Adobe_Photoshop_podstawy.pdf

Adobe Photoshop – podstawy obsługi

ADOBE PHOTOSHOP: INTERFEJS I OKNO DOKUMENTU

Podstawy obsługi Photoshopa nie różnią się zbytnio od obsługi każdego innego programu: za pomocą kursora

docieramy do potrzebnych funkcji i opcji programu.

Po wybraniu określonego narzędzia kursor zmienia swój wygląd, dzięki czemu wiemy czym w danej chwili się

posługujemy. Także drobne szczegóły w wyglądzie kursora mają niekiedy istotne znaczenie:

• znak PLUS obok kursora oznacza sumowanie efektów, na przykład dodawanie kolejnych obszarów do

istniejącego już zaznaczenia lub nanoszenie punktów informacyjnych za pomocą Kroplomierza -

czynności te wymagają przytrzymania przycisku Shift na klawiaturze i kliknięcia kursorem myszy;

• znak MINUS oznacza ujmowanie, na przykład redukowanie zaznaczenia o wskazany obszar - czynność

ta wymaga przytrzymania przycisku Alt na klawiaturze i kliknięcia kursorem myszy;

• znak x oznacza, że uzyskamy część wspólną zaznaczenia i obszaru aktualnie zaznaczanego - w tym

celu przytrzymujemy Shift oraz Alt i klikamy kursorem;

• gdy pracujemy Kroplomierzem znak NOŻYCE oznacza możliwość usunięcia obiektów typu Punkty

kontrolne, o których informacje widoczne są w palecie Widok-Info - należy przytrzymać Shift i Alt, aż

kursor zamieni się w nożyce, a potem kliknąć w dany punkt kontrolny;

• podczas posługiwania się narzędziem do zaznaczania, symbol NOŻYCE sugeruje, że nastąpi usunięcie

pikseli z jednego obszaru i przeniesienie ich we wskazany - w tym celu posługujemy się przyciskiem

Ctrl (uwaga, operacja ta przebiega w granicach jednej warstwy, nowe piksele nie tylko zostaną

brutalnie wyrwane z jednego miejsca, ale równie brutalnie zasłonią piksele ze wskazanego obszaru).

Dodatkowo za pomocą kursora możemy przemieszczać okna obrazów oraz palety. Wystarczy kliknąć w pasek

tytułu okna i przytrzymując wciśnięty przycisk, przeciągnąć okno w dowolne miejsce. Owe, wspomniane

dowolne miejsce, może być czymś innym, aniżeli jedynie abstrakcja bez pokrycia, powstała wskutek brawury

niniejszego opisu, bowiem w prawym górnym rogu okna Photoshopa znajduje się tak zwana studnia palet.

Wprawdzie nie możemy przeciągnąć tam okna zdjęcia, ale bez trudu przeciągniemy tam dowolną paletę, co

spowoduje jej ukrycie. W każdej chwili możemy kliknąć w pasek z tytułem danej palety, co spowoduje jej

tymczasowe wyświetlenie - paleta zniknie po naszym powrocie do pracy. Istnieje także możliwość przywrócenia

palety do służby, to znaczy do obowiązku stałego pobytu na posterunku - w tym celu wystarczy wyciągnąć ją ze

studni i umieścić w wybranym miejscu.

I oto zapoznaliśmy się z dwiema podstawowymi cechami pracy w programie Photoshop: praca kursorem -

metodą przeciągnij-i-upuść. Oczywiście im bardziej zaawansowanych operacji dokonujemy, tym bardziej

pożyteczna okazuje się znajomość skrótów klawiszowych, a przynajmniej podstawowych konsekwencji użycia

klawiszy Shift, Alt, Ctrl. Bez ich pomocy konieczne byłoby każdorazowe dokonywanie zmian ustawień w pasku

opcji narzędzia - o ile kilkukrotna zmiana nic nie kosztuje, o tyle w kontekście kilkugodzinnej pracy, możliwość

użycia owych klawiszowych wspomagaczy okazuje się zbawienna, pochłania mniej czasu i redukuje wysiłek,

włożony w obsługę programu.

Pora, by zapoznać się z kluczowymi elementami interfejsu programu. Ilustracja prezentuje ich standardowy

rozkład, który można przywołać poprzez użycie Okno - Obszar roboczy - Wyzeruj położenie palet.

Na początku sięgamy do paska menu, który zawiera szereg pogrupowanych list poleceń. Aby wyzerować

położenie palet zmuszeni jesteśmy sięgnąć do menu Okno. Z listy, które się wyświetli wybieramy Obszar

roboczy, a następnie wskazujemy polecenie Wyzeruj położenie palet. Wskutek przeprowadzonych czynności

uzyskaliśmy położenie palet identyczne z tym, które widać na ilustracji.

