Pieśni różańcowe
Przed Mszą Świętą:
Z
DROWAŚ Marya, Boga Rodzico !
Błagamy Ciebie, Święta Dziewico !
Niech łaska twoja zawsze nam sprzyja,
Módl się za nami ! Zdrowaś Marya.
Panno przeczysta, Panno bez zmazy
Broń nas od chorób, strzeż od zarazy ;
I jako raju wonne lelija
Oczyść powietrze ! Zdrowaś Marya
Ty, coś karmiła świata zbawienie,
Nam jako Matka daj pożywienie,
Niech brak żywności nas nie zabija
Broń nas od głodu ! Zdrowaś Marya.
Ty, coś płakała nad śmiercią Syna
Przez twe łzy gorzkie, Matko jedyna,
Oddal śmiertelność, co lud zabija
Broń nas od moru ! Zdrowaś Marya.
Ty, coś płomieni innych nie znała,
Tylko miłością Boską pałała,
Spraw , niechaj pożar dom nasz omija,
Broń nas od ognia ! Zdrowaś Marya.
Najświętsza Panno, łagodna, cicha,
Spraw, niech miłością lud twój oddycha ;
Niech się niezgoda wśród nas nie zwija,
Daj bratnią jedność ! Zdrowaś Marya.
Ty, coś Chrystusa w łonie poczęła,
Pokorą życia wśród nas słynęła ;
Chroń nas od pychy, wdzięczna lelijo
Daj bratnią miłość ! Zdrowaś Marya.
Ty, coś ubóstwem była odziana,
Chroń od chciwości, cechy szatana ;
Zasłoń od nędzy, co lud zabija,
Daj mierność w życiu ! Zdrowaś Marya.
Królowa nasza wśród Cherubinów
Usłysz głos ziemi nieszczęsnych synów,
Co się do tronu twojego wzbija,
Ratuj nas Matko! Zdrowaś Marya.
Niech nasze ziemskie znikną cierpienia,
Spuść nam z niebiosów gwiazdkę zbawienia ;
Niechaj zgryzota dom nasz omija,
Zasłoń swą tarczą ! Zdrowaś Marya.
Błogosław ziemię, ojczyste łany,
Cele godziwe i kraj kochany ;
Błogosław naród, wdzięczna lelijo
Boś nam Królową ! Zdrowaś Marya.
Dzięki ci, Matko, nasze składamy,
Za to, co w życiu z twej łaski mamy ;
Niech twoja litość zawsze nam sprzyja,
Wspomóż nas wiernych! Zdrowaś Marya.
Na Introit:
B
oże, lud Twój czcią przejęty * Wszechmocność dzieł Twoich głosi; * Oczy na Twój ołtarz święty, * I serce do Ciebie wznosi.
* Liczne na nas ciążą winy, *Lecz niech żal nasz litość wznieci: * Przyjmij, Ojcze, grzeszne syny, * Nie odpychaj Swoich dzieci.
Na Glorię:
Najwyższemu Panu chwała! * Niechaj Jego brzmi Imieniem * Niebo całe, ziemia cała * Niech Go kornym wielbi pieniem. * Chwała Mu za wszystkie dary, * Co na ludzkie zlewa plemię, * Łącząc Boskim węzłem wiary * Niebo z ziemią, z niebem ziemię.
Na Graduał:
Powstańcie wyznawcy krzyża! * Bóg prawdy odwieczne głosi, * Do pojęć ludzkich się zniża, * Słowa zbawienia przynosi! * Tysiące wieków upłyną, * Świata się skruszy budowa, * Ziemia minie, nieba miną, * Lecz Boskie nie miną słowa.
Na Credo:
Wierzymy w Wszechmogącego * Boga Ojca, co świat stworzył; * Wierzymy w Syna Bożego * Co za nas życie położył; * Wierzymy w Ducha Świętego, * Co nas poświęca, od Ojca * I Syna pochodzącego: * Trzy Osoby, jedna Trójca.
Na Offertorium:
Z rąk kapłańskich przyjmij, Panie! * Tę ofiarę chleba, wina, * Co się wkrótce Ciałem stanie * I Krwią święta Twego Syna. * Niech przestępstwa nasze zmywa * I uskramia gniew Twój, Panie! * Niech nas z niebem pojednywa * I uzyska przebłaganie.
Na Sanctus:
Wznieśmy chwały hymn w niebiosy: * „Pan Zastępów niepojęty!„ * Z Cherubami łącząc głosy * Nućmy: „Święty, Święty, Święty!„ * Łączmy się z Serafów pieniem. * Niech świat cały czcią przejęty * Wspólnym Boga wielbiąc tchnieniem * Nuci: „Święty, Święty, Święty!„
Na Benedictus:
Zawitaj, prawdziwe Ciało * Z Maryi Panny narodzone * Któreś na krzyżu wisiało, * Z Bóstwem ukrytym złączone; * Witaj, Krwi Bożego Syna, * Za nas i wielu przelana, * Któraś z boku przebitego * Spłynęła z wodą zmieszana!
Na Agnus Dei:
Baranku Boży bez winy, * Któryś grzechy świata zgładził * I z nieba w ziemskie krainy * Pokój stracony sprowadził: * Chciej się zmiłować nad nami * I oczyść nasze sumienia, * Abyśmy uczestnikami * Stać się mogli odkupienia.
Na Komunię:
Niegodniśmy i duchowo * Do serca przyjąć Cię, Panie! * Ale rzeknij tylko słowo, * A serce godnym się stanie. * Niech Ciało Twe i Krew święta * Na straż każdej duszy stanie, * I strzeże ją moc przyjęta * Na wieczne odpoczywanie.
Na błogosławieństwo:
Już ofiara dokonana. * Powstańmy i schylmy czoła, * Niechaj przez ręce kapłana * Pan błogosławi dokoła: * Naszym polom, łąkom, sadom, * Naszej pracy, dobytkowi, * I rodzinie, i sąsiadom, * Wsiom i miastom, i krajowi.
Pieśń o N.M.P. Różańcowej:
Matko Różańca Świętego, * Broń nas od wszystkiego złego; * Wszak świat cały, lud niemały, * Przez te wieki twej opieki, Doznaje.
Pomoc dajesz strapionemu, * Przybądź i mnie dziś grzesznemu, * Każdy tego żebrze i ja * Kto cię wielbi o Maryja, Najświętsza!
Więzy, wszelkie utrapienie * Niknie na twoje wspomnienie, * Chorzy przez cię zdrowie mają *Umarli z grobów powstają, Szczęśliwie.
Przez twe najświętsze zasługi * Jezus niechaj grzechów długi * Nam odpuści; my statecznie
Służyć jemu będziem wiecznie, Marya! Amen.
Przy wystawieniu:
O Zbawcza Hostyjo, godna czci, * Co lud no niebios wiedziesz bram * Bój srogi nęka wiernych Ci, * Daj siłę, pomoc ześlij nam. * Jednemu w Trójcy Władcy ziemi * Niech będzie chwała w każdy czas; * Niech On wieczystym życiem swym, * W ojczyźnie rajskiej darzy nas. Amen.
Pieśń o pożytkach różanego wianka:
pomocą Boga miłego,
W Trójcy Świętej jedynego,
Każdy z serca nabożnego,
Chwal Boga wszechmogącego.
Chwal też Matkę Syna Jego,
Będzie bardzo wdzięczna tego;
Każdy wedle swej możności
Czyń posługę jej godności.
Wielkie pomocy miewają
Ci, co wianek jej mawiają,
Bo wianek u jej miłości
Jest niewymownej wartości.
Ci, co nabożnie mawiają,
Częstokroć gniew Boży koją,
Bo Panna Syna ubłaga,
Gdzie się miał mścić, to wspomaga.
Jest to wianek znamienity,
Z męki Jezusa uwity,
Kto go nabożnie wspomina,
Ubłaga gniew Boga Syna.
Ten, co go nabożnie mawia,
Z grzechów go Pan Bóg wybawia
Smutek od niego oddala,
Z trudnych razów go wyzwala.
Wiemy, bracia, wiemy siostry
Że cierniowy wianek ostry;
Nosił go Pan na Swej głowie,
Wtłoczyli Mu go Żydowie.
Ale nasz wianek różany
Wdzięczny jest u naszej Panny,
Bo w woni niepospolity,
Z leliji rajskiej uwity.
Trzykroć pięćdziesiąt mawiajcie,
Pozdrowienie jej dawajcie;
Zdrowaś bądź, Panno Marya,
Jezusowa Matko miłą.
Przed każdym dziesiątkiem pacierz
Każdy brat i siostra takżeż,
Bo bez zapłaty nie będzie
Z jej Synem królować będzie.
Żywe i zmarłe wpisują,
Insi za nie ofiarują,
Bracia, siostry za nie proszą,
Z grzechów i z mąk je wynoszą.
Miłościwe lato dano
I też odpusty przydano,
Aby tej Pannie służono
I jej pomocy proszono.
Kto tej Pannie wiernie służy,
Temu czart najmniej nie płuży,
Bo go Panna w swojej mocy
Broni we dnie, także w nocy.
Bracia, wianka różanego
Nauczaj jeden drugiego;
Bo kto go więcej nauczy
Ten zbawiennej drogi uczy.
Ci, co mówią wianek Pannie,
Bardzo Chrystus łaskaw na nie,
Bo w tym wianku miłej Panny
Są Pana Jezusa rany.
