Myśli z Dzienniczka s. Faustyny.pdf

(124 KB) Pobierz
Mysli_z_Dzienniczka_s._Faustyny
Miłość moja nikogo nie zawodzi.
Jakim jest Bóg w istocie swojej, nikt nie zgłębi, ani umysł anielski, ani ludzki.
Poznawaj Boga przez rozwaŜanie przymiotów Jego.
Wymaluj obraz według rysunku, który widzisz, z podpisem: Jezu, ufam Tobie.
Pragnę, aby ten obraz czczono najpierw w kaplicy waszej i na całym świecie.
Obiecuję, Ŝe dusza, która czcić będzie ten obraz, nie zginie. Obiecuję takŜe, juŜ tu
na ziemi, zwycięstwo nad nieprzyjaciółmi, a szczególnie w godzinę śmierci. Ja
sam bronić ją będę jako swej chwały.
Napisz to: Nim przyjdę jako Sędzia sprawiedliwy, przychodzę wpierw jako Król
miłosierdzia. Nim nadejdzie dzień sprawiedliwy, będzie dany ludziom znak na
niebie taki. Zgaśnie wszelkie światło na niebie i będzie wielka ciemność po całej
ziemi. Wtenczas ukaŜe się znak krzyŜa na niebie, a z otworów, gdzie były ręce i
nogi przebite Zbawiciela, [będą] wychodziły wielkie światła, które przez jakiś czas
będą oświecać ziemię. Będzie to na krótki czas przed dniem ostatecznym.
Nie lękaj się, ja jestem z tobą.
Umacniaj się do walki.
Pragnę, abyś głębiej poznała moją miłość, jaką pała moje serce ku duszom, a
zrozumiesz to, kiedy będziesz rozwaŜać moją mękę. Wzywaj mojego miłosierdzia
dla grzeszników, pragnę ich zbawienia. Kiedy odmówisz tę modlitwę za jakiego
grzesznika z sercem skruszonym i wiarą, dam mu łaskę nawrócenia. Modlitewka
ta jest następująca: O Krwi i Wodo, któraś wytrysnęła z Serca Jezusowego, jako
zdrój miłosierdzia dla nas ufam Tobie.
Te dwa promienie oznaczają krew i wodę blady promień oznacza wodę, która
usprawiedliwia dusze; czerwony promień oznacza krew, która jest Ŝyciem dusz...
Te dwa promienie wyszły z wnętrzności miłosierdzia mojego wówczas, kiedy
konające serce moje zostało włócznią otwarte na krzyŜu. Te promienie osłaniają
dusze przed zagniewaniem Ojca mojego. Szczęśliwy, kto w ich cieniu Ŝyć będzie,
bo nie dosięgnie go sprawiedliwa ręka Boga. Pragnę, aŜeby pierwsza niedziela po
Wielkanocy była świętem Miłosierdzia.
Proś wiernego sługę mojego, Ŝeby w dniu tym powiedział światu całemu o tym
wielkim miłosierdziu moim, Ŝe kto w dniu tym przystąpi do Źródła śycia, ten
dostąpi zupełnego odpuszczenia win i kar.
Nie znajdzie ludzkość uspokojenia, dopokąd się nie zwróci z ufnością do
miłosierdzia mojego.
O, jak bardzo mnie rani niedowierzanie duszy. Taka dusza wyznaje, Ŝe jestem
święty i sprawiedliwy, a nie wierzy, Ŝe jestem miłosierdziem, nie dowierza dobroci
mojej. I szatani wielbią sprawiedliwość moją, ale nie wierzą w dobroć moją.
Raduje się serce moje tym tytułem miłosierdzia.
Powiedz, Ŝe miłosierdzie jest największym przymiotem Boga. Wszystkie dzieła rąk
moich są ukoronowane miłosierdziem.
Nie w piękności farby ani pędzla jest wielkość tego obrazu, ale w łasce mojej.
 
Modlitwa duszy pokornej i miłującej rozbraja zagniewanie Ojca mojego i ściąga
błogosławieństw morze.
