KONSPEKT ZAJĘĆ LOGOP 21x.doc

KONSPEKT ZAJĘĆ LOGOPEDYCZNYCH – data  21.11.08r.

Prowadzący:  Studenci II roku logopedii pod kierunkiem dr Agnieszki Banaszkiewicz oraz nauczycielki mgr

                       Alicji Drawert

Rodzaj zajęć: profilaktyka i terapia logopedyczna

Czas trwania zajęć:   45 min.

Etap kształcenia:   szkoła podstawowa

Klasa:   „0”

Forma pracy:   grupowa

Cele dydaktyczne:

Uczeń przygotowuje się do prawidłowego mówienia i artykułowania głosek.

Cele szczegółowe:

     Uczeń poznaje prawidłowy tor oddechowy.

     Uczeń usprawnia pracę narządów mownych: warg, języka, podniebienia miękkiego i  żuchwy.

     Uczeń prawidłowo wydaje dźwięki, w szczególności samogłoski.

Metody pracy:

logopedyczne – pokazywanie i nakłanianie dzieci do aktywnego naśladowania ruchów artykulacyjnych, ćwiczeń oddechowych i fonacyjnych; pokazywanie wzorca artykulacyjnego samogłosek

      pedagogiczne – uczenie pracy w grupie mieszanej dzieci i dorosłych

psychologiczne – uczenie komunikowania się dzieci z dorosłymi

lingwistyczne – skłanianie do wykonywania poleceń zawartych w bajeczkach i wierszykach logopedycznych

Materiały dydaktyczne: zabawki - kwiaty, piórka; plansze – zwierzęta, pojazdy; wiersz – „Gimnastyka” M. Rocławska; opowiadania – „Głoska  A na wycieczce” E. M. Skorek, „Sowa sprząta swoje mieszkanie”

      i „Chory krasnoludek” – pomysł własny

ETAPY I PRZEBIEG ZAJĘĆ

CZĘŚĆ I   Wprowadzająca – przywitanie przez nauczyciela studentów, przedstawienie ich dzieciom. Przywitanie studentów z dziećmi. (3-4 min.)

CZĘŚĆ II 

1.       Ćwiczenia oddechowe

Cel – Uczeń ćwiczy prawidłowy tor oddechowy.

   - wytłumaczenie dzieciom jak powinno się prawidłowo oddychać

Wycieczka na łąkę- wyobrażamy sobie, że jesteśmy na łące.

   a) stoimy w rozsypce, lekki rozkrok, wdech-ręce do góry, wydech-skłon i ręce w dół x 3

   b) wąchanie kwiatków

   c) dmuchanie na piórka, najpierw mocno potem lekko

   d) przesuwanie powietrza w jamie ustnej

2.       Ćwiczenia fonacyjne

Cel - Uczeń umie swobodnie artykułować samogłoski z odpowiednim natężeniem, długością i wysokością:

a)       głoska a na wycieczce

Głoska A wybrała się na wycieczkę. Początkowo jechała autokarem po wyasfaltowanej szosie, co można odzwierciedlić, wypowiadając ją płynnie i długo: aaaaaa. Potem podróżniczka wysiadła z autokaru i maszeruje. Ten fragment odzwierciedla rytmiczna wymowa: a a a a a. Głoska A dotarła do rzeki, gdzie czeka na nią łódka, należy wypowiadać głoskę płynnie: aaaaa. Po pewnym czasie łódka przybija do brzegu, głoska A przesiada się na konika i jedzie - najpierw powoli: a a          a a        a a (długie przerwy), potem konik biegnie szybko: aa aa  aa  aa  aa   aa. Dojeżdża do wysokiej góry, wsiada do samolotu, który przenosi ją nad wysokim szczytem, dzieci znów wypowiadają płynnie: aaaa. U podnóża góry czeka na nią samochód, który zawozi ją do domu.

b)       pojazdy uprzywilejowane : straż pożarna ao, pogotowie eo, policja iu

c)       naśladowanie zwierzątek: krowa (muu), owca (bee), koza (mee), myszka (pi pi), gąska (gę gę), kura (ko ko ko), słoń (tu tu tu), kotek (miau), piesek (hau). Przy rozdawaniu emblematów dzieci naśladują dźwięki, potem naśladują wybrane zwierzątko

d)       naśladujemy jedzenie misiów jedzą- mniam-mniam-mniam, piją-chlip-chlip, najadły się, oblizują się, klepią po brzuszkach, ziewają i zasypiają na mmmm (siadają na podłodze)

3.       Ćwiczenia artykulacyjne na siedząco

      Cel: rozćwiczenie języka, warg, podniebienia miękkiego i żuchwy.

a)       wierszyk „Gimnastyka”

Na początku jest rozgrzewka,

Językowa wprzód wywieszka.

Cały język wyskakuje,

Wszystkim nam się pokazuje.

W dół i w górę,

W lewo, w prawo.

Pięknie ćwiczy!

Brawo! Brawo!

Język wargi oblizuje,

Pięknie kółka wykonuje.

Popatrzymy do lusterka,

Jak się język bawi w berka.

Kto spróbuje z mina śmiałą,

Zwinąć język w rurkę małą?

Może uda się ta sztuczka.

Trzeba uczyć samouczka.

b)       Sowa sprząta swoje mieszkanie

Pewnego dnia sowa rozejrzała się po swojej dziupli (dzieci otwierają szeroko buzię, zaglądają do lusterka i kolistymi ruchami przesuwają język wewnątrz jamy ustnej) Zauważyła straszny bałagan [skrzywiła się, zrobiła dzióbek, wydęła wargi]. Postanowiła posprzątać. Zaczęła od odkurzania sufitu dziupli (dzieci przesuwają język po podniebieniu od przodu do tyłu). Zdjęła też firanki (dzieci dotykają czubkiem języka zębów górnych) i wyprała je w pralce (dzieci robią motorek ustami). Rozwiesiła firanki (ponownie dotykają językiem górnych ząbków). Później umyła podłogę (przesuwają język w miejscu za dolnymi zębami). Sowa była bardzo zadowolona ze swojej pracy i szeroko się uśmiechnęła (dzieci rozciągają wargi w uśmiechu). Wszędzie wokół było czysto i przyjemnie [cmokanie z zadowolenia].

c)       Chory krasnoludek - zabawa fabularyzowana
Krasnalek był chory i leżał w łóżeczku i przyszedł pan doktor
- Jak się masz krasnalku?
Krasnalek kaprysi, ziewa, nie chce jeść, nie chce pić. Chyba się przeziębił:
- Ziewa szeroko z opuszczoną nisko dolną szczęką: aaaaaaaaaa
- Nie chce jeść i bardzo chudnie: wciąganie policzków
- Kaszle: z wysuniętym na zewnątrz językiem
- Chętnie ssie smoczek: naśladowanie odruchu ssania
- Bardzo marudzi: mmmm (murmurando)
Będzie brał inhalacje:
- Zaciska na przemian dziurki nosa (w tym czasie oddycha wolną dziurką)
Krasnalek czuje się już lepiej- sprawdza czy gardło go jeszcze boli
Trzyma ręką gardło i wymawia sylaby (przy szeroko otwartych ustach):
ga go ge
ka ko ke

Zdrowy krasnoludek ma apetyt, zamyka usta i żuje coś smacznego – marchewkę – zagryza; żuje; odkleja resztki z podniebienia i warg . Po posiłku krasnal dostał czkawki:
Ap-ap, op-op, ep-ep.
Krasnalek zmęczony zabiegami ziewa (szeroko), ziewa i usypia:
- Chrapie (na wdechu)
- Chrapie (na wydechu)

CZĘŚĆ III – nagradzająca – podziękowanie i pochwalenie dzieci za wspólną pracę

UWAGI PO REALIZACJI: