wielki-tyran.pdf

Wielki Tyran

Wpisany przez Doriel

Artykuł napisany kilka lat temu, teraz na nowo przeredagowany i poprawiony.

Będąc w klasie maturalnej na lekcję języka polskiego miałam napisać rozprawkę o nurcie w

sztuce XX w. nazywanym socrealizmem. Gdy samemu poszukuje się jakiś informacji dość dużo

z nich pozostaje w pamięci. Tak oto zapoznałam się z jakże wzniosłym utworem A.Ważyka

„Rzeka”, ale o tym utworze później. W tym artykule pragnę ukazać powtarzalność schematu

„Wielkiego Tyrana” w historii na podstawie dwóch postaci. Pierwszą jest katolicki Bóg, drugą

Josif Dżugaszwili, znany historii, jako Józef Stalin.

Wiem, że początkowo może wydawać się, ze te dwie postacie nie mają ze sobą zbyt wiele

wspólnego, lecz jest to mylne wrażenie.

BÓG I JEGO WOJOWNICY

Większość katolików nigdy nie przeczytała biblii w całości, dlatego właśnie niewielu ma

jakiekolwiek pojęcie o „cechach charakteru” swojego Boga. Nie chodzi mi o Jezusa tzw. Syna

Bożego. Postać Chrystusa, można powiedzieć zapoczątkowuje erę „dobrego boga”, oraz

powoduje lekkie odejście od tzw. Boga Ojca. Tak na dobrą sprawę to Jezus jest tym dobrym,

wybawicielem, to ON umarł za ludzkie grzechy (prawda?). Gdzie, więc w tym wszystkim jest

Bóg Ojciec? Gdzie się podział? Moim zdaniem Bóg Ojciec pozostał niejako symbolem, przestał

być „bogiem żywym” gdyż jego miejsce zajął Jezus. Jednak spuścizna Boga Ojca jest wielka,

wpływa ciągle na życie nie tylko katolików, jej owocem jest, nazwijmy to: „schemat wielkiego

tyrana”. Powstał wraz ze społeczeństwem i jest wcielany w życie ciągle i będzie trwał, bo jest to

najbardziej doskonałe narzędzie władzy, jakie wytworzył człowiek.

Jaki jest Bóg Ojciec? Zauważmy, że najwięcej o tej istocie informacji można znaleźć w „Starym

Testamencie”, cały „Nowy Testament” to już dzieje Jezusa i jego apostołów. Najlepiej

„starotestamentowego” boga, czyli nadal tego samego Boga Ojca prezentuje „Księga

Psalmów”.

„A teraz, królowe, zrozumcie,

1 / 4

Wielki Tyran

Wpisany przez Doriel

nauczcie się, sędziowie ziemi!

Służcie Panu z bojaźnią

i Jego nogi ze drżeniem całujcie,

bo zapłonie gniewem i poginiecie w drodze,

gdyż gniew Jego prędko wybucha.

Szczęśliwi wszyscy, co w Nim szukają ucieczki.” Fragment „Psalmu 2”

„Bóg – Sędzia sprawiedliwy,

Bóg codziennie pałający gniewem,

Jeśli się kto nie nawróci,

miecz swój On wyostrzy,

przygotuje na niego pociski śmiertelne,

sporządzi swe ogniste strzały” Fragment „Psalmu 7”

„W moim utrapieniu wzywam Pana

i wołam do mojego Boga,

usłyszał On mój głos ze swej świątyni,

a krzyk mój dotarł do Jego uszu.

Zatrzęsła się i zadrżała ziemia,

posady gór się poruszyły,

zatrzęsły się, bo On zapłonął gniewem.

Uniósł się dym z Jego nozdrzy, a z Jego ust – pochłaniający ogień...” Fragment „Psalmu 18”

Fragmenty o „gniewie Bożym” można znaleźć w większości psalmów. Te są tylko przykładowe.

