Sprawozdanie 9-10 - 25.04.2012.docx

Patrycja Kąkol                                                                                                                                       25.04.2012
186504
Mikrobiologia
grupa : Środa, godz. 730-900

Ćwiczenie 9-10
Analiza mikrobiologiczna gleby.

              Glebą nazywamy powierzchniową część skorupy ziemskiej, charakteryzującą się żyznością- zdolnością do zaspokajania potrzeb roślin. Proces powstawania gleby, proces glebotwórczy zachodzi po wpływem wielu czynników glebotwórczych, do których zaliczamy skałę macierzystą, rzeźbę terenu, klimat, biosferę i w coraz większym stopniu, działalność człowieka.

              Organizmy żywe, zamieszkujące glebę, nazywamy ogólnie edafonem glebowym. Dzieli się on na fitoedafon- mikroorganizmy roślinne, oraz zoo edafon- składający się z mikro, mezo i makrofauny.
Oprócz tego w glebie odgrywają bardzo ważną rolę korzenie, które wielu badaczy nie zalicza jednak do edafonu. Rola mikroorganizmów w glebie jest bardzo ważna, ponieważ od nich zależy jej żyzność.
Mikroorganizmy glebowe obejmują bakterie, promieniowce, grzyby, glony i sinice oraz pierwotniaki. Ich masa na 1 ha waha się od 1 do 15 ton. Zarówno ich ilość, jak i zróżnicowanie zależy od właściwości gleby, Ich ilość jest z reguły największa w poziomach wierzchnich, próchniczych gleby i spada dość znacznie w profilu glebowym wraz z głębokością.
Najliczniejszą i najbardziej poznaną grupą mikroorganizmów glebowych są bakterie. Większość z nich rozwija się najlepiej w warunkach odczynu obojętnego, chociaż niektóre z nich, jak bakterie z rodzaju Rhizobium, współżyjące z łubinem żółtym czy saradelą rozwijają się w środowisku kwaśnym. Przeważają wśród bakterii mikroorganizmy cudzożywne, wymagające do swego życia podłoża organicznego.
Są grupy bakterii wymagające do swego życia warunków tlenowych (aeroby), inne rozwijają się w warunkach beztlenowych (anaeroby), a także bakterie fakultatywne, zdolne do życia przy bardzo małej ilości tlenu. Wśród bakterii mamy także wiele różnych grup funkcjonalnych, jak bakterie rozkładające celulozę, ligninę, białko, mocznik, utleniające amoniak do azotanów (nitryfikacyjne), redukujące azotany do wolnego azotu (denitryfikacyjne), wiążące wolny azot z powietrza, siarkowe, żelazowe i wiele innych.
Promieniowce wymagają do swego rozwoju w glebie, warunków podobnych jak bakterie. Odgrywają także do nich podobną rolę, w szczególności w procesach rozkładu i przemian substancji organicznej w glebie, tj. mineralizacji i humifikacji (tworzenia próchnicy).
Grzyby odgrywają szczególnie dużą rolę w glebach leśnych, a także w kwaśnych glebach uprawnych. Kwasy organiczne, wytworzone przez grzyby powodują bielicowanie gleb. Do swego rozwoju potrzebują warunków tlenowych.
Glony i sinice jako mikroorganizmy zdolne do fotosyntezy wymagają dostępu światła, mogą więc żyć tylko na powierzchni gleb. Mają pewne znaczenie glebotwórcze w początkowym stadium rozwoju gleb, na utworach masywnych i piaskach, a także stanowią jedną z pierwszych grup organizmów żywych na hałdach różnych odpadów.
Pierwotniaki jako organizmy głównie zwierzęce, żywią się m.in. bakteriami i grzybami, ograniczając ich populację. Przy nadmiernym rozwoju tej grupy mikroorganizmów może nastąpić spadek żyzności w gleby jako „zmęczenie” gleby.

Zadanie 1.
Badanie „ogólnej” liczby bakterii saprofitycznych, przetrwalnikujących oraz termofilnych.

Opis:
Badanie wykonano metodą płytkową Kocha, stosując posiew wgłębny próbek na podłoże agarowe odżywcze.
Do posiewu użyto po 1 cm3 zawiesiny przygotowanych rozcieńczeń gleb.
Po okresie inkubacji policzono ilość wyrosłych kolonii. Do obliczenia liczby kolonii wybrano płytki, na których wyrosło 30-300 kolonii.

Obserwacje:

Zadanie 5. 
Wykrywanie żywych jaj robaków jelitowych i określaniu stadium ich rozwoju.

Opis:

Z powodu braku czasu wykorzystano gotowe preparaty jaj.

Włosogłówka:

Glista: