INDYWIDUALNY PROGRAM EDUKACYJNO-TERAPEUTYCZNY
dla ucznia niepełnosprawnego na rok szkolny 2011 /2012
1.Nazwa programu – Indywidualny program edukacyjno – wychowawczy z zakresu nauczania indywidualnego wg podstawy programowej kształcenia ogólnego dla uczniów upośledzonych w stopniu umiarkowanym i znacznym.
2. Przeznaczenie programu – program jest przeznaczony dla ucznia klasy III Gimnazjum im. K.K. Baczyńskiego w Dobrzanach. Będzie realizowany w ciągu roku szkolnego 2011/2012 w wymiarze 10 godzin tygodniowo. Zajęcia będą odbywały się w sali nauczania indywidualnego 16a.
3. Cele:
- rewalidacyjne: usprawnianie psychoruchowe w zakresie dużej i małej motoryki, nauka nawiązywania kontaktów i komunikowania się z otoczeniem, przedłużanie koncentracji uwagi na zajęciach, usprawnianie umiejętności komunikacji z otoczeniem w sposób werbalny;
- dydaktyczne: kształtowanie umiejętności umożliwiających zdobywanie wiedzy, takich jak: słuchanie, mówienie, obserwowanie, kształtowanie prawidłowej postawy społeczno-etycznej i umiejętności wchodzenia w interakcje społeczne, nauka celowego działania.
- wychowawcze: kształtowanie umiejętności przydatnych w życiu codziennym oraz czynności samoobsługowych.
4. Charakterystyka dziecka
Analiza dokumentów
Orzeczenie nr 74/2001/2002 o potrzebie nauczania indywidualnego PPP w Stargardzie Szcz. wydała do ukończenia przez Rafała nauki.
W orzeczeniu nr 48/2009/2010r. o potrzebie kształcenia specjalnego zespół orzekający PPP w Stargardzie Szcz. określił w następujący sposób możliwości rozwojowe i potencjał Rafała:
Diagnoza: Zespół Dovna, wada serca, niedorozwój umysłowy stopnia znacznego, głębokie deficyty rozwojowe. W kontakcie spontaniczny, ufny, łatwo wchodzący w relacje z osobą badającą. Mowa czynna jest bardzo słabo rozwinięta. Rafał wypowiada pojedyncze słowa, np. „dobra”, jednak głównie porozumiewa się za pomocą gestów, mimiki oraz wydawanych nieartykułowanych dźwięków. Pokazuje części ciała człowieka. Po uprzednim zadaniu pytania „Gdzie lalka ma oko, ucho?”, itp. Rozumie proste polecenia i wykonuje je, np. zgaś światło, podaj ołówek. Zakres i trwałość pamięci znacznie ograniczona. W dalszym ciągu jest mało sprawny manualnie i graficznie, z trudem trzyma narzędzie pisarskie, rysuje koło. Uwaga rozproszona, skupia się tylko na chwilę, każdy szmer, czy hałas wybija go z rytmu pracy. Bardzo dobrze radził sobie z nawlekaniem korali na sznurek, podejmuje również próby zapinania guzików oraz wiązania sznurowadeł. Stara się ubierać samodzielnie, sygnalizuje potrzeby fizjologiczne i sam je.
Zalecenia: Kształcenie specjalne wg podstawy programowej kształcenia ogólnego, zgodnie z ramowym programem nauczania dla dzieci upośledzonych w stopniu umiarkowanym i znacznym oraz dostosowanie wymagań edukacyjnych do możliwości dziecka w szkole specjalnej lub ogólnodostępnej. W pracy należy stymulować rozwój wszystkich funkcji poznawczych. W dalszym ciągu kształcić umiejętności przydatne w życiu codziennym oraz czynności samoobsługowe. Wspomagać rozwój mowy czynnej. Stymulować sprawność manualną, graficzną i ruchową.
Diagnoza środowiska rodzinnego: Rafał wychowuje się w rodzinie rozbitej. Jego rozwojem oraz postępami w nauce zainteresowana jest tylko matka. Rafał jest dzieckiem wymagającym stałej opieki, dlatego matka nie pracuje. W wychowaniu i opiece nad chłopcem czynnie uczestniczy rodzeństwo. Matka systematycznie korzysta z pomocy specjalistów (neurologa, urologa, stomatologa) w celu poprawy u Rafała poziomu funkcjonowania społecznego.
Główne obszary zaburzeń:
Mowa i komunikacja:
- mowa czynna bardzo słabo rozwinięta,
- wypowiada pojedyncze słowa,
- głównie porozumiewa się za pomocą gestów, mimiki oraz wydawanych nieartykułowanych dźwięków.
Emocje i zaburzenia zachowania:
- deficyt uwagi.
Aktywność poznawcza:
- niska sprawność manualna i graficzna.
5. Procedura osiągania celów
Metody pracy:
- Metoda malowania 10 palcami;
- Rysowane wierszyki;
- Program rozwijający koordynację wzrokowo – ruchową M. Frosting.
Formy pracy: indywidualna.
6. Przewidywane osiągnięcia ucznia: Rafał poczyni postępy w zakresie uspołecznienia. Wzrośnie jego sprawność manualna. Będzie bardziej aktywny na zajęciach. Jego mowa stanie się bardziej zrozumiała.
7. Sposoby ewaluacji: do ewaluacji posłuży powtórnie wypełniony diagram PAC Gunzburga.
8. Zgoda rodziców…………………………………………………………………………..
9. Data, podpis nauczyciela……………………………………………………………….
Założenia ogólne programu terapii
Działania dydaktyczno- terapeutyczno-wychowawcze
Przewidywane osiągnięcia
1.Kształtowanie umiejętności porozumiewania się z otoczeniem.
- Zabawy naśladowcze, ćwiczenia motoryki dużej i małej. Naśladowanie ruchów i dźwięków charakterystycznych dla poszczególnych zwierząt, pojazdów, zjawisk lub czynności.
- Orientacja w schemacie ciała i w przestrzeni.
- Ćwiczenia oddechowe, np. dmuchanie na gorącą zupę na łyżce, zdejmowanie rękawiczek i chuchanie na zmarznięte ręce, dmuchanie przez słomkę, nadmuchiwanie balona, itp.
- Ćwiczenia narządów artykulacyjnych ( warg i języka) w zabawach naśladowczych, np. picie z filiżanki, kubka, szklanki.
- Onomatopeje, czyli wyrazy dźwiękonaśladowcze – jako materiał do ćwiczeń słuchowych, głosowych, rozumienia i wymawiania, np. wąż syczy - sss.
- Ćwiczenia słuchowe, w których wykorzystujemy instrumenty, nagrania, własny głos.
- Ćwiczenia głosowe, prowadzone głównie na samogłoskach, np. kołysanie misia – aaa aaa (modulowanie).
- Zabawy grafomotoryczne.
- Ćwiczenia percepcji wzrokowej, np. dopasowywanie obrazków do przedmiotu lub zabawek przedstawiających to samo.
- Ćwiczenia pamięci i spostrzegawczości. Np. zabawa z obrazkami, które chowamy, zamieniamy miejscami, odwracamy, zasłaniamy.
- Kształcenie myślenia pojęciowego: dokładanie takich samych obrazków lub obrazków do odpowiednich przedmiotów i podobnych obrazków przedstawiających tę samą rzecz.
- Rozumienie wypowiedzi nauczyciela.
- Wypowiadanie się ucznia w zakresie możliwym dla ucznia.
Rafał nazywa wykonane czynności, uczucia, sytuacje podczas zajęć codziennych.
Reaguje na pytania nauczyciela, stara się odpowiadać na zadane pytania.
2. Usprawnienie manualne.
- Ćwiczenie ogólnej sprawności ruchowej i orientacji przestrzennej, ćwiczenia zręcznościowe i zwinnościowe.
- Usprawnianie ruchów rąk:
1. rozmachowe:
- zamalowywanie farbami dużych płaszczyzn (szary papier, stare gazety, duże pędzle), ruchy poziome od strony lewej do prawej, ruchy pionowe od górnego lewego rogu;
- zamalowywanie różnych konturów rysunku;
- pogrubianie kształtów dużych figur geometrycznych i wypełnianie ich kolorem;
- malowanie dużych form kulistych;
- malowanie dużych form falistych (płynnym, ciągłym ruchem ręki).
2. manualne:
- montowanie konstrukcji z gotowych elementów ( budowle z klocków);
- układanki (klockowe, wciskowe, obrazkowe, geometryczne);
- modelowanie z plasteliny, masy papierowej, gliny;
- nawlekanie koralików, przewlekanie sznurka przez otwory;
- wycinanki, wydzieranki, naklejanki;
- łamanki papierowe;
- stemplowanie;
- ćwiczenia palców: naśladowanie pisania na maszynie, grania na pianinie;
- stukanie czubkami palców;
- malowanie suchym palcem;
- malowanie watą;
- tworzenie mozaiki z kawałków materiałów takstylnych;
- kompozycje z kolorowych pasków.
3. graficzne:
- pogłębianie konturów figur geometrycznych, szlaczków, konturowych obrazków;
- obrysowywanie szablonów figur geometrycznych;
- kopiowanie rysunków przez kalkę techniczną;
- zamalowywanie małych konturów figur geometrycznych lub obrazków z bajek i kolorowanek;
- kreskowanie ( wypełnianie prostych konturów) za pomocą kresek poziomych lub pionowych;
- rysowanie szlaczków litero podobnych w liniaturze o zmniejszających się stopniowo wymiarach.
Rafał opanuje umiejętności:
- zamalowania dużych płaszczyzn, dużych konturów;
- pogrubiania konturów schematów graficznych;
- malowania dużych form kulistych, falistych;
- montowania konstrukcji z gotowych elementów;
- budowania z klocków;
- modelowania w masach plastycznych;
- właściwego trzymania nożyczek i wycinania po linii prostej;
- obrysowywania szablonów;
- kopiowania rysunków przez kalkę techniczną;
- kreskowania obrazków.
3. Aktywność poznawcza, uspołecznienie.
- Mobilizowanie ucznia do wykonywania zadań;
- Ukierunkowywanie w trakcie wykonywania zadań;
- Stymulacja aktywizujących i rozwijających metod kształcenia (Frosting,Bogdanowicz).
Rafał:
- poznał znaczenie pojęć: góra, dół, prawa, lewa, pod, przed, nad, nisko, wysoko;
- wybiera najmniejsze i największe przedmioty;
- rozpoznaje podstawowe figury geometryczne;
- jest samodzielny w zakresie samoobsługi.
dla ucznia niepełnosprawnego na rok szkolny 2011 /2012.
2. Przeznaczenie programu – program jest przeznaczony dla uczennicy klasy III Gimnazjum im. K.K. Baczyńskiego w Dobrzanach. Będzie realizowany w ciągu roku szkolnego 2011/2012 w wymiarze 10 godzin tygodniowo. Zajęcia będą odbywały się w sali nauczania indywidualnego 16a .
- rewalidacyjne: usprawnianie psychoruchowe w zakresie dużej i małej motoryki, nauka nawiązywania kontaktów i komunikowania się z otoczeniem, przedłużanie koncentracji uwagi na zajęciach;
Orzeczenie nr 45/2004/5 o potrzebie nauczania indywidualnego PPP w Stargardzie Szcz. wydała do ukończenia przez Elę nauki.
W orzeczeniu nr 63/2004/5 o potrzebie kształcenia specjalnego zespół orzekający PPP w Stargardzie Szcz. określił w następujący sposób możliwości rozwojowe i potencjał Eli:
Diagnoza: W oparciu o badanie psychologiczne stwierdza się sprawność umysłową na poziomie upośledzenia w stopniu znacznym. Ela posiada elementarną wiedzę ogólną. Formułuje proste stosunkowo poprawne wypowiedzi. Nie rozumie wszystkich poleceń. Procesy myślenia słowno-pojęciowego, matematycznego oraz przyczynowo-skutkowego kształtują się adekwatnie do ogólnego funkcjonowania umysłowego. Potrafi określić często używane pojęcia, natomiast nie radzi sobie z ich porównywaniem. Liczy tylko na konkretach, w bardzo ograniczonym zakresie. Nie potrafi odwzorować następstwa faktów w prostych historyjkach obrazkowych. Spostrzegawczość oraz pamięć cechuje znaczne upośledzenie. Podobnie kształtuje się koordynacja wzrokowo-ruchowa. Dziewczynka potrafi manipulować klockami, ale poprawnie wykonuje tylko pojedyncze próby o niskim stopniu trudności. Słaba grafomotorycznie. Dzięki właściwej stymulacji środowiskowej (rodzina i szkoła) Ela jest dobrze zintegrowana z otoczeniem. Prawidłowo nawiązuje relacje. W kontakcie nieco infantylna, pogodna, komunikatywna. Stosunkowo nieźle orientuje się w obowiązujących normach i zasadach życia społecznego (górna granica upośledzenia w stopniu umiarkowanym). Pracuje w wolnym tempie. Krótko koncentruje uwagę. Niezbyt samodzielna, niepewna siebie. Potrzebuje wsparcia i potwierdzenia działania.
Zalecenia: W pracy stymulować rozwój wszystkich procesów poznawczych (myślenie, pamięć, spostrzegawczość). Kształtować orientację w otoczeniu umożliwiającą samodzielne funkcjonowanie. Ćwiczyć koordynację wzrokowo-ruchową, grafomotorykę. Wzmacniać poczucie własnej wartości.
Diagnoza środowiska rodzinnego: Rodzina pełna: matka, ojciec i dwie siostry. W domu z rodzicami mieszka jedna siostra. Ela jest w pełni akceptowana przez wszystkich. Rodzina jest zaangażowana w rozwój i edukację dziewczynki. Warunki mieszkaniowe są bardzo dobre. Rodzice systematycznie korzystają z pomocy specjalistów (neurolog, ortopeda, ortodonta, dermatolog) w celu poprawy u Eli poziomu funkcjonowania społecznego.
Procesy poznawcze:
- myślenie, pamięć i spostrzeganie na bardzo niskim poziomie.
- deficyt uwagi, niskie poczucie własnej wartości.
- niska sprawność grafomotoryczna.
- Metoda ośrodków pracy,
- Metoda E. Gruszczyk-Kolczyńskiej,
6. Przewidywane osiągnięcia ucznia: Ela poczyni postępy w zakresie uspołecznienia. Wzrośnie jej sprawność grafomotoryczna oraz poziom myślenia, pamięci i spostrzegania . Będzie bardziej aktywna na zajęciach. Wzrośnie jej poczucie własnej wartości.
Działania dydaktyczno-terapeutyczno-wychowawcze
Kształtowanie umiejętności porozumiewania się i usprawnianie percepcji wzrokowej i słuchowej, sprawności grafomotorycznej , pamięciowych mechanizmów mowy.
polski_sp