„Stary Testament” opowiada o „gniewnym bogu”, który złości się i każe swoich wyznawców, aż

strach pomyśleć, co robi grzesznikom*. Tak przedstawiony jest Bóg Ojciec i nadal teoretycznie

powinien taki być, bo w końcu Bóg jest niezmienny.

Uogólniając bóg ojciec jest gniewny i groźny, gdy się nie słucha jego rozkazów czeka człowieka

kara, trzeba być mu posłusznym w każdym jego kaprysie (jak nie będziesz całować dupy

Henryka to ten spierze cię na kwaśnie jabłko). Czy to jest ten sprawiedliwy i miłosierny Bóg?

Gdzie tu sprawiedliwość i miłosierdzie (jak zauważył już M.Twain. w „Listach z Ziemi”)? Choć

Bóg ewidentnie nie jest ani sprawiedliwy, ani miłosierny ludzie nadal go takim nazywają.

„Chwalcie Pana, bo dobry, bo Jego łaska na wieki, Chwalcie Boga nad bogami, bo Jego łaska

na wieki (...) On w mądrości uczynił niebiosa, bo Jego łaska na wieki (...) On daje pokarm

wszelkiemu ciału, bo Jego łaska na wieki” Fragmenty „Psalmu 136”

2 / 4

Wielki Tyran

Wpisany przez Doriel

Zapomniałam dodać, że oprócz sprawiedliwości cechuje Boga jeszcze mądrość, dobroć i

szczodrość. Takiego Boga wyznawali i nadal wyznają chrześcijanie. Katoliccy księża posunęli

się o krok dalej, nie tylko Boga wyznawali, ale czując się jego powiernikami na tym świecie

wcielali, można powiedzieć w życie jego nauki. Grzeszników tępiono mieczem, czego dowodem

są wyprawy krzyżowe podejmowane w XI-XIII w. Nie można pominąć także powołanej w XII w.

Inkwizycji. Niezliczona ilość ludzi ucierpiała, lub straciła życie na skutek działań „bożych

wojowników”. Sprawdziły się słowa psalmów, grzesznicy ginęli w męczarniach poddawani

torturom, a czarownice płonęły na stosach. Wszystko to w imię „Bożej miłości” i wnoszenia

„chwały Bożej” na wszystkie kontynenty. Jednak czasy „Boskiego terroru” przyniosły kościołowi

katolickiemu ogromne zyski, spowodowały, że otrzymał on monopol na wszelkie badania

naukowe, wdarł się we wszystkie bez wyjątku dziedziny życia. Ludzie żyli w strachu, aby ich

także Święte Oficjum nie pociągnęło przed sąd. Dzięki czasom średniowiecznych krucjat i

Inkwizycji kościół na wiele wieków uzyskał ogromną władzę i przywileje. Pokutujemy za to do

dzisiaj**.

CO ZE STALINEM?

Czas najwyższy dojść w moich rozważaniach do Józefa Stalina, który wykorzystał „schemat

Wielkiego Tyrana”. Większość Polaków zna chyba przynajmniej ogólnie historię człowieka, z

którego rozkazu zginęły miliony, a jednak za swego życia był otaczany wręcz boską czcią.

Stalin zastosował podobny mechanizm, jaki wykorzystała Inkwizycja, tyle, że Inkwizycja ścigała

sługi szatana, Stalin tępił „wrogów klasowych”, czy agentów kapitalizmu. Josif tak samo jak Bóg

Ojciec chciał być jedynym bogiem swojego ludu, dlatego systematycznie usuwał ze swego

otoczenia każdego, kto mógł zagrozić jego pozycji „wodza narodu”, w tym także samego Boga.

W sowieckich chałupach na miejsce obrazów Marii i Jezusa zawieszano obrazy Stalina. Wielki

wódz narodu wykorzystał archetyp „dobrego boga” Jezusa i stał się przyjacielem dzieci,

opiekunem narodu. Uwidacznia się to między innymi w poezji epoki socrealizmu.

Socrealizm, czyli realizm socjalny był nurtem w literaturze i sztuce obowiązującym w okresie

stalinizmu (rządów Stalina). Była to tzw. „literatura zaangażowana”, narzędzie propagandy partii

komunistycznej. Bardzo popularna stała się w socrealizmie tzw. powieść produkcyjna, taktująca

o codziennej pracy robotników np. „Traktory zdobędą wiosnę” W. Zalewskiego (tytuł mówi sam

za siebie). Cała literatura była nastawiona na propagowanie komunistycznego stylu życia, a

negowanie wzorców zachodnich, jako „złego kapitalizmu”. Powstały tony powieści, utworów

poetyckich, felietonów, malowideł i filmów sławiących komunistyczną rzeczywistość, oraz

oczywiście samego „wielkiego wodza” Stalina. Przytoczę może w tym miejscu fragmenty

wiersza A.Ważyka „Rzeka”

„Mądrość Stalina, rzeka szeroka, w ciężkich turbinach przetłacza wody, płynąc wysiewa

pszenicę w tundrach, zalesia stepy, stawia ogrody.

3 / 4

Wielki Tyran

Wpisany przez Doriel

W gmachu Imperium strop się ugina: pękła kolumna. Wstępuje z głębin mądrość Stalina rzeka

podskórna...”

Dalszą część tego utworu może pominę, gdyż te fragmenty chyba wystarczą by oddać klimat

utworów epoki stalinizmu. Dodam w tym miejscu jeszcze, że tak jak księża mają być

powiernikami boga wśród prostego ludu, tak członkowie Komunistycznej Partii Związku

Radzieckiego byli powiernikami Stalina. Inkwizycja wysyłała tysiące na stosy i do więzień,

zbrojne ramię KPZR wysłało miliony do obozów pracy przymusowej (polecam przeczytanie

„Inny świat” G. Herlinga-Grudzińskiego), a tysiącom odebrała życie (słynna „wielka czystka”).

Czytając literaturę epoki socrealizmu, oraz psalmy dochodzi się do ciekawego wniosku. Autorzy

obydwu tekstów naprawdę sławią opisywaną w utworach osobę, kochają ją, otaczają czcią.

Nieważne już jest, co ta istota tak naprawdę robi, tylko, jakie sprawia wrażenie, jak ludzie chcą

ją widzieć. Bo istoty ludzkie mają ogromną słabość. Potrzebują kogoś, kto podejmie za nich

decyzje, kto będzie opiekunem, także potrzebują swoistego hamulca bezpieczeństwa, gdyż

życie jest wtedy łatwiejsze, nie trzeba myśleć, bo ktoś robi to za nas. Tak właśnie powstają

„Wielcy Tyrani”. Co ciekawe nie jest już tak istotne, czy istotą rządzącą będzie Bóg, czy

człowiek. Schemat pozostaje ten sam.

Uważam, że to nie Bóg narzuca ludziom więzy, tylko ludzie sami sobie. Ludzie kreują swoich

Bogów (powtarzam, ze tymi bogami mogą być też ludzie). Podałam w tym artykule tylko dwa

przykłady jak działa „schemat Wielkiego Tyrana”, ale w historii przeszłej teraźniejszej i przyszłej

znajdziemy ich tysiące, gdyż schemat trwa i trwać będzie dopóki człowiek nie zrozumie, jaki

naprawdę ma potencjał.

*W Biblii Bóg zabił 2,391,421 osób (tak, komuś się chciało to policzyć), a szatan… 10

**Oczywiście jest druga strona medalu, gdyby nie skrupulatność mnichów w przepisywaniu

wiedzy do ksiąg przed wynalezieniem druku wiele wiedzy zaginęłoby bezpowrotnie

4 / 4

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: