DEFINICJE
STRUMIEŃ CIEPŁA Q
jest to ilość ciepła przepływająca z jednego ośrodka do drugiego w jednostce czasu
GĘSTOŚĆ STR. CIEPŁA q
jest to ilość ciepła przepływająca z jednego ośrodka do drugiego w jednostce czasu przez jednostkę powierzchni.
Gęstość strumienia ciepła przepływając.
przez płaska przegrodę o gr. d, przewodności cieplnej l i temp. powierzchni Ji i Je jest określona wzorem
WSPÓŁ. PRZEWOD.
CIEPLNEJ MATERIAŁU l
jest to ilość strumienia ciepła, która w warunkach ustalonych przepływa przez 1 m2 powierzch. jednolitej warstwy danego mater. o gr. 1 m2 przy różnicy temp. na obu powierz. warstwy równej 1 K (związana ze strukturą materiału(( mat. cięższy ma większe l )), może się zmieniać na skutek zawilgocenia.
OPÓR CIEPLNY WARSTWY MATERIAŁU (R)
jest to stosunek gr. warstwy mat. do wartości wsp. przewodności cieplnej tego materiału
OPÓR CIEPLNY PRZEG.
jest sumą wszystkich oporów cieplnych warstw materiału przegrody
jest to ilość strumienia ciepła przepływ. w warunkach ustalonych z ośrodka gazowego lub cieczy przez 1 m2 powierz.
przegrody lub też przepływaj.z powierzchni przegrody do ośrodka gazowego lub cieczy przy różnicy temp. powierzch. przegrody i ośrodka równej 1 K
OPÓR PRZEJMOWAMIA CIEPŁA
jest to odwrotność współczyn. przejmowania ciepła
OPÓR PRZENIKANIA CIEPŁA
jest to opór cieplny wszystkich warstw materiału przegrody wraz z oporami przejmowania ciepła
WSPÓŁ. PRZENIKANIA CIEPŁA
jest to ilość ustalonego strumienia ciepła przepł. przez 1 m2 pow. przegrody rozdziel. dwa ośr. przy róż. temp. 1 K
CIŚNIENIE CZĄSTKOWE PARY WODNEJ
jest to takie ciśnienie, jakie wywierałaby para zawarta w powietrzu, przy danej temp. i ciśnieniu barometrycznym, gdyby sama wypełniała daną objętość bez udziału innych składników powietrza
CIŚNIENIE PARY NASYCONEJ
jest to maksymalne ciśnienie cząstkowe
jakie może wywierać para wodna w danej temp. w powietrzu. Dalszy wzrost ilości w powietrzu zawierającym parę nasyconą nie prowadzi do zwiększenia cząstkowego ciśnienia pary lecz do jej wykroplenia
PRZENIKANIE CIEPŁĄ
Jednokierunkowe przenikanie ciepła
*przejmowanie ciepła przez pow. przegrody z pow. o temp. wyższej (konwekcja i promieniowanie)
*przepływ ciepła przez przegrodę wyżej èniżej
(bez pustki - przewodzenie, z pustką wszystko)
*przejmowanie ciepła z powierzchni do powietrza o temp. niższej
Opory cieplne
1.Opory przejmowania ciepła Ri , Re są odwrotnościami współczynników przejmowania ciepła
2.Opór cieplny przegrody jednolitej R lub warstwy jednolitej Rl wchodzącej w skład przegrody
b=1.2 wełna
b=1.1 styropian
3.Opór cieplny przegrody złożonej z warstw jednolitych R i ewen. z zamkn
pustką powietrzną
4.Opór przenikania ciepła przez przegrody jednolitej Rc
5.Opór cieplny gruntu Rg przylegająceg
do podłogi
- I strefa Rg=0.5
- II strefa, w zależności od szerokości tej strefy
6.Opór cieplny gruntu Rg przylegająceg
do ścian należy przyjmować w zależności od wysokości H do górnej powierzchni podłogi od powierzchi terenu
Wielkość przegród przezroczystych
A0 max =0.15Az + 0.03Aw
