Istotą procesów psychospołecznych zachodzących za murami zakładów karnych jest zjawisko prizonizacji (po raz pierwszy sformułowane przez Clemmera w 1940).
M. Heffernan określił prizonizację jako adaptację do spotykanej przez człowieka sytuacji więziennej. Jeżeli więc więźniowie spotykają się z problemem pozbawienia ich możliwości zaspokojenia najważniejszych potrzeb np. statusu, rodziny czy wygód materialnych, wtedy system społeczny, który powstanie, jest wynikiem indywidualnych poszukiwań rozwiązania tego problemu.
Według niektórych badaczy, głównym źródłem wzorów i wartości podkultury więziennej jest specyficzna sytuacja stworzona przez tą instytucję. Po latach badań dotyczących koncepcji prizonizacji okazało się, że jeden termin oznaczający stopniowe przyswajanie sobie specyficznych wartości i norm podkultury zakładu zamkniętego – nie wyjaśnia do końca tego, co się dzieje z człowiekiem osadzonym w wiezieniu.
Jeden termin nie może opisać zjawisk psychospołecznych zachodzących w zakładzie zamkniętym. Na pewno jednak można powtórzyć za prof. Andrzejem Bałandynowiczem, że prizonizacja to system samodestrukcyjny i nie sprzyja on prowadzeniu resocjalizacji w zakładach karnych, ani przyszłej adaptacji społecznej przestępców. Skazani zaś, opuszczając więzienie będą skłonni do przenoszenia nawyków „zza muru” – w stosunki interpersonalne z innymi ludźmi w kontaktach na wolności.
Wstęp................................................................................................................................... 3
Rozdział pierwszy
Rola kultur młodzieżowych w socjalizacji młodzieży podsądnej
1.1. Geneza i rozwój subkultur destrukcyjnych i konstrukcyjnych
na świecie i w Polsce..................................................................................................... 6
1.2. Nieformalna stratyfikacja społeczna w zakładach zamkniętych........................... 24
ROZDZIAŁ DRUGI
Rola zakładowych instytucji resocjalizacyjnych w systemie socjalizacji dzieci i młodzieży
2.1. Reforma zakładowych instytucji resocjalizacyjnych dla nieletnich w Polsce........28
2.2. Współczesne modele resocjalizacji zakładowej nieletnich.................................... 30
2.3. Kategorie podopiecznych kierowanych do zakładowych instytucji
zakładowych...................................................................................................................... 32
2.3.1. Cechy socjopedagogiczne nieletnich skierowanych do zakładowych instytucji resocjalizacyjnych............................................................................................................. 34
ROZDZIAŁ TRZECI
Zagadnienia metodologiczne
3.1. Cel i problematyka badawcze................................................................................39 65
3.2. Metody i techniki badawcze................................................................................. 42
3.3. Charakterystyka badanej grupy.............................................................................. 45
3.4 Teren i organizacja badań........................................................................................46
ROZDZIAŁ CZWARTY
Analiza badań empirycznych
4.1. Obraz podkultury przestępczej w percepcji badanych nieletnich.
(analiza pytania 1,2,3) .......................................................................................................50
4.2. Analiza przynależności respondentów do wybranych subkultur za pomocą tabeli sporządzonej na podstawie ankiety numer 2..................................................................... 54
4.3. Analiza preferowanych wartości w oraz sposobów realizacji celów w opinii respondentów .....................................................................................................................55
Rozdział piąty
Zakończanie
Zakończenie i wnioski końcowe................................................................................. 58
Galeria zdjęć.......................................................................................................................61
Bibliografia........................................................................................................................ 71
Spis tabel ........................................................................................................................... 72
Spis zdjęć............................................................................................................................73
Spis załączników................................................................................................................ 74
Załącznik 1..........................................................................................................................75
Załącznik 2..........................................................................................................................76
Załącznik 3..........................................................................................................................78
Załącznik 4..........................................................................................................................79
Galeria zdjęć 61
Bibliografia 71
Spis tabel 72
Spis zdjęć 73
Spis załączników 74
załącznik 1
To grupa młodych ludzi zamieszkujących tereny blokowisk. Jest zróżnicowane pod względem wykształcenia i wieku , przeważnie przedstawicielami są ludzie bezrobotni. Blokersi najczęściej swój czas spędzają na osiedlowych podwórkach. Są nastawieni agresywnie do otaczajacej rzeczywistości, używają wulgarnego języka i mają częste konflikty z prawem. Utożsamiani z muzyką typu rap oraz techno. Ich zainteresowania skierowane są na: grafitti, muzyka rap, breakdance, sport a zwłaszcza piłka nożna, jazda na rowerze oraz kulturystyką. Twierdzą, że każda z osób ma swój styl. Ubierają się w luźne sportowe stroje, często w dresy. Ten sam styl jest preferowany niezależnie od ich sytuacji życiowej i aspiracji. Wolny czas wypełniają spotkaniami z kolegami, najczęściej na ławkach. Młodsi blokersi jako wymarzony zawód najczęściej wymieniają kierowcę rajdowego i piłkarza. Są również tacy, którzy widzieliby się w roli menedżera klubu sportowego, dziennikarza telewizyjnego lub właściciela siłowni. Największymi gettnami blokersów są:Warszawskie osiedla Górce (na Bemowie) i Targówek, elbląskie osiedle Nad Jarem, poznańska Wilda, krakowska Nowa Huta, wrocławski "trójkąt bermudzki" (ulice Traugutta, Pułaskiego i Kościuszki), gdańskie Przymorze i Żabianka czy lubelskie Tatary i sosnowieckie Zagórze.
