Pamięci DDR_DDR2_DDR3 - oznaczenia i FAQ.pdf

(283 KB) Pobierz
Pamięci DDR/DDR2/DDR3 - oznaczenia i FAQ
Częstotliwość pracy
Zacznijmy od określenia czym jest moduł. OtóŜ na moduł składają się płytka PCB, kości
pamięci, kość SPD i drobne elementy elektroniczne. Popularnie mówi się pamięci RAM,
jednak chodzi tak naprawdę o moduły pamięci RAM. Sama pamięć RAM to nic innego jak
pojedyncza kość, których jest kilka na module. Obecnie uŜywane moduły w komputerach PC
to DIMM. Są teŜ inne, jak np. SO-DIMM (stosowane w notebookach), czy RIMM (moduły
uŜywane sporo wcześniej, stworzone przez firmę Rambus i popularyzowane przez Intela).
Rodzaj pamięci RAM uwarunkowany jest wykorzystywanym procesorem i płytą główną.
Wybierając pamięć naleŜy zwrócić uwagę nie tylko na jej typ – poniewaŜ na rynku są juŜ
dostępne od dłuŜszego czasu w coraz bardziej przyziemniej cenie moduły DDR3 o dobrych
parametrach. Ponadto nadal na róŜnego rodzaju giełdach bądź aukcjach internetowych
moŜemy nabyć starsze moduły typu DDR1, ale stanowczo odradzam inwestowanie pięniedzy
w ten typ modułów.
Wracając do tego na co naleŜy zwracać uwagę podczas wyboru modułów DDR2 to jest to ich
częstotliwość pracy. W sprzedaŜy występuje kilka wariantów - od najwolniejszych i
niepolecanych modułów o szybkości 533MHz (PC2-533) poprzez nieco szybsze ale teŜ mało
interesujące dla zapalonych graczy moduły 667MHz (PC2-667).W środku stawki dostępne są
moduły 800MHz i to juŜ jest ciekawa propozycja, poniewaŜ dobre moduły 800MHz (PC2-
800) będą z reguły lepszym wyborem od standardowych modułów o szybkości 1066MHz
(PC2-1066) które są za drogie jak na swoje parametry.
Na samym czubie tabeli występują modele o szybkości 1300MHz (PC2-10400), szczególnie
model Team Xtreem DDR2 PC2-10400 (1300MHz) ale ze względu na ich wysoką cenę i
niską opłacalność, zakup tych modułów jest dość kontrowersyjny z punktu widzenia
normalnego uŜytkownika komputera. Jednak znajdą one zastosowanie w komputerach
słuŜących do bicia róŜnego rodzaju rekordów w programach typu Super PI.
199764010.003.png
Dla końcowego uŜytkownika, oprócz wartości napięcia zasilającego i oczywiście
częstotliwości, waŜne są równieŜ opóźnienia (Latency). Zwane są one teŜ timingami.
Opóźnienie jest to czas, jaki upływa od zainicjowania np. odczytu komórki, do uzyskania jej
wartości.
Mierzy się je w cyklach zegarowych, jakim jest taktowany bufor I/O pamięci i oznacza
zamiennie poprzez t lub T. Oczywiście im mniejsze mają one wartości, tym lepiej, bo po
prostu krócej oczekujemy na wykonanie danego zadania.
Wartość napięcia, jakimi wg JEDEC, powinny być zasilane kości to 1.8V ±0.1V. Jednak
wielu producentów wybiega pozą tę normę. Wynika to z faktu, Ŝe chcą oni zapewnić jak
najlepsze (najszybsze) parametry pamięci, tj. częstotliwość i opóźnienia.
Podstawowymi timingami są CL, RCD, RP, RAS, CR. MoŜna równieŜ spotkać się z
oznaczeniami; tCL, tRCD, tRP, tRAS lub CL#, RCD#, RP#, RAS#. Skrót CL moŜe być
równieŜ uŜywany zamiennie z CAS, zaś RCD jako RAS to CAS.
Parametr CL
Poza częstotliwościami pracy, waŜnym parametrem jest CAS Latency (oznaczony jako jako
CL) informujący o opóźnieniach pamięci w dostępie do danych. Im mniejsza jest liczba
stojąca po oznaczeniu CL tym lepiej. Większość pamięci DDR2 oferuje opóźnienia cl5, bądź
cl4. Ale są teŜ dostępne wyczynowe moduły o opóźnieniach cl3.
Wg specyfikacji JEDEC opóźnienia CL, RCD, RP dla poszczególnych częstotliwości
powinny wynosić:
·
DDR2-400 = 3-3-3
·
DDR2-400 = 4-4-4
·
DDR2-533 = 3-3-3
·
DDR2-533 = 4-4-4
·
DDR2-667 = 4-4-4
·
DDR2-667 = 5-5-5
·
DDR2-800 = 4-4-4
·
DDR2-800 = 5-5-5
·
DDR2-800 = 6-6-6
·
DDR2-1066 = 4-4-4
·
DDR2-1066 = 5-5-5
199764010.004.png
·
DDR2-1066 = 6-6-6
Parametr RAS JEDEC podaje w nanosekundach. Dla wszystkich standardów oprócz DDR2-
400 3-3-3, gdzie ma on wartość od 40 do 70 000, powinien wynosić od 45 do 70 000.
Dual Channel
Pisząc o modułach RAM DDR2 nalezy wspomnieć o tzw. trybie Dual Channel. Polega to na
tym iŜ dana pamięć pracująca w trybie dwukanałowym moŜe zwiększyć wydajność
komputera o kilkanaście procent w porównaniu z pojedynczym modułem. W praktyce jednak
róŜnice sięgają maksymalnie kilku procent na korzyść trybu Dual Channel. W związku z tym
lepiej wykorzystywać 2 moduły o mniejszej pojemności aniŜeli 1 o większej.
Wcześniej pisaliśmy o tym, Ŝe oprócz nazewnictwa zgodnego z JEDEC, co do oznaczania
pamięci, stosuje się równieŜ potoczne określenia. Dla przykładu posłuŜmy się standardem
DDR2-800. Pamięci w nim pracują z częstotliwością 800MHz.. Jednak często jest on
nazywano równieŜ jako PC2-6400.
Liczba po myślniku wzięła się z prostego obliczenia. MnoŜymy w nim ze sobą częstotliwość
pracy pamięci, czyli 800MHz, z szerokością szyny, którą przepływają dane z i do pamięci,
czyli z 64 bitami (64 bity równe są 8 bajtom)
Z prostego mnoŜenia wychodzi nam owe 6400, które podajemy w megabajtach I tyle teŜ
teoretycznie (w szczycie) są w stanie przesłać pomiędzy sobą pamięć i kontroler pamięci.
Jeśli ktoś nie jest pewny, czy dobrze umieścił pamięci na płycie głównej, aby pracowały w
trybie dwukanałowym, moŜe to sprawdzić na kilka sposobów.
Pierwszym z nich to tekst informujący o tym podczas procedury POST. MoŜemy tam spotkać
komunikaty typu "Dual-channel: Enabled" lub "Channels: Dual". MoŜna równieŜ skorzystać z
niewielkiej aplikacji dla systemów z rodziny Windows, jaką jest CPU-Z. Po jej uruchomieniu
w zakładce Memory w polu Channels # powinniśmy ujrzeć wyraz "Dual". Jeśli będzie w nim
199764010.005.png
widniał tekst "Single", to pamięć pracuje w trybie jednokanałowym.
Pamięci jedno i dwustronne
Łatwo je rozpoznać, poniewaŜ te pierwsze mają wlutowane układy scalone po jednej stronie
płytki drukowanej, natomiast drugie - po obu stronach. W wypadku niektórych starszych płyt
głównych waŜne jest to aby moduły jedno jedno lub dwustronne włóŜyć do odpowiednich
gniazd pamięci, co trzeba sprawdzić w instrukcji płyty głównej.
Jeśli któreś są oznaczone jako dzielone (SHARED) wówczas musimy w nich instalować tylko
kości jednostronne, albo w jednym z takich slotów osadzić kość dwustronną, a drugi zostawić
pusty. Dzięki temu unikniemy sytuacji w której komputer będzie widział tylko połowę
dostępnej pamięci.
System chłodzenia pamięci Ram
Warto zwrócić uwagę na zastosowany system chłodzenia pamięci. Wśród testowanych tutaj
modeli jedynie produkt Geil Black Dragon nie posiadał radiatorów odprowadzających ciepło.
Ciepło w nich odbierane jest przez powietrze bezpośrednio opływające układy scalone.
Pozostałe modele posiadają róŜnego typu radiatory: od najprostszych, ściśle przylegających
do powierzchni całej płytki drukowanej (np. Patrioty LLK) poprzez dziurkowane
zapewniające wentylację na wzór najwydajniejszych samochodowych tarcz hamulcowych
(jak w modelu OCZ SLI Ready Edition), aŜ po moduły G.Skill PI bądź Patriot Viper
wyposaŜone w specjalne grzebienie wyciągnięte ponad moduły odprowadzające ciepło na
powierzchnię.
Ewenementem są natomiast pamięci OCZ Reaper HPC korzystające z rurek z cieczą. Pamięci
z radiatorami mają jedną istotną wadę. Gdy są zainstalowane w płycie głównej to przylegają
ciasno do siebie. Tak dzieje się w przypadku montaŜu modułów OCZ Reaper HPC gdzie
włoŜenie 4 modułów na raz jest iście wyczynowym osiągnięciem.
199764010.006.png
W takiej sytuacji odbieranie ciepła z radiatorów jest mocno utrudnione. Sytuacja staje się
jeszcze gorsza gdy zamontujemy 4 moduły a między ich parami nie ma zaś odstępów.
Wówczas środkowe moduły nie maja zapewnionego skutecznego chłodzenia.
W takiej sytuacji lepsze jest zastosowanie modułów bez radiatorów.
199764010.001.png 199764010.002.png
Zgłoś jeśli naruszono regulamin