HINDUIZM.pdf

(566 KB) Pobierz
217104769 UNPDF
Hinduizm – Wikipedia, wolna encyklopedia
Page 1 of 15
Hinduizm
Z Wikipedii
Hinduizm – określenie zbiorcze na grupę wierzeń
religijnych, wyznawanych głównie na Półwyspie
Indyjskim.
Część serii na temat
Hinduizmu
Rozmaite odłamy hinduizmu wyznaje prawie 1 miliard
ludzi, z których ok. 910 milionów mieszka w Indiach i
Nepalu (łącznie). Inne państwa ze znacznym odsetkiem
hinduistów to: Bangladesz, Sri Lanka, Pakistan, Indonezja,
Singapur, Gujana, Surinam, Fidżi, Mauritius, Trynidad i
Tobago, Republika Południowej Afryki. W związku z tym
hinduizm, traktowany zbiorczo, jest trzecią pod względem
liczby wyznawców religią świata [1][2] .
Historia ·Bóstwa
Tradycje ·Mitologia
Wierzenia i praktyki
Reinkarnacja ·Moksza
Karma ·Pudźa ·Maja
Samsara ·Dharma
Wedanta ·
Joga ·Ajurweda
Juga ·Wegetarianizm
Bhakti ·Mantra
Święte pisma
Upaniszady ·Wedy
Brahmany ·Bhagawadgita
Ramajana ·Mahabharata
Purana ·Aranjaka
Shikshapatri ·Waćanamrut
Tematy powiązane
Religie dharmiczne ·
Hinduizm według kraju
Duchowni ·Mandir
System kastowy
Glosariusz ·Murti
Istnieje bardzo wiele odłamów hinduistycznych, różniących
się zarówno wierzeniami na temat Boga, jak i praktykami.
Ich wyznawców łączy przede wszystkim:
1.
Szacunek dla świętych ksiąg – Wed
3.
Wiara w prawo akcji i reakcji (karma)
4.
Dążenie do wyzwolenia, różnie rozumianego przez
poszczególne odłamy.
Duże różnice doktrynalne powodują duże trudności ze
zdefiniowaniem hinduizmu.
Różne odłamy hinduizmu zawierają cechy monoteizmu,
monizmu, panteizmu, henoteizmu, panenteizmu, politeizmu
czy nawet ateizmu. Generalnie hinduizm uznaje, że każda
wiara, która prowadzi do Boga, jest dobra.
W hinduizmie istnieje wiara w bóstwa – dewy (bóstwa
męskie) i dewi (bóstwa żeńskie), które są zwykle
traktowane albo jako emanacje jedynego Boga lub (rzadziej) jako
istoty niższe (odpowiedniki aniołów w religiach abrahamowych).
Hinduizm ma ogromny zbiór świętych pism. Dzieli się je na śruti -
literaturę wedyjską - Wedy oraz smryti - literaturę początkowo
niekanoniczną, w skład której wchodzą eposy: Ramajana i
Mahabharata (w tym na szczególną uwagę zasługuje jedna z jej ksiąg
- Bhagawadgita), Purany oraz Manusmryti. Istnieją również inne
księgi uznawane za święte tylko przez niektóre hinduistyczne odłamy
bądź ruchy religijne. Dla części hinduistów kanon świętych ksiąg jest
w dalszym ciągu otwarty, a nawet w niektórych nurtach za święte
uznawane są święte teksty innych wyznań.
OM – zapis sylaby będącej
symbolem hinduizmu
http://pl.wikipedia.org/wiki/Hinduizm
2009-12-07
2.
Wiara w reinkarnację
217104769.004.png 217104769.005.png
Hinduizm – Wikipedia, wolna encyklopedia
Page 2 of 15
Z reguły za symbol religii hinduistycznej uważa się znak: "OM".
Czasami też symbolem hinduizmu jest swastyka hinduistyczna. Z
hinduizmu (i poprzedzającego go braminizmu) wywodzi się wiele
innych religii, m.in. buddyzm [3][4] , dźinizm, sikhizm, adźiwikowie
(pośrednio) [3][4] .
Dawniej hinduizm badano głównie jako strukturę opozycyjną do
uniwersalistycznych religii Indii (buddyzmu czy islamu), zwracając
uwagę głównie na to, że nie ma on jednolitej struktury
organizacyjnej, formy kultu i doktryna są zmienne i płynne, nie ma
rozbudowanych, uniwersalnych instytucji. Obecnie zwraca się jednak
uwagę na to, że obraz akcentujący wył ącznie te czynniki nie jest
pełny i w dużej mierze wywodzi się ze światopoglądu angielskich
kolonizatorów, którzy uważali, że umysłowość indyjska nie jest zdolna do tworzenia jakiejś własnej,
osobnej i trwałej organizacji społecznej. Skutkiem tego stanu rzeczy jest także to, że
niewspółmiernie rozwinięte są badania nad tradycją aryjską i bramińską (w tym tradycją wedyjską,
bramińsko-teologiczną i filozoficzna) w dziejach hinduizmu, podczas gdy badania nad elementami
tubylczymi i współczesnymi ciągle pozostają w pewnej mierze zaniedbane. Istnieją wciąż także duże
luki w badaniach nad hinduizmem na południu Indii.
Swastyka hinduistyczna
Spis treści
1 Etymologia
2 Wierzenia
2.1 Koncepcja Boga i sił wyższych
2.1.1 Dewy i dewi
2.2 Koncepcje duszy
2.1.2 Awatarowie
2.3 Reinkarnacja i samsara
2.4 Ezoteryka i mistyka
2.5 Stworzenie wszechświata i eschatologia
2.6 Podział czasu
3 Etyka
2.7 Czas i przeznaczenie
4 Święte pisma
5 Historia
6 Odłamy
7 Praktyki
8 Aspekty społeczne
8.1 Warny
8.2 Rodzina
8.3 Zwierzęta
9 Hinduizm a kultura
8.3.1 Święte krowy
9.1 Filozofia
9.2 Literatura
10 Wpływ na inne religie
9.3 Muzyka i taniec
11 Przypisy
12 Bibliografia
13 Zobacz też
http://pl.wikipedia.org/wiki/Hinduizm
2009-12-07
217104769.006.png
Hinduizm – Wikipedia, wolna encyklopedia
Page 3 of 15
14 Linki zewnętrzne
Etymologia
Perski termin Hindu pochodzi od sanskryckiego słowa Sindhu oznaczającego rzekę Indus i
wykorzystany był przez perskich geografów do określania ludów mieszkających za tą rzeką.
Terminy Hindu i Hindoo wykorzystane były przez Brytyjczyków pod koniec XVIII wieku w
odniesieniu do mieszkańców Hindustanu. Wkrótce określenie Hindu zaczęło się odnosić do każdego
Indusa (w sensie: mieszkańca Indii) wyznania innego niż islam, chrześcijaństwo, sikhizm i dżinizm.
Ok. 1830 r. Brytyjczycy przez dołączenie do słowa Hindu przyrostka ism i utworzyli używaną dziś
nazwa hinduizm (w angielskiej formie jako Hinduism ). W pierwszej połowie XIX wieku
rozpowszechnił się on w Europie dla przeciwstawienia religii indyjskich buddyzmowi i dżinizmowi.
Sami wyznawcy na określenie swojej religii używają nazwy sanātanadharma , czyli odwieczny
porządek .
Wierzenia
Koncepcja Boga i siłwyższych
Z uwagi na to, że hinduizm nie jest jednolitym zbiorem wierzeń, z jasno zdefiniowaną doktryną,
można w obrębie hinduizmu napotkać różne poglądy na naturę bóstwa. Odłamy hinduizmu
zawierają cechy monoteizmu, monizmu, panteizmu, henoteizmu, panenteizmu, a nawet, według
niektórych, szeroko pojmowanego politeizmu czy ateizmu. Upaniszady, Wedy i inne święte księgi
hinduistyczne takie jak Bhagawadgita czy Bhagawatapurana prezentują pogląd, że istnieje tylko
jeden jedyny Bóg. Hinduizm określany jest przez niektórych mianem "pseudopoliteizmu"; według
tego poglądu pod powierzchowną warstwą wielobóstwa kryje się warstwa monoteistyczna (jedyny
Bóg i jego emanacje, czyli wcielenia). We współczesnym (dziewiętnasto- i dwudziestowiecznym)
hinduizmie jego przedstawiciele, tacy jak Ramakryszna, Mahatma Gandhi, Ramana Mahariszi,
Paramahansa Jogananda, Swami Rama czy Sathya Sai Baba nauczali i nauczają monoteistycznych
koncepcji Boga.
Dewy i dewi
W hinduizmie istnieje wiara w bóstwa (sanskryt dewa – bóstwa męskie
np. Brahma, Wisznu, i dewi – bóstwa żeńskie, np. Saraswati), które w
większości odłamów hinduizmu traktowanie są jako różne postacie i
emanacje jedynego Boga bądź też jako istoty astralne, niższe od Boga
(podobnie jak anioły w chrześcijaństwie czy islamie) [5] . Hinduizm ma
najbogatszy panteon ze wszystkich religii. Bóstwa te mają znaczenie
mocno symboliczne, w dużej mierze zależne od regionu, w którym są
czczone. Każda z głównych grup wierzeń w hinduizmie uznaje swojego
dewa za przejaw Absolutu/Brahmana lub Iśwarę (osobowego Boga)
(czy też jego głównego awatara). Najpowszechniejszy jest kult Wisznu
(w tym jego Awatarów) i Śiwy oraz Dewi. Także prawie wszyscy
hinduiści modlą się do Ganeśi, rzadko czci się go jednak jako przejaw
Boga jedynego.
Śiwa jako medytujący
jogin i asceta
http://pl.wikipedia.org/wiki/Hinduizm
2009-12-07
217104769.007.png 217104769.001.png
Hinduizm – Wikipedia, wolna encyklopedia
Page 4 of 15
Powyższe bóstwa uzyskały obecny status w połowie I tysiąclecia p.n.e. i zastąpiły bogów drugiej
generacji (np. Indra, Waruna), które z kolei były następcami bogów panindoeuropejskich.
W hinduizmie istnieją także miliony innych dewów i dewi. Kulty większości z nich mają charakter
lokalny. Ich przedstawienia są ściśle symboliczne.
Awatarowie
Hinduiści wierzą, że Bóg lub bogowie zstępują na Ziemię co kilka tysięcy lat jako awatara, aby
wypełnić ważną misję – uratować świat przed upadkiem moralnym (np. Rama lub Kryszna). W
przypadku niektórych awatarów (tu chodzi głównie o Buddę) nie ma jasności co do dokładnej misji
jaką mieli wypełnić.
Dla większości hinduistów najważniejsze znaczenie ma dziesięciu głównych awatarów
(Daśawatarów) Wisznu:
1.
Kurma – pod postacią Żółwia
3.
Waraha – pod postacią dzika
4.
Narasinha – pod postacią pół-człowieka pół-lwa
5.
Wamana – pod postacią karła
6.
Paraśurama – pod postacią człowieka
7.
Rama – pod postacią księcia Ajodhji
8.
Kryszna – pod postacią człowieka, urodzonego w rodzinie pasterzy krów, który w przyszłości
zostaje władcą
9.
Budda – pod postacią człowieka, jednak część hinduistów uważa, że dziewiątym awatarem był
Balarama (który zstąpił na Ziemię razem z Kryszną)
10.
Kalkin – pod postacią jeźdźca (na białym koniu), którego przyjście ma zwiastować koniec
obecnej Kali jugi; większość hinduistów oczekuje na jego przybycie, jednak niektóre odłamy
hinduistyczne uważają, że ono już nastąpiło
Zdecydowanie najbardziej czczeni spośród wyżej wymienionych awatarów są Rama i Kryszna.
Pojawiają się też awatary dewów i dewi innych niż Wisznu, są jednak mniej popularne.
Zdarza się także, że inne osoby uważane są z Awatarów częściowych, na przykład: Wjasa czy
Tukaram. Ponadto istnieje wiele hinduistycznych ruchów religijnych, według których przywódcy
religijni (głównie dziewiętnasto- i dwudziestowieczni) są awatarami.
Koncepcje duszy
Według hinduizmu dusza jest nieśmiertelna. Dotyczy to zarówno ludzi jak i zwierząt, roślin i
przedmiotów. Przechodzi ona serię wcieleń aż do osiągnięcia mokszy co jest bardziej szczegółowo
omówione w tym artykule w sekcji "Reinkarnacja i samsara".
Zgodnie z hinduizmem dusza została stworzona na podobieństwo Boga, różni się od niego tym, że
jeszcze nie jest doskonała, natomiast Bóg tak. Może ona jednak osiągnąć doskonałość i pełne
zespolenie z Bogiem, co jest celem hinduistów.
Reinkarnacja i samsara
W hinduizmie powszechna jest wiara w reinkarnację. Według hinduistów dusza przechodzi przez
coraz wyższe postacie – od przedmiotu, przez postać rośliny, zwierzęcia, człowieka (i jeszcze parę
2009-12-07
2.
Matsja – pod postacią ryby
217104769.002.png
Hinduizm – Wikipedia, wolna encyklopedia
Page 5 of 15
wyższych) po zjednoczenie i stopienie się z Brahmanem (Bogiem, Absolutem) raz na zawsze. W
skrajnych przypadkach (za karę za popełnienie poważnych zbrodni) dusza może przybrać postać
niższą.
Losy duszy (w tym postać, którą przybierze w następnym życiu) warunkowane są przez czyny –
poprzez każdy czyn dusza zbiera określoną (dobrą lub złą, zależnie od czynów) karmę , której
rezultatem są sukcesy i szczęście lub cierpienia. Gdy te nastąpią, wtedy karma się spala.
Wędrówka dusz, w którą wierzą hinduiści, nazywa się sansarą. Hinduiści dążą do jej zakończenia i
zjednoczenia się na zawsze z Bogiem (Brahmanem), co jest możliwe poprzez jedną z trzech dróg –
bhaktijogę (miłość i oddanie), dźńanajogę (zdobywanie mądrości duchowej) lub karmajogę
(bezinteresowne działanie).
Reinkarnacja opisana jest w Bhagawadgicie:
Duch porzuca zużyte ciało, by nowe przyoblec, jak człowiek co odzież znoszoną na
świeżą zamienia. (Bhagawadgita 2:22)
Ezoteryka i mistyka
Zgodnie z większością mistycznych systemów hinduistycznych w ciele człowieka znajduje się
siedem głównych ośrodków energii zwanych ćakramami. Każdy z nich odpowiedzialny jest za
określone umiejętności i cechy.
Spotykany wśród hinduistów jest także pogląd, że dusze człowieka otaczają trzy ciała, powłoki –
ciało fizyczne, ciało astralne i ciało przyczynowe. Zostały one uszeregowane w kolejności od
najgęstszej do najmniej gęstej.
Wielu hinduistów wierzy też, że istnieją trzy wszechświaty: materialny, astralny i przyczynowy,
każdy z nich jest mniej gęsty od poprzedniego.
Stworzenie wszechświata i eschatologia
W obrębie hinduizmu można spotkać dwa różne poglądy na ten temat: monistyczny i dualistyczny.
Według pierwszego świat jest tworzony przez Boga cały czas. Według drugiego (zakładającego
istnienie trzech osobnych jednostek: Boga, dusz i materii) świat był raz stworzony, gdy Bóg ułożył
materię w odpowiednie kształty. Wysnuwano w świętych pismach hinduizmu różne teorie na temat
tego w jaki sposób powstał wszechświat - według niektórych powstał ze złotego jaja, według innych
ze związku seksualnego itp.
Według hinduizmu, pod koniec kalpy wszechświat zostanie zniszczony, a potem po okresie kolejnej
kalpy nowy wszechświat będzie powołany do życia. W momencie zniszczenia wszechświata
następuje mahapralaja, czyli "wielkie rozwiązanie". Inny pogląd, powszechny wśród śiwaitów głosi,
że wszechświat jest nieustannie niszczony i powoływany do życia (symbolem tego jest taniec Śiwy-
Nataradźy).
Podziałczasu
Według hinduizmu czas się dzieli na cztery ery, czyli jugi: Kritajugę (zwaną też Satjajugą),
Tretajugę, Dwaparajugę i Kalijugę. Satjajuga jest uważana za erę najwyższej moralności, a podczas
następnych następuje spadek moralności ludzi, aż do Kalijugi, gdzie jest on najniższy. Według
większości hinduistów obecną erą jest Kalijuga. Kritajuga trwa cztery tysiące lat, Tretajuga trwa trzy
2009-12-07
217104769.003.png
Zgłoś jeśli naruszono regulamin