test.doc

Budowa zastawki krętniczo-kątniczej – błona śluzowa i warstwa okrężna mięśniówki końcowego odcinka jelita       krętego.

Szyja okolice - Szyję dzielimy na okolicę przednią, czyli szyję właściwą, i tylną, czyli okolicę karkową. Skośnie przez całą szyję przebiegająca okolica mostkowo-obojczykowo-sutkowa, prawa i lewa, dzieli okolicę szyi właściwą na: okolicę przednią szyi, nieparzystą, i okolicę boczną szyi , parzysta.

Szyja trójkąty - Trójkąt szyi przedni, Trójkąt podżuchwowy: Trójkąt t. językowej (Pirogowa), Trójkąt Bedarda, Trójkąt tętnicy szyjnej, Trójkąt tarczowy, Trójkąt szui boczny, Trójkąt łopatkowo-obojczykowy.

Tętnica szyjna zewnetrzna – tarczowa górna, językowa, twarzowa, gardłowa wstępująca, potyliczna, uszna tylna, szczękowa: językowa.

Twarzo-czaszka – okolice parzyste: oczodołowa, podoczodołowa, jarzmowa, policzkowa, przyusznico-żwaczowa. Okolice nieparzyste: nosowa, bródkowa, ustna.

Kanał pachwinowy (ściany) - Powstaje on dzięki rozejściu się włókien rozcięgna mięśnia skośnego zewnętrzne­go brzucha, które tworząc odnogę przyśrodkową i odnogę boczną ograniczają pierścień od stro­ny przyśrodkowej i bocznej. Od góry zamykają go włókna międzyodnogowe, przebiegające poprzecznie i łączące obie odnogi. Od dołu pierścień powierzchowny zamykają włókna więzadła pachwinowego, które biegną ku środkowi i górze zdążając do kresy białej jako więzadło zagięte

Dół pachowy - Dół pachowy stanowi zagłębienie między ra­mieniem a klatką piersiową widoczne po odwiedzeniu kończyny. Za­jmuje on okolicę pachową. Jego granice stanowią: od przodu fałd pachowy przedni wywołany przez brzeg dolny m. piersiowego więk­szego, od tyłu fałd pachowy tylny.

Unerwienie ręki - Nerw łokciowy, Nerw pośrodkowy, Nerw pachowy, Nerw promieniowy, Nerw mięśniowo-skórny.

Dołek ręki - Dół łokciowy występuje do przodu od stawu łokcio­wego. Jest to zagłębienie kształtu trójkątnego lub litery Y, powstają­ce między mięśniami przedramienia i ramienia. Granicę boczną stanowi mięsień ramienno-promieniowy, przyśrodkową - mięsień nawrotny obły. Granicę górną tworzy mięsień dwugłowy ramienia.

Noga dołek - Dół podkolanowy leży ku tyłowi od stawu kolano­wego. U żywego człowieka ze zgiętym stawem kolanowym uwidacz­nia się wyraźnie między fałdami skórnymi wywołanymi przez mię­śnie grupy tylnej uda i goleni. W fałdzie górno-przyśrodkowym wyczuwa się dobrze dwa ścięgna - mięśnia półścięgnistego i półbłoniastego, w fałdzie górno-bocznym grubsze ścięgno mięśnia dwugło­wego uda. Fałd dolno-boczny i dolno-przyśrodkowy tworzą obie gło­wy mięśnia brzuchatego łydki. W miarę stopniowego prostowania sta­wu kolanowego zagłębienie okolicy podkolanowej zmniejsza się i wreszcie zanika, zaś u osób dobrze odżywionych po wyprostowaniu stawu powstaje uwypuklenie skóry wywołane przez tkankę tłuszczo­wą dołu podkolanowego.

Trójkąt udowy - Nazwą trójkąta udowego obejmujemy okolicę skierowaną podstawą ku górze, a wierzchołkiem ku dołowi. Brzeg górny trójkąta, czyli jego podstawa, jest utworzony przez więzadło pachwinowe, brzeg boczny tworzy kraniec przy-środkowy m. krawieckiego, brzeg przyśrodkowy - kraniec przyśrodkowy przywodziciela długiego. Wierzchołek trójkąta odpowiada wejściu do kanału przywodzicieli i jest położony ok. 20 cm poniżej więzadła pachwinowego W obrębie tego trójkąta (zwanego też większym) możemy wydzielić trójkąt udo­wy mniejszy, którego podstawę stanowi również więzadło pachwinowe, natomiast oba ramiona są utworzone ze strony przyśrodkowej przez m. grzebieniowy, ze strony bocznej przez m. biodrowo-lędźwiowy. Wierzchołek trójkąta leży na krętarzu mniejszym

Okolice klatki piersiowej – nieparzysta: mostkowa, symetryczne: obojczykowa, podobojczykowa, sutkowa, pachowa i podsutkowa, okolica boczna klatki piersiowej.

Śródpiersie granice – przestrzeń leżąca pomiędzy jamami opłucnej, kręgosłupem i mostkiem. Śródpiersie dzielimy na przednie, tylne, środkowe i górne.

Śródpiersie tylne – ograniczone od przodu workiem osierdziowym i przeponą, od tyłu trzonami IV-XII kręgów piersiowych, po bokach opłucną śródpiersiową. W śrudpiersiu znajdują się: aorta piersiowa, żyły nieparzyste i nieparzyste krótkie, nerw błędny, nerwy trzewne, przełyk, przewód piersiowy i węzły chłonne.

Móżdżek budowa – dwie półkule i robak.

Przewód piersiowy – uchodzi do lewego kąta żylnego, utworzonego przez żyłę szyjną wewnętrzną i żyłę podobojczykową.

Okolice ciała – głowy, twarzy, szyi, klatki piersiowej, brzucha, grzbietu, kroczowa, kończyny górnej i dolnej.

Koniec rdzenia kręgowego – 1-2 kręg lędźwiowy.

Budowa neuronu – Neuron składa się z ciała komórkowego oraz dwóch rodzajów wypustek: aksonu i licznych dendrytów. Ciała neuronów są utworzone z jądra komórkowego, otoczonego cytoplazmą.

Łuk odruchowy – droga, którą wędruje pobudzenie w czasie odruchu.

Opona twarda – jest błoną włóknistą, która równocześnie stanowi okostną jamy czaszki, bogato unerwiona czuciowo i ukrwiona.

Mózgowie – część OUN, umieszczona w jamie czaszki. W skład mózgowia wchodzi: mózg, móżdżek, rdzeń przedłużony.

Most budowa – składa się z włókien nerwowych i skupień istoty szarej.

Twór siatkowy – rdzeń kręgowy i most.

Narząd łzowy – do kanalików łzowych, skąd dostaje się woreczka łzowego, z którego przedostaje się do jamy nosa.

Klatka piersiowa – dzieli się na międzyżebrze prawe i lewe.