Naomi Klein, esencja książki - No logo.doc

(485 KB) Pobierz
Naomi Klein:

Naomi  Klein:
NO  LOGO
NO  SPACE
NO CHOICE
NO  JOBS
NO  LOGO
Przekład Hanna Pustuła
Świat Literacki, Izabelin 2004
------
Tytuł oryginału:  No Logo

Copyright © Naomi Klein 2000

Copyright © for the Polish translation  by Hanna Pustuła, 2004 

Copyright © for the Polish edition by Świat Literacki, Izabelin 2004
Redakcja: Krzysztof Zadros

 

Może nie widać tego jeszcze na powierzchni,
ale pod ziemią huczy już ogień.

- indonezyjski pisarz Y. .B. Mangunwijaya, 16 lipca 1998


---------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Cytuję:

- wybrane fragmenty z książki NO LOGO, wydanie polskie, 2004.

-  Rozmowę z Naomi Klein:  Polityka z 23 października 2004 roku, str. 48-51. Rozmawiał Jacek Żakowski.
-  fragmenty z artykułu Mariana Dobrosielskiego, Nieludzkie koncerny, opublikowanego w Dziś • Przegląd Społeczny nr 5/2001 (poz. 80 Prezentowanej literatury), prezentującego wydanie angielskie z 2001 r.  książki  Naomi Klein NO LOGO

-  może coś jeszcze dodam...


W  listopadzie i grudniu 2004 r., uzupełniłem nieco swoją poz. 80 Prezentowanej literatury poprzez:
-  informację o książce No Logo  w języku polskim i rozmowie z autorką...
-  poszerzenie wybranych fragmentów... z Nieludzkich koncernów M. Dobrosielskiego,
-  dodanie, niejako „na marginesie”, własnych uwag na temat skutków konkurencji.   

Początkowo zamierzałem na tym poprzestać.
Zmieniłem jednak zdanie. No Logo prezentuję w odrębnej pozycji.  Kogo to poważnie interesuje, proponuję jednak przeczytać samą książkę. Moja prezentacja, jest, siłą rzeczy, bardzo skrótowa i wybiórcza. Może więc, niechcący, nie w pełni przedstawiać intencje Autorki, szczególnie, że nie będzie (prezentacja) od razu zawierała całości.   Prawie na pewno „wtrącę” też  nieco własnych uwag, ale, niestety, również  stopniowo. Przyczyny takiej, stopniowanej prezentacji, przedstawiam na stronie Credo.       



Z okładki książki


Naomi Klein (ur. W 1970 r. w Montrealu) jest nagradzaną dziennikarką i autorką bestsellerów. Publikuje artykuły w prasie, m.in. w Nation, New Statesman, Newsweek International, The New York Times, Village Voice, Ms., The Baffler i Saturday Night. Ma własną kolumnę w Globe & Mai, jednej z głównych gazet Kanady. Jest cenioną publicystką i częstym komentatorem w mediach, prowadziła gościnne wykłady w Harvardzie, Yale i New York University. Mieszka w Toronto. Jej No Logo znalazła się w roku 2000 na liście książek nominowanych do Guardian First Book Award.  www.nologo.org

 

No logo to książka kultowa, nazywana  „biblią alterglobalistów” i współczesnym Kapitałem. Jej autorka z bezkompromisowością niezależnej dziennikarki i przenikliwością wytrawnego krytyka kultury obnaża ekspansjonistyczne zapędy międzynarodowych korporacji, analizuje ich destrukcyjny wpływ na nasz społeczny, ekonomiczny oraz kulturowy krajobraz, przekonuje, że działalność światowych koncernów stanowi poważne zagrożenie dla demokracji i funkcjonowania społeczeństwa obywatelskiego oraz... wzywa do oporu.  

Podstawowe przesłanie Klein brzmi: chociaż nie poddane niczyjej kontroli międzynarodowe korporacje, wobec bezsilności rządów poszczególnych państw, w coraz większym stopniu sprawują bezpośrednią kontrolę nad naszą „globalną wioską”, ich władza nie jest nieograniczona. Z dnia na dzień rośnie ilość niezależnych środowisk, które zniecierpliwione arogancją koncernów aktywnie sprzeciwiają się ich polityce i odnoszą na tym polu znaczące sukcesy (np. w 1999 r. wielotysięczne protesty alterglobalistów zablokowały podpisanie Wielostronnego Układu o Inwestycjach, który umocniłby wszechwładzę korporacji).
Esencją książki jest analiza wszelkich form obywatelskiego sprzeciwu – od twórczych ataków na reklamy, poprzez bojkoty określonych towarów i pozwy sądowe, po wywieraniu wpływu na władze lokalne. Autorka nie tylko się im wnikliwie i krytycznie przygląda, ale też zachęca do aktywnego włączenia się w te działania.

 

 

 

 

SPIS  TREŚCI

 

Podziękowania   .........   6

Wprowadzenie    Pajęcza sieć znaków firmowych   .........   9      


I   NO  SPACE

Rozdział pierwszy    Nowy ometkowany świat   .........   21

Rozdział drugi    Marka rośnie w siłę   .........   45
Rozdział trzeci    Wszystko się zmienia   .........   81

Rozdział czwarty    Metkowanie nauki i edukacji   .........   105
Rozdział piąty    Funkujący patriarchat   .........   125

 

II   NO  CHOICE

Rozdział szósty    Bombardowania markami   .........   147

Rozdział siódmy    Fuzje i synergia   .........   161
Rozdział ósmy    Korporacyjna cenzura   .........   183

 

III   NO  JOBS

Rozdział dziewiąty    Opuszczona fabryka   .........   213

Rozdział dziesiąty    Groźby i czasownicy   .........   249
Rozdział jedenasty    Hodując nielojalność   .........   277

 

IV   NO  LOGO

Rozdział dwunasty    Prowokacje kulturowe   .........   297

Rozdział trzynasty    Wyzwalanie ulic (reclaim the streets)   .........   329
Rozdział czternasty    Nowa fala antykorporacyjnego aktywizmu   .........   343

Rozdział piętnasty    Markowy bumerang   .........   363
Rozdział szesnasty    Opowieść o trzech logo   .........   381

Rozdział siedemnasty    Lokalna polityka zagraniczna   .........   413
Rozdział osiemnasty    Poza markę   .........   437

 

Zakończenie    Konsumpcjonizm kontra społeczeństwo obywatelskie   .........   455

Uzupełnienie    Dwa lata na ulicach: wychodzenie poza symbole   .........   462   

 

Przypisy    .........    474
Aneks   .........    496
Bibliografia    .........    504  (48 pozycji, w tym 2 przetłumaczone na język polski. Przyp. Anonimus)
Ilustracje   .........    507

 

PODZIĘKOWANIA   .........   6

 

WPROWADZENIE    PAJĘCZA SIEĆ ZNAKÓW FIRMOWYCH   .........   9

 

      Kiedy pisałam te książkę, mieszkałam w widmowej dzielnicy zakładów odzieżowych w Toronto, w dziewięciopiętrowym budynku dawnych magazynów. Dookoła stało wiele podobnych budowli, ziejących pustką, z wejściami zabitymi deskami, powybijanymi szybami w oknach, kominami, które wstrzymały dech; ich ostatnia funkcja w służbie kapitalizmowi sprowadzała się do dźwigania na smołowanych dachach ogromnych, mrugających billboardów, przypominających kierowcom uwięzionych w korkach na autostradzie o istnieniu piwa Molson, samochodów marki Hyundai i stacji radiowej EZ Rock FM.
     W latach...

Zgłoś jeśli naruszono regulamin