Spojrzenie moje z tego obrazu jest takie jako spojrzenie z krzyŜa.
Podaję ludziom naczynie, z którym mają przychodzić po łaski do źródła
miłosierdzia. Tym naczyniem jest ten obraz z podpisem: Jezu, ufam Tobie.
Pragnę, aŜeby było w was więcej wiary w obecnych chwilach.
Jedna godzina rozwaŜania mojej bolesnej męki większą zasługę ma aniŜeli cały
rok biczowania się aŜ do krwi.
[Bóg przyobiecał wielką łaskę] szczególnie tobie i wszystkim, którzy głosić będą
o tym wielkim miłosierdziu moim. Ja sam bronić ich będę w godzinę śmierci, jako
swej chwały, i chociaŜby grzechy dusz czarne były jak noc, kiedy grzesznik
zwraca się do miłosierdzia mojego, oddaje mi największą chwałę i jest
zaszczytem męki mojej. Kiedy dusza wysławia moją dobroć, wtenczas szatan drŜy
przed nią i ucieka na samo dno piekła.
Duszom, które uciekać się będą do mojego miłosierdzia, i duszom, które
wysławiać i głosić będą innym o moim wielkim miłosierdziu, w godzinę śmierci
postąpię z nimi według nieskończonego miłosierdzia mojego.
Wspomnijcie na mękę moją i jeŜeli nie wierzycie słowom moim, wierzcie
przynajmniej ranom moim.
Wszelka dusza wierząca i ufająca miłosierdziu mojemu dostąpi go.
Modlitwa ta jest na uśmierzenie gniewu mojego, odmawiać ją będziesz przez
dziewięć dni na zwykłej cząstce róŜańca w sposób następujący: najpierw,
odmówisz jedno "Ojcze nasz" i "Zdrowaś Maryjo", i "Wierzę w Boga", następnie na
paciorkach "Ojcze nasz" mówić będziesz następujące słowa: "Ojcze Przedwieczny,
ofiaruję Ci Ciało i Krew, Duszę i Bóstwo najmilszego Syna Twojego, a Pana
naszego Jezusa Chrystusa, na przebłaganie za grzechy nasze i świata całego"; na
paciorkach "Zdrowaś Maryjo" będziesz odmawiać następujące słowa: "Dla Jego
bolesnej męki miej miłosierdzie dla nas i świata całego". Na zakończenie
odmówisz trzykrotnie te słowa: "Święty BoŜe, Święty Mocny, Święty
Nieśmiertelny, zmiłuj się nad nami i nad całym światem".
O, gdyby dusze chciały słuchać głosu mego, kiedy przemawiam w głębi ich serca,
w krótkim czasie doszłyby do szczytu świętości.
Odmawiaj nieustannie tę koronkę, której cię nauczyłem. Ktokolwiek będzie ją
odmawiał, dostąpi wielkiego miłosierdzia w godzinę śmierci. Kapłani będą
podawać grzesznikom jako ostatnią deskę ratunku; chociaŜby był grzesznik
najzatwardzialszy, jeŜeli raz tylko odmówi tę koronkę, dostąpi łaski z
nieskończonego miłosierdzia mojego. Pragnę, aby poznał świat cały miłosierdzie
moje; niepojętych łask pragnę udzielać duszom, które ufają mojemu miłosierdziu.
Kto ufa miłosierdziu mojemu, nie zginie, bo wszystkie sprawy jego moimi są, a
nieprzyjaciele rozbiją się u stóp podnóŜka mojego.
Miłosierdzie masz okazywać zawsze i wszędzie bliźnim, nie moŜesz się od tego
usunąć ani wymówić, ani uniewinnić.
Podaję ci trzy sposoby czynienia miłosierdzia bliźnim: pierwszy czyn, drugi
słowo, trzeci modlitwa; w tych trzech stopniach zawiera się pełnia miłosierdzia i
 
jest niezbitym dowodem miłości ku mnie.
Dusze, które odmawiać będą tę koronkę, miłosierdzie moje ogarnie je w Ŝyciu, a
szczególnie w śmierci godzinie.
Módl się za kapłanów, szczególnie w tym czasie Ŝniw.
