May Julian - Saga O Plioceńskim Wygnaniu2-Złota Obręcz.pdf

(1981 KB) Pobierz
May Julian - Saga o plioceńskim
Julian May
Złota obręcz
SAGA O PLIOCEŃSKIM WYGNANIU
(przełoŜył Juliusz W. Garztecki)
SCAN-dal
 
dla Barbary,
pielęgniarki, redaktorki i sterniczki
 
Otwórzcie nam drzwi, a ujrzymy sady,
Napoimy się ich chłodną wodą tam, gdzie księŜyc zostawił swe ślady.
Płonie długa droga, wroga obcym wędrowcom, DąŜymy nią nieświadomi, nie
znajdując niczego...
Oto przed nami wrota, lecz czegóŜ moglibyśmy pragnąć? Lepiej sprzed nich
zawrócić, porzuciwszy nadzieję. Nigdy tam nie wejdziemy. ZnuŜył nas widok. Gdy
otwarte, tak wiele przez nie wycieka milczenia
śe ani sadów nie widać, ni Ŝadnego kwiatu, Tylko ogrom przestrzeni, pełnej
pustki i światła Nagle ogarnął wszystko, przetoczył się przez serca I przemył nam
oczy prawie ślepe od kurzu.
Simone Weil Próg
 
WIELOBARWNY KRAJ
Streszczenie
Wielka Interwencja z roku 2013 otworzyła ludzkości drogę do gwiazd i
zapewniła nieograniczoną przestrzeń Ŝyciową, obfitość energii oraz członkostwo
Środowiska Galaktycznego przyjaznych cywilizacji. Ziemianie stali się szóstą z Ras
SprzęŜonych - wspólnoty kolonizatorów planet, współposiadających wysoko
rozwiniętą technikę oraz zdolność dokonywania operacji mentalnych, znanych pod
nazwą metafunkcji. Funkcje te, obejmujące telepatię, psychokinezę i wiele innych
zdolności, od niepamiętnych czasów trwały utajone w banku genów ludzkości, lecz
objawiały się bardzo rzadko.
Około roku 2110, w którym zaczyna się akcja pierwszego tomu tej Sagi,
panował swego rodzaju Złoty Wiek. Ponad siedemset dziewiczych planet zostało
skolonizowanych przez ekspansywnych Ziemian. Z wolna wzrastała liczba ludzi z
jawnymi funkcjami metapsychicznymi. Lecz w większej części populacji władze
mentalne były albo tak nikłe, Ŝe bliskie zera, albo z powodu barier psychologicznych
lub innych czynników prawie nieuŜyteczne.
Ale nawet Złote Wieki mają swoich niedostosowanych i nie brakowało ich w
Środowisku Galaktycznym. Francuski fizyk nazwiskiem Theo Guderian mimowolnie
umoŜliwił tym niewydarzeńcom zmianę losu jedyną w swoim rodzaju, odkrywszy
zjawisko na pierwszy rzut oka bezuŜyteczne: jednokierunkowy uskok o stałej
ogniskowej temporalnej, otwierający się w dolinie Rodanu na okres plioceński, sześć
milionów lat temu. W przekonaniu, Ŝe na Ziemi w pliocenie musiał istnieć
przedhistoryczny Eden, coraz więcej niedostosowanych nakłaniało wdowę po
Guderianie, Angelikę, by pozwalała im przejść przez bramę czasu na Wygnanie.
Od chwili śmierci swego męŜa w roku 2041 aŜ do 2106 odmłodzona Madame
Guderian kierowała szczególnego rodzaju przedsiębiorstwem, niechętnie
tolerowanym przez władze Galaktyki. Jej francuska gospoda, L'Auberge du Portail,
słuŜyła za pokrywkę dla przedsiębiorstwa przerzucającego klientów ze Starej Ziemi
na planetę o sześć milionów lat młodszą. Poczuwszy niepokój sumienia o losy
przeniesionych, ostatecznie Madame osobiście podąŜyła jednokierunkową bramą na
Plioceńskie Wygnanie. Aparaturą przerzutową przejęło się Środowisko Galaktyczne,
które doszło do wniosku, Ŝe pliocen jest dogodnym miejscem zsyłki dysydentów.
 
Dwudziestego piątego sierpnia 2110 roku osiem osób, stanowiących Grupę
Zieloną tygodnia, zostało przetransportowanych do pliocenu. NaleŜeli do niej:
Ryszard Voorhees, pozbawiony licencji kapitan statku międzygwiezdnego; Felicja
Landry, młoda psychotyczna zawodniczka ring-hokeja o gwałtownym charakterze i
uśpionych funkcjach metapsychicznych, które uczyniły z niej wyrzutka; Klaudiusz
Majewski, liczący sto trzydzieści trzy lata paleontolog pogrąŜony w smutku po utracie
Ŝony, a zarazem najbliŜszej współpracownicy; siostra Amerie Roccaro, lekarka i
rozczarowana do swego powołania kapłanka katolicka, która marzyła o zostaniu
pustelnicą; antropolog Bryan Grenfell, wyruszający na poszukiwanie swej kochanki
Mercy Lamballe, która przeszła przez bramę czasu dwa miesiące wcześniej;
ElŜbieta Orme, aktywna metapsychiczka klasy Wielkich Mistrzów, którą uraz
mózgu pozbawił władz mentalnych o zdumiewającej mocy; Stein Oleson,
niedostosowany do otoczenia wiertacz skorupy ziemskiej, ogarnięty marzeniami o
Ŝyciu na wzór wikingów w prymitywniejszym od współczesnego mu świecie oraz
Aiken Drum, młody, czarujący kanciarz, mający podobnie jak Felicja latentne
zdolności metapsychiczne.
Ta ósemka z powodzeniem dokonała skoku o sześć milionów lat w przeszłość
Ziemi tylko po to, aby odkryć - podobnie jak ich poprzednicy - Ŝe plioceńską Europą
włada grupa zabłąkanych humanoidów z innej galaktyki. Owi kosmici byli banitami,
których ojczyzna wygnała z powodu praktykowania barbarzyńskiej religii wojennej.
Dominujący odłam egzotów, Tanowie, wysocy i przystojni. Pomimo
tysiącletniego pobytu na Ziemi ich liczba jeszcze nie sięgała dwudziestu tysięcy, gdyŜ
promieniowanie Słońca hamowało zdolność reprodukcji tych istot. PoniewaŜ plazma
komórkowa Tanów była kompatybilna z ludzką, od prawie siedemdziesięciu lat
wykorzystywali ziemskich chrononautów jako materiał hodowlany, utrzymując ich w
łagodnym niewolnictwie.
Antagonistami Tanów, przewyŜszającymi ich liczbę przynajmniej w stosunku
czterech do jednego, byli odwieczni wrogowie, Firvulagowie. Ci nieziemscy
odznaczali się niskim wzrostem, a na Ziemi rozmnaŜali się całkiem dobrze. W
rzeczywistości Tanowie i Firvulagowie stanowili jedną, dymorficzną rasę. Wysocy
byli latentnymi metapsychikami, niscy dysponowali czynnymi metafunkcjami w
ograniczonym stopniu. Tanowie nosili wzmacniacze mentalne, obręcze zwane złotymi
naszyjnikami, które podnosiły zdolności meta do poziomu czynnego. Firvulagom
naszyjniki nie były potrzebne, choć większość z nich miała w niŜszym stopniu
 
Zgłoś jeśli naruszono regulamin