Blokersi są konserwatywni i trzymają się swych fundamentalnych zasad, takich jak: "Bądź solidarny!""Jeśli z kumplem wychodzisz na miasto, wróć z nim, nawet jeśli będzie miał nóż w plecach""Nie kapuj!""Nie obrabiaj mieszkań na własnym osiedlu!""Nie podrywaj dziewczyny kolegi!"
1. Gazeta wyborcza (2003-03-02)2. Tygodnik "Wprost", Nr 928 (10 września 2000)3. Artykuł z Gazety Wyborczej „Życie na osiedlu z wielkiej płyty” Przemysław Jedlecki 2002-08-304. Artykuł z Gazety Wyborczej „Blokersi zaatakowali policjantów”
„Ławka, chłopaki z bloku, osiedle...” – są to słowa pierwszych wersów refrenu piosenki polskiego artysty hip-hopowego, niejakiego Numera Raz,.
Mlodzież wychowująca się na terenach blokowisk aby wyglądać bardziej trendy coraz częściej sięgają po środki "przyśpieszające" rozwój fizyczny. Korzystają z osiedlowych siłowni.
Można by wymieniać bez końca powody, ale lepiej jest chyba się zastanowić nad tym, w jaki sposób zapobiegać powstawaniu tego rodzaju patologii. Pomysłów jest tak samo dużo jak i powodów tego zjawiska. Posłużę się tutaj przykładem Piły: Swojego czasu został zorganizowany konkurs na zagospodarowanie ściany przy Ryneczku (ul. Roosevelta - koło Delicji) - przyjechali do Piły młodzi ludzie z większych miast byłego województwa Pilskiego i pomalowali tę ścianę. Nie mam tutaj na myśli jednolitego koloru, a raczej mieszaninę kolorów, linii, kształtów nadających ścianie niesamowity wygląd. Rozwój sztuki graffiti w Pile miał swój początek w połowie lat '90 ubiegłego wieku, ja zauważyłem to zjawisko w 1999 roku, kiedy to mój kumpel z ogólniaka zaczął robić jakieś małe wrzuty na mieście. Były to oczywiście nielegale. Kilka lat temu dyrektor Zespołu Szkół im. Stanisława Staszica w Pile pozwolil swoim wychowankom na pomalowanie zewnętrznej części elewacji budynku szkoły (od strony boiska), co stworzyło pewien przyjazny klimat do rozwoju tego typu sztuki. Mieliśmy w Pile ładny SkatePark na stadionie żużlowym przy ulicy Bydgoskiej. Mieliśmy, bo nie wiem czy coś tam jeszcze do dzisiaj zostało. Kasa na całą infrastrukturę tego parku prawdopodobnie pochodziła z budżetu miasta, ale przy tym nie będę się upierał, bo do końca sam nie jestem pewien. W każdym bądź razie Skate Park był (czas przeszły dokonany), była ładna rampa (half-pipe), był łamany murek, był quoter... teraz praktycznie nie zostało nic. Młodzi ludzie, którzy spędzali wolny czas w tym miejscu zostali pozbawieni miejsca do rozrywki. Jak chcą sobie pojeździć na ul. Śródmiejskiej w Pile, to zaraz słychać na mieście, jaka ta młodzież niekulturalna... Szkoda na to wszystko słów. Pewnego rodzaju alternatywą dla młodych był klub koszykarski CIT Piła, był - znowu czas przeszły dokonany, bo od 2 albo 3 lat juz nie istnieje.
Autor: Tomasz Maciejewski http://www.pss.pila.pl/phpbb/viewtopic.php?t=282 pilski serwis studencki(pss)
tex64