Tak, córko moja, cokolwiek czynisz bliźniemu mnie czynisz.
Niechaj się nie lęka do mnie zbliŜyć dusza słaba, grzeszna, a choćby miała więcej
grzechów niŜ piasku na ziemi, utonie wszystko w otchłani miłosierdzia mojego.
Palą mnie płomienie miłosierdzia, pragnę je wylewać na dusze ludzkie. O, jaki mi
ból sprawiają, kiedy ich przyjąć nie chcą.
Powiedz, córko moja, Ŝe jestem miłością i miłosierdziem samym. Kiedy dusza
zbliŜa się do mnie z ufnością, napełniam ją takim ogromem łaski, Ŝe sama w
sobie tej łaski pomieścić nie moŜe, ale promieniuje na inne dusze.
Najboleśniej ranią mnie grzechy nieufności.
Rozkosz mi sprawiają dusze, które się odwołują do mojego miłosierdzia. Takim
duszom udzielam łask ponad ich Ŝyczenia. Nie mogę karać, choćby ktoś był
największym grzesznikiem, jeŜeli on się odwołuje do mej litości, ale
usprawiedliwiam go w niezgłębionym i niezbadanym miłosierdziu swoim. Napisz:
Nim przyjdę jako Sędzia sprawiedliwy, otwieram wpierw na ościeŜ drzwi
miłosierdzia mojego. Kto nie chce przejść przez drzwi miłosierdzia, ten musi
przejść przez drzwi sprawiedliwości mojej...
Na ukaranie mam wieczność, a teraz przedłuŜam im czas miłosierdzia, ale biada
im, jeŜeli nie poznają czasu nawiedzenia mego.
Milcz, kiedy prawdy twojej uznać nie chcą, bo wtenczas wymowniej mówisz.
Mów światu całemu o moim miłosierdziu.
Córko moja, bądź zawsze dzieckiem wobec zastępców moich, bo inaczej nie
będziesz korzystać z łask moich, które przez nich zsyłam na ciebie.
Dusza, która zaufa mojemu miłosierdziu, jest najszczęśliwsza, bo ja sam mam o
nią staranie.
Czyń, co jest w twej mocy, a o resztę nie troszcz się; trudności te wykazują, Ŝe
dzieło moim jest.
JeŜeli dusza nie czyni miłosierdzia w jakikolwiek sposób, nie dostąpi miłosierdzia
mojego w dzień sądu.
W trzeciej godzinie błagaj mojego miłosierdzia, szczególnie dla grzeszników, i
choć przez krótki moment zagłębiaj się w mojej męce, szczególnie w moim
opuszczeniu w chwili konania. Jest to godzina wielkiego miłosierdzia dla świata
całego. Pozwolę ci wniknąć w mój śmiertelny smutek; w tej godzinie nie odmówię
duszy niczego, która mnie prosi przez mękę moją...
Pragnę, aby wzrok twej duszy zawsze był utkwiony w moją świętą wolę.
Tak mieszkam w sercu twoim, jako mnie widzisz w tym kielichu.
 
Pokornej duszy hojniej się daje więcej, aniŜeli ona sama prosi.
Wiedz o tym, córko moja, Ŝe kiedy przychodzę w Komunii św. do serca ludzkiego,
mam ręce pełne łask wszelkich i pragnę je oddać duszy, ale dusze nawet nie
zwracają uwagi na mnie, pozostawiają mnie samego, a zajmują się czym innym.
O, jak mi smutno, Ŝe dusze nie poznały Miłości. Obchodzą się ze mną jak z czymś
martwym.
O, gdyby znali grzesznicy miłosierdzie moje, nie ginęłaby ich tak wielka liczba.
Mów duszom grzesznym, aby się nie bały zbliŜyć do mnie, mów o moim wielkim
miłosierdziu.
Utrata kaŜdej duszy pogrąŜa mnie w śmiertelnym smutku. Zawsze mnie
pocieszasz, kiedy się modlisz za grzeszników. Najmilsza mi jest modlitwa to
modlitwa za nawrócenie dusz grzesznych; wiedz, córko moja, Ŝe ta modlitwa
zawsze jest wysłuchana.
