Abstrakty wystapień związanych z synestezją.pdf

(269 KB) Pobierz
<!DOCTYPE html PUBLIC "-//W3C//DTD HTML 4.01//EN" "http://www.w3.org/TR/html4/strict.dtd">
Abstrakty
Panel kognitywistyczny
Joanna Widerlik
Tytuł wystąpienia: Co to jest kolor? Postrzeganie barw w aspekcie neurobiologicznym
i językowym
Abstrakt:
Mgr Ewelina Ładziak
Uniwersytet Śląski w Katowicach
Wydział Filologiczny
Instytut Języka Polskiego
Zakład Historii Języka Polskiego
Tytuł wystąpienia: Postrzeganie kolorów różnymi zmysłami
Abstrakt:
Praca ma na celu pokazać zjawisko synestezji i na bazie przykładów zaczerpniętych z
języka polskiego oraz jego historii zobrazować zjawisko postrzegania koloru przez różne
zmysły. Przedmiotem referatu będzie również próba uchwycenia procesu „przenoszenia
doznań percepcji koloru na inne doznania, a także określania barw za pomocą przymiotników,
które odnoszą się do bodźców odbieranych przez inne niż wzrok zmysły (np. zimny, ciężki,
rażący, intensywny, kujący kolor).
Podstawą definiowania doznań zmysłowych będzie m.in. Traktat o wrażeniach Étienne
Bonnot de Condillaca, wzbogacony o artykuły poświęcone synestezji ( Judycka I.: Synestezja w
rozwoju znaczeniowym wyrazów , Termińska K.: Metafora synestezyjna ).
Marta Frodyma
Tytuł wystapienia: Zobaczyć dźwięk – o synestezji kolorowego słyszenia
Abstrakt:
Mgr Kamil Polachowski
Temat wystąpienia: „Pomiędzy pachnącymi gronami akordowymi Oliviera Messiaena a
Clavecin oculaire Louisa-Bertranda Castela, czyli o różnych obliczach synestezji wśród
kompozytorów i teoretyków muzyki.
Abstrakt:
Celem wystąpienia jest przedstawienie zjawiska synestezji oraz właściwego mu
szerokiego kontekstu kulturowego. Poruszone zostaną takie kwestie jak: problem
typologizacji synestezji, kilka uwag na temat biologicznych podstaw tego fenomenu, historia
asocjacji typu kolor-dźwięk, twórczość kompozytorów synestetyków. W literaturze
przedmiotu szeroko podzielany jest pogląd o indywidualnym charakterze synestezji danej
857815972.004.png 857815972.005.png
 
tylko nielicznym jednostkom. W referacie przedstawię najczęściej spotykane typy
wzajemnego „pobudzania się modalności zmysłowych. Ponadto zaprezentowane zostaną
różne podejścia badawcze w myśli teoretycznej różnych koncepcji dotyczących synestezji.
Na koniec kilka refleksji na temat możliwych implikacji praktycznych tego zjawiska.
Czy umiejętności w zakresie synestezji pozwalają jednostce na bycie bardziej twórczą? Czy
możliwe jest aby względnie trwale wyuczyć się odczuwania polisensorycznego?
Ewelina Jurasz
Temat wystąpienia: "Kompozycja zmysłów czyli wystawa synestezyjna jako przykład
odbioru kolorów wszystkimi zmysłami"
Abstrakt:
Przygotowany przez studentów kulturoznawstwa UMCS projekt Kompozycja zmysłów czyli
wystawa synestezyjna (Akademickie Centrum Kultury UMCS Chatka Żaka, 13 maja 2011
roku) w oparciu o teorię kolorów W. Kandinsky'ego jest przykładem na wielopłaszczyznowe
działanie zmierzające czy zmuszające odbiorcę do aktywnego uczestnictwa w odbiorze
koloru. Gama barw opisana przez Kandinsky'ego została w formie etiud teatralnych ukazana
jako świat emocji, poprzez muzyczne konteksty oddziaływała na wyobraźnię, przez
pożywienie w odpowiednich barwach i dotykanie przedmiotów pobudziła jednocześnie
wszystkie zmysły.
Celem niniejszego referatu jest zaprezentowanie jednej z możliwości do angażowania widza
w odbiór sztuki współczesnej oraz promocja dobrych praktyk związanych z tworzeniem
wydarzeń spójnych pod kątem merytorycznych i artystycznym.
Innowacyjność projektu jest dodatkowym impulsem do przedstawienia go szerszemu gronu
słuchaczy i wspólnego zastanowienia się nad wrażeniami jakie pozostawia w odbiorcy. Czy
tego typu „kompozycja wielorakich form działań artystycznych może być swoistą
arteterapią? Czy odbiorca rzeczywiście zrozumiał kolor?
Diana Ciszewska
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Instytut Filozofii Przyrody i Nauk Przyrodniczych
Temat wystąpienia: Kolor jako narzędzie poznania Wszechświata
Abstrakt:
Percepcja koloru nie jest czymś zależnym jedynie od fizycznej natury światła. Kolory i
kształty, które dostrzegamy w otaczającym nas świecie, są wynikiem sposobu, w jaki oko i
mózg ludzki postrzega różne długości fal należących do widzialnej części widma
elektromagnetycznego. W widzeniu barwnym oko ludzkie jest tylko pośrednikiem, a
właściwym twórcą wrażeń barwnych jest mózg ludzki. Widzenie obrazu tylko w jednym
kolorze, np. w odcieniach szarości, powoduje mniejszą zdolność rozróżniania szczegółów.
Również sposób graniczenia ze sobą stref barwnych wpływa na jakość percepcji obiektu.
Zdjęcia wykonywane przy pomocy teleskopów kosmicznych, z powodów technicznych, są
zawsze czarno-białe. Dodanie koloru do takich zdjęć wzbogaca wiedzę naukowców i daje im
857815972.006.png
 
zupełnie nowe narzędzie poznania Wszechświata. Zdjęcia z teleskopów kosmicznych, takich
jak Hubble, czy Chandra, są wykonywane nie tylko w zakresie pasma widzialnego, ale
również w pozostałych zakresach spektrum elektromagnetycznego. Zdjęcia wykonywane
przez teleskopy kosmiczne w „niewidzialnych ludzkim okiem długościach fal nie mają
żadnego „koloru. Nałożenie barw na tak utrwalone obrazy daję naukowcom możliwość
wizualizacji cech obiektów astronomicznych, ukazania subtelnych szczegółów tych obiektów,
oraz zobrazowania tego, jak obiekt mógłby wyglądać, gdyby nasze oko było równie
doskonałe jak teleskop kosmiczny. Ta wiedza staję się podstawą do tworzenia teorii
naukowych. Kolor staje się narzędziem poznawania Wszechświata.
Grażyna Kmita
Tytuł wystąpienia: Stałość postrzegania barwy w rozumieniu Semira Zekiego. Własności
światła, a fizjologia percepcji wzrokowej.
Abstrakt:
Podstawowym celem referatu jest wykazanie w oparciu o analizę zjawisk fizjologii
postrzegania barwnego, iż percepcja wzrokowa (zgodnie z tym co mówią ekologiczne teorie
postrzegania) pełni przede wszystkim funkcję umożliwiającą przetrwanie, i służy głównie
dostosowaniu do warunków środowiska. Taki stan rzeczy nie przekłada się automatycznie na
zdolność do obiektywnego poznania rzeczywistości. Rodzi się pytanie na ile procesy
postrzegania są wiernym odtwarzaniem, a na ile konstruowaniem świata przez umysł. Czy
barwy są tożsame z własnościami, cechami przedmiotów, czy też (względnie na ile) wrażenie
barwy jest powiązane z fizjologicznymi procesami percepcji wzrokowej (cechami aparatu
percepcyjnego).
Referat będzie prezentował poszczególne etapy przetwarzania bodźców wzrokowych (fal
elektromagnetycznych), od ich wstępnej selekcji dokonującej się, we wczesnych etapach
postrzegania (soczewka), po wytworzenie się wrażenia barwy w korze potylicznej (pole V4).
Opisane zostaną mechanizmy selekcyjne stopniowo hamujące i zmniejszające ilość
informacji, dopływających do wyższych struktur percepcyjnych za pośrednictwem połączeń
neuronalnych.