Az –powierzchnia rzutu poziomego każdej kondygnacji nadziemnej w pasie o szerokości 5m. określonym wzdłuż ścian
zewnętrznych [m2]
Aw –pow. rzutu poziom każdej kondygnacji nadziemnej wewnątrz pasa o pow. Az [m2]
Współczynnik przenikania ciepła
Warstwa jednolita
k =1/Rc [W/(m2*K)]
Rc – opór przenikania ciepła [m2*K/W]
Dla przegród warstwowych
Rc =Ri + R + Re
Temperatura na powierzchniach i wewnątrz przegrody
Temp. na powierzchni przegrody od strony pomieszczenia
Temp. w dowolnej płaszczyźnie wewnątrz przegrody
STATECZNOŚĆ
Stateczność cieplna przegród i pomieszczeń
Stateczność cieplna przegrody jest to zdolność przegrody do tłumienia wahań przepływ. przez nią strumienia ciepła
Stateczność cieplna pomieszczenia jest to zdolność pomieszczenia do przeciwdziałania wahaniom temp. powietrza w pomieszczeniu pod wpływem wahań strumienia ciepła
Wahania temp. powietrza w pomieszczeniu zależą od szybkości wystygania lub nagrzewania się przegród zaw. a także od szybkości wydzielania i pochłaniania ciepła przez przegrody wew., strat i zysków ciepła przez okna
1.Stateczność cieplna przegród
Wahania temp. na pow. prze. wynikają z:
*wahań temp. powietrza wewnątrz
*wahań temp. powietrza na zewnątrz- zima
*wahań intensywności nasłonecznienia
WSPÓŁCZYNNIK PRZYSWAJANIA CIEPŁA PRZEZ POWIERZCHNIĘ (U)
Jest to gęstość strumienia ciepła przejmowanego przez przegrodę , która powoduje zmianę temperatury na jej powierzchni od strony pomieszczenia o jeden stopień . Innymi słowy jest to stosunek amplitudy gęstości strumienia ciepła do amplitudy temperatury na powierzchni przegrody od strony pomieszczenia .
U =
Wartość wsp. przy. ciep. zależy od właściw. materiałów ,z których jest zbudowana przegroda i od długości okresu wahań temp. pow. wewnątrz pomieszczenia , związanej z wahaniami strumienia ciepła dostarczonego do pomieszczenia.
WSPÓŁCZYNNIK PRZYSWAJANIA CIEPŁĄ PRZEZ MATERIAŁ (S)
jest to ilość ciepła zakumulowana w ciągu 1 h na 1m2 powierzchni mat. na skutek podniesienia temp. tego materiału (powierzchni) o 1 K.(zależy od l, ciepła właściwego oraz masy objętościowej, okresu wahań strumienia cieplnego).
S=2,507
Np. dla t=24h
S=0.51
dla t=12h
S=0.72
¨Wahania temperatur na powierzchni przegrody:
WSKAŹNIK BEZWŁADNOŚCI CIEPLNEJ (D)
Jeśli przegroda budowlana składa się z kilku warstw to na wartość współczynnika przyswajania ciepła przez powierzchnię mają wpływ warstwy mat. położone w strefie wyraźnych wahań temp.( amplituda wahań temp. jest o połowę mniejsza od amplitudy na powierzchni przegrody)
W celu wyznaczenia grubości strefy w.w.temp. określa się WSKAŹNIK BEZWŁADNOŚCI CIEPLNEJ D
a) D>1 (cała strefa w.w.temp. znajduje się w pierwszej warstwie ,wielkość U tylko dla pierwszej warstwy , która to ma wpływ U=S
b) D<1, D+D>1 ÞU= ¾
Strefa w.w.temp. obejmuje 1i2 warstwę
c) D+D+ D <1
D+D+ D >1 wówczas:
d) D+D+ +D <1
m- wskaźnik nierównomierności wydawania ciepła przez urządzenie grzewcze
m=
strefa w.w.temp. sięga do warstwy dla której SD=1, poczynając od tej warstwy oblicza się współ. przyswajania ciepła dla kolejnych pow. w kierunku przeciwnym do kierunku przepływu strumienia ciepła.
