Trudni ludzie. Przetrwanie i rozwój bez zamordowania własnego szefa - John Hoover.pdf

(325 KB) Pobierz
<!DOCTYPE html PUBLIC "-//W3C//DTD HTML 4.01//EN" "http://www.w3.org/TR/html4/strict.dtd">
Trudni ludzie. Przetrwanie i rozwój
bez zamordowania w³asnego szefa
Autor: John Hoover
T³umaczenie: Jacek Miko³ajczyk (wprowadzenie,
rozdz. 1),Joanna Krupa (rozdz. 2 – 12 )
ISBN: 83-7361-882-1
Tytu³ orygina³ u: How to Work for an Idiot:
Format: A5, stron: 256
Niezast¹piony przewodnik dla wszystkich podw³adnych szefów-idiotów
Sk¹d bior¹ siê szefowie-idioci?
Jak porozumieæ siê z szefem-idiot¹?
Jak nie straciæ pracy u szefa-idioty?
Szefowie-idioci. Ilu z nas mia³o lub nadal ma w¹tpliwy zaszczyt pracowaæ dla kogoœ
takiego? Ilu z nas musi codziennie wys³uchiwaæ poleceñ i zrzêdzenia osoby o poziomie
intelektualnym porównywalnym z meblami biurowymi, której jedyn¹ przewag¹ nad nami
jest stanowisko, w wiêkszoœci przypadków zdobyte w tajemniczy sposób.
Szefowie-idioci to wyj¹tkowy gatunek mened¿erów, cechuj¹cy siê niebywa³¹
odpornoœci¹ na katastrofy i niezwyk³¹ umiejêtnoœci¹ trzymania siê swoich sto³ków.
Szefa-idioty nie mo¿na zmieniæ, pokonaæ ani zamordowaæ. Praca dla kogoœ takiego
wymaga niebywa³ej odpornoœci psychicznej i cierpliwoœci.
Ksi¹¿ka „Trudni ludzie. Przetrwanie i rozwój bez zamordowania w³asnego szefa”
to podrêcznik dla wszystkich tych, którzy maj¹ podstawy, by podejrzewaæ, ¿e ich szef
jest idiot¹. Czytaj¹c j¹, nauczysz siê rozmawiaæ z szefem-idiot¹ i rozumieæ jego be³kot,
dowiesz siê, jak zachowywaæ siê, gdy szef-idiota pope³ni ogromn¹ gafê na niezwykle
wa¿nym spotkaniu biznesowym i zrozumiesz zasady pracy w firmie zarz¹dzanej przez
szefa-idiotê. Przekonasz siê, ¿e nawet maj¹c za szefa imbecyla, mo¿na siê rozwijaæ
i awansowaæ.
Rodzaje szefów-idiotów
Sposoby nawi¹zania porozumienia z szefem-idiot¹
Metody osi¹gania sukcesów mimo g³upoty szefa
Ukrywanie swoich talentów przed szefem-idiot¹
Rozmowy z szefem-idiot¹
Dziêki lekturze tej ksi¹¿ki opracujesz odpowiedni¹ strategiê i poznasz sposoby, które
pomog¹ Ci w radzeniu sobie z szefem-idiot¹.
870606462.051.png 870606462.062.png 870606462.073.png 870606462.084.png 870606462.001.png 870606462.002.png 870606462.003.png 870606462.004.png 870606462.005.png 870606462.006.png 870606462.007.png 870606462.008.png 870606462.009.png 870606462.010.png 870606462.011.png 870606462.012.png 870606462.013.png 870606462.014.png 870606462.015.png 870606462.016.png 870606462.017.png 870606462.018.png 870606462.019.png 870606462.020.png 870606462.021.png 870606462.022.png 870606462.023.png 870606462.024.png 870606462.025.png 870606462.026.png 870606462.027.png 870606462.028.png 870606462.029.png 870606462.030.png 870606462.031.png 870606462.032.png 870606462.033.png 870606462.034.png 870606462.035.png 870606462.036.png 870606462.037.png 870606462.038.png 870606462.039.png 870606462.040.png 870606462.041.png 870606462.042.png 870606462.043.png 870606462.044.png 870606462.045.png 870606462.046.png 870606462.047.png 870606462.048.png 870606462.049.png 870606462.050.png 870606462.052.png 870606462.053.png 870606462.054.png 870606462.055.png 870606462.056.png 870606462.057.png 870606462.058.png 870606462.059.png 870606462.060.png 870606462.061.png 870606462.063.png 870606462.064.png 870606462.065.png 870606462.066.png 870606462.067.png 870606462.068.png 870606462.069.png 870606462.070.png 870606462.071.png 870606462.072.png 870606462.074.png 870606462.075.png 870606462.076.png 870606462.077.png 870606462.078.png 870606462.079.png 870606462.080.png 870606462.081.png 870606462.082.png 870606462.083.png
Spis treści
Wprowadzenie
7
1 Wyznania zdrowiejącego idioty
11
2 Głupich nie sieją
33
3 Geneza I-bossów
61
4 Prokreacja idiotów
77
5 Talent na wygnaniu
97
6 Sukces na przekór głupocie
115
7 Idiotyczne myślenie: wielki kamuflaż
149
8 Strategiczne partnerstwo
167
9 Idiotomowa — jak rozmawiać z szefem idiotą
187
10 Idiota a posiłki — jak wspólne jedzenie
może przyspieszyć rozwój kariery
201
11 Idiotyzm — teoretyczne, teologiczne i biologiczne
podłoże
213
12 Otwarta dłoń
227
Bibliografia
243
O autorze
245
 
2
Głupich
nie sieją
Nie każdy szef jest idiotą i nie każdy idiota jest szefem. Szefowie idioci
w gruncie rzeczy nie są tacy źli. Każdy z nich jest zwykle w czymś
dobry, chociaż nie sprawdza się akurat w roli szefa. Po poznaniu innych
kategorii, do których można zakwalifikować wszystkich przeło-
żonych — ponieważ nie wszyscy szefowie są idiotami — być może
będziesz dziękować, że trafił Ci się właśnie idiota.
Nie należy posądzać swojego szefa o idiotyzm, jeżeli nie jest on idio-
tą. Próba zastosowania technik modyfikujących zachowanie I-bossa
na innym rodzaju szefa może mieć taki sam efekt jak próba usunięcia
kamieni nerkowych za pomocą kropli do nosa. Jeżeli dokonasz złego
wyboru taktyki w stosunku do swojego szefa, będziesz marzyć, by
pozbyć się tego kamienia nerkowego spędzającego Ci sen z powiek.
Podzieliłem świat szefów na osiem podkategorii:
dobrzy,
bogowie,
karierowicze,
masochiści,
sadyści,
paranoicy,
kumple,
idioci.
34
T RUDNI LUDZIE
W trakcie głębszej charakterystyki każdej z powyższych kategorii
postaraj się przyjrzeć i przeanalizować wszystkich szefów, dla których
kiedykolwiek pracowałeś, łącznie z tym obecnym. Wcześniejsze do-
świadczenia zawodowe mogą odkryć przed Tobą niepokojący schemat,
w który popadłeś. Sam będąc szefem, a wcześniej pracownikiem idiotą,
odkryłem, że jeżeli znajdujesz na ścieżce swojej kariery ciągle te same
typy przełożonych, może to oznaczać, że:
a) przyciągasz niektóre kategorie szefów w celu zaspokojenia
podświadomego pragnienia samoukarania;
b) w sektorze, w którym się obracasz, dominuje dany rodzaj
szefów;
c) masz wiecznego pecha;
d) jesteś idiotą;
e)
wszystkie wyżej wymienione.
Dobrzy szefowie
Niewiarygodnie trudno jest to sobie wyobrazić, ale dobrzy szefowie
istnieją. Jeżeli widzisz, że Twój kolega podczas przerwy w pracy za-
myka oczy, a na jego twarzy pojawia się rozmarzony uśmiech, to
najprawdopodobniej powraca on myślami do czasów, gdy pracował
pod kierownictwem dobrego szefa. Ci, którzy mieli okazję poznać do-
brych przełożonych, często powracają wspomnieniami do tego okresu.
Ci, którzy nie mieli takiego szczęścia, mogą sobie jedynie marzyć.
Bycie dobrym przełożonym jest zadziwiająco proste, toteż zasta-
nawia mnie, dlaczego tak wielu menedżerów nie potrafi tego zrozu-
mieć. Założę się, że znacie przynajmniej jednego I-bossa, który od
czasów prezydentury Cartera nie wykonał niczego poprawnie. Trochę
czasu zajęło mi zrozumienie tego faktu. Sposób, w jaki my, ludzie,
funkcjonujemy, podobny jest do opon w samochodzie — nie myślimy
o nich, dopóki nie złapiemy gumy. Aby się zmienić, I-boss musi do-
strzec serię wypadków lub złożoność sytuacji, zanim zrozumie, że
pojawił się problem. W momencie gdy zrozumie, że wystąpił problem
i jest nim on sam, może przejść przemianę z szefa idioty w dobrego
szefa dzięki przyjęciu zaskakująco łatwej, a jednocześnie skutecznej
złotej zasady przywództwa:
G ŁUPICH NIE SIEJĄ
35
Kieruj ludźmi tak, jak sam chciałbyś być kierowany.
Oto prosta zasada, którą stosują dobrzy menedżerowie. W większości
sytuacji międzyludzkich sprawdza się reguła — im prostsze zasady,
tym wydajniejsze. Wszyscy chcemy oczywistych odpowiedzi, prostych
dróg i łatwych pieniędzy. Nawet więźniowie oczekują łagodnego wy-
roku. Czy kiedykolwiek słyszałeś w radiu reklamę, która głosiłaby:
„jedynie trzy duże raty”?
Dobrzy szefowie są świadomi tego, w jaki sposób chcieliby być
traktowani, a zdrowy rozsądek podpowiada im, że inni ludzie chcie-
liby być kierowani podobnie. Sposoby porozumiewania się ze sobą
to dobry punkt wyjścia. Dobrzy szefowie na bieżąco i treściwie komu-
nikują wszystkie informacje i zachęcają do tego pozostałych pracow-
ników działu. Nie lubią się bawić w zadawanie pytań, żeby odkryć,
co chciałeś powiedzieć. Nie lubią zgadywać, co miałeś na myśli lub
co chciałeś przed nimi ukryć, i nie oczekują, że będziesz czytał mię-
dzy wierszami, czego oczekują od Ciebie.
Jeżeli bawisz się w podchody i sądzisz, że Twój szef zrozumie, co
robisz, mnożysz problemy w komunikacji z nim i vice versa . Zmu-
szanie kogoś, by zgadywał, co myślisz, lub by zdobył informacje, które
trzymasz głęboko w ukryciu, nosi znamiona zachowania pasywno-
-agresywnego. To okazywanie pretensji w stosunku do danej osoby.
Zachowanie pasywno-agresywne jest częste w stosunku do osób, które
chcemy ukarać. Zastanów się, kiedy ostatnim razem odpowiedziałeś
milczeniem na pytania osoby, którą lubisz. Koncepcja ta jest łatwa
do przetestowania na własnej skórze. Wystarczy odwrócić role i po-
myśleć o uczuciach, które wywołał szef, gdy starał się ukryć jakieś in-
formacje przed Tobą.
W takiej sytuacji Twoja wyobraźnia zaczyna pracować na zwięk-
szonych obrotach i zadajesz sobie pytania: „Czyżby mi nie ufał?”,
„Czy uważa, że jestem zbyt głupi, żeby dopuścić mnie do swojego
sekretu?”, „Czy też boi się, że mógłbym się okazać lepszy?”. Różne
myśli przychodzą Ci do głowy, ale żadna z nich nie wywołuje miłych
i przyjemnych skojarzeń na temat szefa. Jeżeli Twój przełożony ma
wątpliwości dotyczące Twojej osoby, nie oczekuj, że obdarzy Cię za-
ufaniem i będzie miał miłe skojarzenia związane z Tobą.
Niepewność zawsze rodzi nieprzyjemne uczucia. Jak często sze-
fowie, wychodząc na lunch, spekulują, co w czasie ich nieobecności
Zgłoś jeśli naruszono regulamin