3_Mortimer Carole - Weekend w ParyÄąÄ˝u.pdf - romanse - mychaa6

CAROLE MORTIMER

WEEKEND W PARY ś U

Tłumaczył Krzysztof Bednarek

ROZDZIAŁ PIERWSZY

- Niestety to kobieciarz, mamo - powiedziała z błyskiem w oku Mattie Crawford.

Była drobniutk ą , niebieskook ą szatynk ą . Miała metr pi ęć dziesi ą t siedem wzrostu,

pi ę kn ą twarz o delikatnych rysach, włosy si ę gaj ą ce ramion.

- Zbyt cz ę sto pochopnie oceniasz ludzi - od powiedziała zza biurka Diana Crawford,

matka Mattie. - Ju Ŝ nieraz twoje os ą dy okazywały si ę bł ę dne. - U ś miechn ę ła si ę ciepło. -

Mo Ŝ e jeste ś przewra Ŝ liwiona po tym, jak okazało si ę , Ŝ e Richard, który spotykał si ę z tob ą

przez trzy miesi ą ce, był zar ę czony z kim ś innym?

Było to dla Mattie dotkliwe upokorzenie, którego wolała nie wspomina ć . Pewnego

dnia Richard niespodziewanie oznajmił, Ŝ e nie mog ą si ę wi ę cej widywa ć , poniewa Ŝ za

tydzie ń si ę Ŝ eni!

- Chocia Ŝ musz ę przyzna ć , Ŝ e to, co mi o nim mówiła ś , wskazuje na bardzo swobodny

tryb Ŝ ycia - dodała Diana.

- Mamo, on umawia si ę równolegle z czterema kobietami! Z czego trzy to m ęŜ atki! -

Mattie była oburzona.

- M ęŜ atki powinny trzyma ć si ę własnych m ęŜ ów - skomentowała matka. Była bardzo

podobna do córki, tylko ju Ŝ nie tak szczupła jak dawniej. - To prawda, Ŝ e niektórym

m ęŜ czyznom wydaje si ę , Ŝ e od przybytku głowa nie boli. Wol ą umawia ć si ę z wieloma

kobietami i nigdy si ę nie o Ŝ eni ć .

- Która kobieta przy zdrowych zmysłach wyszłaby za takiego człowieka? - odparła

Mattie.

- To nie m ęŜ czyzna, a prawdziwa ś winia! - Powinien stan ąć pod pr ę gierzem i zosta ć

publicznie wychłostany - nieoczekiwanie dodał m ę ski głos.

Mattie zamarła. Odwróciła si ę powoli, zarumieniona.

Diana u ś miechn ę ła si ę , wstała i podeszła do przystojnego, młodego przybysza.

- Czym mog ę słu Ŝ y ć ? - spytała.

- Jestem Jack Beauchamp - przedstawił si ę m ęŜ czyzna. - Telefonowałem wczoraj.

Chciałbym odda ć swojego psa na przechowanie przez przyszły weekend. Poradziła mi pani,

abym przyjechał i obejrzał pani hotel. - Diana prowadziła hotel dla psów. - Przepraszam, je ś li

paniom przeszkodziłem - ci ą gn ą ł Jack, zerkaj ą c na Mattie, która z kolei pobladła. - Mówiła

mi pani, Ŝ e mog ę przyjecha ć w niedziel ę po południu.

- Oczywi ś cie, jeste ś my umówieni - zapewniła z u ś miechem Diana. - Pa ń ski piesek to

collie, owczarek szkocki, prawda?

Mattie u ś miechn ę ła si ę . Jej matka nigdy nie zapominała psów ani ich ras, cho ć nieraz

myliła ich wła ś cicieli.

- Wabi si ę Harry - dodał na potwierdzenie Jack.

Mattie patrzyła na niego, zaskoczona. Jeszcze nigdy w Ŝ yciu nie widziała tak

przystojnego m ęŜ czyzny! Miał około trzydziestu, mo Ŝ e trzydziestu pi ę ciu lat. Był wysokim,

szczupłym brunetem o pi ę knych, ciemnych oczach i ciepłym, przyjaznym spojrzeniu. Jego

wspaniała, smagła, poci ą gła twarz miała m ę skie, cho ć nieprzesadnie wyraziste rysy.

Mattie zawstydziła si ę troch ę swojego codziennego ubrania - wło Ŝ yła dzisiaj zwykł ą

koszulk ę i d Ŝ insy, praktyczne podczas pracy przy psach. Na szcz ęś cie Jack Beauchamp miał

na sobie podobnego typu strój, tyle Ŝ e ciemny, co dodawało mu jeszcze aury m ę sko ś ci i

tajemniczo ś ci.

- Ch ę tnie poka Ŝę panu nasz hotel - odezwała si ę Mattie. - Mama jest zaj ę ta.

- Oczywi ś cie.

- Ale Ŝ ... - zacz ę ła Diana.

- Zajmij si ę swoj ą prac ą , mamo - przerwała Mattie. - Poka Ŝę panu wszystko.

Matka spojrzała na ni ą z trosk ą . Najwyra ź niej Mattie miała ochot ę oprowadzi ć

przystojnego klienta po Woofdorf - tak nazywał si ę prowadzony od dwudziestu lat przez

Dian ę luksusowy hotel dla psów.

- Prosz ę za mn ą - odezwała si ę Mattie do Jacka. - Poka Ŝę panu, gdzie rezyduj ą nasi

go ś cie.

- Bardzo ch ę tnie za pani ą pójd ę - odpowiedział.

Cofn ę ła si ę odrobin ę .

- Słucham?

Diana u ś miechała si ę grzecznie. Chyba nie usłyszała ś ciszonych słów klienta.

- Pi ę kna pogoda jak na t ę por ę roku - odpowiedział z u ś miechem Jack.

- Prosz ę przodem - rzuciła Ŝ ywo Mattie, otwieraj ą c mu drzwi.

- Pani pierwsza.

Ruszyli w ko ń cu jednocze ś nie, zderzaj ą c si ę w drzwiach. Mattie była przekonana, Ŝ e

Jack Beauchamp zrobił to celowo.

- Przepraszam - mrukn ę ła.

- Nic nie szkodzi - odparł zadowolony z siebie. U ś miechn ą ł si ę rozbrajaj ą co. Było

oczywiste, Ŝ e celowo dra Ŝ ni Mattie.

- Gdyby zechciał pan wi ę cej na mnie nie wpada ć ... - zacz ę ła.

- Postaram si ę - odpowiedział. - Wydaje mi si ę , Ŝ e gdzie ś ju Ŝ pani ą spotkałem.

Mattie wzi ę ła gł ę boki oddech. Jack Beauchamp mógł j ą spotka ć . Miała nadziej ę , Ŝ e

nie przypomni sobie, gdzie pracowała. Pomagała matce tylko w ś wi ę ta. Pan Beauchamp nie

byłby zachwycony swoim odkryciem; Mattie postanowiła w razie potrzeby wyprze ć si ę

prawdy, aby firma jej matki nie straciła klienta.

- W ą tpi ę - skwitowała.

- A jednak jestem przekonany, Ŝ e gdzie ś si ę ju Ŝ widzieli ś my - ci ą gn ą ł. - I to raczej nie

w sytuacji towarzyskiej.

- Naprawd ę nie przypominam sobie pana - zako ń czyła Mattie, u ś miechaj ą c si ę .

Skłamała.

- T ę dy - rzuciła, aby odwróci ć uwag ę Jacka.

Otworzyła drzwi do boksów z psami. Na korytarzu rozległo si ę ogłuszaj ą ce

szczekanie. Psy przebywały w budynku, aby nie było im zimno.

- Wszystkie pokoje maj ą dywany i s ą ogrzewane - mówiła Mattie. Pomieszczenia dla

psów nazywały z Dian ą „pokojami”, poniewa Ŝ były du Ŝ e i naprawd ę luksusowo wyposa Ŝ one.

- Psy maj ą tak Ŝ e wygodne fotele. - Pokazała na znajduj ą cy si ę w boksie kosz, po czym

pogłaskała mijanego psa. - Ka Ŝ dy go ść dostaje czysty kosz i posłanie, chocia Ŝ je ś li klient

woli, mo Ŝ e przywie źć posłanie, którego pies u Ŝ ywa w domu. - Mattie głaskała wszystkie psy

po kolei. Ceny w hotelu jej matki były wysokie, wi ę c trzeba było wyja ś nia ć klientom, za co

płac ą . - Go ś ciom, którzy maj ą w zwyczaju ogl ą da ć seriale, wstawiamy do pokoju telewizor. -

Mattie obejrzała si ę i stwierdziła, Ŝ e Jack zatrzymał si ę przy drugim boksie, gdzie witał go z

rado ś ci ą pi ę kny labrador.

