Dyskryminacja ze względu na płeć i jej przeciwdziałanie (2004).pdf

(412 KB) Pobierz
Przeciwdzialanie dyskryminacji - frutiger.indd
36652496.002.png
Publikacja powstała w Sekretariacie Pełnomocnika Rządu
do Spraw Równego Statusu Kobiet i Mężczyzn jako część projektu
„Przezwyciężanie barier na drodze ku równości kobiet i mężczyzn w Polsce”
realizowanego w ramach Programu dot. Wspólnotowej Strategii Ramowej
na rzecz Równości Płci 2001–2006.
Publikacja współfinansowana przez Komisję Europejską
Komisja Europejska nie ponosi odpowiedzialności za treść publikacji
Warszawa 2004
nakład 1000 egz.
numer rejestru 2005/450/08/
Druk:
Virgo Poligrafia
Radom, ul. Św. Wacława 2/6
tel. (48) 363 38 44
www virgo.net.pl
36652496.003.png
Joanna Tomaszewska
Dyskryminacja ze względu na płeć
Dyskryminacja ze względu na płeć to nierówne traktowanie
kobiet lub mężczyzn ze względu na ich przynależność do da-
nej płci, które nie jest uzasadnione obiektywnymi przyczyna-
mi. Dyskryminacja nie odnosi się wyłącznie do sytuacji, w któ-
rej kobiety są dyskryminowane przez mężczyzn albo mężczyź-
ni przez kobiety, ale ma miejsce także wówczas, kiedy, sto-
sując kryterium płci, jakaś kobieta dyskryminuje inne kobiety,
a mężczyzna innych mężczyzn. Wiele elementów dyskrymina-
cji ze względu na płeć jest wpisanych w kulturę i system spo-
łeczny, w którym żyjemy. Zakaz dyskryminacji ze względu na
płeć, potwierdzony zarówno przez regulacje międzynarodo-
we, jak i polskie prawo, odnosi się tak do kobiet, jak i do męż-
czyzn. Jednak, jak wskazują badania, statystyki i raporty, grupą
dyskryminowaną o wiele częściej są kobiety, dlatego też temu
problemowi poświęcimy w niniejszym rozdziale więcej uwagi.
Z dyskryminacją ze względu na płeć mamy do czynienia za-
równo wtedy, gdy dana osoba jest gorzej traktowana, gdyż
przynależy do określonej płci (dyskryminacja bezpośrednia),
jak i wtedy, gdy płeć nie jest oficjalnym kryterium nierówno-
ści – np. wówczas, kiedy pozornie neutralne prawo, polityka
czy praktyka dają negatywny efekt dla osób należących do
określonej płci (dyskryminacja pośrednia).
Dyskryminacja ze względu na płeć może przejawiać się w for-
mie mechanizmów dyskryminujących kobiety lub mężczyzn
jako całe grupy oraz w formie dyskryminacji konkretnej osoby
ze względu na jej płeć.
3
36652496.004.png
Przejawem dyskryminowania jest też zachęcanie innych do
dyskryminacji ze względu na płeć, a także molestowanie,
czyli zachowanie, którego celem lub skutkiem jest naruszenie
godności albo poniżenie, bądź upokorzenie drugiej osoby.
Dyskryminacja ze względu na płeć związana jest ze stereoty-
pami dotyczącymi płci, to znaczy uogólnionymi przekonania-
mi dotyczącymi tego, jakie są kobiety i jacy są mężczyźni. Po-
sługiwanie się stereotypami w relacji z konkretną osobą jest
niesprawiedliwe, może być również krzywdzące.
Innym źródłem dyskryminacji ze względu na płeć są spo-
łeczne role płci (ściślej: społeczno-kulturowe role płci), czy-
li określony w danej kulturze i społeczeństwie zespół reguł
i oczekiwań dotyczących zachowań, obowiązków i przy-
wilejów kobiet i mężczyzn. Role te wynikają z kulturowych
wzorców kobiecości i męskości i są utrzymywane na mocy
tzw. społecznego kontraktu płci. Społeczny kontrakt płci to
zespół jawnych i ukrytych zasad, które w danym społeczeń-
stwie określają relacje między płciami, przypisują kobietom
i mężczyznom inny zakres pracy, obowiązków i powinności,
określając jednocześnie ich wartość i prestiż z nimi związany.
Elementem społecznego kontraktu płci jest odmienna socjali-
zacja dziewcząt i chłopców, mająca na celu wdrożenie ich do
właściwego pełnienia społecznych ról płci.
Segregację i dyskryminację płci oraz społeczne role płci często
uzasadnia się odmiennymi naturami kobiet i mężczyzn, a co
za tym idzie – ich specyficznymi właściwościami psychofizycz-
nymi. Nie można jednak stwierdzić jednoznacznie, na ile jakieś
cechy psychiczne wypływają z uwarunkowań biologicznych
związanych z płcią, na ile są indywidualne, a na ile stanowią
efekt wychowania. Porównanie różnych społeczeństw i kultur
pokazało, że funkcjonujące w nich wzorce kobiecości i męsko-
4
36652496.005.png
ści oraz społeczne role płci bardzo się różnią, nie da się więc
utrzymać tezy o ich uniwersalności. W literaturze przedmiotu
termin „płeć” różnicuje się, odróżniając płeć biologiczną (czyli
odmienne cechy i funkcje biologiczne kobiet i mężczyzn) od
płci społeczno-kulturowej (czyli różnic między kobietami a
mężczyznami, wynikających z odmiennej socjalizacji, społecz-
nych ról płci i doświadczeń życiowych, czyli z faktu bycia ko-
bietą lub mężczyzną w określonym społeczeństwie).
Jak wykazują analizy, społeczny kontrakt płci funkcjonujący
w naszym społeczeństwie jest niekorzystny zarówno dla ko-
biet, jak i dla mężczyzn. Sfera publiczna, a zwłaszcza te jej
obszary, które wiążą się z dostępem do władzy (politycznej,
ekonomicznej), wciąż należą do „męskiej” dziedziny – kobiet
jest tam stosunkowo niewiele, obowiązuje sposób funkcjo-
nowania wynikający z męskiego wzorca. Z kolei tradycyjnie
kobieca sfera życia rodzinnego nie tylko nadal jest domeną
tylko jednej płci, ale na dodatek nie stanowi źródła prestiżu
i uznania. Jak pokazują badania, tzw. partnerski model rodzi-
ny, w którym małżonkowie dzielą się w miarę równo obowiąz-
kami domowymi, choć powszechnie uznawany przez Polaków
za pożądany, faktycznie nie jest realizowany – mężczyzna za-
zwyczaj „pomaga” żonie w domu, ale główna odpowiedzial-
ność za jego funkcjonowanie nadal spoczywa na kobiecie.
W efekcie kobiety mają do wyboru: zostać w domu i wykony-
wać tam pracę nieszanowaną, nie przynoszącą prestiżu, ani
nie dającą ekonomicznej niezależności, łączyć karierę zawo-
dową z obowiązkami rodzinnymi – czyli faktycznie pracować
podwójnie, albo zupełnie zrezygnować z życia rodzinnego.
Zazwyczaj zatem stoją przed dylematem: kariera czy rodzi-
na, którego to problemu przeważnie nie mają mężczyźni. Bez
względu na faktyczny stan i zobowiązania rodzinne kobiety
i tak zazwyczaj oceniane są przez pryzmat kobiecej roli spo-
łecznej, co obniża ich szanse na rynku pracy. Mężczyźni na-
5
36652496.001.png
Zgłoś jeśli naruszono regulamin