Nicola Cornick - 01 Cudowna przemiana.pdf - CYKL - DAMY Z MINDWINTER - b.menzel

Nicola Cornick

Cudowna

przemiana

Anglia, 1803 rok

Najbardziej narażone na francuską inwazję

były wybrzeża hrabstwa Suffolk.

Poszukiwacze skarbów, przemytnicy, a nawet

szpiedzy ściągali w okolice Midwinter. Do

uładzonego, leniwie toczącego się

prowincjonalnego życia wkradły się

niebezpieczeństwo, skandal i zdrada ...

Rachel traktowała lorda Cory'ego jak dobrego

kompana, niemal jak członka rodziny, ponieważ

od lat przyjaźnił się on z jej rodzicami. Pewnego

dnia odkryła, że Cory zamierza ją uwieść. Nie

miała pojęcia, co się za tym kryje. Przecież

musiał wiedzieć, że Rachel nie zechce

powiększyć listy jego licznych podbojów. Cory

był niespokojnym duchem, a ona, po latach

włóczenia się po świecie, marzyła o stabilizacji.

Rozdział pierwszy

Czerwiec 1803 roku

Przesadziła z cydrem przy śniadaniu. Tylko nadużyciem alkoholu panna Rachel

Odell wytłumaczyła sobie nagłe i niespodziewane pojawienie się nagiego

mężczyzny. Nieznajomy wyłonił się z gęstwiny wierzb, w odległości około

pięćdziesięciu metrów od niej, tuż przy brzegu rzeki. Szedł niespiesznie, z

pewnością siebie godną dżentelmena, wkraczającego do salonu nobliwej damy w

podeszłym wieku.

Rachel zamrugała powiekami i wbiła wzrok w obcego. Po chwili skierowała

spojrzenie na flaszkę, którą trzymała w dłoni. Wiedziała, że alkohol jest

niebezpieczny, zwłaszcza do śniadania, lecz nie chciała sprawić przykrości

kucharce, która wcisnęła jej do reki butelkę i oznajmiła, że w upalny poranek

najlepiej smakuje sok z jabłek. Rachel miała słabą głowę, a cydr pani Goodfellow

okazał się niesłychanie mocny. Wypiła zaledwie dwa łyki. Czy to możliwe, by po

odrobinie alkoholu dostać zwidów? Wykluczone. Z tego płynął prosty wniosek:

nagi mężczyzna jest prawdziwy.

Nieznajomy zdawał się ją ignorować. Stanął nieruchomo, z głową uniesioną,

jakby spijał poranne powietrze. Był wysoki i proporcjonalnie zbudowany.

Światło migotało na drobnych

kropelkach wody, którymi zroszona była naga skóra. Nagle podniósł ręce i

przeczesał palcami wilgotne włosy. Jego czupryna była teraz gładka i mokra jak

futro wydry. Potem się wyprostował. W oczach Rachel wyglądał jak pogański

bożek, który wyłonił się spod ziemi.

Jako córka bodaj najznamienitszych archeologów w kraju, Rachel wiedziała

wszystko o kulcie pogańskich bogów. Rodzice prowadzili wykopaliska reliktów

wielu kultur, od Egiptu poprzez Grecję do Aleksandrii. Rachel od dzieciństwa

poznawała grecką oraz rzymską mitologię, lecz nigdy dotąd nie widziała

mężczyzny, który przypominałby mitycznego herosa.

Patrzyła na niego przez dłuższą chwilę; podziwiała potężne barki, szeroką klatkę

piersiową, twardy i płaski brzuch. Brązowa skóra nieznajomego lśniła. Wyglądał

na człowieka żywiołowego i zdecydowanego. Zaschło jej w gardle, a serce

mocniej, zabiło.

Nigdy nie widziała nagiego mężczyzny. Podziwiała posągi, rysunki, freski i

malowidła, gdyż rodzice zapewnili córce wysoce niestandardowe wykształcenie.

Jej życie zmieniło się w jednej chwili, we wtorek, dwunastego czerwca o ósmej

rano. Miała dwadzieścia dwa lata i tego dnia nie spodziewała się ujrzeć nic

bardziej fascynującego od kaczki czernicy, wyłaniającej się z rzeki Winter Race.

Książka, którą Rachel czytała, wysunęła się z jej dłoni i z cichym stukotem

upadła na glinianą flaszkę z cydrem. W porannej ciszy ten dźwięk okazał się

wystarczająco donośny, by mężczyzna go usłyszał. Zesztywniał niczym zwierzę,

które zwietrzyło zagrożenie. Odwrócił głowę i spojrzał wprost na Rachel.

Wyraźnie dostrzegła jego twarz i od razu zorientowała się, z kim ma do

czynienia. Był to Cory Newlyn, jej przyjaciel z dzieciństwa i kolega po fachu

rodziców. Speszyła się. Nie mogła zrozumieć, czemu wcześniej nie rozpoznała

znajomego. Zapewne w nader niestosowny sposób skupiła uwagę nie na twarzy,

lecz na zupełnie innych częściach jego ciała. Co tu kryć, widok ten przypadł jej

do gustu. Rachel w końcu odzyskała głos.

– Cory Newlyn! – zawołała. – Co, u licha, tutaj robisz?

Ten okrzyk zabrzmiał jak jazgot przekupki na targu rybnym w Deptfordzie.

Cory podskoczył i szeroko otworzył oczy. Momentalnie chwycił spory liść i

zasłonił nim wiadomy fragment ciała. Nowy przyodziewek pozostawiał sporo

do życzenia, więc Rachel usiłowała patrzeć przyjacielowi w twarz, co zresztą

sprawiało jej niejaką trudność.

– Rachel! Jakie miłe spotkanie. Kto by pomyślał... – Głos Coryego dotarł do niej

całkiem wyraźnie, gdyż mężczyzna znajdował się już w odległości zaledwie

dwudziestu metrów. – Niedawno myślałem, jak miło byłoby rzucić na ciebie

okiem.

– Jeśli o mnie chodzi, przed chwilą rzuciłam na ciebie okiem i uważam, że

ujrzałam za dużo – odparła Rachel. – Co ty wyrabiasz? Co zrobiłeś z ubraniem?

Natychmiast włóż coś na siebie!

Poniewczasie porwała z koca słomkowy kapelusz i wcisnęła go na głowę, aby

rondem zasłonić nieprzystojne widoki. Uświadomiła sobie jednak, że nie widzi

zupełnie nic, więc zerknęła od spodu, by zorientować się w sytuacji. To, co

ujrzała, nie wyglądało krzepiąco. Zamiast skromnie umknąć za wierzbową

zasłonę, Cory najwyraźniej szedł prosto ku niej, jakby wkraczał na londyńskie

salony, a nie defilował nago po wiejskiej drodze w Suffolku.

– Stój! Przecież kazałam ci się okryć!

Cory zatrzymał się nie dalej niż trzy metry od Rachel. Siedziała na ziemi, linia jej

wzroku wypadała zatem akurat na wysokości kolan i ud Coryego. Miał jędrne,

muskularne i opalone ciało – mnóstwo czasu spędzał poza domem, a jego praca

często wiązała się z intensywnym wysiłkiem fizycznym.

Rachel przypomniała sobie, że młodej pannie nie przystoi rozmyślać o

zewnętrznych walorach kolegów jej rodziców. Dotąd zresztą nigdy jej to nie

zajmowało. Po zdjęciu ubrań większość archeologów z jej otoczenia

zaprezentowałaby stare, obwisłe cielska, całkiem inne niż to, które ochoczo

eksponował lord Newlyn...

Nicola Cornick - 01 Cudowna przemiana.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: