METODY AUTOEKSPRESYJNE
Zastosowanie metod autoekspresyjnych polega na wytworzeniu sytuacji niejako skłaniającej ucznia do pewnego spontanicznego i szczerego zachowania werbalnego lub niewerbalnego, które może pośrednio przynieść informację o nim. Informacje uzyskiwane za pomocą tej metody nie nadają się do ścisłego opracowania statystycznego.
Do metod autoekspresyjnych należą następujące metody:
swobodna wypowiedź ustna
dziennik
metoda inscenizacji /ważne jest stworzenie silnej motywacji do uczestniczenia w grze/
metoda sytuacyjna
dyskusja
analiza wytworów uczniowskich
technika niedokończonych historyjek
technika niedokończonych zdań
eksperyment
studium przypadku i zapis zbiorczy
Tadeusz Nowacki twierdzi, że zapis zbiorczy powinien zawierać wszystkie dane o uczniu:
zdrowie i stan fizyczny
rodzina i środowisko rodzinne
oceny szkolne
wynik badań psychologicznych
uzdolnienia i zamiłowania
cechy charakteru i moralności
sprężyny działania (plan życiowy)
charakterystyka ogólna i wskazania wychowawcze
prognoza zawodowa i jej uzasadnienie.
Diagnoza zdolności powinna być sformułowana na podstawie wieloaspektowych badań, różnic jakościowych i ilościowych w uzdolnieniach. Dobrze przeprowadzone badania i postawiona diagnoza na temat uzdolnień uczniów pozwoli zastosować właściwe metody i formy pracy z tymi uczniami w rzeczywistych warunkach szkolnych. Możliwe będzie rozwijanie uzdolnień, nie zaś tracenie ich.