Wracając natomiast do kwestii paska menu: każda z opcji oznaczona jest małą, czarną strzałką (co oznacza, że

dostępna jest dalsza lista poleceń) lub wielokropkiem (co jest równoznaczne z faktem, że polecenie zostanie

wykonane natychmiast, czyli użytkownikowi natychmiast zostanie udostępnione stosowne okno dialogowe).

Jeżeli obok polecenia nie znajduje się ani wielokropek, ani strzałka, bezzwłocznie żądana operacja będzie

wykonana. Przykładem natychmiastowo wykonywanego polecenia jest Obrazek - Dopasuj - Usuń kolor.

Warto też powiedzieć kilka słów na temat pozostałych elementów. Pasek opcji, który znajduje się na ogół

bezpośrednio pod paskiem menu, umożliwia dobór rozmaitych parametrów dla bieżącego narzędzia. Jeżeli

zatem posługujemy się na przykład Gumką, to właśnie przy pomocy paska opcji, możemy ustalić takie

parametry jak Krycie, czy Przepływ tego narzędzia. Pasek opcji może zostać ukryty, wystarczy kliknąć Okno -

Opcje.

Kolejnym istotnym elementem są oczywiście palety, które tym różnią się od palety malarskiej, że zamiast farb,

posiadają szereg różnych opcji. Niewątpliwie na miano najważniejszych zasługują Paleta warstw oraz Paleta

historii.

Paleta warstw jest przydatna podczas niemal każdej bardziej zaawansowanej obróbki zdjęć i absolutnie

niezbędna przy tworzeniu choćby kilkuwarstwowych fotomontaży. Przy jej pomocy jesteśmy w stanie na

przykład powielać i usuwać warstwy, dodawać nowe warstwy, zmieniać tak zwany tryb ewolucji warstwy (czyli

najprościej mówiąc: sposób w jaki dana warstwa oddziałuje na warstwy położone niżej). Rzecz jasna ten krótki

opis nie wyczerpał jej potencjału, warto dobrze się zapoznać z jej możliwościami, ponieważ jest to z całą

pewnością paleta kluczowa.

Paleta warstw

Paleta historii to przede wszystkim rozbudowane narzędzie, które powstało na drodze ewolucji funkcji Cofnij.

Jak wiadomo funkcja ta powodowała cofnięcie ostatniej czynności (ewentualnie kilku z nich, gdy użyto funkcji

kilkukrotnie). Różnica polega na tym, że Historia nazywa każdą z czynności, jak również umożliwia podgląd

obrazu na jednym z wcześniejszych etapów pracy, po czym powrót do etapu bieżącego. Jednocześnie Historia

daje możliwość tworzenia tak zwanych Zdjęć, czyli ujęć obrazu w korelacji z zapisem wykonanych czynności.

Można to wykorzystać na przykład podczas pracy narzędziem Pędzel historii, co sprzyja uzyskiwaniu twórczych

efektów. Kwestia ta jest skomplikowana, ale została czytelnie i dokładnie omówiona chociażby w filmach

instruktażowych PhotoSZAŁ Multimedialny kurs.

Paleta historii

Przykładem palety, która nie jest wprawdzie kluczowa, ale również przydatna, może być Nawigator , dostępny

z poziomu menu Okno. Posługując się suwakiem lub przemieszczając czerwony prostokąt na tle bieżącego

zdjęcia, możemy w łatwy i wygodny sposób kontrolować aktualne powiększenie i widok. Dwie ikony na

przeciwległych skrajach paska, powodują skokowe pomniejszanie lub powiększenie widoku obrazu. Nawigator

jest na ogół niedoceniany, a bywa całkiem przydatny, zwłaszcza dla początkujących, którzy nie znają skrótów

klawiszowych, umożliwiających manipulowanie wielkością podglądu zdjęcia.

Nawigator

Natomiast paletą, z której twórcy Photoshopa mogą być szczególnie dumni z całą pewnością jest paleta zadań .

Photoshop umożliwia automatyzowanie pracy, o czym dość obszernie opowiadałem tutaj. Paleta ta umożliwia

tworzenie, katalogowanie i używanie zadań, czyli swoistych algorytmów kolejno następujących po sobie

czynności, które automatycznie wykonuje program. Na przykład możemy przygotować zadania, które po

jednym kliknięciu myszy zmienią wielkość i rozdzielczość danego zdjęcia, czy naniosą na nie nasz podpis.

Paleta zadań

Oczywiście można wymieniać również inne palety, ale tych kilka przykładów powinno wystarczyć, aby pojąć rolę

palet i przyjąć do wiadomości fakt, iż ich wielość nie jest bynajmniej wadą programu, a niebywałą zaletą,

ponieważ radykalnie zwiększa jego potencjał. Wprawdzie początkowo Photoshop przytłacza liczbą funkcji, ale

szybko okazuje się, że właśnie to stanowi o jego przewadze nad innymi programami, które często wydają się

wręcz ubogie. W konsekwencji przesiadka z tak rozbudowanego i potężnego narzędzia na program o mniejszym

potencjale, jawi się jako bolesne uwstecznianie. Na tym między innymi polega zresztą pułapka 30-dniowych,

bezpłatnych wersji programu, udostępnianych przez firmę Adobe - Photoshop olśniewa i szybko uzależnia.

Elementem interfejsu o szczególnym znaczeniu jest Pasek narzędzi, który umożliwia łatwy dostęp do narzędzi

programu. Sporo z nich opisano tutaj. Jeżeli obok ikony narzędzia znajduje się mały trójkącik, oznacza to, że

niejako pod nim znajdują się inne narzędzia, podobne. Wystarczy najechać kursorem myszy nad daną ikonę i

przytrzymać wciśnięty przycisk myszy. Otworzy się lista narzędzi, spośród których kliknięciem można wybrać

właściwe.

Pasek stanu dostarcza natomiast rozmaitych informacji, które możemy sortować wedle własnych potrzeb. W

tym celu wystarczy kliknąć w mały trójkącik i wybrać jedną z wyświetlonych opcji:

• wielkość, profil, rozmiar dokumentu,

• wielkość magazynów,

• wydajność programu,

• czasochłonność wykonywanych operacji,

• informacje o bieżącym narzędziu.

Pasek stanu można wywołać poprzez użycie Okno - Pasek stanu.

Pasek tytułowy okna jest bezcennym błyskawicznym źródłem informacji o tytule danego zdjęcia, powiększeniu

wyrażonym w procentach, trybie w jakim przebiega praca, warstwie na której aktualnie się znajdujemy.

Najbardziej oczywistą funkcją paska tytułowego jest jednak możliwość przemieszczania okna po pulpicie

programu. Natomiast dwukrotne kliknięcie w pasek tytułu powoduje zmaksymalizowanie okna, czyli

rozszerzenie jego obszaru na całą wielkość obszaru roboczego - pozwala to na przesłonięcie okien pozostałych

dokumentów i skupienie się wyłącznie na aktualnie edytowanym obrazie.

Jak widać, znajomość interfejsu skutkuje w istocie umiejętnościami, których brak utrudnia i niepotrzebnie

wydłuża obsługę programu. Wiedza na ten temat popłaca zatem na każdym kroku zwiększoną wydajnością

pracy.

OTWIERANIE I OBRÓT ZDJĘCIA W ADOBE PHOTOSHOP

Istnieje kilka sposób na otworzenie zdjęcia w programie Photoshop:

• możemy przeciągnąć ikonę pliku zdjęcia nad przestrzeń roboczą programu;

• możemy użyć polecenia Plik - Otwórz, wskazać odpowiednik plik i nacisnąć Enter na klawiaturze;

• możemy posłużyć się zaimplementowaną przeglądarką plików, wywoływaną poleceniem Plik -

Przeglądaj.

Bez względu na to jak kadrowaliśmy podczas wykonywania zdjęcia, zapisany na matrycy obraz wyświetli się na

monitorze w ten sam sposób - poziomo, chyba że aparat wyposażony jest w funkcję automatycznego obracania

obrazu.

Aby obrócić zdjęcie wybieramy jedną z opcji w menu

Obrazek - Obróć obszar roboczy - Obróć...

Photoshop umożliwia także obrót więcej niż jednego zdjęcia jednocześnie. W tym celu należy posłużyć się

przeglądarką, tam zaznaczyć wybrane pliki i użyć ikony obrotu zdjęcia w postaci "zagiętej strzałki". Zależnie od

wersji programu operacja ta przeprowadzana będzie nieco inaczej.

Obrót zdjęcia w Adobe Photoshop 7

Obrót zdjęcia w Adobe Photoshop CS

TWORZENIE I ZAPISYWANIE OBRAZU

Aby stworzyć nowy dokument należy posłużyć się poleceniem Plik - Nowy. Otworzy się okno, w którym możemy

wybrać wartości dla podstawowych parametrów tworzonego dokumentu.

Warto mieć na uwadze, że dopóki nie zapiszemy utworzonego w ten sposób obrazka, będzie się on znajdywał

wyłącznie w pamięci roboczej komputera. W razie awarii dane o pliku zostaną utracone. Dlatego po wstępnej

edycji obrazu warto zapisać efekt swojej pracy.

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: