równie Ŝ miejsca na homunculusa , bowiem Ja podstawowe jest nie
interpretatorem tego, co si ę dzieje, ale pozaj ę zykowym, wci ąŜ odtwarzaj ą cym si ę rezultatem
owego działania, b ę d ą cy tylko jednym z elementów samej „opowie ś ci” 3 .
Zaanga Ŝ owane byłyby w ten proces nast ę puj ą ce struktury mózgu:
1. Kora zakr ę tu obr ę czy ( gyrus cinguli ), b ę d ą ca cz ęś ci ą układu limbicznego. Obszar ten
posiada bardzo liczne poł ą czenia z praktycznie wszystkimi obszarami mózgu, pełni ą ce
tak Ŝ e, co od dawna wiadomo, wa Ŝ n ą rol ę w procesach emocjonalnych, np. poczucia
bólu (od stopnia aktywno ś ci tego obszaru zale Ŝ y subiektywne odczuwanie bólu),
inicjowaniu ś wiadomej aktywno ś ci motorycznej 4 i jest zaanga Ŝ owany w procesy
nat ęŜ enia uwagi. Damasio sugeruje zatem, Ŝ e ze wzgl ę du na powy Ŝ sze funkcje
(oczywi ś cie to nie jest wyczerpuj ą ca lista) oraz argumenty z neurobiologii: centralne i
przy ś rodkowe poło Ŝ enie, liczne obszary cytoarchitektoniczne (pola 7, 19, 23-25, 29-
31 wg Brodmanna), masywne poł ą czenia wej ś ciowe z obszarami
somatosensorycznymi (mo Ŝ liwo ść całkowitego zmapowania organizmu) oraz
informacje, bezpo ś rednio lub po ś rednio (np. przez podwzgórze), praktycznie od
wszystkich kanałów sensorycznych, byłaby kora obr ę czy bardzo dobrym kandydatem
na miejsce do tworzenia drugorz ę dowych map i tym samym generowania
ś wiadomo ś ci podstawowej.
2. Wzgórki górne blaszki czworaczej ( superior colliculi ). Za ich rol ą w tworzeniu
drugorz ę dowych map miałoby ś wiadczy ć : bezpo ś rednie poł ą czenie (górne warstwy) z
siatkówk ą oka, informacje z kory wzrokowej (dolne warstwy), informacje od układu
słuchowego poprzez wzgórki dolne, masywne informacje somatosensoryczne od
Ŝ nych j ą der pnia mózgu. By ć mo Ŝ e jedna z warstw wzgórków górnych mogłaby
2
Damasio ilustuje to cytatem z wiersza T. S. Eliota: Dry Salvages: You are the music while the musci last . (W
polskim tłumaczeniu odpowiednio: Pisz ą c w Four Quartes , o „muzyce, któr ą słyszymy tak gł ę boko, Ŝ e nie
słyszymy jej wcale” i mówi ą c: „jeste ś my muzyk ą , kiedy muzyka trwa”, T. S. Eliot mógł mie ć na my ś li wła ś nie
proces, który tu przedstawiłem (Damasio, ss. 185-186). Przyp. M. Kasperski).
4
Tam wła ś nie na „siedzib ę ” ludzkiej woli wskazuje w ostatnim rozdziale Zdumawiaj ą cej hipotezy , F. Crick.
D. WIENER, Koncepcja ś wiadomo ś ci Antonio Damasio...
Problem jednak pozostaje, cho ć zostaje przerzucony na inny poziom, tj. mo Ŝ liwa jest drugorz ę dna relacja
pomi ę dzy organizmem a przedmiotem.
3
1598243.001.png
Zgłoś jeśli naruszono regulamin