Mattie wróciła do klienta.

- Ś liczna, prawda? - odezwała si ę przyja ź nie, głaszcz ą c wspaniałe zwierz ę . - To suka,

wabi si ę Sophie.

- Przepi ę kna! - odparł Jack. - I bardzo przyja ź nie nastawiona.

- To prawda - zgodziła si ę .

Bawi ą cy si ę z psem Jack wygl ą dał rozbrajaj ą co. Był tak niewiarygodnie przystojny!

Trudno było oderwa ć od niego spojrzenie. Mattie wcale nie była z tego zadowolona.

- Sophie cieszy si ę na widok człowieka - dodała. - Niestety, jej wła ś cicielka, starsza

pani, zmarła przed trzema miesi ą cami. Jej rodzina nie chce Sophie, polecili nam j ą u ś pi ć .

Oczywi ś cie nie u ś piłyby ś my z mam ą zdrowego zwierz ę cia! Dlatego Sophie ci ą gle u nas

mieszka - wyja ś niała.

Sophie zazwyczaj towarzyszyła Dianie przy pracy; tego dnia zamkn ę ła j ą w boksie

jedynie ze wzgl ę du na spodziewanego go ś cia. Mattie i jej matka miały ju Ŝ cztery własne psy -

nie tylko bowiem Sophie u nich pozostała. Nie chciały posła ć zwierz ą t do schroniska,

obawiały si ę , Ŝ e je ś li psy nie znajd ą nowych wła ś cicieli, zostan ą u ś pione.

- To bardzo smutna historia - skomentował Jack.

- Tak... Chod ź my dalej. Poka Ŝę panu wolne boksy, Ŝ eby mógł pan wybra ć na przyszły

weekend lokum dla Harry'ego.

Kilka minut pó ź niej Jack usiadł w fotelu dla klientów.

- Naprawd ę zapewniaj ą panie psom luksusowe warunki - powiedział.

- Psy to tak wspaniałe, kochaj ą ce człowieka zwierz ę ta - odparła Mattie. - Zasługuj ą na

najlepsze traktowanie.

- Zgadzam si ę . - Jack chwil ę patrzył jej w oczy. - Harry'emu z pewno ś ci ą b ę dzie tu

bardzo dobrze. - Wstał. - Pierwszy raz oddam go do psiego hotelu. A Harry ma ju Ŝ sze ść lat,

mam go od szczeniaka.

Mattie zerkn ę ła na Jacka. Miał przynajmniej jedn ą zalet ę - naprawd ę troszczył si ę o

swojego psa. Mo Ŝ e nie był złym człowiekiem?

- Harry'emu bez w ą tpienia b ę dzie u nas dobrze - zapewniła, podczas gdy Jack jeszcze

raz nachylił si ę nad Sophie. - Poka Ŝę panu, jakie przestronne wybiegi mamy dla naszych

go ś ci. Niezale Ŝ nie od tego, Ŝ e s ą wybiegi, codziennie wyprowadzamy ka Ŝ dego psa na długi

spacer.

- Wasz hotel zapewnia wi ę cej wygód ni Ŝ wiele hoteli dla ludzi! - odezwał si ę z

rozbrajaj ą cym u ś miechem Jack, kiedy wychodzili z budynku.

- To prawda.

- Czy prowadz ą go panie we dwie, czy pani mama zatrudnia jeszcze kogo ś ? - spytał

Jack.

- Zatrudnia - odpowiedziała krótko. - Czy nie uwa Ŝ a pan, Ŝ e hotel jest pi ę knie

poło Ŝ ony? - zmieniła temat.

Hotel był naprawd ę wspaniale poło Ŝ ony - w spokojnej okolicy, w ś ród kwiatów - i miał

własny ogród. Znajdował si ę ponadto blisko Londynu.

- Cudownie - odparł Jack, wpatruj ą c si ę w oczy Mattie.

- Zaprowadz ę pana do mojej matki, aby omówiła wszystkie szczegóły - powiedziała

szybko.

- Mam nadziej ę , Ŝ e wszystko si ę panu podobało? - zagadn ę ła z u ś miechem Diana, gdy

ich ponownie zobaczyła.

- Wszystko - potwierdził z przekonaniem w głosie. Znowu zerkn ą ł na Mattie. - Mam

3_Mortimer Carole - Weekend w ParyÄąÄ˝u.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: