Bates H. William - Naturalne leczenie wzroku.pdf

(1707 KB) Pobierz
14952280 UNPDF
DR WILLIAM H.BATES
Naturalne leczenie wzroku
bez okularów
(Beter eyesight without glasses)
(Tłum. Robert Palusi ń ski)
BOB FINGERBILD
Samoleczenie wzroku
metod ą dr Bates’a
(-)
(Tłum. Jerzy Wnuk)
14952280.003.png 14952280.004.png
OD TŁUMACZA
Doktor William Horatio Bates był bez najmniejszych w ą tpliwo ś ci geniuszem na miar ę
XX wieku. W wieku przyspieszonego post ę pu naukowo-technicznego wyprzedził swoj ą
epok ę o całe stulecie, co w czasach wcze ś niejszych oznaczałoby minimum kilkaset lat. To
jeden z aspektów znamionuj ą cych cechy geniuszu. Kolejne cechy to tytaniczna praca i
zdolno ść do wysuni ę cia całkowicie nowej teorii, której zało Ŝ enia diametralnie ró Ŝ niły si ę od
współczesnych mu naukowych ustale ń , nota bene niewiele ró Ŝ ni ą cych si ę od aktualnych
pogl ą dów oficjalnie lansowanych przez okulistyk ę w zakresie ogólnej fizjologii, mechaniki i
optyki funkcjonowania oka. Miar ą jego geniuszu i tytanicznej pracy były dziesi ą tki tysi ę cy
wyleczonych pacjentów, a niejako skutkiem ubocznym, gł ę boki ostracyzm ś rodowiska
medycznego. Chocia Ŝ teoria Bates'a jest cz ę sto kwestionowana w cz ęś ci teoretycznej, jako
oparta na bł ę dnych zało Ŝ eniach, to jednak nikt nie kwestionuje setek tysi ę cy
udokumentowanych przypadków osób, które dzi ę ki jego metodzie odzyskały prawidłowy
wzrok. Warto w tym miejscu doda ć , Ŝ e jak zwykle w takich sytuacjach do Bates'a trafiały
najtrudniejsze przypadki, osoby najbardziej zdesperowane, którym nikt nie potrafił pomóc. To
co jest równie Ŝ znamienne dla genialnych odkry ć , to fakt Ŝ e posta ć i sama metoda Bates'a jest
stosunkowo mało znana i chocia Ŝ dzi ę ki niemu na całym ś wiecie Ŝ yj ą miliony dobrze
widz ą cych osób, to na naszym rodzimym gruncie mało który okulista w ogóle słyszał o takiej
postaci i tej metodzie leczenia wzroku. Dr William H. Bates urodził si ę w Newark w Stanie
New Jersey w 1860 r. Uko ń czył Cornell University w 1881, stopie ń medyczny uzyskał w
1885 w College of Physi-cians and Surgeons. Rozpocz ą ł praktyk ę w Nowym Jorku,
równocze ś nie pracuj ą c w Manhattan Eye and Ear Hospital, Bellevue Hospital (1886-1888) i
w New York Eye Infirmary (1886-1896). Otrzymał tytuł profesora w wieku 26 lat, prowadził
prace badawcze odkrywaj ą c wraz z zespołem mi ę dzy innymi adrenalin ę , wykładał w New
York Postgraduate Medical School and Hospital w latach 1886-1891. W 1886 zrezygnował z
pracy w szpitalach zajmuj ą c si ę przez szereg lat pracami badawczymi. Po powrocie do
praktyki pracował w Harlem Hospital (1907-1922). Ksi ąŜ k ę „Better Eyesight Without
Glasses" opublikował po raz pierwszy w 1919 r., a wi ę c niemal po trzydziestu latach leczenia
pacjentów, pracy badawczej i naukowej — w wieku 59 lat.
