Czarna Szlachta
Czarni Gwelfowie - umowna nazwa grupy średniowiecznych oligarchów włoskich tożsamych z arystokracją pieniądza tamtych czasów. Stronnictwo swymi wpływami obejmowało całą Italię ze szczególnym uwzględnieniem Toskanii i Lombardii. Czarni Gwelfowie wywodzili się z Wenecji gdzie początkowo (na przełomie XII i XIII wieku) grupy mieszczan i szlachty związały się wspólnym interesem zniszczenia Bizancjum i jej wpływów we wschodnim basenie Morza Śródziemnego. To właśnie ta grupa stoi za zainicjowaniem IV krucjaty która zakończyła się upadkiem Konstantynopola. Powodzenie, jakim zakończyła się dla Wenecjan akcja antybizantyńska, spowodowało rozrost potęgi i znaczenia grupy oraz rozszerzenie jej wpływów geograficznych[1].Około roku 1250 grupa była już tak bogata, że udzielała pożyczek koronowanym głowom europejskim. W XIV wieku Czarni Gwelfowie byli znaczną siłą, a ich interes ekonomiczny obejmował szerokie obszary Europy[2]. Jednakże wtedy, poczynając od króla Anglii Edwarda III, wielu monarchów europejskich odmówiło spłacania swoich długów[3]. Istnieją głosy, iż grupa zainteresowana osiągnięciem dominującej roli w polityce europejskiej poprzez zdobycie potęgi ekonomicznej, a także, by zrekompensować sobie straty poniesione przez niewypłacalność dłużników, stała za wywołaniem tzw. Czarnej śmierci. Pozbawione znamion moralności i skrupułów zachowanie stowarzyszenia sprawiło, iż przylgnęła do nich nazwa wymyślona przez opinię publiczną ”Wenecka Czarna Szlachta”.Śmierć dużej liczby mieszczan i szlachty w wyniku zainicjowanej epidemii[4], sprawiła, że duży odsetek majątków, ziemi etc. po zgonach ich poprzednich właścicieli wchodził na rynek wtórny po bardzo niskich cenach[5]. "Gwelfowie" na tym skorzystali, skupując "osierocone" majątki, przejmując ”za grosze” domy bankierskie Florencji i innych miast. Wzmocnili sobie tym samym swą pozycję materialną, a zarazem i polityczną względem opozycji politycznej. Od tamtej pory weszli na drogę prosperity.Od roku 1505 do lat 20. XVI wieku, możni Weneccy wspierali i utrzymywali eksport ksiąg wolnomyślicielskich do księstwa Saksonii, gdzie w Gocie, Georgenthal, Wittenberdze rozwijał się na bazie filozofii greckiej ruch opozycyjny względem papiestwa. Wspierając ferment umysłowy w północnych Niemczech[6], utwierdzając Lutra w jego tezach[7] wenecka Czarna Szlachta przyczyniła się do podziału chrześcijaństwa na frakcję katolicką i protestancką. - źródło wikipediaKim są/były rodziny Czarnej Szlachty?http://wikicompany.org/wiki/911:Black_Nobilityhttp://www.bibliotecapleyades.net/socio ... obil02.htmhttp://www.bibliotecapleyades.net/socio ... obil05.htm
art.w