W drugiej części referatu zaprezentuję koncepcję węzłów kluczowych Semira Zekiego w
odniesieniu do postrzegania barwy, i w jej kontekście postaram się naświetlić zarysowane
wstępnie zagadnienia. Według Zekiego percepcja wzrokowa i jej funkcjonowanie
podporządkowane jest prawu stałości postrzegania. Znaczy to że rzeczywistość odbierana jest
poprzez pryzmat względnie stałych i selektywnie wybranych cech przedmiotów, najlepiej je
charakteryzujących. Prawu stałości postrzegania podlega percepcja barwy, co wiąże się z
postrzeganiem względnie stałego wrażenia koloru, mimo zmieniających się warunków
natężenia światła. Bazując na modelu Landa zakładał że każdy przedmiot odbija właściwe
sobie, stałe proporcje fal poszczególnych długości (ma stały współczynnik reflektancji).
Proporcje te nie są zależne od ilości padającego światła z każdego zakresu długości
(zasadniczo mamy do czynienia ze światłem o pełnym spektrum). Porównując te proporcje
mózg konstruuje wrażenie koloru, które nie jest dokładnym odzwierciedleniem składu wiązki
światła odbitego, jest natomiast efektem relatywnego porównania między reflektancją
powierzchni postrzeganego przedmiotu, a reflektancją pozostałych obiektów otoczenia.
Konstruowanie wrażenia koloru ma charakter relacyjny, odbywa się z uwzględnieniem
kontekstu jaki daje otoczenie, i nie odnosi się do wartości absolutnych. Kolor stanowi więc
język wzrokowy, kod dzięki któremu mózg interpretuje postrzeganą rzeczywistość.
Przedmiotom rozciągłym przypisujemy zwyczajowo jakiś kolor, co w języku mózgu
odpowiada przemianom energetycznym jakie dokonują się w przedmiotach pod wpływem fal
elektromagnetycznych. Konkludując należy stwierdzić że wrażenie barwy i jasności nie
istnieje poza podmiotem percepcji, a jest postrzegane jako skutek zmian fizjologicznych
aparatu percepcyjnego. Postrzegane jakości nie przysługują zatem samym tylko rzeczom,
mają więc subiektywny i wtórny charakter.
Mgr Krzysztof Trojnar
Doktorant
Instytut Filozofii
Wydział Filozofii i Socjologii UMCS
Tytuł wystąpienia: Percepcja kolorów w fotografii cyfrowej
Abstrakt:
Celem mojego wystąpienia będzie analiza zasad percepcji wzrokowej w odniesieniu do
obrazu fotograficznego. W moim wykładzie nawiążę do poglądów między innymi
Władysława Strzemioskiego i Rudolfa Arnheima, dotyczących problematyki percepcji
wzrokowej.
Postaram się także na przykładzie wybranych fotografii, zobrazowad jakie zmiany w
postrzeganiu kolorów nastąpiły wraz z przejściem od fotografii tradycyjnej (analogowej) do
fotografii cyfrowej. Wskazując na istotne różnice jakie wraz z rozwojem technologicznym
nastąpiły w fotografii cyfrowej. Omówię także problematykę poprawiania kolorów fotografii
za pomocą programów do komputerowej obróbki zdjęd (wraz z omówieniem „balansu bieli,
terminu mającego zastosowanie jedynie do fotografii cyfrowej), starając się ukazad w jaki
sposób zmiana kolorystyki zdjęcia może determinowad nastrój i postrzeganie fotografii.
Aleksandra Pawłowska
Tytuł wystąpienia: Czy zombie widzą kolory? Na podstawie teorii świadomości Davida
Chalmersa
Abstrakt:
Sabina Lewicka
Tytuł wystąpienia: Barwa wstrętu i jego symbolika
Abstrakt:
W referacie zatytułowanym „Barwa wstrętu i jej symbolika poddam namysłowi
kwestię związku uczucia jakim jest wstręt, przedmiotu zawierającego w sobie pierwiastek
obrzydzenia i barwą. Zastanowię się czy uczucie wstrętu może być samodzielne czy też
potrzebuje przedmiotu. Wnioski będą kluczowe dla kolejnych rozważań dotyczących barwy.
Jak barwa może istnieć? Czy jest konieczna czy też przypadkowa w stosunku do przedmiotu?