Pisz, mów o miłosierdziu. Powiedz duszom, gdzie mają szukać pociech, to jest w
trybunale miłosierdzia (przyp. W sakramencie pokuty); tam są największe cuda,
które się nieustannie powtarzają. Aby zyskać ten cud, nie trzeba odprawić
dalekiej pielgrzymki ani teŜ składać jakichś zewnętrznych obrzędów, ale
wystarczy przystąpić do stóp zastępcy mojego z wiarą i powiedzieć mu nędzę
swoją, a cud miłosierdzia BoŜego okaŜe się w całej pełni. Choćby dusza była jak
trup rozkładająca się i choćby po ludzku juŜ nie było wskrzeszenia, i wszystko juŜ
stracone nie tak jest po BoŜemu, cud miłosierdzia BoŜego wskrzesza tę duszę w
całej pełni. O biedni, którzy nie korzystają z tego cudu miłosierdzia BoŜego; na
darmo będziecie wołać, ale będzie juŜ za późno.
Szczerość twa wobec spowiednika niech będzie jak największa.
Dlatego nic nie zyskał szatan z kuszenia ciebie, Ŝeś nie weszła z nim w rozmowę.
Powiedz moim kapłanom, Ŝe zatwardziali grzesznicy kruszyć się będą pod ich
słowami, kiedy będą mówić o niezgłębionym miłosierdziu moim, o litości, jaką
mam dla nich w sercu swoim. Kapłanom, którzy głosić będą i wysławiać
miłosierdzie moje, dam im moc przedziwną i namaszczę ich słowa, i poruszę
serca, do których przemawiać będą.
Przez odmawianie tej koronki podoba mi się dać wszystko, o co mnie prosić będą.
Zatwardziali grzesznicy, gdy ją odmawiać będą, napełnię dusze ich spokojem, a
godzina śmierci ich będzie szczęśliwa. Napisz to dla dusz strapionych: Gdy dusza
ujrzy i pozna cięŜkość swych grzechów, gdy się odsłoni przed jej oczyma duszy
cała przepaść nędzy, w jakiej się pogrąŜyła, niech nie rozpacza, ale z ufnością
niech się rzuci w ramiona mojego miłosierdzia, jak dziecko w objęcia ukochanej
matki. Dusze te mają pierwszeństwo do mojego litościwego serca, one mają
pierwszeństwo do mojego miłosierdzia. Powiedz, Ŝe Ŝadna dusza, która wzywała
miłosierdzia mojego, nie zawiodła się ani nie doznała zawstydzenia. Mam
szczególne upodobanie w duszy, która zaufała dobroci mojej. Napisz: Gdy tę
koronkę przy konających odmawiać będą, stanę pomiędzy Ojcem a duszą
konającą nie jako Sędzia sprawiedliwy, ale jako Zbawiciel miłosierny.
Pierwsze nie walcz sama z pokusą, ale natychmiast odsłoń ją spowiednikowi, a
wtenczas pokusa straci całą swą siłę; drugie w tych doświadczeniach nie trać
pokoju, przeŜywaj moją obecność, proś o pomoc Matkę moją i świętych; trzecie
miej tę pewność, Ŝe ja na ciebie patrzę i wspieram cię; czwarte nie lękaj się ani
walk duchowych, ani Ŝadnych pokus, bo ja cię wspieram, byleś ty chciała walczyć;
wiedz, Ŝe zawsze zwycięstwo jest po twojej stronie; piąte wiedz, Ŝe przez męŜną
walkę oddajesz mi wielką chwałę, a sobie skarbisz zasługi, pokusa daje
 
sposobność do okazania mi wierności.
Największa nędza nie powstrzymuje mnie od połączenia się z duszą, ale gdzie
pycha, tam mnie nie ma.