Metoda Bates'a została rozwini ę ta i udoskonalona (o ile było to w ogóle mo Ŝ liwe)
przez szereg jego nast ę pców i obecnie jest powszechnie uznawana, stosowana i nauczana w
instytutach naturoterapii na całym ś wiecie. Bates prezentuj ą c wyniki swoich bada ń i
rewelacyjne rezultaty stosowania swojej metody był w ostrej opozycji do naukowego
14952280.005.png
establishmentu swoich czasów. Jak mo Ŝ na zauwa Ŝ y ć , ta ksi ąŜ ka jest w du Ŝ ej mierze'polemik ą
z powszechnie wówczas akceptowanymi teoriami i praktyk ą leczenia wad i chorób oczu. Co
wi ę cej ta ksi ąŜ ka i zawarte w niej tre ś ci nie przystaj ą równie Ŝ do współczesnych nam
pogl ą dów okulistów ko ń ca XX wieku. Posłu Ŝę si ę tutaj cytatami z pozycji wydanej w 1993 r.
przez wydawnictwo W.A.B. Autorstwa okulisty dr Guy Lefebvre pt. „Zaburzenia wzroku"
(wyd. oryg. 1991 r.). Przedstawione w niej opinie i pogl ą dy jako Ŝ ywo przypominaj ą teorie z
ko ń ca XIX w. cytowane przez Bates'a:
„(...) To pierwsze oznaki starczej nadwzroczno ś ci. Nie denerwuj si ę jednak, bo to nie
Ŝ adna choroba. To efekt stwardnienia soczewki, która traci elastyczno ść i nie mo Ŝ e
odpowiednio si ę przekształci ć , by umo Ŝ liwi ć widzenie z bliska.
Jedynym lekarstwem s ą okulary (sic!). W ą tpliwe pocieszenie, Ŝ e nikogo to nie
ominie".(str. 101)
Ŝ za defetystyczna i pesymistyczna postawa. Przecie Ŝ to tak jakby powiedzie ć
choremu pacjentowi: „wkrótce pan umrze, nie ma dla pana lekarstwa, mo Ŝ emy da ć panu tylko
ś rodki przeciwbólowe. Ale niech si ę pan nie martwi, przecie Ŝ ka Ŝ dy umiera".
W zestawieniu z faktami, z tysi ą cami udokumentowanych przypadków wyleczenia
starczowzroczno ś ci, wreszcie po zapoznaniu si ę z rozdziałem 16 ksi ąŜ ki Bates'a traktuj ą cym
o tej wadzie, czytelnik zyska mo Ŝ liwo ść wyrobienia sobie pogl ą du na to, jak mo Ŝ na okre ś li ć
stanowisko francuskiego okulisty.
Inne nie mniej ponuro brzmi ą ce wersy zaczerpni ę te z tej aktualnej publikacji wyra Ŝ aj ą
opinie o beznadziejnie złych rokowaniach w przypadkach innych wad wzroku:
„(...) krótkowzroczno ść zwykła cz ę sto zaczyna si ę w wieku szkolnym i czasami
rozwija si ę bardzo gwałtownie. Na Bo Ŝ e Narodzenie dziecko czytało jeszcze 10/10, a podczas
letnich wakacji nie widziało statku w dali i mru Ŝ yło oczy. Ju Ŝ przy krótkowzroczno ś ci l
dioptria widoczno ść zmniejsza si ę o 2/10. Co roku b ę dzie si ę zwi ę ksza ć i nie ma na to
rady. (sic!) w ko ń cu sama si ę ustabilizuje (...). Czy mo Ŝ na powstrzyma ć jej rozwój? Niestety
nie, i nie ma znaczenia, czy nosi si ę okulary stale czy nie, czy zacz ę ło si ę je nosi ć wcze ś nie
czy pó ź no. I tak si ę rozwija. Nawet gdy pozornie si ę ustabilizuje, zawsze mo Ŝ liwy jest jej
rozwój (...). Jedno jest pewne. Krótkowzroczno ść nie maleje z wiekiem", (str. 91)
Po zapoznaniu si ę z tre ś ci ą ksi ąŜ ki Bates'a, czytelnik zdob ę dzie ś wiadomo ść tego, Ŝ e
rzeczywi ś cie jedno jest pewne: czas zmieni ć ustalone przed z gór ą stu laty pogl ą dy dotycz ą ce
funkcjonowania i wad wzroku.
O ile same zało Ŝ enia i teoretyczne podstawy metody Bates'a bywały przyczyn ą
sporów, o tyle nikt nie kwestionował jego rzeczywistych, nieraz granicz ą cych z
14952280.006.png
cudotwórstwem udokumentowanych w pracach naukowych i archiwach dokona ń . Przypadki
wylecze ń pozornie beznadziejnych przypadków, były przedmiotem bada ń i docieka ń wielu
współczesnych Bates'owi okulistów podejrzewaj ą cych oszustwo naukowe, a nawet
szarlataneri ę . Jednak Ŝ e sam Bates był zarówno lekarzem jak i naukowcem i jego praca
spełniała wszelkie wymogi metodologii jak i weryfikacji przeprowadzonych bada ń i
eksperymentów. Na koniec sami wyleczeni z przeró Ŝ nych chorób i wad wzroku stanowili
naoczne ś wiadectwo skuteczno ś ci metody.
Najbardziej chyba znanym przykładem jest historia wybitnego pisarza A. Huxley'a,
który w wyniku długotrwałej i ci ą gle pogarszaj ą cej si ę wady wzroku, pomimo stosowania
coraz mocniejszych szkieł, doszedł do stanu, gdy jego podstawowe zaj ę cie — czytanie, w
wieku 46 lat stało si ę niemo Ŝ liwe. Jego jedno oko było w stanie rozró Ŝ ni ć jedynie ś wiatło i
ciemno ść , drugie za ś przy pomocy bardzo silnych okularów i ci ą głym zakrapianiu atropiny
pozwalało rozró Ŝ nia ć znaki wielko ś ci 25 centymetrów z odległo ś ci niecałych trzech metrów.
Przy czym widzenie powodowało bezustanne zm ę czenie i napi ę cie. W 1939 r. Huxley po
kilku miesi ą cach intensywnych ć wicze ń reedukacji wizualnej, mógł czyta ć bez okularów, za ś
niemal niewidz ą ce uprzednio oko, rozpoznawało na tablicy Snella liter ę wielko ś ci 3
centymetrów z odległo ś ci 30 cm.
To co wydaje si ę najbardziej znamienne u Bates'a to podej ś cie do pacjenta i jego
choroby. Bates nie zastanawiał si ę , tak jak to czyni ą niemal wszyscy okuli ś ci w jaki sposób
dobra ć pacjentowi najlepsze szkła. On my ś lał o tym jak mo Ŝ na naprawd ę pomóc danemu
pacjentowi, czyli jak go wyleczy ć z dolegliwo ś ci tak aby był w stanie zdrowia, czyli
równowagi organizmu, aby mógł normalnie widzie ć . Powiedzmy sobie jasno, Ŝ e przepisanie
okularów przez okulist ę pacjentowi z wad ą wzroku, absolutnie nie przybli Ŝ a go do zdrowia!
Cz ę sto bywa nawet zupełnie odwrotnie. To tak jakby do chirurga przyszedł pacjent ze
złaman ą nog ą , a ten patrz ą c na niego, nie składaj ą c i nie gipsuj ą c mu nogi obdarowałby
pacjenta wózkiem inwalidzkim i proszkami u ś mierzaj ą cymi ból, mówi ą c: „no o co chodzi,
przecie Ŝ mo Ŝ e si ę pan porusza ć ."
Bates nie dawał wózka, on jak prawdziwy lekarz po prostu leczył ludzi z ich
dolegliwo ś ci.
Ciekawym i jak Ŝ e nowatorskim w ą tkiem w pracach Bates'a było odkrycie
wzajemnych powi ą za ń ciała, umysłu, pami ę ci i wyobra ź ni. Funkcjonowanie i sposób
działania zastosowanych przez Bates'a technik stało si ę tak naprawd ę zrozumiałe na gruncie
współczesnej psychologii, dopiero w ostatnich dwudziestu latach. Techniki pracy z
wyobra ź ni ą , ruchy i ustawienie pozycji ciała, ogólna koncepcja relaksacji, paradoksalna
14952280.001.png
technika „gorszego widzenia", nakładanie obrazu wyobra Ŝ onego na rzeczywisty, technika
punktu, nacisk na stresogenne podstawy chorób oczu i ich nierozł ą czny zwi ą zek z umysłem,
to wszystko s ą przecie Ŝ odkrycia psychologii ko ń ca lat 70. i 80. naszego stulecia! Odkrycie
efektu sprz ęŜ enia zwrotnego, przy którym wyleczenie wady wzroku, a cz ę sto samo doj ś cie
pacjenta do stanu „centralnej fiksacji" pozwala na uwolnienie chorego od stresu stricte
psychologicznego, to rzecz tak doniosła, Ŝ e psychologowie i psychiatrzy powinni chyli ć
czoła, gdy Ŝ daje im to narz ę dzie do obej ś cia metody i drogi analizy danego przypadku, na
rzecz działania bezpo ś redniego poprzez skoncentrowanie si ę na (w tym przypadku) zmy ś le
wzroku i ewentualne pó ź niejsze pogł ę bienie efektu terapeutycznego tradycyjnymi technikami.
Bates z i ś cie ameryka ń skim pragmatyzmem, bynajmniej nie pomijaj ą c kwestii
etiologii choroby, skoncentrował si ę głównie na pytaniu jak j ą wyleczy ć . St ą d te Ŝ niektóre z
proponowanych przez niego ć wicze ń mog ą si ę wyda ć paradoksalne i absurdalne, lecz one
głównie i to w skuteczny sposób odpowiadaj ą na pytanie: jak? Pragn ę w tym miejscu zwróci ć
uwag ę na fakt, Ŝ e jedna z bardzo skutecznych psychologicznych technik terapeutycznych
rozwini ę ta pod koniec lat osiemdziesi ą tych naszego stulecia, NLP (programowanie
neurolingwistyczne) jest jakby Ŝ ywym odbiciem praktycznych idei Bates'a. Na bazie NLP
mo Ŝ na wyja ś ni ć tak wysok ą skuteczno ść metody Bates'a. Zakładaj ą c, Ŝ e w ci ą gu naszego
Ŝ ycia ukształtowali ś my w naszej psychice i w naszym ciele zespół programów
odpowiadaj ą cych na sytuacje powtarzalne i podobne, i Ŝ e mamy niemal stuprocentow ą
tendencj ę do powtarzania i stosowania tych programów (w dosy ć ubogiej i niewielkiej wbrew
pozorom wariacji), mo Ŝ emy stwierdzi ć , Ŝ e posiadamy (w przypadku wady wzroku)
„program" niewła ś ciwego u Ŝ ywania zmysłu wzroku. Tak, tak, całego zmysłu, a nie tylko oka.
Jedynym mo Ŝ liwym rozwi ą zaniem jest „przeprogramowanie" tej niepo Ŝą danej tendencji, czy
te Ŝ sytuacji. Te programy na poziomie fizjologicznym to tendencja do przebiegu informacji w
mózgu po stale tych samych sieciach neuronowych, koduj ą cych metod ą ci ą głych powtórze ń
wci ąŜ ten sam układ. Czy ten układ jest ogólnie korzystny czy nie z punktu widzenia naszych
interesów, dla naszego superkomputera — mózgu nie ma najmniejszego znaczenia. Zmiana
programu wymaga wytworzenia nowej neuronowej „ ś cie Ŝ ki" informacyjnej i nie jest to takie
proste. Otó Ŝ w ś wietle ostatnich odkry ć , techniki zaproponowane przez Bates'a dzi ę ki
zastosowaniu paradoksu, wizualizacji, nakładania obrazów wyobra Ŝ onych na faktycznie
widziane, lub prawie widziane, poprzez widzenie „gorsze" tam gdzie dotychczas widziało si ę
lepiej, oraz dzi ę ki rewelacyjnej, niemal mistycznej (o czym za chwil ę ) technice czarnej
kropki, okazuj ą si ę by ć ogromnie skuteczne w owym „przeprogramo-wywaniu" ś cie Ŝ ek
neuronowych, którymi pod ąŜ ały dotychczas impulsy z bitami informacji.
14952280.002.png
Zgłoś jeśli naruszono regulamin