Czy odczucie może posiadać barwę? Zapewne będę posiłkować się tu ontologią możliwości
Romana Ingardena, ale także myślą Husserla.
Rozważania nad statusem emocji i barwy pomocne będą w dalszej części referatu, w
której to skupię się nad wstrętem. Dokonam rozróżnienia wstrętu na dwie kategorie. Pierwsza
857815972.001.png 857815972.002.png
 
dotyczyć będzie ciała. Wstręt rozpatrywany w sposób biologiczny, jako reakcja organizmu
pozwala nam nie dostatecznie zapoznać się z tym wymiarem ludzkiej egzystencji. Skupię się
więc na tzw. wstręcie wysublimowanym, gdyż ten dotyka duszy. Jako że opiera się on na
antypatii rozpatrywać w jego obrębie można nienawiść, współczucie czy też lęk przed
nicością, o którym mówi Marek Woszczek w jednym ze swych artykułów.
Następnie skupię się na psychologicznym postrzeganiu barwy. Co to znaczy, że
odczuwamy pewne kolory jako uprzywilejowane lub nie posiadające takiego statusu.
Zastanowię się tu nad uczuciowym postrzeganiem kolorów, np. jako wesołe, ciepłe, czyste,
obrzydliwe. Kolejnym aspektem, na który zwrócę uwagę będzie zależność widzenia
barwnego od bodźców innych, gdyż interesującym aspektem wdaje się być możliwość
mocniejszego odczuwania wstrętu jeśli powiązane są dwa bodźce różnego pochodzenia, np.
wzrokowe i węchowe. Rozstrzygnięcie kwestii jakie barwy uważamy za przykre, sprawiające
ból lub po prostu wstrętne pozwoli wrócić mi do wcześniejszych rozważań i porównać je ze
wstrętem wysublimowanym. Dzięki takiej analizie będzie można odpowiedzieć na pytanie
czy wstręt ma barwę, a jeśli tak to czy ona pokrywa się z symboliką jaka obowiązuje w
kulturze Europejskiej.
Justyna Rynkiewicz, Bartłomiej Goworek
Tytuł wystąpienia: Kolor w testach psychologicznych – Czy istnieją naukowe podstawy do
wnioskowania o cechach osoby na podstawie preferencji kolorów?
Abstrakt:
Tematem wystąpienia są teoretyczne i empiryczne podstawy testów psychologicznych
opartych na wyborze kolorów. Chcemy odpowiedzieć na pytanie jakich założeń wymagają
tego typu testy. Jak psychologiczna koncepcja człowieka umożliwia przeprowadzenie takiego
wnioskowania? Za główny przykład posłuży tu Test Piramid Barwnych. Został on stworzony
jako narzędzie do badania cech afektu człowieka. Postaramy się przedstawić proces jego
tworzenia oraz założenia jakie za nim stoją. Zakładamy, że to jakie kolory lubimy może nam
coś o nas powiedzieć, i że obecne metody psychiczne są w stanie to zbadać. Przedstawimy
także ograniczenia tego typu badań.
1. Jakie cechy człowieka bada się używając kolorów? (Test Piramid Barwnych, Test
Rysunku Rodziny Cormana, Test Rorschacha)
2. Argumenty przemawiające za stanowiskiem o naukowości tego typu testów.
a. Biologiczne i kulturowe znaczenie kolorów – podobieństwa w znaczeniu niektórych barw i
ich połączeń w świecie przyrody i świecie ludzi
b. Fizjologiczne reakcje na percepcję niektórych barw (np. czerwień podnosi ciśnienie)
c. ……
3. Przebieg badania Testem Piramid Barwnych
4. Teoretyczne podstawy Testu Piramid Barwnych i innych testów tego typu(R. Heiss, K. W.
Schaie A. Rockers-Ovsiankina, E. G.. Schachtel, i inni)
5. Właściwości psychometryczne Testu Piramid Barwnych
6. Co konkretnie mierzy TPB?
7. Ograniczenia testów opartych na preferencji kolorów.
8. Jeżeli starczy czasu przedstawimy przykładowe wyniki testu i ich interpretacje.
Józefina Pijanowska
Studentka V roku psychologii UAM
857815972.003.png
 
Zgłoś jeśli naruszono regulamin