Przypominam ci, córko moja, Ŝe ile razy usłyszysz, jak zegar bije trzecią godzinę,
zanurzaj się cała w miłosierdziu moim, uwielbiając i wysławiając je; wzywaj jego
wszechmocy dla świata całego, a szczególnie dla biednych grzeszników, bo w tej
chwili zostało na ościeŜ otwarte dla wszelkiej duszy. W godzinie tej uprosisz
wszystko dla siebie i dla innych; w tej godzinie stała się łaska dla świata całego
miłosierdzie zwycięŜyło sprawiedliwość. Córko moja, staraj się w tej godzinie
odprawiać drogę krzyŜową, o ile ci na to obowiązki pozwolą; a jeŜeli nie moŜesz
odprawić drogi krzyŜowej, to przynajmniej wstąp na chwilę do kaplicy i uczcij
moje serce, które jest pełne miłosierdzia w Najświętszym Sakramencie; a jeŜeli
nie moŜesz wstąpić do kaplicy, pogrąŜ się w modlitwie tam, gdzie jesteś, chociaŜ
na króciutką chwilę.
Łaski z mojego miłosierdzia czerpie się jednym naczyniem, a nim jest ufność.
Córko, kiedy przystępujesz do spowiedzi świętej, do tego źródła miłosierdzia
mojego, zawsze spływa na twoją duszę moja krew i woda, która wyszła z serca
mojego, i uszlachetnia twą duszę. Za kaŜdym razem, jak się zbliŜasz do spowiedzi
świętej, zanurzaj się cała w moim miłosierdziu z wielką ufnością, abym mógł zlać
na duszę twoją hojność swej łaski. Kiedy się zbliŜasz do spowiedzi, wiedz o tym,
Ŝe ja sam w konfesjonale czekam na ciebie, zasłaniam się tylko kapłanem, lecz
sam działam w duszy. Tu nędza duszy spotyka się z Bogiem miłosierdzia. Powiedz
duszom, Ŝe z tego źródła miłosierdzia dusze czerpią łaski jedynie naczyniem
ufności. JeŜeli ufność ich będzie wielka, hojności mojej nie ma granic. Strumienie
mej łaski zalewają dusze pokorne. Pyszni zawsze są w ubóstwie i nędzy, gdyŜ
łaska moja odwraca się od nich do dusz pokornych.
Potrzeba mi cierpień twoich dla ratowania dusz.
Uczucie nie zawsze jest w twej w mocy; poznasz po tym, czy masz miłość, jeŜeli
po doznanych przykrościach i przeciwnościach nie tracisz spokoju, ale modlisz się
za tych, od których doznałaś cierpienia, i Ŝyczysz im dobrze.
Czyń, co jest w twej mocy, aby grzesznicy poznali moją dobroć.
Nie upominaj się nigdy o swoje prawa. Wszystko co cię spotyka, znoś z wielkim
pokojem i cierpliwością; nie broń się, gdy całe zawstydzenie będzie spadać na
ciebie niewinnie; pozwól triumfować innym. Nie przestań być dobrą, gdy
spostrzeŜesz, Ŝe naduŜywają dobroci twojej; gdy będzie potrzeba, ja sam się
upomnę za tobą. Bądź wdzięczna za najdrobniejszą łaskę moją, bo ta wdzięczność
zniewala mnie do udzielania ci nowych łask...
Szukam dusz, które by łaskę moją przyjąć chciały.
Córko moja, jak się przygotowujesz w mojej obecności, tak się i spowiadasz
przede mną; kapłanem się tylko zasłaniam. Nigdy nie rozbieraj, jaki jest ten
kapłan, którym się zasłoniłem, i tak się odsłaniaj w spowiedzi, jako przede mną, a
duszę twoją napełnię światłem moim.
Napisz: Jestem święty po trzykroć i brzydzę się najmniejszym grzechem. Nie
mogę kochać duszy, którą plami grzech, ale kiedy Ŝałuje, to nie ma granicy dla
mojej hojności, jaką mam ku niej. Miłosierdzie moje ogarnia ją i usprawiedliwia.
Miłosierdziem swoim ścigam grzeszników na wszystkich drogach ich i raduje się
serce moje, gdy oni wracają do mnie. Zapominam o goryczach, którymi poili
 
Zgłoś jeśli naruszono regulamin