Wszystka męka od początku
Jest w tym wianku aż do szczątku;
Od jęcia aż do skonania
Nie miał Pan odpoczywania.
Weźmij to każdy w swą głowę
Najdroższą śmierć Jezusową,
Rozmyślając ją serdecznie,
Będziesz z Nim królować wiecznie.
Rozmiłujmyż się Maryi
Pozdrawiając ją wiankiem jej;
Przez to święte pozdrowienie
Odbierzem wieczne zbawienie.
Amen.
Różaniec:
+Znak krzyża+ V. Boże wejrzyj…
Różaniec śpiewa się według melodii gregoriańskich; na dwa chóry, albo tak że ksiądz pół modlitwy a wierni drugie pół.
Tajemnice Różańca świętego
Część I. Wesoła.
Zwiastowanie.
Marya, bądź pozdrowiona,
Przez Anioła zaślubiona;
Żeś Matką Boską została,
Pokora ci to zjednała.
Nawiedzenie.
W dom Elżbiety gdy przybyłaś,
Radość wszystkim uczyniłaś;
Jan się w żywocie raduje,
Matka z ojcem.
Narodzenie.
Betlejemski zacny żłobie,
Król niebieski leży w tobie;
Za nic niebieskie pokoje,
Milsze mu niewczasy twoje.
Ofiarowanie
Panna wierna zakonowi
W kościół się z Synem stanowi,
Gołąbki zań ofiaruje,
Tanio Go biskup szacuje.
Znalezienie.
Zgubili Rodzice Syna,
Żałosna Matce nowina;
Lecz nie smuć się, Panno, wiele,
Jest on wśród mędrców w kościele.
Zakończenie.
O Panno błogosławiona,
Łaską Bożą napełniona!
Niech, którzy cię pozdrawiamy,
Przez cię Boską łaskę mamy.
Spojrzyj na nas siedząc w niebie,
Którzy wiernie co dzień ciebie
Różaną zdobim koroną;
Bądź nam przed Bogiem obroną.
Niechaj w bractwo twe wpisani
Nie będziemy wymazani
Z ksiąg żywota, lecz z Świętemi
Niebo wieczne osiągniemy.
Część II Żałosna.
Modlitwa w Ogrójcu.
Wspomnij sobie, duszo moja,
Jak Pan Chrystus, miłość twoja,
Cały krwią spłynął w ogrójcu
Modły czyniąc Bogu Ojcu
Biczowanie.
Do słupa był przywiązany
I okrutnie biczowany;
Wylał tam krew Swą obficie
Na grzechów ludzkich obmycie.
Koronowanie.
Żołnierze, słudzy tyrana,
Cierniem koronują pana,
Trzcinę zamiast berła dali,
W szyderską szatę przybrali.
Dźwiganie krzyża.
Potem Go na śmierć skazano,
Równo z łotry poczytani;
Idzie krzyżem obciążony
I pada pod nim zemdlony
Ukrzyżowanie.
Wreszcie do krzyża przybity,
Leje krwi potok obfity,
Bok mu przebił oszczep srogi,
A gwoździe ręce i nogi.
O Panno! coś ocierała
Krew zsiadłą Synowi z ciała;
Spraw, by On dla twej przyczyny
Zgładził grzechów naszych winy.
Spojrzyj na nas … etc…
Część III. Radosna.
Zmartwychwstanie.
Smutek się zmienił w wesele,
Pan po śmierci żyje w ciele;
Czarta i piekło zwojował,
Więźniów wolnością darował.
Wniebowstąpienie.
Niebo się otwiera całe
Na przyjęcie okazałe
Pana i Króla swojego
Z wojskiem Świętych wchodzącego.
Ducha Świętego zesłanie.
Uczniowie Pańscy kochani
Nowym darem obesłani,
Przyjmują Ducha Świętego
W ogniu z nieba zesłanego.
Wniebowzięcie.
Chciał Pan mieć Matkę u Siebie,
Wzięta już spoczywa w niebie,
Od Aniołów zaniesiona,
Nad ich chóry wywyższona.
Koronowanie N .M. P.
Posadził ją Syn na tronie,
Koroną ozdobił skronie,
Zaczym niebieską Królową
Wszystkie ją narody zową.
Chwałą niebieską uczczona!
Niech którzy cię pozdrawiamy,
Przez cię boską łaskę mamy.
Przy chowaniu Sanctissimum:
Przed tak wielkim Sakramentem * Upadajmy wszyscy wraz * Niech przed Nowym Testamentem * Starych praw ustąpi czas
Co dla zmysłów niepojęte * Niech dopełni wiara w nas.
Bogu Ojcu i Synowi * ...
Pjetja