Antypedagogika.odt

                               ANTYPEDAGOGIKA

WPROWADZIŁ DO PEDAGOGIKI POJĘCIE ANTYPEDGOGIKA
W 1974 roku Heinrich Kupffer był pierwszym pedagogiem niemieckim, który przez analogię do nowego humanistycznego nurtu w psychiatrii jakim była antypsychiatria wprowadził do pedagogiki pojęcie antypedagogiki ;
 

CO TO JEST ANTYPEDAGOGIKA
- „Zakazany owoc na drzewie poznania” ;

- ruch antyautorytarnego protestu w naukach o wychowaniu ;

- opowiada się za całkowitą rezygnacją z roszczeń wychowania ;

- pedagogika pozostawienia dziecka, zakazu ingerowania w jego wychowanie ;

- teoretyczna refleksja i praktyka edukacyjna ;

- postrzegana jest jako nauka z politycznymi implikacjami, jako zamach na odwieczny porządek społeczno - kulturowy ;

- antypedagogika zerwała z pojęciem i fenomenem wychowania ;

- idea wychowania postrzegana jest przez nią jako wróg moralności, etyki ;

- dla antypedagogiki podmiotowość dziecka nie jest punktem dojścia, ale punktem wyjścia w stosunkach międzyludzkich;

- ale nie jest ona jedynie prądem negatywnym;

- w rzeczywistości zależało na poruszeniu sumień pseudowychowawców z perspektywy dzieci ;

- jest to pedagogika minimalizowanej interwencji w wewnętrzny świat dziecka ;

- jest jedną z równoprawnych dróg możliwego sposobu życia ;

- jest to nowa pedagogika, nie oznacza to , że jest lepsza, ale jest inna ;

- umożliwia dorosłym pokojowe wzajemne zbliżanie się do siebie i do dzieci ;
 

WYMIEN PODSTAWOWE OBSZARY NEGOWANE PRZEZ ANTYPEDAGOGIKĘ
1 . negacja konkretnej tradycji praktyki pedagogicznej (np. opresja, etykietowanie, manipulacja) ;
2 . negacja zinstytucjonalizowanego systemu kształcenia (źródło dehumanizacji stosunków międzyludzkich) ;
3 . negacja idei i funkcji wychowania jako takiego ;
4 . negacja pedagogicznych teorii, ich podstaw i rozwoju ;
 

PODSTAWOWE POGLĄDY H. SCHOENEBECKA
Antypedagogikę określa mianem postpedagogiki lub ruchem amication ;

- docieka możliwości przekroczenia bariery pedagogicznego myślenia i działania ; nie chodzi mu o negację pedagogiki, ale na zdobywaniu samowiedzy zgodnie z przyjętymi założeniami filozoficznymi ;

- dokonuje kulturowej emigracji w okres postpedagogiczny i wybiega tym samym w przyszłość ; powołuje się na M. Mead , uważa że jest możliwy nowy sposób porozumiewania się i współistnienie ze sobą dorosłych i dzieci ;

- kultura socjalizacyjna nie może być wymuszana przez którąś stronę, nie może redukować prawa do kontynuowania innych typów kultury ;

- autor mówi za Rogersem że można narzucać komuś wolności, jeśli on sobie tego nie życzy ;

- jego zasada nieingerowania mówi o tym, żeby odejść od skoncentrowania na metodzie badania jakiegoś zjawiska na rzecz skoncentrowania się na doświadczaniu odkrywanego dopiero problemu dzięki oczekiwaniu , obserwowaniu, wsłuchaniu się ; nawiązywał do psychologii humanistycznej R. Lainga zgodnie z którą badacz sam jest instrumentem uczestniczącym w doświadczeniu ;

- idea niewychowania akcentuje inne zaangażowanie się osób we wzajemne interakcje i ma odniesienie do obszaru szkolnego i wychowawczego ; za psychologią humanistyczną mówi ,że „osobowość staje się , a nie jest” ; wyniki badań autor adresuje do dorosłych, w tym do pedagogów, gdyż oni są też jeszcze dziećmi, ciągle się rozwijają i nie osiągnęli gotowej osobowości ;

- autor w jednym z wierszy mówi, że pedagogika ta umożliwia dorosłym pokojowe wzajemne zbliżanie się do siebie i do dzieci ;

- określił punkt załamania zrozumienia, gdyż trudno określić właściwą teorię kiedy krytycy posługują się odmiennym kodem oceniającym ;
 

WYMIEŃ ARGUMENTY PRZECIW ANTYPEDAGOGICE
1 . antypedagogika nie powinna odgradzać się od dziedzictwa pedagogiki , bo sama buduje na niej swoje przesłanki ;

2 . problem wychowania nie zniknie z żadnych doświadczeń i teorii ;

3 . wyzwolenie dzieci od wychowania jest idealistyczną iluzją - jeśli się dziecka nie wychowuje , to wymyka się spod kontroli i może dojść do wielu wypaczeń ;

4 . nie można zgodzić się z kwestią różnic między dziećmi a dorosłymi, gdyż dorośli mają problemy ze swoimi dziećmi a nie odwrotnie ;

5 . antypedagogika popełnia błąd, że kreuje ideał człowieka dorosłego jako człowieka wolnego ;

6 . antypedagogika głosi, że rozwój dziecka następuje naturalnie ; natomiast psychologia rozwojowa mówi, że rozwój dziecka wymaga stworzenia mu pewnych warunków , m. innymi pewnego oporu ;

7 . „mit zerwania” - antypedagogika zrywa z tradycją pedagogiki tylko dlatego, że odcina się od wychowania i pedagogikę określa „czarną pedagogiką” ; 8 . antypedagogika zabiera pedagogom prawo nie tylko do działania, ale nawet do istnienia prawa do wychowania ; 9 . antypedagogika jest radykalnym odłamem romantyzmu jako sprzeciw przeciwko scjentyzmowi i inżynierii społecznej;