STATECZNOŚĆ W OKRESIE ZIMOWYM
Wskaźnik stateczności cieplnej przegr.
y =
Przy obliczaniu wskaźnika stateczności cieplnej wykorzystujemy teorię SIEMIONOWA (opartej na teorii Własowa)
Amplituda temperatury powietrza
Q –ilość ciepła oddawanego przez urządzenie grzewcze { } równa całkowitej wielkości strat ciepła z pomieszczenia.
F – powierzchnia poszczególnej przegrody { }
B =
m –wsp. nierówn. oddawania ciepła
STATECZNOŚĆ W OKRESIE LETNIM Ocena stateczności cieplnej w okresie letnim polega na określeniu zdolności tych przegród do tłumienia wahań temp. spowodowanych wahaniami temp. powietrza na zewnątrz i nasłonecznieniem (szer.geograf. , rodzaj powierzchni przegrody , szorstkość pow., kolor, orientacja do stron świata ).
Współczynnik tłumienia u :
Stosunek amplitudy wahań temp. powietrza A na zewnątrz budynku do amplitudy wahań temperatury A występującej na powierzchni od strony pomieszczenia
n =
Q , Q -max. i śr. promieniowanie słońca
p- współczynnik pochłaniania promien. słonecznego przez pow. przegrody
A –amplituda wahań temp. pow. na zewnątrz (dobowa)
j- wsp. zależny od przesunięcia czasu pomiędzy max. i min. temperatury
Amp. wahań umownej temp. spowodow. Izolacją
A =
Całkowita amplituda
Amp. wahań temp. na przegrodzie od strony wewnętrznej
Max. ilość ciepła oddawana przez przegrodę do powietrza w pomieszczeniu
h - opóźnienie fazowe
h=
U –wsp. Przyswajania ciepła przez pow. Przegrody policzony przy przepływie w odwrotnym kierunku .
2. Stateczność cieplna pomieszczeń
Zależy od:
- cech przegród zew. i wew.
- urządzenia grzewczego
- wyposażenia pomieszczenia
Stateczność cieplna pomieszczenia charakteryzowana jest wielkością amplitudy wahań temp. powietrza wewnątrz pomieszczenia, która zależy od nierównomierności dopływu ciepła do pomieszczenia
Q - wydajność urządzenia grzewczego
B - współ. pochłaniania ciepła
OCHRONA PRZECIWDŹWIĘKOWA
DŻWIĘK-jest to zjawisko fizyczne polegające na drganiach mech. cząstek materialnych ośrodka sprężystego rozchodzących się w nim w postaci fal dżwiękowych.
Dźwięk wywołany jest zakłóceniami ośrodka sprężystego
WIBRACJE-drgania mech. ciał stałych o małych częstotliwościach odczuwalne bez pośrednictwa dźwięku (mniejsze niż te które wywołują dźwięki ). Wyczuwalne bez narządów słuchu
DRGANIA
1.sinusoidalne nietłumione (harmoniczne niezanikające)
Mają miejsce wówczas gdy ośrodek sprężysty znajduje się stale pod działaniem siły wzbudzającej.
2.sinusoidalne tłumione
Częstotliwość rezonansowa
Fr =1/(2*p) =
M-masa drgająca[g]
K-podatność ośrodka (sek2/g)
Częstotliwość zależy od: wymiarów,
kształtu, sprężystości ośrodka, źródła drgań ( dźwięki 16-20000Hz, infradźwięki £16 Hz, ultradźwięki ³20000Hz
Drgania w kierunku rozchodzenia się fali - drgania podłużne (gazy , ciecze)
Drgania prostopadłe do kierunku rozchodzenia się fali - drgania poprzeczne
Oraz - złożone
Dźwięki:
-powietrze- rozchodzą się wokół źródła w postaci fal wywierających na hipotetyczną przeszkodę ciśnienie akustyczne.
-materiałowe- powstają w materiałach np. w stropie.
Fala dźwiękowa : stanowi słyszalne zaburzenie równowagi ośrodka
Fale :
-płaskie
-kuliste (źródłem jest pulsująca kula)
prędkość rozchodzenia się fal dźwiękowych zależy od ośrodka :
-gazowy C1...
Stefanulek