Nemours Pierre - Moja pierwsza biała klientka.pdf - ROZNE KSIAZKI - Aniuta

Pierre

Nemours

Moja pierwsza

biała klientka

Przełożył

Mieczysław Derbień

Krajowa Agencja Wydawnicza

Tytuł oryginału francuskiego Ma première cliente blanche

Fotograficzny projekt okładki

Jan i Waldyna Fleischmann

Układ typograficzny okładki i karty tytułowej

Teresa Cichowicz-Porada

Redaktor Krystyna Tybora

Redaktor techniczny

Alina Szubert

Korektor

Teresa Malinowska

©Editions Fleuve Noir, Paryż 1972

KRAJOWA AGENCJA WYDAWNICZA

RSW „PRASA‒KSIĄŻKA‒RUCH”

WARSZAWA 1977

Wydanie pierwsze

Nakład: 1/100 000 egz.

Objętość: ark. wyd. 8,64, ark. druk. 8,89

Papier druk. mat. ki: V, 70 g, BI

Oddano do składu 2 kwietnia 1976 r.

Podpisano do druku w lutym 1977 r.

Druk ukończono w kwietniu 1977 r.

Rzeszowskie Zakłady Graficzne,

Rzeszów

ul. Marchlewskiego 19

Nr prod. XII-5/438/75.

Zam. 1246/76 F-21

Cena zł 30 ‒

LUIZA

Elektryczny zegar z ruchomymi klapkami ‒

takie nowoczesne urządzenie, które zamias poruszać dwoma wska-

zówkami wyrzuca cztery cyfry ‒ wskazywał godzinę szesnastą pięt-

naście. Nie miałem żadnych powodów, aby wątpić w jej prawdzi-

wość, bo w końcu mechanizmy te mimo dziwne formy (do której

można się było w ciągu dwunastu lat już jakoś przyzwyczaić) działa-

ją tak, jak normalne zegary.

Jest to oczywiście drobiazg i nie wspominałbym o nim, gdyby nie

był jeszcze jednym następstwem minionej wojny. Przedtem w Ame-

ryce liczono zawsze godziny do dwunastej; dodawano tylko dwie

literki: a.m., co określało czas przed południem oraz p.m. dla ozna-

czenia wieczora. Naturalnie, gdy trzeba było walczyć w różnych

zakątkach świata od wybrzeży Normandii aż po Okinawę, na ziemi

w powietrzu, na wodzie i pod wodą, należało do prowadzić to

wszystko do jakiegoś porządku, znormalizować. I w ten sposób

przyzwyczajono się liczyć minuty i godziny od 00,01 do 23,59. Mo-

że te i naprawdę lepiej?

Była więc godzina szesnasta minut piętnaście, a pogoda taka, jak-

by Pan Bóg rozpalił naraz wszystkie możliwe ogniska. Oślepiające

słońce na czystym niebie, oślepiające szczególnie tu, na trzydziestym

drugim piętrze, na które ‒ bez względu na to, co się mówi ‒ ucieka

się choćby przed zanieczyszczeniem atmosfery.

Kalendarz informował, że mamy siódmego października. Ale jest

to tak zwane indiańskie lato. Tu u nas nazywa się ten okres „Indżun

Summer”, przy czym słowo „Indian” pisze się fonetycznie, gdyż my,

Amerykanie, jesteśmy z ortografią zazwyczaj na bakier. O indiań-

skim lecie mówi się wówczas, kiedy późna jesień jest piękna, kiedy

zaczynają się złocić klony, brzozy i topole, a słońce nie straciło jesz-

cze nic ze swego wyżu i ziemia wydaje ten wspaniały zapach końca

lata.

To wszystko, o czym tu mówię, jest trochę fantazją, gdyż miesz-

kam w mieście, a na wsi bywam bardzo rzadko. Ale wystarczy, że

zamknę oczy, by od razu pojawiły się przede mną chmary dziewcząt,

opalających się w słońcu i złocących się jak owe wysmukłe topole, o

których wspominałem; oczywiście jawią mi się one na kalifornij-

skich plażach albo na wytwornych basenach Colorado Springs czy

Nevady, a nie tutaj, w środku lądu.

Tutaj, w Springville, także są dziewczyny i baseny, ale jest ich

znacznie mniej. Nie jest to bowiem miejsce przeznaczone do spędza-

nia wakacji, lecz miasto, w którym się ciężko haruje, bo kiedy się nie

haruje, to można zanudzić się w nim na śmierć.

Trudno jednak skarżyć się na coś w taki właśnie dzień jak dzisiej-

szy, w to przepiękne popołudnie indiańskiego lata, kiedy nawet cie-

niutka warstwa kurzu, leżąca na grubych teczkach akt i poważnych

Nemours Pierre - Moja pierwsza biała klientka.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: